Verschil tussen respect en angst?

[fleurie]

Onlangs hoorde ik een discussie over dit onderwerp, volgens een persoon is respect hebben voor de baas onlosmakelijk verbonden met angst. Naar mijn idee is het niet hetzelfde, hoe denken jullie hierover? En waar ligt dan die grens?

[Inge]

Onlangs hoorde ik een discussie over dit onderwerp, volgens een persoon is respect hebben voor de baas onlosmakelijk verbonden met angst. Naar mijn idee is het niet hetzelfde, hoe denken jullie hierover? En waar ligt dan die grens?

Hmmm.....ik geloof hier niet in. Volgens mij heeft respect hebben juist meer te maken met vertrouwen en duidelijkheid.

[M@scha]

eens met inge.

een hond die respect heeft voor je moet je in alles kunnen vertrouwen. dat geef jij onder andere door duidelijk te zijn zodat de hond altijd weet waar hij/zij aan toe is.

angst en vertrouwen zijn naar mijn mening totaal niet met elkaar te linken en dus kan er geen angst zijn als onderdeel van respect..

[Frenk]

Respect voor de leider heeft helemaal, maar dan ook echt totaal, niets met angst te maken, maar alles met vertrouwen, rust en duidelijkheid. Een hond die een 'goede' correctie krijgt, die zal daarin ook niet blijven hangen, maar herstelt zich snel en is daarna totaal niet bang voor de leider. Dat hangt natuurlijk wel samen met het gegeven dat de leider dan 'goed' en authentiek moet zijn. Een 'foute' leider dwingt geen respect af, maar tiranniseert door angst.

[fleurie]

Dat zegt mijn gevoel ook, als ik in de mensenwereld respect voor iemand heb wil dat niet zeggen dat ik bang ben voor die persoon.
En hoe verdien je dan het respect van je hond(en)? Volgens die persoon dmv werken met slipketting, correcties, een klap geven, zodat de hond tegen je op gaat kijken. Ik denk dat je dan inderdaad een angstige hond krijgt, maar is dat respect? Hoe kun je op een vriendelijke manier het respect winnen? Ik heb er al vele lectuur over stukgelezen, maar weet nog steeds niet hoe ik het volledige overwicht over mijn honden krijg.

[Addy]

Mijn honden respekteren me meestal en angst voor ons hebben ze absoluut niet die tokkies
Maar ze kennen mijn grenzen en zodra ik ze ga benoemen bij hun achternaam, ja ja dat heb ik ze aangeleerd dan weten ze ook dat het slecht kersen eten is met me op dat moment

[M@scha]

Mijn honden respekteren me meestal en angst voor ons hebben ze absoluut niet die tokkies
Maar ze kennen mijn grenzen en zodra ik ze ga benoemen bij hun achternaam, ja ja dat heb ik ze aangeleerd dan weten ze ook dat het slecht kersen eten is met me op dat moment

whahaha die achternaam is hot ja! haha


sam en lola luisteren best goed.

maar luisteren ze best slecht even en roep ik SAMMY RUTTEN.....

dan is het meteen duidelijk...

[Marie-Josée]

Ik ben ervan overtuigd dat het twee totaal verschillende gevoelens zijn.Zelfs bijna tegenovergestelde gevoelens!
Al denken degenen die hun hond ( of kind) respekt zeggen bij te brengen dmv schoppen en slaan daar duidelijk anders over

[Frenk]

Dat zegt mijn gevoel ook, als ik in de mensenwereld respect voor iemand heb wil dat niet zeggen dat ik bang ben voor die persoon.
En hoe verdien je dan het respect van je hond(en)? Volgens die persoon dmv werken met slipketting, correcties, een klap geven, zodat de hond tegen je op gaat kijken. Ik denk dat je dan inderdaad een angstige hond krijgt, maar is dat respect? Hoe kun je op een vriendelijke manier het respect winnen? Ik heb er al vele lectuur over stukgelezen, maar weet nog steeds niet hoe ik het volledige overwicht over mijn honden krijg.

Bewust fysiek geweld is altijd een zwaktebod (bij dieren en mensen) omdat dat betekent dat je uitstraling/natuurlijk overwicht of sociale vermogen dan niet sterk genoeg is om het daarmee af te kunnen.

