zonder correcties meer bijtincidenten (update p.7)

[Joyce]

Ik denk dat als je ervan uitgaat dat je al je kennis opdoet bij een gemiddelde hondenschool waar je 1x in de week komt lessen je dom bezig bent. Elke hond is anders, elke baas-hond relatie is anders en een hondenschool ziet de hond maar 1x in de week. Honden opvoeden doe je thuis, kunstjes leren doe je op de hondenschool. Als je geluk hebt ga je naar een goede hondenschool waar je een aantal handvaten krijgt aangereikt om thuis op een verantwoorde manier je hond op te voeden, maar dat is lang niet altijd zo.

Ik kan zelf zo een paar rassen opnoemen waarvan ik zeker weet dat dat ras en ik geen goede combinatie zouden zijn. Zo'n hond bij mij in huis zal waarschijnlijk een constante strijd opleveren en met zo'n hond zou ik nooit een goede relatie op kunnen bouwen omdat de relatie steeds onder stress zou staan. Sommige mensen kunnen juist weer heel goed met dat type hond opschieten en die mensen worden misschien weer helemaal gek van mijn honden. Daarom is het zo belangrijk om goed over het ras na te denken en je van te voren af te vragen of dat ras en dat karakter bij je eigen karakter en in je eigen leven past.

[Inge]

Even een PS richting Inge: het valt mij ook op bij de foto's dat jij constant naar Marouck kijkt. Jij moet niet op Marouck letten; Marouck moet op jou letten.

Ik weet het...maar het is verdomd moeilijk een gewoonte die je je al jaren geleden eigen hebt gemaakt af te leren. Op de vorige hondenclub waar ik 9 jaar geleden met Danco ben begonnen werd er juist altijd op gehamerd dat je je hond constant in de gaten moest houden, steeds oogcontact moest zoeken met hem. Dat heb ik dus 9 jaar lang gedaan.
De foto's zijn van 1,5 maand geleden, op dit moment gaat dat al een stuk beter maar ik word er dan ook steeds op gewezen wanneer ik de fout in ga

[Caro.]

Even een PS richting Inge: het valt mij ook op bij de foto's dat jij constant naar Marouck kijkt. Jij moet niet op Marouck letten; Marouck moet op jou letten.

Ik weet het...maar het is verdomd moeilijk een gewoonte die je je al jaren geleden eigen hebt gemaakt af te leren. Op de vorige hondenclub waar ik 9 jaar geleden met Danco ben begonnen werd er juist altijd op gehamerd dat je je hond constant in de gaten moest houden, steeds oogcontact moest zoeken met hem. Dat heb ik dus 9 jaar lang gedaan.
De foto's zijn van 1,5 maand geleden, op dit moment gaat dat al een stuk beter maar ik word er dan ook steeds op gewezen wanneer ik de fout in ga

Is ook moeilijk Ik deed het ook veel te veel hoor, eigenlijk zonder dat ik het in de gaten had, en ik werd er ook op gewezen door de trainer.
En verrot, ik deed het niet meer en Kaya hield mij gewoon prima in de gaten

[Annet]

Ik denk dat kunstjes leren en opvoeden veel overeenkomsten heeft. De meeste oefeningen die je bij een hondenschool leert, zijn gebaseerd op de dingen die je in het dagelijks leven van een hond verwacht. Als je namelijk je hond de 'kunstjes' zit en hierkomen hebt geleerd, kun je hem tijdens de wandeling of thuis in je achtertuin rustig los laten lopen zonder dat je hond wegloopt. Als hij kan blijven liggen op commando, kun je hem er ook rustig bij hebben als er bijvoorbeeld visite is. Als hij kan blijven zitten op commando, kun je hem rustig zijn eten voorzetten zonder dat hij je de bak uit handen springt. Als je hem hebt geleerd te gaan staan op commando, kun je hem makkelijker kammen, enz. Door middel van de kunstjes krijg je de methode aangeleerd om de hond te leren wat wel en niet mag, opvoeding dus.

Als je naar een goede hondenschool gaat waar je een goede trainer hebt en je goed oplet EN het geleerde ook thuis in de praktijk brengt (en je ook nog minstens een beetje gevoel voor honden hebt), kun je een heel eind komen.
Het probleem zit er vaak in dat mensen het idee hebben dat ze een uurtje in de week naar de hondenschool gaan, dat dat alles is. (Sommigen menen zelfs dat ze hun hond even bij de hondenschool af zetten en dan zelf even boodschappen kunnen doen en na een uurtje hun getrainde hond dan weer op kunnen halen. Alsof je je kind naar pianoles brengt, of zo.) En als mensen dan na een weekje weer op cursus komen en er wordt gevraagd of ze nog hebben geoefend de afgelopen week, dan komen er heel vaak smoezen en excuses van 'ik heb het te druk gehad' of 'het was krokusvakantie, dus we hebben lekker geluierd en niet geoefend', of 'ik ben ziek geweest', of 'de hond is ziek geweest'. Het doet mij altijd een beetje denken aan de smoesjes die kinderen op school verzinnen als de leraar vraagt waarom ze hun huiswerk niet hebben gemaakt. Je kunt mij niet wijsmaken dat je het zo druk hebt gehad dat je niet een paar keer een paar minuutjes over had om even wat te oefenen. En tijdens de les staan ze dan met hun medecursisten te kletsen. Maar dit zijn dan meestal wel de mensen die, als hun hond niet luistert, tegen andere mensen zeggen 'ja, we zijn met hem op cursus geweest bij die-en-die hondenschool, maar het heeft niet veel geholpen!'.

