De reden dat ik in de eerste instantie verliefd ben geworden op de Ridgeback. De "oma" van Luna...
Sinds zondag werd ze ineens erg ziek.
Ze sliep alleen maar, had extreem hoge koorts, troebele urine en een hele hoge hartslag. Lopen ging moeizaam en ze wilde helemaal niks meer.
Wonderbaarlijk genoeg at ze als een bootwerker, maar viel ze met de dag meer af.
2x langs de DA geweest, maar die kon er geen touw aan vastknopen. Misschien een bacteriële infectie? Dus maar op de AB gezet.
Ze kreeg weer een opleving en de AB leek aan te slaan, maar gisteren volgde een dieptepunt. Ze leek meer dood dan levend.
Vanmorgen ben ik met Mier meegegaan naar de DA en vanaf dat moment ging alles heel snel.
Milttumor….2 stuks zo groot als een tennisbal. Opereren geen optie meer en direct laten inslapen werd geadviseerd.
Ik stond te wankelen op mijn benen en Mireille leek heel even echt in te gaan storten. Inslapen….trouwe lieve Esban….het kan gewoon niet…..het is zo oneerlijk…
Roy was nog op zijn werk dus direct laten inslapen was geen optie. Roy en Esban…..zijn de grootste maatjes die je je kan voorstellen.
Ze heeft een morfinespuit gekregen en mocht mee naar huis tot Roy thuis was, zodat hij nog afscheid van haar kon nemen.
Wat is dit onwerkelijk….triest…oneerlijk….ik ben er kapot van. Esban is er niet meer…. Luna's "oma"….. De reden dat wij verliefd zijn geworden op de Ridgeback…
Dag allerliefste meisje…met je trouwe hondenoogjes en grijze snoetje…. Dit gevecht kon je nooit winnen.
De pijn voor jou is nu weg en dat is het belangrijkste… Voor jouw baasjes gaat nu een vreselijke periode van gemis beginnen……..
8 jaar mocht ze worden...
Dag eigenwijsje…
Sterkte 
TARAK
