Bedoel ik. De buurman van mijn vriendin heeft twee Staffords die hij echt onwijs kort houd. Geen contact met mensen, geen contact met honden. Noppes nada niks. Toch verteld hij dat hij dus nooit wat naar z'n kop geslingerd krijgt, terwijl ik het bijna dagelijks heb. Gevaarlijke hond, gillende wegrennende kinderen en moeders. Alles d'r op en dr aan terwijl ik haar toch echt aan de riem en naast me heb lopen.maart schreef:Toen ik mijn staff nog had, en ik met staff en mechelaar op pad was, kreeg ik meer naar mijn hoofd geslingerd omwille van de mechelaar dan omwille van de staffFrank schreef:Waarom quote je mij? Feit is dat je als Stafford eigenaar meer naar je hoofd geslingerd krijgt als de gemiddelde hondenbezitter. Maar daar wen je wel aan hoor, rond de invoering van de RAD had ik nog wel de neiging om mijn gelijk te gaan halen. Maar alles went.Tamara. schreef:Frank schreef:Ach daar wen je na bijna 20 jaar wel aan hoor
Je bent pas "slachtoffer" als je dat zelf toelaat. Hou eens op om elke keer in die slachtofferrol te kruipenIk word daar moe van. Om 1 reactie van 1 persoon is het meteen een stafford bash topic
![]()
Iedereen vond Fez eigenlijk wel schattig en aardig en zo
Ik vind dat hele stafford bash gebeuren toch wel zo'n ongelovelijke bullshit hè? Dat ik mijn honden niet met de meeste (zowel engels als amerikaanse) staffies hier laat spelen heeft niets met het ras te maken, maar met de eigenaren. Hond is aangelijnd dus Gaia blijft bij me. Hond gromt, Gaia komt er gewoon niet bij in de buurt klaar.
De twee staffies waar ze mee speeld zijn allebei reuen en die zijn helemaal idolaat van d'r. Zij vind ze met name gewoon klein en lastig omdat ze onder d'r poten door rennen. Of een poging tot doen die dan mislukt

Houd toch eens op over dat geneuzel van "oh jee ik heb een stafford gedrag". Niemand hier (nou ja op een paar na) vind die honden of eng, of wel gevaarlijk.