Hoelang kan een hond z'n behoefte ophouden?

[MyDoggie2020]

Maar wat wil je dan van ons op dit forum, waar vooral hondenliefhebbers samen komen?

Als je geen kinderen wil, dan ga je dat niet uitgebreid op een schoolplein om je heen staan roepen zeg maar. (Ik doorgaans niet in ieder geval)


Je doet nu eigenlijk hetzelfde?
Je wil geen hond, wil er eigenlijk het liefst van af, wil er weinig tijd en moeite insteken.
Je wil alleen je frustraties over de hond (we weten nog de naam niet) uiten.
Maar dat doe je bij een publiek dat juist gek is op honden.

Die frustraties van de hondenliefhebbers begint een beetje naar voren te komen in dit topic, heel voorzichtig aan.

Mijn vraag, gezien de titel, lijkt mij duidelijk. Dat een topic naarmate het vordert ergens anders over kan gaan, kan gebeuren.

[Crescent]

Geen reden om het niet te proberen

We hebben de puppycursus met z'n tweeën gedaan, en ik probeer tussendoor wat meer tot elkaar te komen, maar er is teveel gebeurd in het verleden. Het gaat niet gebeuren, hoezeer ik ook mijn best zou doen. Bepaalde dingen kan ik niet verbergen, en die dingen bevorderen de band niet. (Zoals bepaalde ergernissen.)

Jonge vrouw, je kletst er wel lekker omheen.

Waar omheen precies?

Welke ergernissen, wat is er te veel gebeurd in het verleden, welke dingen kan je niet verbergen?

[MyDoggie2020]

Als je je mond houdt omdat er anders dikke ruzie komt, zit er iets goed scheef in jullie relatie. Dit probleem gaat veel dieper dan de hond. Ik zou zeggen: begin eens met de kern van je problemen op te zoeken en aan te pakken. En als dat betekent dat dat alleen zonder huidige partner kan, dan moet dat maar. Ik heb met eigen ogen gezien wat er gebeurt als je dat niet doet, en geloof me: dat wil je niet. En ja, daar zaten dames bij met dezelfde soort problematiek als jij hebt. En hun leven werd er alleen maar beter op toen ze voor zichzelf begonnen op te komen. Makkelijk? Absoluut niet. Maar ze waren er al vrij snel beter aan toe dan in de laatste dertig jaar (of meer) van hun leven voor die tijd. Laat het niet zo ver komen. Je verdient echt beter dan dat

Is absoluut geen optie. Ik wil en ga niet bij hem weg. Je maakt nu een aanname die ten eerste nergens op slaat, en ten tweede die niet waar is. Ik heb geen idee hoe jij onze relatie ziet en waar je het over hebt, maar er is niks aan de hand.

[MyDoggie2020]

We hebben de puppycursus met z'n tweeën gedaan, en ik probeer tussendoor wat meer tot elkaar te komen, maar er is teveel gebeurd in het verleden. Het gaat niet gebeuren, hoezeer ik ook mijn best zou doen. Bepaalde dingen kan ik niet verbergen, en die dingen bevorderen de band niet. (Zoals bepaalde ergernissen.)

Jonge vrouw, je kletst er wel lekker omheen.

Waar omheen precies?

Welke ergernissen, wat is er te veel gebeurd in het verleden, welke dingen kan je niet verbergen?

Ergernisssen: Dat hij geeuwt, piepjankt en andere geluidjes maakt om aandacht te trekken terwijl duidelijk is wat hij behoort te doen en dat hij moet wachten. (Tijdens dat wij eten.)
Dat hij niet altijd gelijk luistert. (Soms wordt hij naar z'n kussen gecommandeerd en dan staat hij je gewoon aan te kijken zonder te gaan, terwijl hij je duidelijk gehoord heeft.)
Dat ik sommig gedrag van hem dom vindt (bijv het naar de achterdeur lopen terwijl er vóór iemand aankomt (vroeger kon hij via de achterdeur naar voren rennen, dat is allang niet meer zo, maar hij blijft het doen)).
Dat hij elke avond bij de baas loopt te zeuren om uitgelaten te worden en hij hem daarin niet stevig corrigeert en hem dit gedrag afleert. (Ik heb dat wel gedaan, bij mij zeurt hij niet om uitgelaten te worden.)
Dat mijn partner hem verkeerd opvoedt vind ik, en niet dezelfde dingen of commando's doet/geeft als ik, of dat hij ergens laks in is en de hond dus niet corrigeert terwijl dit wel zou moeten.

