Het HondenForum

Geloof dat deze nog niet is geplaatst maar je weet maar nooit

Bram moet naar huis!
Mijn buurt (en de halve stad volgens mij) staat op instorten
(Noord-Zuidlijn), burgemeester Cohen zit met zijn handen in zijn
spaarzame haar over Marokkaanse jongetjes die ambulancepersoneel
belagen, maar die hij niet zo mag noemen, de Partij van de Arbeid dreigt
te verdwijnen in een zwart gat, de Joint Strike Fighter gaat ons
miljarden meer kosten dan was voorspeld en zo kan ik nog wel wat onheil
noemen.
Maar ik maak me vandaag druk om een HOND! Ik heb dat vanmiddag bij de
Klaaglijn (programma van Radio Noord-Holland) ook al gedaan en doe dat
op deze plek ook.
BRAM!
Bram is een zwarte retriever (ik ben geen hondenmens, dus misschien noem
ik het ras verkeerd), die per ongeluk twee maanden geleden is zoek
geraakt. Hij hoort bij mensen die door een sterfgeval af en toe Bram in
een lieve hondenopvang deden en op de een of andere manier is hij,
vanuit Edam of Purmerend, verdwaald naar Amsterdam, station Sloterdijk.
Hij had een chip in zijn mik, maar die was te summier: de naam en de
woonplaats gaven geen duidelijkheid over zijn precieze adres. En zo kwam
de lieve Bram terecht in het Dierenasiel op de Ookmeerweg in Amsterdam.
Tja, wat te doen?
De rechtmatige eigenares was niet te traceren door de slechte chip (dat
vind ik raar, waarom staat er geen goede informatie op zo'n chip, maar
goed) en toen niemand om Bram kwam is hij na twee (2!!) weken verbeurd
verklaard. Zo gaat dat in asiels. Na twee (2!!) weken mag iedereen over
het dier beschikken.
De rechtmatige eigenaars hadden wel alles in het werk gesteld om Bram te
vinden (beloning van € 2000 uitgeloofd, geadverteerd...), maar dit alles
niet in Amsterdam, want daar woonden ze niet en ze dachten toch niet dat
Bram ver weg zou zijn.
Na 2 weken werd Bram (die nu natuurlijk anders heet) liefdevol opgenomen
in een gezin met kleine kinderen, die allemaal dol op hem zijn.
Alleen: BRAM IS VAN IEMAND ANDERS!! Dat weten de nieuwe eigenaars
inmiddels, maar ze willen de hond niet teruggeven. "De kinderen zijn gek
met hem!"
Het dierenasiel in Amsterdam weet wie de nieuwe eigenaars zijn, wie de
rechtmatige eigenaars zijn, dienen wel als postillon, sturen brieven
door, maar mogen geen adres van de nieuwe eigenaars geven. Dat heeft met
privacy te maken (dooddoener eerste klas).
Dat is nu de situatie.
Ik kan dit niet verkroppen.
Kent iemand een gezin met kinderen, waar sinds een paar weken (of
misschien 2 maanden) een mooie zwarte gladharige Retriever is komen
wonen, van een jaar of 4?
Geef die mensen aan, desnoods bij mij.
Want ze hebben gewoon geen recht op deze hond. Formeel wel, maar
emotioneel en moreel niet.
Ik zou zeggen: honden zat die als speelgoed voor kinderen kunnen dienen.
Als die mensen deze hond niet als de wiedeweerga terug brengen naar zijn
ouderlijk huis..... ik hou op, anders ga ik mijn boek te buiten.
Bram moet ergens in de buurt van Edam, Purmerend of zoiets wonen.

nog even: hond Bram
Veel reacties gehad op mijn tirade over de verdwenen hond Bram.
Ook vroegen mensen: weet je ook waar Bram nu woont? Als we moeten zoeken...

Ik weet inmiddels dat Bram, een zwarte gladharige Retriever (zie
afbeelding) in Uithoorn woont.

Uit: http://www.hannekegroenteman.nl/

Dit stond geloof ik ook in de telegraaf van gister, gaat om ee flatcoated retriever

Kan je het asielregelement niet uitspitten of dit zomaar kan?Er is tenslotte geen afstandverklaring....Wat een rotsituatie zeg

Is standaard in een asiel. Een asiel is wettelijk verplicht om een gevonden dier 2 weken vast te houden (voor het geval de eigenaar zich meldt). Daarna mag het dier herplaatst worden. Is niets mis met die regel.