[Joyce]

Ik zie opvoeden wat anders denk ik... Molli is eigenlijk de enige hond die echt commando's kent. Papu kan zitten en hierkomen (als hij daar zin in heeft) en Malu kan alleen zitten voor een snoepje en sjokt sowieso wel achter mij aan. Ondanks dat beschouw ik ze alledrie toch wel als goed opgevoed. Ik kan ze rustig thuis laten zonder dat er iets kapot gaat, ze zijn alledrie zindelijk, ze zijn sociaal, ze respecteren mij, ze springen niet tegen andere mensen op... ze zijn gewoon honden waar niemand last van heeft, alleen kennen ze geen heel scala aan commando's.

Denken jullie dat commando's aanleren ervoor zorgt dat je hond je respecteert of denk je dat je eerst het respect van je hond verdient moet hebben voordat je commando's aan gaat leren? Of staan beide los van elkaar en kan je een hond die 'schijt' aan je heeft wel commando's leren?

[Ca Cajuina]

Dus naar mijn mening wordt er op een hondenschool ook veel tijd aan opvoeding besteed en daar hoort corigeren zeker bij. Het corigeren van honden is iets wat erg moeilijk is en waar het gros veel hulp bij kan gebruiken. Dus dan lijkt mij 1 van de belangrijkste dingen de mensen te leren hoe en wanneer en met behulp van wat te corigeren.

Mijn ervaring is toch wel dat er op hondenscholen niet genoeg aandacht wordt besteedt aan ook het opvoeden.
Heel vaak loop ik er toch weer tegen aan dat mensen het allemaal niet helemaal goed begrepen hebben met het positief trainen. Zo hoorde ik gisteren nog van een kennis van ons in Denemarken dat zij dus 1 van onze pups die in Denemarken zit op bezoek had. Hij trainde met Lotte bij een hondenschool die positief traint, en hem was verteld dat hij niet mocht corrigeren maar dat hij alles moest negeren. Lotte danst op de tafels en trekt de bloembakken leeg. En de eigenaar is doodleuk aan het negeren omdat dat volgens de hondenschool zo moet Nou heeft die kennis van ons maar even uitgelegd wel hoe het wel moet, maar een duidelijk geval dus van ik heb het niet begrepen, nou vraag ik met toch af waar het aan ligt Als de hondenschool hierbij zou helpen zou dit dus niet gebeuren. Dan was hem allang vertelt hoe en wat.
Helaas heb ik dit niet van de eigenaar zelf gehoord, maar die dacht waarschijnlijk goed bezig te zijn omdat de hondenschool het zo zegt.

Precies dat kom ik ook vaak tegen. Ik vind als je een trainings methode aanhoud moet je ook uitleggen dat dit voor het trainen is. De theorie laat vooraal veel te wensen over waardoor je dus dit soort misverstanden en compleet verstoorde relaties tussen baas en hond krijgt

[Ca Cajuina]

Ik ben het wel met de stelling eens. Als het om opvoeding gaat. Kunstjes aanleren doe je dmv beloningen (werkt gewoon veel beter). Waar je echter wel rekening mee moet houden is dat een groot deel van de opvoeding van de hond plaatsvind op de hondenschool. Vaak zie ik bij ons combinaties verschijnen waar het al fout is gegaan. Dus bij ons wordt er ook gecorrigeerd net zogoed als dat er gewerkt word met beloningen.

In mijn visie gaat het bij een huis, tuin en keuken hondenschool (hiermee bedoel ik dus niet een hondschool die voor de G&G wedstrjiden gaat) niet zozeer om het aanleren van kunstjes maar om de baas&hond verhouding goed te krijgen en te houden. Je geeft de mensen handvatten voor de omgang met de hond. En ik vind dat in je omgang met een hond een correctie noodzakelijk is. Let wel een stemverheffing of een "nee"is ook een correctie.

Wat ik me kan herinneren van de hondenscholen waar ik met mijn vorige honden ben geweest, was het toch vooral kunstjes leren: zit (kont op de grond drukken), af (als de hond zat, poten naar voren trekken), volgen (als de hond niet netjes naast je liep gaf je een zwiep aan de slipketting). Buiten de uitleg hoe je de kunstjes aan moest leren werd er verder weining verteld. Goed, dit is wel zo'n 15 jaar geleden en er zal inmiddels veel veranderd zijn op de meeste hondenscholen.