De nuance hieraan is dat een instinctieve klap als je bijvoorbeeld gebeten wordt weer wel acceptabel kan zijn. Zolang je reactie maar authentiek is.

Er zijn heel veel manieren om je leidende positie ten opzichte van een hond te bestendigen en veel daarvan bevinden zich op het vlak van dominantie tonen. Een klein voorbeeld daarvan is bijvoorbeeld dat jij de baas bent over het eten van de honden. Dat geeft jou een hogere status. Jij bepaalt wanneer er gegeten wordt. Laat ze zitten of afgaan voor ze aan hun eten mogen beginnen. Eet eerst zelf, voordat zij hun eten krijgen.

Het probleem is dat je dit wel kan gaan toepassen, maar als de rest van je handelingen totaal geen leiderschap uitstralen en dus niet congruent zijn, dat je voor de kat z'n staart bezig bent

Nogmaals mijn advies om samen met je honden op cursus te gaan, desnoods bij een gedragsdeskundige. Zo iemand kan samen met jou de zwakke plekken identificeren en je de handvaten geven om de situatie beter te maken

[chrico]

Toch denk ik dat het ergens wel verbonden is met elkaar en niet alleen respect en vertrouwen de juiste is.
Je heb verschillende soorten respect. De 1 verkrijg je door middel van koekjes (het vertrouwen) en de ander door een schop onder je hol(neem dit niet te letterlijk voor daar weer een discussie over losbartst ). Want waarom verdient hij die veelgenoemde schop onder zijn hol, juist omdat hij geen respect heeft voor je. Maar gelukkig heeft hij zoveel vertrouwen in je dat hij een koekje verdiend omdat hij ineens wel luisterd en doet wat je verwacht dat hij doet.

Even een hersenspinsel. Waarom is een hond onderdanig? Omdat hij bang is om op zijn klote te krijgen van de roedelleider. Toch ben ik geen hond tegen gekomen die met een zak koekjes loopt maar ook geen hond die zomaar de ander uit zijn roedel op zijn donder geeft. Waar komt het dan vandaan? Lu is hier de jongste, had praatjes voor 10 en heeft van beide heren al een keer een correctie gehad omdat ze te ver ging terwijl ze dat van Dyna niet krijgt dus die word af en toe omver gehobbeld.

[Frenk]

Toch denk ik dat het ergens wel verbonden is met elkaar en niet alleen respect en vertrouwen de juiste is.
Je heb verschillende soorten respect. De 1 verkrijg je door middel van koekjes (het vertrouwen) en de ander door een schop onder je hol(neem dit niet te letterlijk voor daar weer een discussie over losbartst ). Want waarom verdient hij die veelgenoemde schop onder zijn hol, juist omdat hij geen respect heeft voor je. Maar gelukkig heeft hij zoveel vertrouwen in je dat hij een koekje verdiend omdat hij ineens wel luisterd en doet wat je verwacht dat hij doet.

Even een hersenspinsel. Waarom is een hond onderdanig? Omdat hij bang is om op zijn klote te krijgen van de roedelleider. Toch ben ik geen hond tegen gekomen die met een zak koekjes loopt maar ook geen hond die zomaar de ander uit zijn roedel op zijn donder geeft. Waar komt het dan vandaan? Lu is hier de jongste, had praatjes voor 10 en heeft van beide heren al een keer een correctie gehad omdat ze te ver ging terwijl ze dat van Dyna niet krijgt dus die word af en toe omver gehobbeld.

Wij mensen kunnen naar mijn mening nooit zo accuraat fysiek corrigeren als honden onderling. Daarvoor is er toch teveel ruis op de lijn. En dus vind ik ook niet dat je dat moet gaan proberen.

Wat je wel goed toe kunt passen en wat ook een correctie is: negeren. En het woord 'nee' goed aanleren. En 'klaar' werkt hier ook. Maar mijn ervaring is wel dat belonen voor gewenst gedrag 1000x beter werkt dan straffen voor ongewenst gedrag

En natuurlijk ga ik ook niet alleen maar afleiden en jolig doen etc etc. Maar, de band van een hond met een eerlijke, rechtvaardige, sociaal sterke en consequente leider is volgens mij altijd beter dan de hond die over de grond kruipt omdat 'ie in elkaar gehengst wordt als 'ie iets doet wat niet mag (terwijl hij waarschijnlijk helemaal niet snapt wat er niet mag).