Sterker nog, ik geef het asiel gelijk! Als Hanneke Groenteman (toevallig een bekende Nederlander, dus zij krijgt de aandacht) haar dier zo had gemist, dan had zij Amivedi ingeschakeld (zelf of de opvang waar haar hond zat, of via een asiel), andere asiels gebeld en de dierenambu's ingeschakeld. En dat binnen 2 weken! Dan was er waarschijnlijk niets aan de hand geweest. Elk asiel controleert bij Amivedi of dieren daar als vermist staan opgegeven.

Nu weet zij dat een asiel haar hond heeft herplaatst en nu moet het asiel boeten. Triest, het asiel doet alleen zijn werk. En ja, ik heb het ook wel eens meegemaakt in het asiel waar ik werkzaam was. Is heel vervelend voor de eigenaren, maar als je je dier ontzettend mist, dan doe je alles om het zo snel mogelijk bekend te maken dat je huisdier vermist is. En als die dan gevonden wordt, dan ben je er ruim op tijd bij om hem weer op te halen uit het asiel.

Kortom, Hanneke baalt dat haar hond nu een ander huis heeft (en dat kan ik mij voorstellen), maar dat zij alle schuld op het asiel schuift (die andermans adresgegevens niet door mag geven gelukkig!) is wel heel makkelijk.

Ik vind het trouwens ook vervelend voor de nieuwe baasjes,die dachten toch goed te doen

Nanna schreef:

Anna*Poncho schreef: De rechtmatige eigenares was niet te traceren door de slechte chip (dat
vind ik raar, waarom staat er geen goede informatie op zo'n chip

Een chip bevat alleen maar een nummer en geen informatie.
Dat nummer staat als het goed is geregistreerd bij een databank en dáár zijn de gegevens te vinden van de eigenaar.
Moet de eigenaar wèl eerst de moeite genomen hebben die informatie op te geven bij zo'n databank, met alleen een chipnummer kom je niet ver

Ik heb het stukje niet geschreven hoor, maar Hanneke Groenteman

Muk schreef:Kortom, Hanneke baalt dat haar hond nu een ander huis heeft (en dat kan ik mij voorstellen), maar dat zij alle schuld op het asiel schuift (die andermans adresgegevens niet door mag geven gelukkig!) is wel heel makkelijk.

Is niet haar hond hoor, ze maakt zich gewoon druk om het verhaal

Anna*Poncho schreef:

Muk schreef:Kortom, Hanneke baalt dat haar hond nu een ander huis heeft (en dat kan ik mij voorstellen), maar dat zij alle schuld op het asiel schuift (die andermans adresgegevens niet door mag geven gelukkig!) is wel heel makkelijk.

Is niet haar hond hoor, ze maakt zich gewoon druk om het verhaal

lekker verwarrend allemaal

Muk schreef:Sterker nog, ik geef het asiel gelijk! Als Hanneke Groenteman (toevallig een bekende Nederlander, dus zij krijgt de aandacht) haar dier zo had gemist, dan had zij Amivedi ingeschakeld (zelf of de opvang waar haar hond zat, of via een asiel), andere asiels gebeld en de dierenambu's ingeschakeld. En dat binnen 2 weken! Dan was er waarschijnlijk niets aan de hand geweest. Elk asiel controleert bij Amivedi of dieren daar als vermist staan opgegeven.

"De rechtmatige eigenaars hadden wel alles in het werk gesteld om Bram te vinden (beloning van € 2000 uitgeloofd, geadverteerd...), maar dit alles niet in Amsterdam, want daar woonden ze niet en ze dachten toch niet dat Bram ver weg zou zijn."

Pepie schreef:

Anna*Poncho schreef:

Muk schreef:Kortom, Hanneke baalt dat haar hond nu een ander huis heeft (en dat kan ik mij voorstellen), maar dat zij alle schuld op het asiel schuift (die andermans adresgegevens niet door mag geven gelukkig!) is wel heel makkelijk.

Is niet haar hond hoor, ze maakt zich gewoon druk om het verhaal

lekker verwarrend allemaal

Ik snap het wel hoor

maar heb het dan ook drie keer gelezen

De baasjes hadden wel degelijk Amivedi ingeschakeld.
Er staat een advertentie van 22 juni.