Prima dat is jouw ervaring. Ik vertel hoe het bij ons gaat. En hoe ik vind dat het hoort te gaan.

[Ca Cajuina]

Ik denk dat als je ervan uitgaat dat je al je kennis opdoet bij een gemiddelde hondenschool waar je 1x in de week komt lessen je dom bezig bent. Elke hond is anders, elke baas-hond relatie is anders en een hondenschool ziet de hond maar 1x in de week. Honden opvoeden doe je thuis, kunstjes leren doe je op de hondenschool. Als je geluk hebt ga je naar een goede hondenschool waar je een aantal handvaten krijgt aangereikt om thuis op een verantwoorde manier je hond op te voeden, maar dat is lang niet altijd zo.

Kan je nu wel zeggen maar er zijn genoeg mensen die zo denken. Sterker nog er komen bij ons mensen binnen die denken dat ze voor de hond komen

[Ca Cajuina]

Ik zie opvoeden wat anders denk ik... Molli is eigenlijk de enige hond die echt commando's kent. Papu kan zitten en hierkomen (als hij daar zin in heeft) en Malu kan alleen zitten voor een snoepje en sjokt sowieso wel achter mij aan. Ondanks dat beschouw ik ze alledrie toch wel als goed opgevoed. Ik kan ze rustig thuis laten zonder dat er iets kapot gaat, ze zijn alledrie zindelijk, ze zijn sociaal, ze respecteren mij, ze springen niet tegen andere mensen op... ze zijn gewoon honden waar niemand last van heeft, alleen kennen ze geen heel scala aan commando's.

Denken jullie dat commando's aanleren ervoor zorgt dat je hond je respecteert of denk je dat je eerst het respect van je hond verdient moet hebben voordat je commando's aan gaat leren? Of staan beide los van elkaar en kan je een hond die 'schijt' aan je heeft wel commando's leren?

Een hond die schijt aan je heeft kan op een oefenveld (gehoorzaamheid) de sterren van de hemel lopen. Het aanleren van commando's is heel iets anders dan het respect van het dier verkrijgen. Het kan wel met elkaar te maken hebben zoals bij sommige commando's al af. Waarbij de hond een lagere houding moet aannemen. Maar het 1 kan totaal los staan van het ander.

[Annet]

Ik zie opvoeden wat anders denk ik... Molli is eigenlijk de enige hond die echt commando's kent. Papu kan zitten en hierkomen (als hij daar zin in heeft) en Malu kan alleen zitten voor een snoepje en sjokt sowieso wel achter mij aan. Ondanks dat beschouw ik ze alledrie toch wel als goed opgevoed. Ik kan ze rustig thuis laten zonder dat er iets kapot gaat, ze zijn alledrie zindelijk, ze zijn sociaal, ze respecteren mij, ze springen niet tegen andere mensen op... ze zijn gewoon honden waar niemand last van heeft, alleen kennen ze geen heel scala aan commando's.

Maar dat ze goed opgevoed zijn, heeft er mee te maken dat jij bepaalde dingen beloont en andere dingen corrigeert. Bijvoorbeeld als ze opspringen, zul je iets zeggen als 'Nee, niet doen' of zo. En als ze dan ophouden met springen 'Goed zo'. Met zindelijk maken hetzelfde, je beloont ze als ze buiten plassen en je brengt ze gauw naar buiten als ze het binnen doen. Er zijn ook mensen die verwachten dat een hond uit zichzelf zindelijk wordt en dat hij ook snapt wat 'kom hier' betekent. Of, zoals hierboven genoemd, een hond die op tafel mag staan en bloempotten mag omgooien, omdat zijn baas niet weet dat hij dat moet corrigeren. Op een hondenschool worden ze dan uit die droom geholpen en wordt geprobeerd hun te leren hoe een hond in een elkaar zit en hoe hij leert, en hoe ze er dus mee om moeten gaan.

Denken jullie dat commando's aanleren ervoor zorgt dat je hond je respecteert of denk je dat je eerst het respect van je hond verdient moet hebben voordat je commando's aan gaat leren? Of staan beide los van elkaar en kan je een hond die 'schijt' aan je heeft wel commando's leren?

Stel dat ik een hond op straat tegenkom die nog niet het commando zit heeft geleerd. Dan zou ik die waarschijnlijk binnen 5 minuten dat commando kunnen leren door steeds een brokje boven zijn neus te houden en dat achterover te bewegen, zodat hij gaat zitten en dat te combineren met het woordje zit en eventueel een handgebaar. Het lijkt mij niet dat dat meteen met respect te maken heeft, immers zo'n hond kent mij niet eens. Maar inderdaad zie je weleens een baas met (heel vaak) een Mechelse herder of Rottweiler (reu) die probeert zijn hond iets te leren terwijl hij geen respect heeft voor zijn baas. Ik denk dat het dan niet lukt, of met veel moeite en veel geweld, maar dat de hond dan niet snel gehoorzaamt en ook nog wel eens zijn baas aan kan vliegen.

