Verschillen rassen en hondentaal.

[Moos]

Omdat het in een ander topic toevallig een beetje ter sprake kwam moest ik er ook weer aan denken.

Je leest hier wel vaker dat bepaalde rassen qua 'taal' niet zo geweldig samen gaan. Bekend voorbeeld de Labjes en de Herders. Labjes die als dolle overal op af willen, Herders met een grote(re) persoonlijke zone.

Nu kan Vera bijvoorbeeld aanstormende Labjes heel goed af laten remmen met een vermijdende lichaamstaal, terwijl dat (afwachtende) bij sommige Herders (Duitsers voornamelijk) juist uit lijkt te lokken om wel even haar tegen de grond te schoffelen. Om maar even voor het gemak bij deze twee groepen te blijven.

Waar zit dat 'm dan in? Hebben sommige rassen echt een ander idee van hondentaal? Bijvoorbeeld een Labje dat als een dolle op een Herder afstormt, ziet die niet dat die Herder aangeeft het niet te willen? Of wordt dat eigenlijk niet aangegeven van afstand? Of wordt dat wel aangegeven maar snapt Labje dat niet (of wil het niet snappen)?

Dus wat ik meer bedoel denk ik , snappen ze elkaar soms gewoon echt niet? Of heeft 1 van beide partijen gewoon een plaat voor de kop van "ik snapt het best, maar doe toch lekker wat ik wil"?
Als Vera met weggedraaide kop een hond af staat te wachten bedoelt ze volgens mij toch echt nooit "schoffel me maar even tegen de grond". En toch reageren sommige honden daar dus wel op die manier op (met name Duitse Herders dus) terwijl andere reageren met "heee, jij, doe eens even leuk spelen met mij!"(Labjes dus ).
Gaat daar dan dus ergens iets mis in de communicatie tussen Retriever en Herder groep, of is het meer van "ik zie het wel, maar trek lekker mijn eigen plan"?

[Zoek stok!]

Ik denk dat je sowieso een beetje moet oppassen met al te grote veralgemeniseringen. Ik ken herders en labradors die prima samen kunnen in de buurt, om maar wat te noemen. Een herder die sowieso andere honden niet moet en een labrador in z'n jonge jaren, gaat natuurlijk verkeerd. Maar het gaat tussen diezelfde herder ook met andere jonge baldadige honden fout

Een van de herders uit de buurt kan niet met teven, een andere kan niet met angstige hondjes. Het ras maakt geen klap uit.

Niet dat ik nu alles mbt rassen en communicatie wil verwerpen, maar eigenaren kunnen het soms ook wel wat aandikken.

[Ennath]

Omdat het in een ander topic toevallig een beetje ter sprake kwam moest ik er ook weer aan denken.

Je leest hier wel vaker dat bepaalde rassen qua 'taal' niet zo geweldig samen gaan. Bekend voorbeeld de Labjes en de Herders. Labjes die als dolle overal op af willen, Herders met een grote(re) persoonlijke zone.

Nu kan Vera bijvoorbeeld aanstormende Labjes heel goed af laten remmen met een vermijdende lichaamstaal, terwijl dat (afwachtende) bij sommige Herders (Duitsers voornamelijk) juist uit lijkt te lokken om wel even haar tegen de grond te schoffelen. Om maar even voor het gemak bij deze twee groepen te blijven.

Waar zit dat 'm dan in? Hebben sommige rassen echt een ander idee van hondentaal? Bijvoorbeeld een Labje dat als een dolle op een Herder afstormt, ziet die niet dat die Herder aangeeft het niet te willen? Of wordt dat eigenlijk niet aangegeven van afstand? Of wordt dat wel aangegeven maar snapt Labje dat niet (of wil het niet snappen)?

Dus wat ik meer bedoel denk ik , snappen ze elkaar soms gewoon echt niet? Of heeft 1 van beide partijen gewoon een plaat voor de kop van "ik snapt het best, maar doe toch lekker wat ik wil"?

Ik zeg altijd: iedere hond spreekt honds.
Maar allemaal in hun eigen dialect.
De Border spreekt Borders (en eyed)
De Herder spreekt Herders (en sluipt)
De Labrador spreekt Labs (en stuitert)
etc. etc. etc.
Dus hoewel alle honden elkaar kunnen verstaan, kunnen ze elkaar soms minder goed begrijpen.

[Moos]

Niet dat ik nu alles mbt rassen en communicatie wil verwerpen, maar eigenaren kunnen het soms ook wel wat aandikken.

Mee eens hoor. Maar dan heb je geen stelling meer hierover
Het is natuurlijk niet zo zwart/wit, maar op een bepaalde manier zal er wel iets van waarheid in zitten denk ik soms.