479805 22 juni 2008 Hond RETRIEVER FLATCOATED , ZWART,
Roepnaam: Bram, heeft chip, Hond is helemaal Zwart 1135BJ
Nieuwvaartje
Edam Beemsterhoek/Waterland

Inge O schreef:

Muk schreef: maar als je je dier ontzettend mist, dan doe je alles om het zo snel mogelijk bekend te maken dat je huisdier vermist is. En als die dan gevonden wordt, dan ben je er ruim op tijd bij om hem weer op te halen uit het asiel.

vergeet het maar, asiels geven onderling zo goed als geen info door op routinebasis.

ik ben ooit zelf een hond kwijtgeraakt, heb er hemel en aarde voor verzet maar stel dat ze ver weg in een asiel was beland had ik het nooit kunnen weten (toen werd er alleen getatoueerd en dat werd vaak onleesbaar).

ik kan dus geen begrip opbrengen voor die nieuwe eigenaars.

ik weet het niet hoor inge,ze gaan een hond halen uit het asiel de hond past in het gezin,de kinderen zijn er dol op,en na twee maanden hoor je dat hij bij een andere eigenaar hoort.........ik vind het voor hun ook sneu.

tjonge jonge, dan leg je die kinderen lekker uit dat hondje geowon terug gaat naar zijn echte baasje en zoek je een andere hond uit, meer dan genoeg leuke honden in het asiel hoor.

estelle schreef:tjonge jonge, dan leg je die kinderen lekker uit dat hondje geowon terug gaat naar zijn echte baasje en zoek je een andere hond uit, meer dan genoeg leuke honden in het asiel hoor.

Ja dat zouden wij doen maar daarom is het wel sneu voor die mensen,vind ik tenminste.........

Pepie schreef:

estelle schreef:tjonge jonge, dan leg je die kinderen lekker uit dat hondje geowon terug gaat naar zijn echte baasje en zoek je een andere hond uit, meer dan genoeg leuke honden in het asiel hoor.

Ja dat zouden wij doen maar daarom is het wel sneu voor die mensen,vind ik tenminste.........

Het is ook wel sneu vind ik. Maar ik vind dat geen rechtvaardiging om de hond niet terug te geven

Maxiem schreef:

Pepie schreef:

estelle schreef:tjonge jonge, dan leg je die kinderen lekker uit dat hondje geowon terug gaat naar zijn echte baasje en zoek je een andere hond uit, meer dan genoeg leuke honden in het asiel hoor.

Ja dat zouden wij doen maar daarom is het wel sneu voor die mensen,vind ik tenminste.........

Het is ook wel sneu vind ik. Maar ik vind dat geen rechtvaardiging om de hond niet terug te geven

Nee ik ook niet hoor begrijp mij goed

estelle schreef:tjonge jonge, dan leg je die kinderen lekker uit dat hondje geowon terug gaat naar zijn echte baasje en zoek je een andere hond uit, meer dan genoeg leuke honden in het asiel hoor.

Mee eens.

Yèti schreef:De baasjes hadden wel degelijk Amivedi ingeschakeld.
Er staat een advertentie van 22 juni.

479805 22 juni 2008 Hond RETRIEVER FLATCOATED , ZWART,
Roepnaam: Bram, heeft chip, Hond is helemaal Zwart 1135BJ
Nieuwvaartje
Edam Beemsterhoek/Waterland

Amivedi is dus ook een wassen neus als ik het zo hoor,
bedoel, als t niet in de regio is kijken de asiels dus niet....

Dit is Bram

moet er niet aan denken dat mij zoiets gebeurt.. eerst alles proberen om je hond te vinden en terug te krijgen.. daarna door bureaucratisch gezeur je hond niet terug kunnen krijgen omdat hij al geplaatst is bij een ander gezin.. :N:

ik zou het als 'nieuwe eigenaar' niet eens over mijn hart kunnen verkrijgen de hond niet terug te geven..

als ze het nu zo oplossen: als de ECHTE eigenaresse nou die 2000 euro geeft aan de 'nieuwe' eigenaren, kunnen die daar leuk een ander hondje ( of 2) voor kopen 'voor de kinderen'
of denk ik nu zo krom??

Dom zeg hebben die mensen er alles aan gedaan om hun hondje terug te krijgen
Zit de hond gewoon bij iemand anders waar hij niet hoort te zitten
Als het hier om Gizmo zou gaan
Ik zou ook alles in het werk stellen om Gizmo terug te krijgen
Zulke nieuwe eigenaren snap ik dan ook niet
De kinderen gaan het heus wel begrijpen dat het niet hun hond is maar bij andere mensen thuis hoort

estelle schreef:tjonge jonge, dan leg je die kinderen lekker uit dat hondje geowon terug gaat naar zijn echte baasje en zoek je een andere hond uit, meer dan genoeg leuke honden in het asiel hoor.