En om nog even op de oorspronkelijke stelling terug te komen, ik denk dat er gewoon bepaalde bazen zijn die niet met bepaalde soorten honden overweg kunnen en dat het niet uitmaakt of je die traint met slipketting of met clicker, maar dat die honden op een gegeven moment zullen uitvallen naar hun baas. Naar mijn idee is de juiste trainingsmethode afhankelijk per hond, waarbij sommige honden alleen maar beloond hoeven te worden en andere honden veel meer gecorrigeerd moeten worden.

[Eline*]

Duidelijk uitgelegd?

Ja, duidelijk uitgelegd. De school heeft als insteek dus praktijk en kennisoverdracht. Dat is goed. Veel scholen draaien om het aanleren van gehoorzaamheidsoefeningen en dan wordt het plaatje namelijk al heel anders. Daarin zijn correctie's niet aan de orde vind ik.

[Ca Cajuina]

Duidelijk uitgelegd?

Ja, duidelijk uitgelegd. De school heeft als insteek dus praktijk en kennisoverdracht. Dat is goed. Veel scholen draaien om het aanleren van gehoorzaamheidsoefeningen en dan wordt het plaatje namelijk al heel anders. Daarin zijn correctie's niet aan de orde vind ik.

Dan zijn we het met elkaar eens

[Annet]

Duidelijk uitgelegd?

Ja, duidelijk uitgelegd. De school heeft als insteek dus praktijk en kennisoverdracht. Dat is goed. Veel scholen draaien om het aanleren van gehoorzaamheidsoefeningen en dan wordt het plaatje namelijk al heel anders. Daarin zijn correctie's niet aan de orde vind ik.

Wat vind jij dan dat de baas moet doen als de hond bijvoorbeeld het commando zit krijgt en goed kent, maar niet opvolgt? Ik zelf geef dan toch wel een (verbale) correctie.

[Eline*]

De prikker die ze destijds om heeft gehad is een heel andere prikker dan die ze nu draagt. Die ene keer is er zo'n spijkerband bij haar omgedaan, wat dus een vele hardere correctie geeft als de prikker die ze nu draagt. Aan zo'n spijkerband zitten ook scherpere punten en die geven dus inderdaad een behoorlijke pijnprikkel. Hier kan ik niet achterstaan bij Marouck en heb dat destijds ook aangegeven.
Nogmaals, want lezen is blijkbaar moeilijk, de correcties die ze nu krijgt zijn slecht lichte rukjes, geen forse pijnprikkels dus.

Ze zal nu zo gedwee reageren omdat ze toen zich kapot geschrokken is. Anders is er geen enkele reden waarom ze door een hengst met de slip heentrekt en bij een prikker zich direct deemoediger opstelt. Ze heeft geleerd van de spijkerband. Ik raak ook geen schrikdraad meer aan sinds die ene opdonder, al zeggen ze nog zo hard dat er geen stroom opstaat.

Buiten het trainingsveld draagt ze die niet omdat het ook niet nodig is, er is wel degelijk respect bij Marouck voor mij. Buiten de trainingen krijgt ze enkel stemcorrecties en dat is daar voldoende.
Marouck raakt in de trainingssituaties sneller geprikkeld, en dat zal ook voornamelijk met mij te maken hebben. Voor mij is dit allemaal nieuw, het is totaal anders als datgene wat ik voorheen trainde en ik ben dus onzekerder dan in het "normale" leven. En Marouck reageert daar inderdaad op, het is een hondje dat zeer sterk reageert op mijn houding en uitstraling en grenzen zoekt. Daarnaast wordt ze enorm geprikkeld door alles om haar heen.
Nu gaat het steeds meer ontspannen en kan het veel positiever gehouden worden.
Zoals ik ook al geprobeerd heb duidelijk te maken is het ook totaal niet de bedoeling de prikker te blijven gebruiken. Het is een hulpmiddel, en net zoals andere hulpmiddelen bouw je dat weer af.

Ik probeer hier eerlijk en open te beschrijven wat ik doe, maar ik blijf het gevoel houden dat het niet begrepen wordt en dat men een beeld heeft van een piepende en kruipende hond. Dat beeld zal ik misschien ook niet weg kunnen nemen, mensen willen dingen met hun eigen ogen kunnen zien. Ik kan alleen afgaan op mijn eigen waarnemening en dat van clubgenoten en andere mensen die regelmatig aanwezig zijn bij de trainingen. Mensen die haar kennen van voor het gebruik van een prikker en die haar nu meemaken. En al die mensen zien een Marouck die nog steeds net zo vrolijk is, maar alerter, beter bereikbaar en rustiger/geconcentreerder tijdens de training. Een hond die nu gefocusd is op mij en op de bal die ze kan verdienen en veel minder wordt afgeleid door alle prikkels om haar heen.
Beter dan dit kan ik het niet uitleggen