EDIT: ik ben even vergeten om foeteren te noemen, of zoals Addy en Mascha zeiden: "de achternaam". Je lichaamstaal en stem moeten passen bij wat je een hond duidelijk wilt maken. En Volgens mij kan een hond heel goed aan je zien en horen dat je niet gelukkig bent met de situatie.

[chrico]

Tussen zwart en wit zit een groot grijs gebied

[Frenk]

Tussen zwart en wit zit een groot grijs gebied

Dat is waar

[fleurie]

Tussen zwart en wit zit een groot grijs gebied

Absoluut, en dat maakt het weleens lastig. En hoe veel we ook van honden (denken te) weten, het blijft niet eenvoudig om "honds" te denken en handelen, voor mij althans, terwijl hondenlogico juist wel weer zwart/wit is. Soms kun je misschien ook teveel lezen en willen weten, in mijn geval dan, terwijl het ook een kwestie van gevoel is.

[Jacksel]

Jamey hoeft eigenlijk nooit fysiek gecorrigeerd te worden, tenzij ze op een andere hond wil duiken (en dat ben ik eigenlijk altijd voor de laatste tijd, ze komt zelfs nauwelijks meer in situaties dat ze (naar haar mening) moet snauwen naar anderen...

Yore is duidelijk aan het uitproberen hoe ver die kan gaan, en die moet af en toe iets harder aangepakt, aangezien meneer mij heel goed kan negeren als hij daar zin in heeft... Stem heeft dan geen enkel nut, want dat is niet boeiend, dus dan krijgt hij een tik(je). Niet hard dat het zeer doet, maar duidelijk genoeg dat ie weer even zijn aandacht naar mij verlegt... Ik weet dat dat hier onder ongewenst baasjes-gedrag valt, maar ik zal toch even meneer zijn aandacht moeten krijgen voordat ik hem kan vertellen dat hij iets doet wat niet mag (en geloof me, het eten op tafel is echt belangrijker dan een vrouwtje die nee zegt, het rijden op andere honden net zo)...

Overigens is hij met zo'n rij-moment meestal ook niet bepaald onder de indruk van een snauw van de andere hond. Die moeten ook behoorlijk duidelijk uit de hoek komen voordat het doordringt. (Zelfs Jamey moet af en toe zo fel corrigeren dat ie echt piept voordat hij ophoudt met haar pesten)...

[Hanneke]

Mijn honden respekteren me meestal en angst voor ons hebben ze absoluut niet die tokkies
Maar ze kennen mijn grenzen en zodra ik ze ga benoemen bij hun achternaam, ja ja dat heb ik ze aangeleerd dan weten ze ook dat het slecht kersen eten is met me op dat moment

whahaha die achternaam is hot ja! haha


sam en lola luisteren best goed.

maar luisteren ze best slecht even en roep ik SAMMY RUTTEN.....

dan is het meteen duidelijk...

God, ik dacht dat ik de enige zool was die dat deed.....
En ja, ook die van mij weten dan meteen dat er beter geluisterd dient te worden.

[Ineke]

Mijn honden respekteren me meestal en angst voor ons hebben ze absoluut niet die tokkies
Maar ze kennen mijn grenzen en zodra ik ze ga benoemen bij hun achternaam, ja ja dat heb ik ze aangeleerd dan weten ze ook dat het slecht kersen eten is met me op dat moment

whahaha die achternaam is hot ja! haha


sam en lola luisteren best goed.

maar luisteren ze best slecht even en roep ik SAMMY RUTTEN.....

dan is het meteen duidelijk...

God, ik dacht dat ik de enige zool was die dat deed.....
En ja, ook die van mij weten dan meteen dat er beter geluisterd dient te worden.

Hier nog zo één. En óf 't werkt!

[Maxiem]

Mijn honden respekteren me meestal en angst voor ons hebben ze absoluut niet die tokkies
Maar ze kennen mijn grenzen en zodra ik ze ga benoemen bij hun achternaam, ja ja dat heb ik ze aangeleerd dan weten ze ook dat het slecht kersen eten is met me op dat moment

whahaha die achternaam is hot ja! haha


sam en lola luisteren best goed.

maar luisteren ze best slecht even en roep ik SAMMY RUTTEN.....

dan is het meteen duidelijk...