Teveel gebeurd: Kortgezegd: Hij is als pup héél vervelend geweest en dat heeft de band zeker niet bevordert...

Ik wil wel even duidelijk maken dat ik nu door omstandigheden niet echt mezelf ben, dus dat bepaalde dingen mij meer irriteren is momenteel normaal en gelukkig tijdelijk

[Crescent]

Dat ik sommig gedrag van hem dom vindt (bijv het naar de achterdeur lopen terwijl er vóór iemand aankomt (vroeger kon hij via de achterdeur naar voren rennen, dat is allang niet meer zo, maar hij blijft het doen)).

Haha, heerlijk!

Verder klinkt het als een opstapeling van allerlei onschuldige gedragingen en doodnormaal bij een pup bovendien. Wat wordt er ook alweer gezegd, "een pup is de hel"?

Ik weet niet waar jullie wonen, misschien is een leuke uitlaatservice een goed idee?

[teckeltoos]

Puppies worden "vervelend" geboren. Het is aan zijn baasje(s) om een pup te leren hoe wij mensen graag hebben hoe ze zich gedragen. Dat kost tijd en wat moeite. En dat heb jij niet. Een kat is veel makkelijker.

Overigens hoop ik dat die stevige correctie niet is wat ik denk dat het is.

De hond heeft schijnbaar ook geen naam of moet die nog komen ?

Al met al begint het naar mijn idee zo langzamerhand een vaag verhaal worden.

[ranetje]

Ergernisssen: Dat hij geeuwt, piepjankt en andere geluidjes maakt om aandacht te trekken terwijl duidelijk is wat hij behoort te doen en dat hij moet wachten. (Tijdens dat wij eten.)
Dat hij niet altijd gelijk luistert. (Soms wordt hij naar z'n kussen gecommandeerd en dan staat hij je gewoon aan te kijken zonder te gaan, terwijl hij je duidelijk gehoord heeft.)
Dat ik sommig gedrag van hem dom vindt (bijv het naar de achterdeur lopen terwijl er vóór iemand aankomt (vroeger kon hij via de achterdeur naar voren rennen, dat is allang niet meer zo, maar hij blijft het doen)).
Dat hij elke avond bij de baas loopt te zeuren om uitgelaten te worden en hij hem daarin niet stevig corrigeert en hem dit gedrag afleert. (Ik heb dat wel gedaan, bij mij zeurt hij niet om uitgelaten te worden.)
Dat mijn partner hem verkeerd opvoedt vind ik, en niet dezelfde dingen of commando's doet/geeft als ik, of dat hij ergens laks in is en de hond dus niet corrigeert terwijl dit wel zou moeten.

Teveel gebeurd: Kortgezegd: Hij is als pup héél vervelend geweest en dat heeft de band zeker niet bevordert...

Ik wil wel even duidelijk maken dat ik nu door omstandigheden niet echt mezelf ben, dus dat bepaalde dingen mij meer irriteren is momenteel normaal en gelukkig tijdelijk

Hoe goed hebben jullie de hond geleerd wat de bedoeling is als jullie een opdracht geven?
Een hond is niet ongehoorzaam omdat hij wil pesten.
99,9% heeft niet goed geleerd wat de bedoeling is.

Dat zeuren en piepen tijdens jullie eten kan je voorkomen door hem voor die tijd eten te geven.
Lach er om dat hij naar de achterdeur blijft lopen.
"Zeuren" om uitgelaten te worden is door jullie zelf zo geregeld.
Daar moet je hem niet voor corrigeren, maar jezelf.
Wees duidelijk en consequent.

Afleren van gedrag is lastig.
Daarbij gaan corrigeren heeft weinig nut.
Leer hem in plaats van dat ongewenste gedrag iets anders en prijs hem ervoor als hij dat doet en snapt.
En snappen kan alleen als je hem duidelijk maakt wat je bedoelt.
Dat lukt niet met schreeuwen en boos worden.

Wat je laatste twee regels betreft:
Je weet de oorzaak bij jezelf.
Zelfbeheersing is een groot goed.
Niet alleen voor honden

[twinkeltje]

Ik wil wel even duidelijk maken dat ik nu door omstandigheden niet echt mezelf ben, dus dat bepaalde dingen mij meer irriteren is momenteel normaal en gelukkig tijdelijk


Ik snap het je kan nu eenmaal niet altijd je zelf zijn, soms is dat gewoon zo

[Hylos]

Als hij niet doet wat jij wil doe je zelf iets verkeerd door eigen onkunde.
Een baby wordt ook niet geboren met de kennis alles in 1 keer goed te doen, wel?
Als je zegt "eet met een vork" snapt dat kind er ook niks van, jouw hond dus ook niet.

