Bram moet naar huis!
Mijn buurt (en de halve stad volgens mij) staat op instorten
(Noord-Zuidlijn), burgemeester Cohen zit met zijn handen in zijn
spaarzame haar over Marokkaanse jongetjes die ambulancepersoneel
belagen, maar die hij niet zo mag noemen, de Partij van de Arbeid dreigt
te verdwijnen in een zwart gat, de Joint Strike Fighter gaat ons
miljarden meer kosten dan was voorspeld en zo kan ik nog wel wat onheil
noemen.
Maar ik maak me vandaag druk om een HOND! Ik heb dat vanmiddag bij de
Klaaglijn (programma van Radio Noord-Holland) ook al gedaan en doe dat
op deze plek ook.
BRAM!
Bram is een zwarte retriever (ik ben geen hondenmens, dus misschien noem
ik het ras verkeerd), die per ongeluk twee maanden geleden is zoek
geraakt. Hij hoort bij mensen die door een sterfgeval af en toe Bram in
een lieve hondenopvang deden en op de een of andere manier is hij,
vanuit Edam of Purmerend, verdwaald naar Amsterdam, station Sloterdijk.
Hij had een chip in zijn mik, maar die was te summier: de naam en de
woonplaats gaven geen duidelijkheid over zijn precieze adres. En zo kwam
de lieve Bram terecht in het Dierenasiel op de Ookmeerweg in Amsterdam.
Tja, wat te doen?
De rechtmatige eigenares was niet te traceren door de slechte chip (dat
vind ik raar, waarom staat er geen goede informatie op zo'n chip, maar
goed) en toen niemand om Bram kwam is hij na twee (2!!) weken verbeurd
verklaard. Zo gaat dat in asiels. Na twee (2!!) weken mag iedereen over
het dier beschikken.
De rechtmatige eigenaars hadden wel alles in het werk gesteld om Bram te
vinden (beloning van € 2000 uitgeloofd, geadverteerd...), maar dit alles
niet in Amsterdam, want daar woonden ze niet en ze dachten toch niet dat
Bram ver weg zou zijn.
Na 2 weken werd Bram (die nu natuurlijk anders heet) liefdevol opgenomen
in een gezin met kleine kinderen, die allemaal dol op hem zijn.
Alleen: BRAM IS VAN IEMAND ANDERS!! Dat weten de nieuwe eigenaars
inmiddels, maar ze willen de hond niet teruggeven. "De kinderen zijn gek
met hem!"
Het dierenasiel in Amsterdam weet wie de nieuwe eigenaars zijn, wie de
rechtmatige eigenaars zijn, dienen wel als postillon, sturen brieven
door, maar mogen geen adres van de nieuwe eigenaars geven. Dat heeft met
privacy te maken (dooddoener eerste klas).
Dat is nu de situatie.
Ik kan dit niet verkroppen.
Kent iemand een gezin met kinderen, waar sinds een paar weken (of
misschien 2 maanden) een mooie zwarte gladharige Retriever is komen
wonen, van een jaar of 4?
Geef die mensen aan, desnoods bij mij.
Want ze hebben gewoon geen recht op deze hond. Formeel wel, maar
emotioneel en moreel niet.
Ik zou zeggen: honden zat die als speelgoed voor kinderen kunnen dienen.
Als die mensen deze hond niet als de wiedeweerga terug brengen naar zijn
ouderlijk huis..... ik hou op, anders ga ik mijn boek te buiten.
Bram moet ergens in de buurt van Edam, Purmerend of zoiets wonen.
nog even: hond Bram
Veel reacties gehad op mijn tirade over de verdwenen hond Bram.
Ook vroegen mensen: weet je ook waar Bram nu woont? Als we moeten zoeken...
Ik weet inmiddels dat Bram, een zwarte gladharige Retriever (zie
afbeelding) in Uithoorn woont.
Uit: http://www.hannekegroenteman.nl/