God, ik dacht dat ik de enige zool was die dat deed.....
En ja, ook die van mij weten dan meteen dat er beter geluisterd dient te worden.

Haha, Max weet dat zodra ik haar Maxiem ga noemen het echt menens is. Dan luistert ze ook meteen

[blondie]

onderdanigheid tonen naar een hogere is toch feitelijk een angst effect?
ik weet nog goed dat ik eens in moest lopen op mijn hond in verstek omdat hij er niet uitkwam.. ik was niet boos wilde hem niet "straffen"wilde hem gewoon ophalen.. pff meneer dook inene op zijn zij, staart tussen de poten alsof ik hem kweenie wat zou doen.. schaamde me rot.. er stonden nogal wat mensen te kijken..
En als hij over de schreef gaat en ik ben echt boos dan duikt hij ook inene ja.. ik zie dat bij hem toch als angst, maar als je drie seconden later weer vrolijk doet is het verdwenen als sneeuw voor de zon
(kan me indenken als mensen hem ineen zien duiken dat ik een heeele slechte baas ben die hem met slaan en schoppen onder de duim houdt..ik weet gelukkig beter )

[ranetje]

onderdanigheid tonen naar een hogere is toch feitelijk een angst effect?
ik weet nog goed dat ik eens in moest lopen op mijn hond in verstek omdat hij er niet uitkwam.. ik was niet boos wilde hem niet "straffen"wilde hem gewoon ophalen.. pff meneer dook inene op zijn zij, staart tussen de poten alsof ik hem kweenie wat zou doen.. schaamde me rot.. er stonden nogal wat mensen te kijken..
En als hij over de schreef gaat en ik ben echt boos dan duikt hij ook inene ja.. ik zie dat bij hem toch als angst, maar als je drie seconden later weer vrolijk doet is het verdwenen als sneeuw voor de zon
(kan me indenken als mensen hem ineen zien duiken dat ik een heeele slechte baas ben die hem met slaan en schoppen onder de duim houdt..ik weet gelukkig beter )

Hij heeft toch ervaringen van voor dat hij bij jou was?
Misschien waren die iets minder prettig

[renee-uk]

Jamey hoeft eigenlijk nooit fysiek gecorrigeerd te worden, tenzij ze op een andere hond wil duiken (en dat ben ik eigenlijk altijd voor de laatste tijd, ze komt zelfs nauwelijks meer in situaties dat ze (naar haar mening) moet snauwen naar anderen...

Yore is duidelijk aan het uitproberen hoe ver die kan gaan, en die moet af en toe iets harder aangepakt, aangezien meneer mij heel goed kan negeren als hij daar zin in heeft... Stem heeft dan geen enkel nut, want dat is niet boeiend, dus dan krijgt hij een tik(je). Niet hard dat het zeer doet, maar duidelijk genoeg dat ie weer even zijn aandacht naar mij verlegt... Ik weet dat dat hier onder ongewenst baasjes-gedrag valt, maar ik zal toch even meneer zijn aandacht moeten krijgen voordat ik hem kan vertellen dat hij iets doet wat niet mag (en geloof me, het eten op tafel is echt belangrijker dan een vrouwtje die nee zegt, het rijden op andere honden net zo)...

Overigens is hij met zo'n rij-moment meestal ook niet bepaald onder de indruk van een snauw van de andere hond. Die moeten ook behoorlijk duidelijk uit de hoek komen voordat het doordringt. (Zelfs Jamey moet af en toe zo fel corrigeren dat ie echt piept voordat hij ophoudt met haar pesten)...

Ik begrijp die tik om aandacht te krijgen echt absoluut niet, zeker niet bij een pup.
In mijn beleving krijg je aandacht van je pup/jonge hond door ontzettend veel leuks met hem te doen en vooral aan de lopende band te belonen met spel/koekje/of iets anders dat hij verschrikkelijk leuk vindt.
Dan bouw je een band op en wil ie graag je aandacht want aandacht voor het vrouwtje betekent iets leuks.

Als aandacht voor jou inhoudt dat ie een tik krijgt kan ik me levendig voorstellen dat ie er niet zo happy mee is jou aandacht te geven.
Dat doet ie dan ook niet, krijgt daar een tik voor en het cirkeltje is weer rond.

Wat ga je doen als je pup ouder is en hij blijft hetzelfde gedrag vertonen?