Arm, arm diertje.
Ik hoop dat je alleen hier in tekst afreageert en niet op de hond zelf.
Het zijn geen robotjes.

[MyDoggie2020]

Dat ik sommig gedrag van hem dom vindt (bijv het naar de achterdeur lopen terwijl er vóór iemand aankomt (vroeger kon hij via de achterdeur naar voren rennen, dat is allang niet meer zo, maar hij blijft het doen)).

Haha, heerlijk!

Verder klinkt het als een opstapeling van allerlei onschuldige gedragingen en doodnormaal bij een pup bovendien. Wat wordt er ook alweer gezegd, "een pup is de hel"?

Ik weet niet waar jullie wonen, misschien is een leuke uitlaatservice een goed idee?

Hij is dus allang geen pup meer (enerzijds gelukkig). Alleen niemand had mij gewaarschuwd hoe het écht is om een pup te hebben. Ja, m'n schoonouders zeiden dat het "zwaar" ging worden, maar niet alle ins en outs. Niet hoe het écht zou zijn, niet hoe vreselijk frustrerend het kan zijn.

Uitlaatservice heb ik geen geld voor, en dat zou m'n partner (en ik ook) onzin vinden. Ik kan hem namelijk prima uitlaten (nog wel iig). En straks als dit me niet meer lukt hebben we m'n schoonouders die hem 's middags uit kunnen laten. Standaard is dit geen optie, ze zouden vragen gaan stellen waarom en nogmaals: Ik kan hem prima uitlaten, als ie z'n hoognodige plasje maar kan doen.

[MyDoggie2020]

Puppies worden "vervelend" geboren. Het is aan zijn baasje(s) om een pup te leren hoe wij mensen graag hebben hoe ze zich gedragen. Dat kost tijd en wat moeite. En dat heb jij niet. Een kat is veel makkelijker.

Overigens hoop ik dat die stevige correctie niet is wat ik denk dat het is.

De hond heeft schijnbaar ook geen naam of moet die nog komen ?

Al met al begint het naar mijn idee zo langzamerhand een vaag verhaal worden.

Daar ben ik dus idd ook achter. Maar goed. Het is nooit een optie geweest bij mijn partner om hem weg te doen. Ondanks wat ik hem heb gezegd.

Stevige correctie is het commando toesnauwen, streng zijn, omdat hij anders gewoon niet luistert. Dat doet mijn partner niet en dat ergert me zo enorm. Het is zijn regelmatig terugkomende laksheid. Z'n laat-maar-waaien-houding.

Zijn naam zeg ik met een reden niet. Ik wil niet dat bepaalde mensen de naam weten en het kan zijn dat die mensen hier ook zitten/kijken.

[ranetje]

Ik kan jouw partner wel waarderen voor het feit dat hij het geen optie vindt om de hond weg te doen.
Een hond heb je niet voor even "voor de leuk" om hem vervolgens weer weg te doen als het wat moeilijker lijkt te worden.
Dat zijn dingen die je van tevoren meeneemt in je beslissing tot aanschaf.
Het is een levend wezen dat zich hecht aan zijn mensen.
Overigens iets wat jullie van tevoren wel beter hadden kunnen onderzoeken.
Niet leuk voor een hond om bij een van zijn mensen ongewenst te zijn.

Met snauwen, schreeuwen en streng zijn bereik je geen barst als je hem niet hebt geleerd wat je van hem wil.
Ben je op een hondenschool/puppycursus geweest?
Als je dat nog niet hebt gedaan is het verstandig dat nu dan direct te gaan doen.

[Crescent]

Als ik jou was zou ik gewoon volop genieten van mijn partner, zorgen dat de hond verder aan niets ontbreekt. Af en toe even op je tong bijten als je ziet dat je partner het wel leuk kan hebben met dat schepsel.

En voor de rest lekker loslaten. Je wilde toch al geen hond. Het merendeel van de reacties hier komt van mensen die nog net niet vergroeid zijn met hond hond(en) maar ik vind het zeker geen schande als je de hond gewoon behandelt als "erbij", mits zonder agressie en afgunst. gewoon, zijn hondenprakje erin, zijn hondenwandeltje doen (goed voor je billen) en voor de rest ben je zen.

