meneer pist zo over Cena der kop heen.
Vrouwtje van labje Jasper en ik kwamen echt niet meer bij natuurlijk. Dom schaap dat ze ook is!
Achter in het park liggen twee vijvers. Cena weet precies dat ze in de eerste niet in mag, omdat die echt heeeeel smerig is. Jasper wist dit ook wel, zei het vrouwtje. Beide honden lopen netjes langs de vijver, terwijl ik Cena dicht bij me hou. We zijn er voorbij dus laat ik haar vrij. Mevrouw draait om, neemt een sprint en duikt ZO vól het water in. Zwemt een rondje, steekt haar kop helemaal onder het blubberwater en komt er weer uit. Ondertussen werd ze op de voet gevolgd dat Jasper.
We waren niet zo blij, maar ja, nu was wel die plas van haar hoofd gespoeld. Op naar de volgende vijver dan maar: kunnen ze even afspoelen (mijn blondie zag echt zwart!)
Maar nee hoor, meneer en mevrouw Eigenwijs wilden er eigenlijk liever niet in. Dus een houtje gegooid: Cena er achter aan, Jasper wachtte netjes aan de kant.
Cena meert aan, schudt zich uit en laat zó haar houtje uit haar bek stelen door Jasper. Domme, domme Cena! Kom nou toch een voor jezelf op man!
De honden hebben nog een hele tijd dat spelletje gespeeld: Cena heeft een houtje in haar bek, Jasper pakt het af. Vervolgens daagt Jasper Cena uit, Cena pakt het houtje van Jasper af... Was wel schitterend op te zien!~
Uiteindelijk afscheid genomen van Jasper en onze eigen weg vervolgd. Weet je wat vrouwtje, nu ik min of meer plas- en blubbervrij ben, ga ik hier nog even in een modderpoeltje liggen rollen. Niet zo'n grote hoor, gewoon precies genoeg om goed stinkend thuis te komen! Goed?