Lijkt mij ook...

Ik vind het enorm naar voor de echte bazen van Bram, en enorm asociaal om de hond niet terug te geven. Het is niet zo dat die andere mensen Bram al 3 jaar hebben ofzo. Ze zullen zich vast ook al wel gehecht hebben aan het dier in de korte tijd dat hij bij hen is, maar volgens mij moeten ze zich dan juist in kunnen leven in hoe bijna onverdraaglijk pijnlijk het moet zijn als je je eigen hond niet meer terug mag hebben...

estelle schreef:tjonge jonge, dan leg je die kinderen lekker uit dat hondje geowon terug gaat naar zijn echte baasje en zoek je een andere hond uit, meer dan genoeg leuke honden in het asiel hoor.

Na 2 maanden heb je vaak toch ook al een behoorlijke band opgebouwd. Ik zou er niet aan moeten denken dat ik Lotus of Lola na 2 maanden had moeten terug geven. Even 'inruilen' vind ik wel heel erg makkelijk gesteld.

Al ligt de situatie in dit verhaal wel heel anders natuurlijk.

Ik hoop het zelf echt niet mee te maken, maar wij hebben dus 2 voormalig zwervers uit een asiel. Stel dat er nu ineens een oude eigenaar op de proppen komt, moet ik dan mijn honden zomaar afgeven?

Anna*Poncho schreef:Geloof dat deze nog niet is geplaatst maar je weet maar nooit

Na 2 weken werd Bram (die nu natuurlijk anders heet) liefdevol opgenomen
in een gezin met kleine kinderen, die allemaal dol op hem zijn.
Alleen: BRAM IS VAN IEMAND ANDERS!! Dat weten de nieuwe eigenaars
inmiddels, maar ze willen de hond niet teruggeven. "De kinderen zijn gek
met hem!"
Het dierenasiel in Amsterdam weet wie de nieuwe eigenaars zijn, wie de
rechtmatige eigenaars zijn, dienen wel als postillon, sturen brieven
door, maar mogen geen adres van de nieuwe eigenaars geven. Dat heeft met
privacy te maken (dooddoener eerste klas).
Dat is nu de situatie.
Ik kan dit niet verkroppen.
Kent iemand een gezin met kinderen, waar sinds een paar weken (of
misschien 2 maanden) een mooie zwarte gladharige Retriever is komen
wonen, van een jaar of 4?
Geef die mensen aan, desnoods bij mij.
Want ze hebben gewoon geen recht op deze hond. Formeel wel, maar
emotioneel en moreel niet.
Ik zou zeggen: honden zat die als speelgoed voor kinderen kunnen dienen.
Als die mensen deze hond niet als de wiedeweerga terug brengen naar zijn
ouderlijk huis..... ik hou op, anders ga ik mijn boek te buiten.
Bram moet ergens in de buurt van Edam, Purmerend of zoiets wonen.


Uit: http://www.hannekegroenteman.nl/

Wat een trieste situatie voor alle betrokkenen . Maar van het gedeelte wat ik "gequoot" heb gaan toch mijn nekharen een beetje overeind staan....
Ze (Hanneke Groenteman) doet nu net alsof die mensen die de hond uit het asiel hebben gehaald misdadigers zijn!

bij mij thuis vroeger hadden we vaak opvanghonden. (mijn vader was politieman en gevonden honden gingen vaak mee naar huis, toen dus he, 30 jaar geleden).
Wij hebben een tijd lang een bouvier gehad, ook een paar maanden, en toen kwam het baasje weer terug. Ja huilen als kind, maar ook blij dat het baasje zijn hond weer had teruggevonden. Daar kom je als kind wel weer overheen. En de man die zijn hond kwam halen, stond ook te huilen, dat weet ik nog heel goed.
Ik vind ook dat de hond terug moet naar zijn echte eigenaar.

Van allebei de partijen is wat te zeggen.

Ik zou de hond laten kiezen bij wie hij wil zijn. Ze willen tenslotte allebei het beste voor de hond.

Wat een trieste situatie en oh zo kinderachtig van de nieuwe 'eigenaren'

Als ik wist waar mijn hond zich zou bevinden, wist ik het wel, maar m'n hond zou ik terugkrijgen

Het is waarschijnlijk de eerste hond van die nieuwe eigenaren. Die weten nog niet hoe het is als je je hond kwijt raakt.

Wat een rotsituatie! Het "oude"gezin mist de hond natuurlijk want het is je beste vriend. Maar het "nieuwe" gezin is alweer erg gehecht geraakt aan het dier.