[Eline*]

Machtsverhoudingen hebben altijd de component in zich dat een ranglagere afhankelijk is van de hogere. Die afhankelijkheid zorgt ervoor dat je als lagere bv. conflicten wilt vermijden, omdat je geen strijd wil hebben met de baas. Wat wij zien als angstgedrag is de communicatie van de rangorde, onderdanig gedrag dus. Natuurlijk zit daar soms een stukje stress en onzekerheid bij, maar zolang de communicatie duidelijk is hoeft daar mijns inziens geen angst bij te komen kijken. Wel als je onredelijke straffen geeft of dingen straft die de hond niet snapt. Dan kun je een hond wel degelijk bang krijgen. En het is inderdaad een grijs gebied, waarover je goed van mening kan verschillen!

[Zoie]

Jamey hoeft eigenlijk nooit fysiek gecorrigeerd te worden, tenzij ze op een andere hond wil duiken (en dat ben ik eigenlijk altijd voor de laatste tijd, ze komt zelfs nauwelijks meer in situaties dat ze (naar haar mening) moet snauwen naar anderen...

Yore is duidelijk aan het uitproberen hoe ver die kan gaan, en die moet af en toe iets harder aangepakt, aangezien meneer mij heel goed kan negeren als hij daar zin in heeft... Stem heeft dan geen enkel nut, want dat is niet boeiend, dus dan krijgt hij een tik(je). Niet hard dat het zeer doet, maar duidelijk genoeg dat ie weer even zijn aandacht naar mij verlegt... Ik weet dat dat hier onder ongewenst baasjes-gedrag valt, maar ik zal toch even meneer zijn aandacht moeten krijgen voordat ik hem kan vertellen dat hij iets doet wat niet mag (en geloof me, het eten op tafel is echt belangrijker dan een vrouwtje die nee zegt, het rijden op andere honden net zo)...

Overigens is hij met zo'n rij-moment meestal ook niet bepaald onder de indruk van een snauw van de andere hond. Die moeten ook behoorlijk duidelijk uit de hoek komen voordat het doordringt. (Zelfs Jamey moet af en toe zo fel corrigeren dat ie echt piept voordat hij ophoudt met haar pesten)...

Ik begrijp die tik om aandacht te krijgen echt absoluut niet, zeker niet bij een pup.
In mijn beleving krijg je aandacht van je pup/jonge hond door ontzettend veel leuks met hem te doen en vooral aan de lopende band te belonen met spel/koekje/of iets anders dat hij verschrikkelijk leuk vindt.
Dan bouw je een band op en wil ie graag je aandacht want aandacht voor het vrouwtje betekent iets leuks.

Als aandacht voor jou inhoudt dat ie een tik krijgt kan ik me levendig voorstellen dat ie er niet zo happy mee is jou aandacht te geven.
Dat doet ie dan ook niet, krijgt daar een tik voor en het cirkeltje is weer rond.

Wat ga je doen als je pup ouder is en hij blijft hetzelfde gedrag vertonen?

punt is dat honden, die van mij tenminste, andere dingen soms leuker / belangrijker vinden dan de baas.

[bulletjebe]

Machtsverhoudingen hebben altijd de component in zich dat een ranglagere afhankelijk is van de hogere. Die afhankelijkheid zorgt ervoor dat je als lagere bv. conflicten wilt vermijden, omdat je geen strijd wil hebben met de baas. Wat wij zien als angstgedrag is de communicatie van de rangorde, onderdanig gedrag dus. Natuurlijk zit daar soms een stukje stress en onzekerheid bij, maar zolang de communicatie duidelijk is hoeft daar mijns inziens geen angst bij te komen kijken. Wel als je onredelijke straffen geeft of dingen straft die de hond niet snapt. Dan kun je een hond wel degelijk bang krijgen. En het is inderdaad een grijs gebied, waarover je goed van mening kan verschillen!

Mooi uitgelegd

[chrico]

Machtsverhoudingen hebben altijd de component in zich dat een ranglagere afhankelijk is van de hogere. Die afhankelijkheid zorgt ervoor dat je als lagere bv. conflicten wilt vermijden, omdat je geen strijd wil hebben met de baas. Wat wij zien als angstgedrag is de communicatie van de rangorde, onderdanig gedrag dus. Natuurlijk zit daar soms een stukje stress en onzekerheid bij, maar zolang de communicatie duidelijk is hoeft daar mijns inziens geen angst bij te komen kijken. Wel als je onredelijke straffen geeft of dingen straft die de hond niet snapt. Dan kun je een hond wel degelijk bang krijgen. En het is inderdaad een grijs gebied, waarover je goed van mening kan verschillen!