Ik bedoel ook niet echt 'niet kunnen met', maar meer dat ze niet zo handig klikken

[S@ndr@]

vooral dat eyen van borders valt niet zo lekker bij de recht door zee honden die ik heb.
ik kan wel stellen dat mijn bullen slecht kunnen met borders, ik ben er ook nog nooit een tegen gekomen waar die van mij wel goed mee kunnen, dat verstaaat elkaar dus niet

[malinois]

als ik een ras moet opnoemen wat 9 van de 10 keer niet goed gaat is het idd. een labje... onbenullig en totaal geen 'respect' voor de ander, niet het afwachtende etc.
dus ik herken het idd. het labje versus herder.
Het zal natuurlijk niet altijd zo zijn, maar meestal moet ik dat toch wel zeggen.
En dan heb ik het ook niet over echt knokken etc.

[dibbes1974]

Er zijn inderdaad rassen die hondentaal slecht kennen doordat het eruit gefokt is of anders aangeleerd is, neem bv een bennensenner met altijd de staart omhoog. Daarnaast heb je een heleboel honden ongeacht ras waarvan natuurlijk gedrag is afgeleerd door de baas. En je hebt natuurlijk de baasjes die helemaal niets van Hondentaal begrijpen.

Als ik kijk naar mijn eigen honden die denk ik wel het meest natuurlijke gedrag van zowat alle rassen hebben dan zie je toch heel veel verschil met de meeste andere rassen.

[Moos]

Als ik kijk naar mijn eigen honden die denk ik wel het meest natuurlijke gedrag van zowat alle rassen hebben dan zie je toch heel veel verschil met de meeste andere rassen.

Maar dan kan je je dus afvragen wat 'normaler' is. Als de meeste andere honden schijnbaar op een ander manier communiceren als die van jou, wat is dan 'de norm'?
Meest natuurlijk klinkt leuk (ik neem aan dat je bedoelt ook dat het dichtbij de wolf staat, of niet?), maar als de meeste andere rassen niet zo communiceren kan je je denk ik wel afvragen wat 'normaler' of 'sociaal handiger' is.

[Sonnie1983]

Diego speelt eigenlijk met alle honden. We komen wel eens een golden retriever tegen die vrolijk op Diego af komt gehupt/gesprongen en Diego gaat even wachten en gaat er dan op af of loopt er meteen op af.

Ik kan neit zeggen dat diego niet met bepaalde honden kan.....

Maar misschien speelt de leeftijd van Diego nog een rol?? (11 maanden)

[Gaia]

Laat ik nou net een Labrador en een Duitse Herder hebben.

Vergelijkings materiaal zat dus. Hier komt het volgens mij op neer, de herder is meer van de privacy. Die houdt er niet van als er een of andere idiote lab boven op je komt liggen met een bek van dat vind ik gezellig. Een lab houd er weer niet van als er iemand een partij autoritair staat te doen.

Als ik problemen heb met Gaia is het nooit een lab omdat die haar overrompelen met zoveel lompheid. Als ik met Juno problemen heb is het nooit een herder, maar een Rodesian Ridgeback. Mijn Labrador herdert tegenwoordig op andere honden af (zucht) en mijn Duitse Herder speelt met een rimpelneusje (wat er bij haar uitziet als een enge ziekte, maar goed).

Ik denk niet zo zeer dat er wat mis gaat in de communicatie, als wel dat over het algemeen genomen de retrievers toch iets meer van een plaat voor hun harses hebben. In ieder geval is de mijne daar een pracht voorbeeld van. Niet iedere hond accepteerd dat en tsja ook hier wordt er regelmatig een correctie uitgedeeld.

Dus uiteindelijke conclusie, herders kunnen niet met die plaat in de kop overweg en labradors zijn te goed sullig.

[Mi]

Ik zeg altijd: iedere hond spreekt honds.
Maar allemaal in hun eigen dialect.
De Border spreekt Borders (en eyed)
De Herder spreekt Herders (en sluipt)
De Labrador spreekt Labs (en stuitert)
etc. etc. etc.
Dus hoewel alle honden elkaar kunnen verstaan, kunnen ze elkaar soms minder goed begrijpen.

Ik denk idd deze strekking.
Daarnaast natuurlijk de tig karakters die je hebt....wat je bij mensen ook hebt.
Ik kom ook wel eens mensen tegen waar ik letterlijk zeg; hou op ik vind het niet leuk (of iets in die trant) en toch nog even lekker doorgaan.
Dan vraag ik me ook altijd af welk deel ze niet begrepen hebben.
Andere mensen houden ermee op omdat ze weten wanneer ze moeten stoppen.
In hondentaal zal dat hetzelfde wel zijn, naast een andere manier van benaderen ook karakter, de een staat sneller op zijn strepen, de ander walst nog even paar keer over een grens heen en alles daar tussenin.

