Uit de eerste alinea:
Uh... sorry? Een Duitse herder die steeds meer gaat lopen zoals de andere rashonden? Dacht het niet. Het achterlijke selecteren op extreme eigenschappen lijkt zich eerder ook uit te strekken tot de vorm van lopen, in plaats van het tegengestelde wat in het artikel beweerd wordt.we are often struck by an all too frequent trend towards a convergence of breed characteristics, especially when it comes to movement.
Dan uit de derde alinea:
en hier stopte ik maar met lezen. Typisch gezwets van een typische showfokker die zich alleen zorgen maakt om uiterlijk en de anatomie geheel en uitsluitend in functie ziet van het winnen van een show met een nog ernstiger mismaakt hondje. Dit artikel wat al veertig jaar achterhaald toen het tien jaar geleden geschreven werd, laat staan dat het nu nog de moeite van het uitlezen waard is. Sorry. Next.-- as if the existing breed standards were an impediment to sound dogs --
Kees