Ik wijs nergens met een beschuldigend vingertje en ik lees dat ook niet bij anderen. Onbegrip wel, omdat het gelukkkig nog steeds geen vanzelfsprekendheid is om je hond bij GEHOORZAAMHEID een prikker om te doen. Ik zie op de foto's ook wel dat ze er echt niet geshockt bijloopt en ik heb nog niemand horen zeggen dat ze zielig is.
Het enige wat ik me afvroeg is waarom je niet probeert harder te werken aan je eigen houding en overwicht inplaats van een greep te doen in aversieve middelen.
Voor mij is dat namelijk de sport. De prikker zoals jij hem gebruikt zie ik echt als compensatie van je eigen tekortkoming. Dat vind ik jammer.
Verder vind ik Marouck niet zielig, dat even ter verduidelijking.

[Eline*]

Alleen gedrag bijsturen, daarbij is het wellicht noodzakelijk om naar hardere middelen te grijpen. Zo zag ik laatst een Rottweiler die werkelijk compleet door het lint uitvalt naar andere honden, die werd gecorrigeerd en vloog vervolgens een mens aan. Tja.... ik vermoed dat je er hier niet mee komt met een balletje en een stukje worst
Die hond werd dus ook even flink 'aangepakt' (niet verrot geslagen hoor, maar wel flink gecorrigeerd).
Had de eigenaar vanaf het begin de hond wat meer op normale wijze gecorrigeerd, dan had het niet zover hoeven te komen.

Ik vind het echt erg dat ik dit nu nog moet lezen. Waarom denk je dat de hond zo reageert? Denk je dat de eigenaars moeite hebben gedaan met balletjes en worst vanaf het begin de hond netjes te begeleiden in zijn omgang met andere honden? Of denk je dat ze vanaf de eerste keer trekken naar een andere hond toe misschien wel de hond een rag in zijn nek hebheb gegeven omdat hij moest volgen, waarna de hond aversie heeft gekregen naar andere honden en zich nu dus zo gedraagt?

Juist bij honden die zo uit hun plaat gaan heeft corrigeren geen enkele zin meer. Gewoon netjes met beleid je hond ander gedrag aanleren en niks geen gecorrigeer. Het duurt wat langer, maar het is naar je dier toe fatsoenlijk en het geeft beter resultaat.

[Eline*]

Denken jullie dat commando's aanleren ervoor zorgt dat je hond je respecteert of denk je dat je eerst het respect van je hond verdient moet hebben voordat je commando's aan gaat leren? Of staan beide los van elkaar en kan je een hond die 'schijt' aan je heeft wel commando's leren?

Een hond die schijt aan je heeft kan je met een beloningsgerichte training prima leren luisteren. Neem alleen al even dat kinderen vaak prima van alles gedaan krijgen van een hond omdat ze koekie's hebben! Ze roepen 40 keer zit en de hond staat vol enthousiasme te draaikonten en te kijken naar dat wijzende vingertje en dat getoeter ZWIT!!
Als er maar wat te halen valt is respect niet nodig.
Respect verdien je in de omgang met je hond. Niet met gehoorzaamheidsoefeningen. Schreeuwende bazen die met geweld hun hond dwingen hebben bange honden. Ook daar is geen sprake van wederzijds respect.

[Eline*]

Duidelijk uitgelegd?

Ja, duidelijk uitgelegd. De school heeft als insteek dus praktijk en kennisoverdracht. Dat is goed. Veel scholen draaien om het aanleren van gehoorzaamheidsoefeningen en dan wordt het plaatje namelijk al heel anders. Daarin zijn correctie's niet aan de orde vind ik.

Wat vind jij dan dat de baas moet doen als de hond bijvoorbeeld het commando zit krijgt en goed kent, maar niet opvolgt? Ik zelf geef dan toch wel een (verbale) correctie.

Als je gepiepelt wordt mag je straffen. Wel vind ik dat je in ogenschouw moet houden of wat je vraagt redelijkerwijs door de hond kan worden opgevolgd. Nelson beheerts Zit prima, maar als hij zit te bibberen bij de dierenarts vind ik dat ik niet van hem mag vragen dat hij dat zomaar opvolgt. Dan straf ik niet, maar help ik hem.

[Caro.]

Alleen gedrag bijsturen, daarbij is het wellicht noodzakelijk om naar hardere middelen te grijpen. Zo zag ik laatst een Rottweiler die werkelijk compleet door het lint uitvalt naar andere honden, die werd gecorrigeerd en vloog vervolgens een mens aan. Tja.... ik vermoed dat je er hier niet mee komt met een balletje en een stukje worst
Die hond werd dus ook even flink 'aangepakt' (niet verrot geslagen hoor, maar wel flink gecorrigeerd).
Had de eigenaar vanaf het begin de hond wat meer op normale wijze gecorrigeerd, dan had het niet zover hoeven te komen.