Ik laat mijn hond weinig spelen met honden zoals labradors, husky en boxer e.d die we hier in de buurt hebben lopen en die nog erg jong zijn, omdat ze veel walsen en/of op je af denderen en mijn onderdeurtje wordt 9 van de 10 keer letterlijk gewalst.
Erg jammer want eigenlijk willen ze allebei wel spelen maar je ziet gewoon dat het niet gaat en de ander blijft maar doorgaan en mijn onderdeurtje probeert aan te geven dat het te hard gaat maar dat wordt door de enthousiasme (denk ik) over het hoofd gezien door de andere hond.
De oudere honden van o.a deze rassen wacht ik altijd af en bekijk ik eerst het gedrag, meestal gaat het bij volwassen allemaal wat minder ruig aan toe en kan het wel.
Zo lopen er hier een volwassen rottweiler en een boxer waar hij heerlijk mee kan spelen omdat ze elkaar alleen najagen en spelbuigingen maken en niet elkaar aanraken, ook een bennen senner alleen speelt ie erg kort want is wat te dik....maar geen ervan raakt mijn hond aan waardoor de twee uitersten in grootte wel met elkaar kunnen spelen.

[Moos]

Als ik problemen heb met Gaia is het nooit een lab omdat die haar overrompelen met zoveel lompheid. Als ik met Juno problemen heb is het nooit een herder, maar een Rodesian Ridgeback. Mijn Labrador herdert tegenwoordig op andere honden af (zucht) en mijn Duitse Herder speelt met een rimpelneusje (wat er bij haar uitziet als een enge ziekte, maar goed).

Hahahahaahaha, ja, dat rimpelneusje wat ze overgenomen heeft is wel erg grappig inderdaad

[laeken]

Onze herder houdt sowieso niet echt van vreemde honden. Zij heeft tijd nodig om een hond rustig te leren kennen en die tijd nemen nu net de labradors niet. MAAR juist dat doldrieste werkt soms ook positief. Eva is wel eens overrompeld door een labrador en dat vond ze ineens stiekem best gezellig. Wuilus hield ook wel van labradors die stoer waren. Reuen dan natuurlijk.

Labradorteefjes die wild enthousiast zijn daar houden onze honden allebei niet van omdat die vaak meteen op hun rug gaan liggen nadat ze eerst zichzelf letterlijk in het gezicht van mijn honden geworpen hebben. Tja, dat is een beetje mosterd na de maaltijd hier en de toon is dan toch een beetje gezet. Eva en Cleo willen minimaal even rustig kijken, dan snuffelen en dan zien ze wel verder. Dus niet BONK, PAF, poot op de rug en BEUK! en dan ineens staart tussen de benen en deemoedig onder mijn honden door gaan kruipen. Dat zijn ze meteen zat en dat soort honden jagen ze weg met gebrom en geblaf . :N:

[Moos]

. Dus niet BONK, PAF, poot op de rug en BEUK! en dan ineens staart tussen de benen en deemoedig onder mijn honden door gaan kruipen. Dat zijn ze meteen zat en dat soort honden jagen ze weg met gebrom en geblaf . :N:

Maar is dat niet inderdaad wel een voorbeeldje van "vreemde taal"?

Zelfs Vera (toch ook een retriever ) houdt niet zo van dat soort honden (inderdaad, de twee keer dat we zo'n type tegen zijn gekomen was het een Lab teefje). Eerst "in your face" en dan meteen onderdanig gaan lopen doen, om daarna direct weer poten op de rug te gooien enzo.
Ik heb Vera 1 keer geirriteerd gezien naar een andere hond (niet door snauwen, maar door continu weg proberen te lopen, en een beetje afwerend wat te 'spel-happen'), en dat was bij zo'n lab-teefje, even oud als Vera. Die bleef ook maar poten op Vera's rug meppen, op haar springen e.d, maar zodra Vera dan even terug wilde spelen ging ze onderdanig kronkelen.
Ik had het idee dat Vera daar dus ook geen snars van begreep, en op een gegeven moment raakte ze dus echt geirriteerd door dat constant overheersende gebonk gevolgd door onderdanig kronkelen zodra ze mee wilde spelen

[astrid]

Onze herder Kira speelt nooit met andere honden. Er is er 1 die haar compleet kan laten ontdooien en dat is een bruine Labrador Beest is een behoorlijke stuiterbal, maar ze vind hem helemaal geweldig.

http://www.hondenforum.nl/phpBB2/viewto ... ght=morris

http://www.hondenforum.nl/phpBB2/viewto ... ght=morris

[Mit]

Tsuki heeft echt een manco wbt hondentaal. Ik vermoed dat dat toch iets is wat is gekomen door haar kennelleven.
Wát een hond ook uitstraalt, al staat hij met opgetrokken lip te fixeren, ze wil er persé naartoe.
Ze snapt ook niet dat er ook honden zijn die haar niet leuk vinden

[Inge]

Ik heb zolang ik me kan herinneren al de ervaring dat Boxers en Herders elkaar niet snappen
Hier gaat het overigens prima hoor, maar ze zijn ook met elkaar opgegroeid natuurlijk.