Mooi uitgelegd

Zeker, alleen als je een stap verder gaat dan vraag je je af waar die onzekerheid en stress vandaan komt. Bij een zelfverzekerde hond zal je dat niet snel tegenkomen en toch kan ook die hond zich voegen als ranglagere.
Ik denk dat als ik mijn honden te pas en te onpas op hun donder geef en dat stelselmatig zou doen dat ik niet meer een nacht rustig zou kunnen slapen of ik moet ze buitensluiten. Die worden niet bang van mij, die wachten het moment af dat ik zwak ben (slaap) en schakelen mij uit.
Als ik het stukje lees van Blondie dan denk ik achoss maar als je verder denkt dan heeft de hond zich aangeleerd dat hij door deze houding zijn straf probeerd te ontlopen die hij buiten proporties gehad heeft waarschijnlijk maar er toch voor beloond werd dmv stoppen met slaan of wat ook. Nu heeft hij een stabiele plek maar word in situaties als deze terug gegooid naar zijn basis want dat heeft hij geleerd.

Daarom denk ik dat als je over respect praat er teveel vlakken zijn waardoor een hodn respect kan hebben en als het op een normale manier gaat dat daar ook een vorm van angst bij komt kijken.

[bulletjebe]

Machtsverhoudingen hebben altijd de component in zich dat een ranglagere afhankelijk is van de hogere. Die afhankelijkheid zorgt ervoor dat je als lagere bv. conflicten wilt vermijden, omdat je geen strijd wil hebben met de baas. Wat wij zien als angstgedrag is de communicatie van de rangorde, onderdanig gedrag dus. Natuurlijk zit daar soms een stukje stress en onzekerheid bij, maar zolang de communicatie duidelijk is hoeft daar mijns inziens geen angst bij te komen kijken. Wel als je onredelijke straffen geeft of dingen straft die de hond niet snapt. Dan kun je een hond wel degelijk bang krijgen. En het is inderdaad een grijs gebied, waarover je goed van mening kan verschillen!

Mooi uitgelegd

Zeker, alleen als je een stap verder gaat dan vraag je je af waar die onzekerheid en stress vandaan komt. Bij een zelfverzekerde hond zal je dat niet snel tegenkomen en toch kan ook die hond zich voegen als ranglagere.
Ik denk dat als ik mijn honden te pas en te onpas op hun donder geef en dat stelselmatig zou doen dat ik niet meer een nacht rustig zou kunnen slapen of ik moet ze buitensluiten. Die worden niet bang van mij, die wachten het moment af dat ik zwak ben (slaap) en schakelen mij uit.
Als ik het stukje lees van Blondie dan denk ik achoss maar als je verder denkt dan heeft de hond zich aangeleerd dat hij door deze houding zijn straf probeerd te ontlopen die hij buiten proporties gehad heeft waarschijnlijk maar er toch voor beloond werd dmv stoppen met slaan of wat ook. Nu heeft hij een stabiele plek maar word in situaties als deze terug gegooid naar zijn basis want dat heeft hij geleerd.

Daarom denk ik dat als je over respect praat er teveel vlakken zijn waardoor een hodn respect kan hebben en als het op een normale manier gaat dat daar ook een vorm van angst bij komt kijken.

Kan, maar ik denk dat het niet vaak voorkomt, tenzij je bewezen hebt dat de hond voor jou angstig moet zijn.

Hoe verklaar je bijv. dat mensen een angstige hond weer helemaal op de rails kunnen krijgen? Ik verklaar dat als een vertrouwensband opbouwen zodat de hond niet bang hoeft te zijn.

En hoe verklaar je bijv. dat een hond meteen op de grond duikt als je alleen maar wilt aaien? Ik verklaar dat niet als angst maar als aangeleerd gedrag. En dan kun je discussieren waar dat dan vandaan komt.

Volgens mij zijn honden prima in staat om angstig gedrag te laten zien zonder bang te zijn. En zelfs andersom, dus grommen etc terwijl ze bang zijn komt net zo makkelijk voor. Het is maar net wat voor hun het gewenste gedrag van 'de ander' oplevert.