[MyDoggie2020]

Ergernisssen: Dat hij geeuwt, piepjankt en andere geluidjes maakt om aandacht te trekken terwijl duidelijk is wat hij behoort te doen en dat hij moet wachten. (Tijdens dat wij eten.)
Dat hij niet altijd gelijk luistert. (Soms wordt hij naar z'n kussen gecommandeerd en dan staat hij je gewoon aan te kijken zonder te gaan, terwijl hij je duidelijk gehoord heeft.)
Dat ik sommig gedrag van hem dom vindt (bijv het naar de achterdeur lopen terwijl er vóór iemand aankomt (vroeger kon hij via de achterdeur naar voren rennen, dat is allang niet meer zo, maar hij blijft het doen)).
Dat hij elke avond bij de baas loopt te zeuren om uitgelaten te worden en hij hem daarin niet stevig corrigeert en hem dit gedrag afleert. (Ik heb dat wel gedaan, bij mij zeurt hij niet om uitgelaten te worden.)
Dat mijn partner hem verkeerd opvoedt vind ik, en niet dezelfde dingen of commando's doet/geeft als ik, of dat hij ergens laks in is en de hond dus niet corrigeert terwijl dit wel zou moeten.

Teveel gebeurd: Kortgezegd: Hij is als pup héél vervelend geweest en dat heeft de band zeker niet bevordert...

Ik wil wel even duidelijk maken dat ik nu door omstandigheden niet echt mezelf ben, dus dat bepaalde dingen mij meer irriteren is momenteel normaal en gelukkig tijdelijk

Hoe goed hebben jullie de hond geleerd wat de bedoeling is als jullie een opdracht geven?
Een hond is niet ongehoorzaam omdat hij wil pesten.
99,9% heeft niet goed geleerd wat de bedoeling is.

Dat zeuren en piepen tijdens jullie eten kan je voorkomen door hem voor die tijd eten te geven.
Lach er om dat hij naar de achterdeur blijft lopen.
"Zeuren" om uitgelaten te worden is door jullie zelf zo geregeld.
Daar moet je hem niet voor corrigeren, maar jezelf.
Wees duidelijk en consequent.

Afleren van gedrag is lastig.
Daarbij gaan corrigeren heeft weinig nut.
Leer hem in plaats van dat ongewenste gedrag iets anders en prijs hem ervoor als hij dat doet en snapt.
En snappen kan alleen als je hem duidelijk maakt wat je bedoelt.
Dat lukt niet met schreeuwen en boos worden.

Wat je laatste twee regels betreft:
Je weet de oorzaak bij jezelf.
Zelfbeheersing is een groot goed.
Niet alleen voor honden

Ja we hebben hem, ook dmv cursus, goed aangeleerd wat de commando's zijn en wat hij moet doen. Alsnog is het een eigenwijze niet-altijd-gelijk-luisterende hond. Zelfs bij het simpele "zit" doet hij het niet altijd gelijk, behalve als ik het commando daarna strenger herhaal. Hij heeft inmiddels bewezen alleen goed te luisteren als het commando zeer streng gegeven wordt.

Ik heb geen idee waarom hij tot dit uitgegroeid is. Hij heeft tot nu toe alles anders gedaan dan een normale hond. Bepaalde dingen die werden geadviseerd op cursus hielpen gewoon helemaal niet. Hij gedroeg zich als pup al anders.

Ik heb al gezegd dat hem eten geven vóór wij gaan eten geen optie is hier. Dat wil mijn partner niet. Wij komen eerst en dan de hond. Dit is al jaren zo en dit zou hij moeten weten en zich dus gewoon normaal moeten gedragen tijdens het eten, zonder dat irritante aandachttrekken. Het heeft geen zin, hij krijgt niet voor wij uitgegeten zijn.

Dat zeuren om uitgelaten te worden heeft mijn partner idd zélf voor gezorgd. Hij heeft hem hierin nooit gecorrigeerd, maar hem laten gaan. Dus doet hij dit elke avond bij m'n partner. Wat ik al zei: Hij weet inmiddels dat ie dit bij mij niet hoeft te proberen. Ik snauw hem af en wijs hem eventueel z'n plaats. Ik ga niet met hem uit zolang hij op die bepaalde manier aandacht trekt. Daar ben ik allergisch voor. Alleen m'n partner snapt niet echt dat hij dit zelf heeft veroorzaakt (ik heb hem dit wel gezegd overigens). Als hij vol zit van het eten en even wil uitbuiken en het dus lichtelijk irritant vindt dat de hond z'n aandacht blijft vragen zegt hij dat ie naar z'n kussen moet, maar op zo'n slappe manier dat ie na nog geen minuut alweer naast hem staat te zeuren. Maar hey, niet mijn probleem.