[L@nghaar]

Is het niet zo dat een negatieve ervaring er soms voor zorgt dat een hond een hekel krijgt aan een bepaald ras?

Mijn vorige hond had een ongeloofelijke hekel aan zwarte honden en vooral aan Rottweilers, zij kwam uit het asiel en als zij uit haar hok gehaald werd moest zij langs een hok met hysterische Rottweilers.
Zij was helemaal weg van Duitse Herders, mijn broer had Duitse Herders en daar kon zij super goed mee overweg.

Ik denk dat bijv. Labjes en Herders elkaars taal wel begrijpen maar de verschillen in karakters zijn te groot.
Een stuiterende Lab tegenover een "doe normaal dan doe je al gek genoeg"Herder.
Is bij mensen toch ook zo, sommige karakters botsen gewoon.

Of zie ik het nu te simpel?

[Marie-Josée]

Omdat het in een ander topic toevallig een beetje ter sprake kwam moest ik er ook weer aan denken.

Je leest hier wel vaker dat bepaalde rassen qua 'taal' niet zo geweldig samen gaan. Bekend voorbeeld de Labjes en de Herders. Labjes die als dolle overal op af willen, Herders met een grote(re) persoonlijke zone.

Nu kan Vera bijvoorbeeld aanstormende Labjes heel goed af laten remmen met een vermijdende lichaamstaal, terwijl dat (afwachtende) bij sommige Herders (Duitsers voornamelijk) juist uit lijkt te lokken om wel even haar tegen de grond te schoffelen. Om maar even voor het gemak bij deze twee groepen te blijven.

Waar zit dat 'm dan in? Hebben sommige rassen echt een ander idee van hondentaal? Bijvoorbeeld een Labje dat als een dolle op een Herder afstormt, ziet die niet dat die Herder aangeeft het niet te willen? Of wordt dat eigenlijk niet aangegeven van afstand? Of wordt dat wel aangegeven maar snapt Labje dat niet (of wil het niet snappen)?

Dus wat ik meer bedoel denk ik , snappen ze elkaar soms gewoon echt niet? Of heeft 1 van beide partijen gewoon een plaat voor de kop van "ik snapt het best, maar doe toch lekker wat ik wil"?

Ik zeg altijd: iedere hond spreekt honds.
Maar allemaal in hun eigen dialect.
De Border spreekt Borders (en eyed)
De Herder spreekt Herders (en sluipt)
De Labrador spreekt Labs (en stuitert)
etc. etc. etc.
Dus hoewel alle honden elkaar kunnen verstaan, kunnen ze elkaar soms minder goed begrijpen.

Ik vermoed dat het dat voornamelijk is.Buiten het feit dat er echt domme honden bestaan
Honden gaan over het algemeen het meest ontspannen om met rasgenoten, misschien omdat ze die beter begrijpen.
Het eyen van bc's maakt inderdaad veel honden nerveus, het drammerige van sommige herders en het oerlompe van boxers wekt irritatie en ga zo maar door.
Op cursus mochten de jonge honden altijd met elkaar spelen en dan zag je echt dat ze rasgenoten opzochten.
Bij heidewachtel Bruno was dat leuk om te zien; er zaten een heidewachtel en een grote Münsterlander op die cursus en als alles los mocht ging Bruno altijd naar de heidewachtel toe, als die er eens niet was zocht hij de GM op.

[dibbes1974]

Als ik kijk naar mijn eigen honden die denk ik wel het meest natuurlijke gedrag van zowat alle rassen hebben dan zie je toch heel veel verschil met de meeste andere rassen.

Maar dan kan je je dus afvragen wat 'normaler' is. Als de meeste andere honden schijnbaar op een ander manier communiceren als die van jou, wat is dan 'de norm'?
Meest natuurlijk klinkt leuk (ik neem aan dat je bedoelt ook dat het dichtbij de wolf staat, of niet?), maar als de meeste andere rassen niet zo communiceren kan je je denk ik wel afvragen wat 'normaler' of 'sociaal handiger' is.