[chrico]

Dat is dus wat ik zeg of in elk geval probeer aan te geven dat wat wij wegschrijven onder angst, hoeft niet altijd in die vorm ook zo te zijn, de hond van blondie heeft bijv aangeleerd dat als hij in elkaar kruipt dat hij zijn straf ontloopt.
Alleen praten we nu over extreme angst of angstgedrag.

Ik vraag me echt af waar stress gedrag of onzeker gedrag vandaan komt bij een onderdanige hond als dat niet op een vorm van angst gebasseerd zou zijn. In mijn ogen ontwijkt de hond iets en als je iets ontwijkt dan vind je het eng of je bent bang voor het gevolg. Dat hoeft maar heel minimaal te zijn en niet zo extreem dat er grof geweld aan te pas hoeft te komen.

Dan kom ik op mijn eerste post terug, dat bij het respect tonen naar de baas zoals wij dat zien een stukje angst aan te pas komt want het niet tonen van respect zit een gevolg aan vast.

Ook kan je nog verder gaan daarin want als je het helemaal goed wil uitpluizen dan ga je terug naar wat is respect hebben, wat jij daaronder laat vallen hoef ik niet te hebben enz enz

[laeken]

Ik denk wel dat er een deel conflictvermijding bij zit. Ik heb hier echt wel duidelijk laten weten dat het tot hier en niet verder is en daarbij heb ik niet altijd een zak koek in mijn hand. Ik heb ze nog nooit geslagen oid maar dat wil niet zeggen dat ik ze niet wel eens ergens toe gedwongen heb. Ik praat dan niet over appeloefeningetjes maar dagelijkse gang van zaken. Dapper weet prima dat als ik een keer op de grond stamp als hij niet komt ik hem kom halen. Eva weet prima dat als ze blijft opspringen en grommen dat ik dan even een hand om haar nek doe en haar laag dwing. Cleo weet prima dat als ze wijgert op te staan van de bang ik een teen tussen haar ribjes druk waardoor ze niet kan blijven liggen. Ik doe ze geen pijn maar ik maak hun bewuste keuze tegen mijn wil in te gaan onaangenaam.

Als ik dan dreig dan tonen ze onderdanig. Dat is respect en deels weerzin tegen de consequentie van hun rebels gedrag.

Als ik met de zak koekjes train of met Eva met de bal dan is er geen enkele vorm van onderdanigheid te bespeuren in onze honden. Ze worden dan zelfs hebberig, drammerig en opdringerig. Pas bij een waarschuwing van mijn kant gaan de oortjes naar achter en doen ze wat ik zeg. Dus in mijn ogen wel degelijk een klein stukje angst voor.......

Natuurlijk komen alle honden hier met de oren naar achter kwispeled met een lage staart op me af. Natuurlijk wenden ze hun hoofd af als ik mijn hoofd tegen hun wang druk. Maar echt deemoed tonen ze alleen als ze weten dat ik het zat ben. Absoluut geen kruiperige onzin ed maar wel even de staart omlaag en iets drukken als ik bv de stamp op de grond maak om Dapper op te halen. Dan komt hij snel want hij weet dat hij geen keuze heeft dan. Wij moeten ook wel met 3 heel vrije drukke honden want anders nemen ze een loopje met ons als roedeltje.

[Zoie]

[Hoe verklaar je bijv. dat mensen een angstige hond weer helemaal op de rails kunnen krijgen? Ik verklaar dat als een vertrouwensband opbouwen zodat de hond niet bang hoeft te zijn.

vertrouwen kan ook betekenen dat je hond erop vertrouwt dat je niet buitensporig straft, dat hij de woede kan afwenden door onderdanig gedrag.

Voor mij is het zonneklaar dat angst op de een of andere manier aan de basis ligt van respect, iig bij honden, maar ik denk ook bij mensen.

Onderdanig gedrag is geritualiseerd gedrag om een aanval van een ranghogere af te wenden of te doen stoppen. Hoe kan dat bestaan zonder angst ?

[chrico]

Onderdanig gedrag is geritualiseerd gedrag om een aanval van een ranghogere af te wenden of te doen stoppen. Hoe kan dat bestaan zonder angst ?

Dat is dus wat ik mij ook afvraag