

Vandaag echter stond er eentje opeens midden op het pad. Ik ben er een klein stukje op af gelopen met de honden om de reactie te peilen, en de reactie van de andere hond bestond uit sluipen, alles strak gespannen, en loeren.
Toen ben ik dus maar omgedraaid, en helaas dat was dus geen polderwandeling (was ergens aan het begin al). Daar baal ik dan best van, maar ik durf dan dus echt niet door te lopen langs zo'n hond (nu met loopse Vera al helemaal niet, maar anders ook niet).
Hoe reageren jullie in zo'n situatie? Want aan de ene kant is door weg te lopen en terug te gaan mijn hele wandeling weg, en zeker als dat vaker gebeurt is dat toch even balen (moesten we weeeeeer door de wijk gaan zigzaggen), aan de andere kant, ik durf het risico gewoon niet te nemen dat zo'n erfhond mijn honden even pakt...
Ik ben 1 keer bij een heel klein hondje dat duidelijk voornamelijk angstig was wel doorgelopen, en toen gebeurde er dus niks, maar ik durf dat dus vaker niet dan wel.