Ja ik bedoel daarmee het dichts bij de wolf, daar stamt de hond uiteindelijk toch vanaf
Ja wat is de norm? en daar zit dan het probleem. Bij veel rassen is de normale communicatie manier eruitgefokt om de simpele reden dat ze dan handelbaar zijn en geschikt voor een taak. En dan kan het dus mis gaan. Neem het vb. van de bennensenner, die loopt altijd vrolijk met de staart omhoog en bedoeld daar niets mee maar dit wordt door andere rassen toch als dominantie opgevat en dan kan het dus mis gaan.

Mijn honden kijken op een bepaalde zeer indringende manier maar zijn beide niet dominant naar andere honden, toch is het zo dat als ik met ze loop en er komt bijv. een andere hond die we voor de eerste keer zien in tegenovergestelde richting aan dat die onderdanig tot op het bange af gedrag gaat vertonen.Dit gebeurt dan met bepaalde rassen zoals goldens en gezelschapshonden. Herderachtigen enzo hebben dit weer niet en gaan dan vaak overdreven dominant gedrag vertonen. Als we de hond vaker tegenkomen is het vaak wel over

[Moos]

Ja ik bedoel daarmee het dichts bij de wolf, daar stamt de hond uiteindelijk toch vanaf
Ja wat is de norm? en daar zit dan het probleem. Bij veel rassen is de normale communicatie manier eruitgefokt om de simpele reden dat ze dan handelbaar zijn en geschikt voor een taak. En dan kan het dus mis gaan. Neem het vb. van de bennensenner, die loopt altijd vrolijk met de staart omhoog en bedoeld daar niets mee maar dit wordt door andere rassen toch als dominantie opgevat en dan kan het dus mis gaan.

Ik vraag me dat af hoor. Ik lees het wel vaker "mijn hond draagt zijn staart van nature hoog en daarom zien andere honden hem altijd als dominant"
Ik heb hier een hondje met een krulstaart; hoe hoog wil je 'm hebben Dat hondje is heel onderdanig naar andere honden, en zo wordt ze ook altijd gezien. Nog nooit heeft een hond op haar gereageerd alsof ze dominant liep te doen. Dat doet ze namelijk ook niet. Ze heeft d'r staart in een krul, maar de hele verdere houding laat zien "jij bent de baas, ik bedoel het goed", en zo wordt dat dus ook altijd opgevat.
Als een hond met een hoge staart als dominant wordt gezien door andere honden moet hij naar mijn idee op zijn minst ook op een bepaalde manier gewoon vinden van zichzelf dat hij redelijk zeker is (iig niet onderdanig) en dat dus ook uitstralen. Ik geloof er niet zo in dat een hond als dominant wordt gezien puur en alleen vanwege een van nature hoge staartdracht; ik heb hier dus het voorbeeld zitten van hoe je met een hoge staart ook prima in je houding kan laten zien verre van dominant te zijn.

Mijn honden kijken op een bepaalde zeer indringende manier maar zijn beide niet dominant naar andere honden, toch is het zo dat als ik met ze loop en er komt bijv. een andere hond die we voor de eerste keer zien in tegenovergestelde richting aan dat die onderdanig tot op het bange af gedrag gaat vertonen.Dit gebeurt dan met bepaalde rassen zoals goldens en gezelschapshonden. Herderachtigen enzo hebben dit weer niet en gaan dan vaak overdreven dominant gedrag vertonen. Als we de hond vaker tegenkomen is het vaak wel over

Maar ik vind dat dus ook niet zo gek dat andere honden daarop reageren. Zouden jouw honden nu vrolijk staartzwiepend aan komen lopen, blije bekkies erbij, dan zouden mijn honden niet schrikken van een van nature wat 'stoerdere' blik. Als ze indringend naar andere honden kijken wordt dat op een bepaalde manier geinterpreteerd, en dat vind ik persoonlijk ook niet zo vreemd. Dat is een beetje net zoals met het hoge staart verhaal naar mijn idee; ze kunnen ook op andere manieren direct tonen dat ze het heel erg goed bedoelen, ondanks een van nature wat strengere blik. Doen ze dat niet, maar kijken ze andere honden alleen indringend aan, tja, dan wordt dat niet direct gezien als 'ik kom vriendjes maken'.

[Hanneke2]

. Dus niet BONK, PAF, poot op de rug en BEUK! en dan ineens staart tussen de benen en deemoedig onder mijn honden door gaan kruipen. Dat zijn ze meteen zat en dat soort honden jagen ze weg met gebrom en geblaf . :N:

Maar is dat niet inderdaad wel een voorbeeldje van "vreemde taal"?