Aanleren wat je dus wél wil heeft helaas nooit gewerkt bij onze hond. Dat snapt hij gewoon niet ofzo, zelfs niet met snoepjes. En als hij vrijwel gelijk het ongewenste gedrag vertoont dan is er ook geen ruimte om het goede gedrag te belonen.

[alm@]

Als het mij lukt om 3 teckels goed te leren luisteren dan moet dat met een labrador zéker lukken. Ze hebben best een will to please, je moet alleen de juiste knopjes zien te vinden. Maar als je alles in het negatieve trekt, gaat het je nooit lukken.

[MyDoggie2020]

Ik kan jouw partner wel waarderen voor het feit dat hij het geen optie vindt om de hond weg te doen.
Een hond heb je niet voor even "voor de leuk" om hem vervolgens weer weg te doen als het wat moeilijker lijkt te worden.
Dat zijn dingen die je van tevoren meeneemt in je beslissing tot aanschaf.
Het is een levend wezen dat zich hecht aan zijn mensen.
Overigens iets wat jullie van tevoren wel beter hadden kunnen onderzoeken.
Niet leuk voor een hond om bij een van zijn mensen ongewenst te zijn.

Met snauwen, schreeuwen en streng zijn bereik je geen barst als je hem niet hebt geleerd wat je van hem wil.
Ben je op een hondenschool/puppycursus geweest?
Als je dat nog niet hebt gedaan is het verstandig dat nu dan direct te gaan doen.

Ik weet gelukkig dat dit niet bij ons geldt. Er zijn wel degelijk goede redenen om een hond weg te doen. Ik heb nml een goede reden, ook aangegeven, maar het was alsnog geen optie. En dan word ik nu afgefikt omdat ik gewoon geen band heb met de hond en hem niet geheel leuk vind?!

Als jij staat achter wat je zegt, dat zou betekenen dat je vindt dat iemand die z'n hond mishandelt hem of haar zou moeten houden, want hij heeft hem nu eenmaal aangeschaft*. Dit is dus een voorbeeld Zie je nu zelf dat wat je zegt niet klopt? Dat dat niet per definitie zo moet zijn?

Ik ben het dus absoluut niet eens met: "Je hebt 'm nu eenmaal aangeschaft, dus je moet hem per se houden."

In sommige gevallen zou het beter zijn een hond weg te doen. Als ik alleen was geweest, dan had ik hem inderdaad weggedaan. Maar ik heb een partner en zij hebben een band met elkaar.

*Dit is dus maar 1 voorbeeld waarom iemand een hond weg zou kunnen/moeten doen, maar er zijn nog meer goede redenen. Zo zwart-wit als jij het stelt is het absoluut niet.

Hij heeft laten zien wél/beter te luisteren als het commando streng(er) gegeven wordt. Dus bij ons werkt het iig. Voorbeeld: Hij moet zitten als ik wil oversteken. Ik zeg op normale toon: "Zit", meneer gaat gewoon niet zitten, maar doet net alsof ie in de verte iets heel interessants ziet. Zeg ik daarna strenger: "Zít!" dan gaat hij gelijk zitten, ondertussen mij aankijkend. En het is niet zo dat hij het commando niet weet, hij weet hem dondersgoed. Het is ook niet dat hij het niet heeft gehoord. Dit is hoe hij opgevoed moet worden.

[MyDoggie2020]

Als het mij lukt om 3 teckels goed te leren luisteren dan moet dat met een labrador zéker lukken. Ze hebben best een will to please, je moet alleen de juiste knopjes zien te vinden. Maar als je alles in het negatieve trekt, gaat het je nooit lukken.

Ik snap dat hij mij zo behandelt omdat hij weet dat we toch geen band hebben. (Al luistert hij ook niet altijd gelijk naar de baas hoor, hoorde m'n partner hem vandaag nog toesnauwen dat de hond bij hem moest komen.) Maar ik sta boven hem en ik ben de baas over hem. En voor sommig gedrag geef ik hem consequenties. Moet hij maar luisteren...

[Fotogravinnetje]

Hij heeft jullie goed opgevoed, zo te horen.

Wij komen eerst en dan de hond. Dit is al jaren zo en dit zou hij moeten weten en zich dus gewoon normaal moeten gedragen tijdens het eten, zonder dat irritante aandachttrekken. Het heeft geen zin, hij krijgt niet voor wij uitgegeten zijn.