Ik vind het echt erg dat ik dit nu nog moet lezen. Waarom denk je dat de hond zo reageert? Denk je dat de eigenaars moeite hebben gedaan met balletjes en worst vanaf het begin de hond netjes te begeleiden in zijn omgang met andere honden? Of denk je dat ze vanaf de eerste keer trekken naar een andere hond toe misschien wel de hond een rag in zijn nek hebheb gegeven omdat hij moest volgen, waarna de hond aversie heeft gekregen naar andere honden en zich nu dus zo gedraagt?

Juist bij honden die zo uit hun plaat gaan heeft corrigeren geen enkele zin meer. Gewoon netjes met beleid je hond ander gedrag aanleren en niks geen gecorrigeer. Het duurt wat langer, maar het is naar je dier toe fatsoenlijk en het geeft beter resultaat.

Waarom hij zo geworden is, dat is raden natuurlijk: misschien omdat hij steeds een rag heeft gekregen, maar misschien ook omdat ze er juist nooit iets tegen hebben ondernomen.

Ik ben de eerste die met afleiden werkt met mijn honden, dus ben hier absoluut voorstander van, maar hoe ik de hond gezien heb, heeft afleiden werkelijk geen enkele kans; de hond ging werkelijk volledig door het lint.

[Eline*]

Ik ben de eerste die met afleiden werkt met mijn honden, dus ben hier absoluut voorstander van, maar hoe ik de hond gezien heb, heeft afleiden werkelijk geen enkele kans; de hond ging werkelijk volledig door het lint.

Wat dacht je van Laika? Als een hond zo door het lint gaat begin je dus op afstand..daar waar de hond nog te bereiken is en daar begin je met trainen. Het gedrag is niet opeens ontstaan en is dus ook niet opeens weg. Wegtrainen kost tijd en je hebt maar het fatsoen dat te nemen..en echt, het kan gewoon. Daar heb je echt geen slipketting of wat dan ook voor nodig, alleen een portie geduld.

[Caro.]

Ik ben de eerste die met afleiden werkt met mijn honden, dus ben hier absoluut voorstander van, maar hoe ik de hond gezien heb, heeft afleiden werkelijk geen enkele kans; de hond ging werkelijk volledig door het lint.

Wat dacht je van Laika? Als een hond zo door het lint gaat begin je dus op afstand..daar waar de hond nog te bereiken is en daar begin je met trainen. Het gedrag is niet opeens ontstaan en is dus ook niet opeens weg. Wegtrainen kost tijd en je hebt maar het fatsoen dat te nemen..en echt, het kan gewoon. Daar heb je echt geen slipketting of wat dan ook voor nodig, alleen een portie geduld.

Ik ben hier even over aan het nadenken

Heel veel is op een positieve manier weg te trainen, dat ben ik absoluut met je eens.
Kaya werd op een gegeven moment ook fel naar vreemde honden op 'haar' uitlaatrondje en steeds als ik een vreemde hond zag (kwestie van goed opletten) riep ik haar, leidde haar af met iets lekkers en liep zo langs. Het was een kwestie van geloof ik 2 weken totdat ze al doorhad dat een vreemde hond wat lekkers bij het vrouwtje betekende en nu komt ze automatisch.

Echter, dat is geen hond die volledig door het lint gaat. Ik weet dat er honden zijn die op dat moment totaal onbereikbaar zijn voor het lekkerste voedsel of de leukste bal. Ook met Moritz lukt dit niet in bepaalde situaties en het lijkt mij dat er meer honden zijn. Bij Moritz is het angst, dus corrigeer ik niet snoeihard natuurlijk, maar als het pure agressie is bij een Rottweilerreu van pakweg 55 kg?
Ik denk dat je op zo'n punt toch wel moet aangeven dat dit zeer ongewenst gedrag is.

[Joyce]

Wat valt er nog te corrigeren aan een superagressieve rottweiler reu van 55 kilo? Dan heb je gewoon (net zoals jij al zei) steken laten vallen. Dat gedrag komt niet van de een op de andere dag en heeft ook weinig te maken met niet goed corrigeren. Volgens mij zijn er maar heel, heel weinig mensen die in staat zijn om zo'n hond op dat moment juist te corrigeren. Veel beter is het dus om wat stappen terug te doen en de hond van voor af aan weer zo te conditoneren dat hij in ieder geval andere honden in de buurt tolereert.

[Eline*]

Ik ben hier even over aan het nadenken

Ik doe even arrogant, maar neem het maar van me aan. Een hond die door het lint gaat ga je op afstand trainen en leer je gedrag aan zoals je Kaya dat geleerd hebt. Alleen duurt het misschien een half jaar eer de hond zonder problemen langs een andere hond kan lopen, maar dat mag ook. Als je een hond steeds keihard moet corrigeren is een hond niet meer houdbaar voor het gros van de mensen en je maakt de aversie tegen andere honden alleen maar groter en groter.Als hij een keer losschiet vermoordt hij de andere hond uit pure frustratie. Dus gewoon zonder geweld de hond een andere associatie aanleren en dus ook ander gedrag.