Zelfs Vera (toch ook een retriever ) houdt niet zo van dat soort honden (inderdaad, de twee keer dat we zo'n type tegen zijn gekomen was het een Lab teefje). Eerst "in your face" en dan meteen onderdanig gaan lopen doen, om daarna direct weer poten op de rug te gooien enzo.
Ik heb Vera 1 keer geirriteerd gezien naar een andere hond (niet door snauwen, maar door continu weg proberen te lopen, en een beetje afwerend wat te 'spel-happen'), en dat was bij zo'n lab-teefje, even oud als Vera. Die bleef ook maar poten op Vera's rug meppen, op haar springen e.d, maar zodra Vera dan even terug wilde spelen ging ze onderdanig kronkelen.
Ik had het idee dat Vera daar dus ook geen snars van begreep, en op een gegeven moment raakte ze dus echt geirriteerd door dat constant overheersende gebonk gevolgd door onderdanig kronkelen zodra ze mee wilde spelen

Ik denk dat jullie hier exact aangeven wat er nou 'mis' is met sommige van die labs. Ze kennen de taal wel, maar echt goed communiceren kunnen ze niet.

[dibbes1974]

Ik vraag me dat af hoor. Ik lees het wel vaker "mijn hond draagt zijn staart van nature hoog en daarom zien andere honden hem altijd als dominant"
Ik heb hier een hondje met een krulstaart; hoe hoog wil je 'm hebben Dat hondje is heel onderdanig naar andere honden, en zo wordt ze ook altijd gezien. Nog nooit heeft een hond op haar gereageerd alsof ze dominant liep te doen. Dat doet ze namelijk ook niet. Ze heeft d'r staart in een krul, maar de hele verdere houding laat zien "jij bent de baas, ik bedoel het goed", en zo wordt dat dus ook altijd opgevat.
Als een hond met een hoge staart als dominant wordt gezien door andere honden moet hij naar mijn idee op zijn minst ook op een bepaalde manier gewoon vinden van zichzelf dat hij redelijk zeker is (iig niet onderdanig) en dat dus ook uitstralen. Ik geloof er niet zo in dat een hond als dominant wordt gezien puur en alleen vanwege een van nature hoge staartdracht; ik heb hier dus het voorbeeld zitten van hoe je met een hoge staart ook prima in je houding kan laten zien verre van dominant te zijn.



Maar ik vind dat dus ook niet zo gek dat andere honden daarop reageren. Zouden jouw honden nu vrolijk staartzwiepend aan komen lopen, blije bekkies erbij, dan zouden mijn honden niet schrikken van een van nature wat 'stoerdere' blik. Als ze indringend naar andere honden kijken wordt dat op een bepaalde manier geinterpreteerd, en dat vind ik persoonlijk ook niet zo vreemd. Dat is een beetje net zoals met het hoge staart verhaal naar mijn idee; ze kunnen ook op andere manieren direct tonen dat ze het heel erg goed bedoelen, ondanks een van nature wat strengere blik. Doen ze dat niet, maar kijken ze andere honden alleen indringend aan, tja, dan wordt dat niet direct gezien als 'ik kom vriendjes maken'.

Tuurlijk speelt de rest van de lichaamshouding mee met hoe een hond is maar een hoge staart is in eerste instantie dominantie en het ene ras reageert er anders op dan het andere.

Ik vind het ook niet gek dat andere honden zo op die van mij reageren alleen ging het in dit topic over "mis"communicatie tussen rassen en dit was dus ook als voorbeeld bedoeld hoe het tussen mijn honden en de verschilde rassen gaat. Mijn jongste hond is speels en als een andere hond wil spelen kwispeld hij je zowat omver maar in eerste instantie kijkt hij wel op een bepaalde manier. Zie foto

[Moos]

Tuurlijk speelt de rest van de lichaamshouding mee met hoe een hond is maar een hoge staart is in eerste instantie dominantie en het ene ras reageert er anders op dan het andere.

Ze kijken toch niet eerst naar de staart en gaan dan de rest van de houding nog eens inschatten Mijn hondje met krulstaart is 4, is nog nooit als ook maar een tikkeltje dominant gezien door andere honden, door geen enkel ras
Dus nee, ik persoonlijk denk niet dat een hoge staart in eerste instantie standaard dominantie is. Niet als de hond met de van nature hoge staartdracht het heel duidelijk niet zo bedoelt, want dan kunnen ze dat prima duidelijk maken ondanks de hoge staart,

Ik vind het ook niet gek dat andere honden zo op die van mij reageren alleen ging het in dit topic over "mis"communicatie tussen rassen en dit was dus ook als voorbeeld bedoeld hoe het tussen mijn honden en de verschilde rassen gaat.

Oke, duidelijk

[Gaia]

Tuurlijk speelt de rest van de lichaamshouding mee met hoe een hond is maar een hoge staart is in eerste instantie dominantie en het ene ras reageert er anders op dan het andere.