Zou hij dat moeten weten? Hij weet dat hij straks eten gaat krijgen. Dat is leuk. Jullie maaltijd is daar de voorspeller van geworden. Het is waarschijnlijk niet eens aandacht trekken, maar puur opwinding van het vooruitzicht dat hij eten gaat krijgen. Hem negeren tijdens het eten verandert daar dus helemaal niets aan. Door dat vasthouden aan jullie eerst eten, daarna bij, bevestig je dit gedrag alleen maar. Keer op keer op keer op keer op keer. En het is ook nog eens een vasthouden aan iets dat al bewezen onjuist is, namelijk dat het ook maar enige invloed zou hebben op de relatie baas-hond om de eerst zelf te eten en daarna de hond pas.
Je hebt niet je hond geleerd dat hij rustig moet wachten tijdens het eten, je hebt hem geleerd dat als jullie eten hij ook snel eten zal gaan krijgen. Zolang die koppeling er voor hem is, zal hij dit gedrag blijven vertonen als jullie zitten te eten

[Hazenrein]

Ik heb al gezegd dat hem eten geven vóór wij gaan eten geen optie is hier. Dat wil mijn partner niet. Wij komen eerst en dan de hond. Dit is al jaren zo en dit zou hij moeten weten en zich dus gewoon normaal moeten gedragen tijdens het eten, zonder dat irritante aandachttrekken . Het heeft geen zin, hij krijgt niet voor wij uitgegeten zijn.

Dat laatste is niet waar, hij heeft wel eens (al was het maar één keer) eten gekregen voor jullie uitgegeten waren. Anders vertoont de hond dit gedrag namelijk niet. Honden blijven geen gedrag vertonen dat niet op de een of andere manier een keer beloond wordt.

Ik ben te lui om tot in detail uit te leggen waar het misgaat, maar ik lees uit al je berichten dat jij en je partner de finesses (en de wil en de moed) missen om je hond te lezen/begrijpen en dus op te voeden tot een dier waar je prettig mee samen kunt leven. Het duidelijkst blijkt dat uit je bericht over je schoonouders, die hadden gezegd dat het ‘zwaar’ zou worden maar ze hadden niet alle ins en outs verteld.

Wanneer je niet bereidt bent om de tijd en energie in je hond te steken die nodig is, moet je leven met je frustraties. Zo simpel is het

[alm@]

Als het mij lukt om 3 teckels goed te leren luisteren dan moet dat met een labrador zéker lukken. Ze hebben best een will to please, je moet alleen de juiste knopjes zien te vinden. Maar als je alles in het negatieve trekt, gaat het je nooit lukken.

Ik snap dat hij mij zo behandelt omdat hij weet dat we toch geen band hebben. (Al luistert hij ook niet altijd gelijk naar de baas hoor, hoorde m'n partner hem vandaag nog toesnauwen dat de hond bij hem moest komen.) Maar ik sta boven hem en ik ben de baas over hem. En voor sommig gedrag geef ik hem consequenties. Moet hij maar luisteren...

Kennelijk ziet je hond dat anders. Je hebt nog steeds de juiste knopjes niet gevonden.

[Hazenrein]

Ik heb al gezegd dat hem eten geven vóór wij gaan eten geen optie is hier. Dat wil mijn partner niet. Wij komen eerst en dan de hond. Dit is al jaren zo en dit zou hij moeten weten en zich dus gewoon normaal moeten gedragen tijdens het eten, zonder dat irritante aandachttrekken . Het heeft geen zin, hij krijgt niet voor wij uitgegeten zijn.

Dat laatste is niet waar, hij heeft wel eens (al was het maar één keer) eten gekregen voor jullie uitgegeten waren. Anders vertoont de hond dit gedrag namelijk niet. Honden blijven geen gedrag vertonen dat niet op de een of andere manier een keer beloond wordt. [Of het is helemaal geen aandachttrekkerij voor eten, maar dat moet jij dan weer uitzoeken wat het wel is, maar ik vrees dat dat niet gaat lukken, zie hieronder)

Ik ben te lui om tot in detail uit te leggen waar het misgaat, maar ik lees uit al je berichten dat jij en je partner de finesses (en de wil en de moed) missen om je hond te lezen/begrijpen en dus op te voeden tot een dier waar je prettig mee samen kunt leven. Het duidelijkst blijkt dat uit je bericht over je schoonouders, die hadden gezegd dat het ‘zwaar’ zou worden maar ze hadden niet alle ins en outs verteld.

