Mijn tante is zo iemand die overdrijft. Ik heb met haar al verschillende aanvaringen gehad. Zij heeft zelf ook een hondje, een klein keffertje dat helemaal NIET luistert. Zij durft hem ook niet los te laten, uit schrik dat hij wegloopt.
Als zij bij ons komt, maakt ze Kizzy altijd helemaal gek en enthousiast en dan kan ik niets meer met haar aanvangen, aangezien ze uit zichzelf al heel enthousiast is naar andere mensen.
Maar goed, het voorval van vandaag: ik sta vanmorgen op rond half 10, en was alleen thuis, behalve mijn papa die nog sliep (hij heeft vannacht gewerkt tot 7u en sliep dus nog maar net). Het eerste wat ik doe als ik opsta, is Kizzy even buiten laten en in de living mijn lenzen indoen. Zo ook vandaag dus. Net als ik m'n lenzen in heb, hoor ik Kizzy keihard blaffen. Ik haast me naar buiten, want ik wilde niet dat m'n papa wakker zou worden door het geblaf. Ik roep door de deur "Kizzy, GEDAAN!" en normaal stopt ze dan ook met blaffen. Nu niet, dus ik naar buiten (in m'n pyjama en met ongekamd haar
). Ze stond aan de poort te blaffen op m'n tante. Die heeft een serre naast ons huis en was dus op weg daar naar toe. Omdat ik weet dat Kizzy toch niet stopt met blaffen als ze haar ziet, zeg ik: "Kizzy, kom hier!" om haar dan mee naar binnen te nemen. Weer negeert ze mij, dus ik stap naar haar toe en pak haar bij haar nekvel om haar mee naar binnen te nemen. Tja, dat was niet eens bedoeld als straf, maar ik kon haar niet anders meenemen, want ze had geen halsband aan! Die tante was ondertussen vlak naast mij en ze begon weer hoor.
"Sarah, seg, zo moet je daar niet tegen doen hé! Laat haar toch iets zeggen tegen mij!"
Ik antwoord "ze moet luisteren en ze moet niet zo blaffen."
Daarop zegt zij: "Dan moet je zo nog niet doen! Mijn hond blaft ook hoor."
Mijn antwoord: "awel, het verschil is dat jouw hond niet moet luisteren en Kizzy wel!"
Ze lacht eens (niet-gemeend) en zegt nog eens: "amai, als je zo doet tegen een hond!"
Ik doe nog een poging om te antwoorden: "ik ga zo dadelijk met Kizzy en nog andere honden een grote wandeling maken, dus ze zal wel tevreden zijn. Maar als ze niet luistert, wordt ze gestraft, ja."
Haar antwoord: "jij denkt dat je met een mens bezig bent zeker?"
Ik zuchtte, zei "ja, G, je hebt gelijk." en ben naar binnen gegaan.
Binnen sprong Kizzy direct op mijn schoot (nuja, met haar voorste poten) en heb ik haar een goede knuffel gegeven.
Ik kan daar zo kwaad van worden hé! Ik heb het allerbeste met mijn hond voor, maar ze moet wel luisteren. En ja, daar hoort ook af en toe straffen bij! Hoewel ik haar vanmorgen niet eens echt gestraft heb, gewoon haar mee naar binnen genomen.
Ik haat zulke mensen met zo'n commentaar!
En trouwens, het is zij die honden vermenselijkt, niet ik!
), zeg haar heel direct dat haar opvoedkundige tips niet gewenst zijn. Zeker ook omdat ze komen van iemand die zelf haar eigen honden niet kan opvoeden.