Ze kijken toch niet eerst naar de staart en gaan dan de rest van de houding nog eens inschatten Mijn hondje met krulstaart is 4, is nog nooit als ook maar een tikkeltje dominant gezien door andere honden, door geen enkel ras
Dus nee, ik persoonlijk denk niet dat een hoge staart in eerste instantie standaard dominantie is. Niet als de hond met de van nature hoge staartdracht het heel duidelijk niet zo bedoelt, want dan kunnen ze dat prima duidelijk maken ondanks de hoge staart,

Ik denk wel dat ze daar meer hun best voor moeten doen. Als de staartdracht hoog is zullen ze toch wat lager door het stof heen moeten is mijn ervaring.

Daarnaast zie ik een onderdanige labrador ook geen hoge staart hebben. Juno had dat in het begin heel erg en begint nu wat manser te worden, maar Gollum bijvoorbeeld heb ik nog nooit gezien dat die staart hoger dan d'r kont was.

[Gollum]

Tuurlijk speelt de rest van de lichaamshouding mee met hoe een hond is maar een hoge staart is in eerste instantie dominantie en het ene ras reageert er anders op dan het andere.

Ze kijken toch niet eerst naar de staart en gaan dan de rest van de houding nog eens inschatten Mijn hondje met krulstaart is 4, is nog nooit als ook maar een tikkeltje dominant gezien door andere honden, door geen enkel ras
Dus nee, ik persoonlijk denk niet dat een hoge staart in eerste instantie standaard dominantie is. Niet als de hond met de van nature hoge staartdracht het heel duidelijk niet zo bedoelt, want dan kunnen ze dat prima duidelijk maken ondanks de hoge staart,

Ik denk wel dat ze daar meer hun best voor moeten doen. Als de staartdracht hoog is zullen ze toch wat lager door het stof heen moeten is mijn ervaring.

Daarnaast zie ik een onderdanige labrador ook geen hoge staart hebben. Juno had dat in het begin heel erg en begint nu wat manser te worden, maar Gollum bijvoorbeeld heb ik nog nooit gezien dat die staart hoger dan d'r kont was.

Nee idd, en dat is ook echt een muts. Ik heb haar een enkele keer haar staart hoog zien dragen en dat was toen ze Destiny van Addy uitdaagde. Dat werd ook gelijk flink afgestraft :N:
Als ik naar Gaia kijk kan ze veel beter uit de weg met stoere Juno die niet zo snel bang is dan met Gol, die duikt gelijk in een onderdanige houding wanneer Gaia met haar wil spelen. Nou heeft Gaia ook een nogal wat andere manier van spelen dan Gol (lees in de nek duiken), Gol snapt Gaia's spel niet. En Gaia snapt niet dat Gol maar tegen haar aan wil knuffelen, dan word ze geïrriteerd. Juno wil gelukkig wel met Gol knuffelen maar word ook wat geïrriteerd als Gol zo klef doet

[Gaia]

Ik denk wel dat ze daar meer hun best voor moeten doen. Als de staartdracht hoog is zullen ze toch wat lager door het stof heen moeten is mijn ervaring.

Daarnaast zie ik een onderdanige labrador ook geen hoge staart hebben. Juno had dat in het begin heel erg en begint nu wat manser te worden, maar Gollum bijvoorbeeld heb ik nog nooit gezien dat die staart hoger dan d'r kont was.

Nee idd, en dat is ook echt een muts. Ik heb haar een enkele keer haar staart hoog zien dragen en dat was toen ze Destiny van Addy uitdaagde. Dat werd ook gelijk flink afgestraft :N:
Als ik naar Gaia kijk kan ze veel beter uit de weg met stoere Juno die niet zo snel bang is dan met Gol, die duikt gelijk in een onderdanige houding wanneer Gaia met haar wil spelen. Nou heeft Gaia ook een nogal wat andere manier van spelen dan Gol (lees in de nek duiken), Gol snapt Gaia's spel niet. En Gaia snapt niet dat Gol maar tegen haar aan wil knuffelen, dan word ze geïrriteerd. Juno wil gelukkig wel met Gol knuffelen maar word ook wat geïrriteerd als Gol zo klef doet

Maar toch vind ik niet dat ze niet goed communiceren. Ik bedoel, ik begrijp ook niet iedereen's humor toch? Daarnaast kan ik dan wel weer begrijpen dat Gajes er niet van houdt als een Juno of een Gol zo lekker plakkend tegen d'r aan komt liggen. Alsof de kamer niet groot genoeg is.

Laat ik het anders zeggen, persoonlijk denk ik niet dat het probleem hem ligt in de miscommunicatie, dan wel de voorzichtigheid van de herder versus de lompigheid van de retriever.