Wanneer je niet bereidt bent om de tijd en energie in je hond te steken die nodig is, moet je leven met je frustraties. Zo simpel is het

[MyDoggie2020]

Als het mij lukt om 3 teckels goed te leren luisteren dan moet dat met een labrador zéker lukken. Ze hebben best een will to please, je moet alleen de juiste knopjes zien te vinden. Maar als je alles in het negatieve trekt, gaat het je nooit lukken.

Ik snap dat hij mij zo behandelt omdat hij weet dat we toch geen band hebben. (Al luistert hij ook niet altijd gelijk naar de baas hoor, hoorde m'n partner hem vandaag nog toesnauwen dat de hond bij hem moest komen.) Maar ik sta boven hem en ik ben de baas over hem. En voor sommig gedrag geef ik hem consequenties. Moet hij maar luisteren...

Kennelijk ziet je hond dat anders. Je hebt nog steeds de juiste knopjes niet gevonden.

Oh geloof mij maar, ik ben de baas over onze hond. En dat weet hij echt wel. Ik ben onverbiddelijk en een consequentie is een consequentie.

[Fotogravinnetje]

Als het mij lukt om 3 teckels goed te leren luisteren dan moet dat met een labrador zéker lukken. Ze hebben best een will to please, je moet alleen de juiste knopjes zien te vinden. Maar als je alles in het negatieve trekt, gaat het je nooit lukken.

Ik snap dat hij mij zo behandelt omdat hij weet dat we toch geen band hebben. (Al luistert hij ook niet altijd gelijk naar de baas hoor, hoorde m'n partner hem vandaag nog toesnauwen dat de hond bij hem moest komen.) Maar ik sta boven hem en ik ben de baas over hem. En voor sommig gedrag geef ik hem consequenties. Moet hij maar luisteren...

Kennelijk ziet je hond dat anders. Je hebt nog steeds de juiste knopjes niet gevonden.

Oh geloof mij maar, ik ben de baas over onze hond. En dat weet hij echt wel. Ik ben onverbiddelijk en een consequentie is een consequentie.

Dat maakt je nog niet zijn baas

[Patricia.]

Als het mij lukt om 3 teckels goed te leren luisteren dan moet dat met een labrador zéker lukken. Ze hebben best een will to please, je moet alleen de juiste knopjes zien te vinden. Maar als je alles in het negatieve trekt, gaat het je nooit lukken.

Ik snap dat hij mij zo behandelt omdat hij weet dat we toch geen band hebben. (Al luistert hij ook niet altijd gelijk naar de baas hoor, hoorde m'n partner hem vandaag nog toesnauwen dat de hond bij hem moest komen.) Maar ik sta boven hem en ik ben de baas over hem. En voor sommig gedrag geef ik hem consequenties. Moet hij maar luisteren...

Kennelijk ziet je hond dat anders. Je hebt nog steeds de juiste knopjes niet gevonden.

Oh geloof mij maar, ik ben de baas over onze hond. En dat weet hij echt wel. Ik ben onverbiddelijk en een consequentie is een consequentie.

Nou jij bent echt niet de baas helaas.
Mischien is een GT een idee die kan eens mee kijken .
En wat houden de consequenties in ?

[teckeltoos]

Zijn naam zeg ik met een reden niet. Ik wil niet dat bepaalde mensen de naam weten en het kan zijn dat die mensen hier ook zitten/kijken.

Niet de naam van je hond willen geven omdat men het misschien zou herkennen maar wel haarfijn uitleggen hoe je situatie is.
Wat wil je nou eigenlijk horen ?

Er zijn al een hoop tips gegeven maar alle respons van jou komt neer op:
Wil ik niet
Kan ik niet
Ga ik niet doen.

Ik geef het op

Arme hond.

[alm@]

Als het mij lukt om 3 teckels goed te leren luisteren dan moet dat met een labrador zéker lukken. Ze hebben best een will to please, je moet alleen de juiste knopjes zien te vinden. Maar als je alles in het negatieve trekt, gaat het je nooit lukken.

Ik snap dat hij mij zo behandelt omdat hij weet dat we toch geen band hebben. (Al luistert hij ook niet altijd gelijk naar de baas hoor, hoorde m'n partner hem vandaag nog toesnauwen dat de hond bij hem moest komen.) Maar ik sta boven hem en ik ben de baas over hem. En voor sommig gedrag geef ik hem consequenties. Moet hij maar luisteren...

Kennelijk ziet je hond dat anders. Je hebt nog steeds de juiste knopjes niet gevonden.

Oh geloof mij maar, ik ben de baas over onze hond. En dat weet hij echt wel. Ik ben onverbiddelijk en een consequentie is een consequentie.