[Caro.]

Ik ben hier even over aan het nadenken

Ik doe even arrogant, maar neem het maar van me aan. Een hond die door het lint gaat ga je op afstand trainen en leer je gedrag aan zoals je Kaya dat geleerd hebt. Alleen duurt het misschien een half jaar eer de hond zonder problemen langs een andere hond kan lopen, maar dat mag ook. Als je een hond steeds keihard moet corrigeren is een hond niet meer houdbaar voor het gros van de mensen en je maakt de aversie tegen andere honden alleen maar groter en groter.Als hij een keer losschiet vermoordt hij de andere hond uit pure frustratie. Dus gewoon zonder geweld de hond een andere associatie aanleren en dus ook ander gedrag.

Mag best hoor arrogant doen

Op zich heb je ook gewoon gelijk, alleen blijf ik mijn twijfels houden of dit bij iedere hond opgaat.
Op afstand trainen, op het moment dat de hond nog bereikbaar is.... maar wat als de hond al op 30 meter afstand woest wordt bij het zien van een andere hond?

[Joyce]

Dan ga je op 31 meter afstand staan.

[Caro.]

Dan ga je op 31 meter afstand staan.

Oke, duidelijker: zodra de hond ook maar een glimp van een andere hond ziet. Dus zodat er niks op afstand te trainen valt, want hij gaat direct bij het zien van een andere hond door het lint.

Nu weet ik niet of dat bij deze hond het geval was hoor. Ik heb slechts zijn enorme uitval gezien, de correctie waarop de hond reageerde met een aanval richting de trainer en daarop kreeg hij een flinke correctie.
De persoon liep daarvoor ook achter een sleurende hond aan, zonder ook maar een poging om hier iets aan te doen.
Ook de achtergrond weet ik niet; wellicht heeft de man de hond wel uit het asiel

[Joyce]

Trainen met een muur ertussen... Als een hond van het zien van een andere hond over de zeik gaat dan kijk je hoe hij reageert als hij een andere hond ruikt... of een andere hond hoort... en je begint met trainen op een afstand (fysiek of gevoelsmatig) waar je nog aandacht van de hond kan krijgen.

De rottweiler in jouw verhaal lijkt me trouwens ook geen hond die je moet corrigeren. Het klinkt als een ontwetend baasje dat achter z'n hond aangesleurd wordt, niet als een persoon die op een juiste manier een rottweiler kan corrigeren. Heb ik het nou goed gelezen als het in deze de trainer was die de hond corrigeerde? Thuis is er dus niemand die dat doet als de hond uitvalt? Volgens mij is het dan meer een kwestie van het baasje opvoeden...

[Eline*]

Dan ga je op 31 meter afstand staan.

Oke, duidelijker: zodra de hond ook maar een glimp van een andere hond ziet. Dus zodat er niks op afstand te trainen valt, want hij gaat direct bij het zien van een andere hond door het lint.

Ik ben met Laika begonnen op zeker 70 meter en dan nog liep ze te fixeren. Laika kon uitvallen naar honden die echt op 100 meter afstand liepen, aan de overkant van de straat met een groot grasveld ertussen.
Met een gentle leader om kan je dus op zo'n moment het hoofd van de hond wegdraaien en de andere kant oplopen met worst voor de neus. Braaf meelopen en aandacht van de andere hond af op de worst , dan mag je een stukje worst hebben..zo werkt dat.

[Baily]

Ik heb dus zo'n hond die aan de riem niet met andere reuen kan. Niet dat ik ooit geragd heb aan de riem als hij naar andere honden wilde, maar dat eventjes terzijde.
Nu gaat het op zekere afstand heel goed, en die afstand is al verkleind naar ongeveer tien meter. Ik zie het gewoon vooruit gaan.

De methode die ik volg is dus afleiden als ik de andere hond eerder zie, en naderen tot de afstand die ik denk dat goed gaat. Dan geef ik een frolicje. En loop dan daarna de andere kant op of passeer op ruime afstand als dat mogelijk is, dan beloon ik ook weer op het moment dat we op dezelfde lijn lopen als de andere hond. Hij kijkt dan nu al steeds naar mij i.p.v. naar de andere hond.. Soms ga ik met hem spelen en wacht tot de andere hond gepasseerd is, maar alleen als hij nog niet heeft gereageerd op de andere hond.
Als het niet goed gaat dan is dat dus mijn fout want dan heb ik de afstand niet goed ingeschat. Dan ben ik weer een beetje terug bij af, heel stom dus. Maar daar corrigeer ik de hond niet voor.

Ik loop dan gewoon weg van de hond, eerst stribbelde hij dan tegen, maar nu volgt hij al beter, omdat hij weet dat we gewoon mijn kant op lopen. Verder let ik dan niet op hem, maar laat hem op mij letten door onverwachte wendingen en niet naar hem te kijken.