[Gollum]

Ik denk wel dat ze daar meer hun best voor moeten doen. Als de staartdracht hoog is zullen ze toch wat lager door het stof heen moeten is mijn ervaring.

Daarnaast zie ik een onderdanige labrador ook geen hoge staart hebben. Juno had dat in het begin heel erg en begint nu wat manser te worden, maar Gollum bijvoorbeeld heb ik nog nooit gezien dat die staart hoger dan d'r kont was.

Nee idd, en dat is ook echt een muts. Ik heb haar een enkele keer haar staart hoog zien dragen en dat was toen ze Destiny van Addy uitdaagde. Dat werd ook gelijk flink afgestraft :N:
Als ik naar Gaia kijk kan ze veel beter uit de weg met stoere Juno die niet zo snel bang is dan met Gol, die duikt gelijk in een onderdanige houding wanneer Gaia met haar wil spelen. Nou heeft Gaia ook een nogal wat andere manier van spelen dan Gol (lees in de nek duiken), Gol snapt Gaia's spel niet. En Gaia snapt niet dat Gol maar tegen haar aan wil knuffelen, dan word ze geïrriteerd. Juno wil gelukkig wel met Gol knuffelen maar word ook wat geïrriteerd als Gol zo klef doet

Maar toch vind ik niet dat ze niet goed communiceren. Ik bedoel, ik begrijp ook niet iedereen's humor toch? Daarnaast kan ik dan wel weer begrijpen dat Gajes er niet van houdt als een Juno of een Gol zo lekker plakkend tegen d'r aan komt liggen. Alsof de kamer niet groot genoeg is.

Laat ik het anders zeggen, persoonlijk denk ik niet dat het probleem hem ligt in de miscommunicatie, dan wel de voorzichtigheid van de herder versus de lompigheid van de retriever.

Ja ze hebben andere interesses denk ik.

[Gaia]

Ik denk wel dat ze daar meer hun best voor moeten doen. Als de staartdracht hoog is zullen ze toch wat lager door het stof heen moeten is mijn ervaring.

Daarnaast zie ik een onderdanige labrador ook geen hoge staart hebben. Juno had dat in het begin heel erg en begint nu wat manser te worden, maar Gollum bijvoorbeeld heb ik nog nooit gezien dat die staart hoger dan d'r kont was.

Nee idd, en dat is ook echt een muts. Ik heb haar een enkele keer haar staart hoog zien dragen en dat was toen ze Destiny van Addy uitdaagde. Dat werd ook gelijk flink afgestraft :N:
Als ik naar Gaia kijk kan ze veel beter uit de weg met stoere Juno die niet zo snel bang is dan met Gol, die duikt gelijk in een onderdanige houding wanneer Gaia met haar wil spelen. Nou heeft Gaia ook een nogal wat andere manier van spelen dan Gol (lees in de nek duiken), Gol snapt Gaia's spel niet. En Gaia snapt niet dat Gol maar tegen haar aan wil knuffelen, dan word ze geïrriteerd. Juno wil gelukkig wel met Gol knuffelen maar word ook wat geïrriteerd als Gol zo klef doet

Maar toch vind ik niet dat ze niet goed communiceren. Ik bedoel, ik begrijp ook niet iedereen's humor toch? Daarnaast kan ik dan wel weer begrijpen dat Gajes er niet van houdt als een Juno of een Gol zo lekker plakkend tegen d'r aan komt liggen. Alsof de kamer niet groot genoeg is.

Laat ik het anders zeggen, persoonlijk denk ik niet dat het probleem hem ligt in de miscommunicatie, dan wel de voorzichtigheid van de herder versus de lompigheid van de retriever.

Ja ze hebben andere interesses denk ik.

Haha, tsja, eten of apporteren en bij de herder is dat baas en ruigspelen. Lekker nekhappen enzo.

[Moos]

Ik denk wel dat ze daar meer hun best voor moeten doen. Als de staartdracht hoog is zullen ze toch wat lager door het stof heen moeten is mijn ervaring.
.

Oh ja, dat zou inderdaad wel kunnen Maar het is niet zo dus, vind ik iig, dat ze door die hoge staart standaard als een dominante hond gezien worden door andere honden.
Vera heeft een vrij hoge staartdracht als ze loopt, maar ook dat wordt nooit gezien als dominant door andere honden. Dat hoeft ook niet, want je ziet zo aan alles dat ze echt geen potje komt patsen met een vreemde hond

Ze heeft trouwens vanochtend heel leuk gespeeld met eeen Duitse Herder. Ik was helemaal blij, want door wat nare ervaringen was ze toch wel erg op haar hoede. Maar na wat buikgekruip en weggeschuifel (van Vera's kant) werd er toch uiteindelijk heel leuk gespeeld