En dus met een gewone halsband en verder geen andere dingen als een slipketting ofzo. Ik vind het best snel vooruit gaan want ik had dus ook een totaal door het lint gaande hond. Niet door raggen van mijn kant maar door zijn hormonen en niet genoeg leiding van mijn kant.

[laeken]

Ik gebruik nauwelijks lijncorrecties sinds ze een prikker draagt, om het simpele feit dat het niet nodig is. Ze was direct rustiger (zonder dat ik ook maar een correctie gegeven had) en had direct ook meer aandacht.

Dus een verandering in halsband had zonder reden een verandering in het gedrag van de hond gegeven?
Om geen enkele reden is ze met de prikband meer op jou gericht?

Nee dus! Daar ga je behoorlijk de fout in denk ik. Anders kan je net zo goed een rubbere band om doen en dan kan ze ineens supergoed behendigheid zeker. Zo werkt dat natuurlijk niet en ik had je hoger in geschat want dat weet je zelf ook best

Als je goed naar de foto's kijkt zie je een bal in mijn hand en die bal verdient ze veelvuldig als ze netjes volgt. Er zit ook maar een heel dun lijntje aan de prikker, vrijwel gewichtloos waardoor ook daar geen constante druk vandaan komt. Echt flinke correcties geven kan niet eens met dat lijntje, het is een heel dun nylon lijntje wat snijdt in je hand als je er echt aan zou trekken. Het enige wat ik af en toe doe is een heel licht rukje om haar alert te houden, that's it. Dat voelt ze, maar er zit niet een dusdanige kracht achter dat het echt pijn doet. Er zitten echt geen scherpe punten aan dat ding hoor.

Als de prikker niks doet en als je er niet mee corrigeert hoef je er ook geen te kopen toch?
Alert houden kan ook met een halsband als het alleen om het rukje gaat. Marouck weet hoe dan ook dat als ze een zacht rukje aan de prikker negeert ze weer die gigantische pijnscheut krijgt. Anders gebruik je de prikband zelf niet goed en zou het ook zeker niet werken.

Veel oefeningen doet ze tegenwoordig geheel los, dus ook dan zijn er geen correcties.
Ik vind het jammer dat nu dus direct weer de conclusie getrokken wordt dat ik mijn hond pijn doe om een kunstje te perfectioneren, want dat doe ik niet. Ik gebruik een hulpmiddel onder instructie en voel me prettiger hierbij dan ik dat deed toen ik de slipketting nog gebruikte. Ik zie op het veld een vrolijkere hond als voordat ik een prikker ben gaan gebruiken, hoe raar dat misschien ook klinkt.

Als ik mijn hond een prikker omdoe dan dient dat ding toch nergens anders voor dan waar het voor gemaakt, gekocht en omgedaan is?
Anders deed ik hem niet om

Je ziet een vrolijkere hond omdat ze makkelijker hanteerbaar is, jij minder in de stress schiet en dat weer een positieve invloed op Marouck heeft. Als je daar nu eens wat mee zou doen. Werk aan jezelf, daar ligt het hele probleem van disrespectvol met jou omgaan door de hond. Ze springt tegen je aan, blaft en heeft dus duidelijk poep aan je. Het enige waar je nu respect voor kweekt is de prikker

[Addy]

Wat fysiek corrigeren betreft ben ik nogal een watje... Toen ik Molli net had ben ik naar de Kringroep in Assen geweest. Ik had gehoopt wat leuke mensen tegen te komen met dezelfde liefde voor DH die ik had. Ik was helaas nog geen 5 minuten op het terrein of ik kreeg al opmerkingen over Molli's gewicht. Niet mensen die gewoon geinteresseerd vroegen hoe dat kwam, maar mensen die opmerkingen achter m'n rug om maakten net hard genoeg zodat ik het kon horen. Op dat moment waren er mensen aan het trainen met hun hond en Molli begon te blaffen. Ik had haar net 3 dagen ofzo en ik kon haar niet stil krijgen. Er stond toen een man naast me en voordat ik het wist had hij de riem uit m'n handen gepakt en gaf hij een flinke ruk aan de slipketting (die ze toen nog om had). Ik was echt totaal verbouwereerd, maar wist wel meteen dat ik daar niet wilde trainen. Niemand corrigeert mijn honden behalve ik. Nu, bijna 2 jaar later weet ik dat Molli in stressvolle situaties nogal onzeker kan zijn en geef ik haar de leiding die ze nodig heeft ennuh... de slipketting is al heel lang de deur uit.

Dan maar een watje hoor maar het gebruik van een prikband vindt ik een totaal verkeerd overwicht op je hond hebben, een semie-overwicht.
Ik geloof ook in positief belonen en als Hummel hier loopt te klieren negeer ik hem totaal, dat dubbeltje is eindelijk gevallen. Hetzelfde geld voor Destiny die vreselijk aan de riem trok, gewoon stil blijven staan.
Je boekt uiteindelijk echt wel resultaat, misschien alleen wat minder snel dan een prikband. Dan kies ik toch liever voor het eerste