De 'baas' zijn houdt echt wel wat meer in dan onverbiddelijk zijn en ergens een consequentie aan hangen. Je hond luistert naar jou uit een soort angst maar dat houdt niet in dan je een (goede) baas bent.

[ranetje]

Ik heb al gezegd dat hem eten geven vóór wij gaan eten geen optie is hier. Dat wil mijn partner niet. Wij komen eerst en dan de hond. Dit is al jaren zo en dit zou hij moeten weten en zich dus gewoon normaal moeten gedragen tijdens het eten, zonder dat irritante aandachttrekken . Het heeft geen zin, hij krijgt niet voor wij uitgegeten zijn.

Dat laatste is niet waar, hij heeft wel eens (al was het maar één keer) eten gekregen voor jullie uitgegeten waren. Anders vertoont de hond dit gedrag namelijk niet. Honden blijven geen gedrag vertonen dat niet op de een of andere manier een keer beloond wordt. [Of het is helemaal geen aandachttrekkerij voor eten, maar dat moet jij dan weer uitzoeken wat het wel is, maar ik vrees dat dat niet gaat lukken, zie hieronder)

Ik ben te lui om tot in detail uit te leggen waar het misgaat, maar ik lees uit al je berichten dat jij en je partner de finesses (en de wil en de moed) missen om je hond te lezen/begrijpen en dus op te voeden tot een dier waar je prettig mee samen kunt leven. Het duidelijkst blijkt dat uit je bericht over je schoonouders, die hadden gezegd dat het ‘zwaar’ zou worden maar ze hadden niet alle ins en outs verteld.

Wanneer je niet bereidt bent om de tijd en energie in je hond te steken die nodig is, moet je leven met je frustraties. Zo simpel is het

Dat is vaak het geval ja,
De optie van Fotogravinnetje vind ik zeker ook een mogelijkheid

Hij heeft jullie goed opgevoed, zo te horen.

Wij komen eerst en dan de hond. Dit is al jaren zo en dit zou hij moeten weten en zich dus gewoon normaal moeten gedragen tijdens het eten, zonder dat irritante aandachttrekken. Het heeft geen zin, hij krijgt niet voor wij uitgegeten zijn.

Zou hij dat moeten weten? Hij weet dat hij straks eten gaat krijgen. Dat is leuk. Jullie maaltijd is daar de voorspeller van geworden. Het is waarschijnlijk niet eens aandacht trekken, maar puur opwinding van het vooruitzicht dat hij eten gaat krijgen. Hem negeren tijdens het eten verandert daar dus helemaal niets aan. Door dat vasthouden aan jullie eerst eten, daarna bij, bevestig je dit gedrag alleen maar. Keer op keer op keer op keer op keer. En het is ook nog eens een vasthouden aan iets dat al bewezen onjuist is, namelijk dat het ook maar enige invloed zou hebben op de relatie baas-hond om de eerst zelf te eten en daarna de hond pas.
Je hebt niet je hond geleerd dat hij rustig moet wachten tijdens het eten, je hebt hem geleerd dat als jullie eten hij ook snel eten zal gaan krijgen. Zolang die koppeling er voor hem is, zal hij dit gedrag blijven vertonen als jullie zitten te eten

[Hazenrein]

Dubbel

[MyDoggie2020]

Ik snap dat hij mij zo behandelt omdat hij weet dat we toch geen band hebben. (Al luistert hij ook niet altijd gelijk naar de baas hoor, hoorde m'n partner hem vandaag nog toesnauwen dat de hond bij hem moest komen.) Maar ik sta boven hem en ik ben de baas over hem. En voor sommig gedrag geef ik hem consequenties. Moet hij maar luisteren...

Kennelijk ziet je hond dat anders. Je hebt nog steeds de juiste knopjes niet gevonden.

Oh geloof mij maar, ik ben de baas over onze hond. En dat weet hij echt wel. Ik ben onverbiddelijk en een consequentie is een consequentie.

Nou jij bent echt niet de baas helaas.
Mischien is een GT een idee die kan eens mee kijken .
En wat houden de consequenties in ?

Hij is iig niet de baas over mij. Ik bepaal. Wat ik wil gebeurt, hoe dan ook.

Een consequentie kan bijv inhouden dat als hij niet luistert tijdens een wandeling strak aangelijnd wordt en we ogenblikkelijk teruggaan. Ook al zijn we net 2 straten verder en heeft hij z'n behoefte nog niet gedaan. Ik ben dan onverbiddelijk.

Of even apart worden gezet als hij op die typische manier aandacht vraagt.

Of hem streng toespreken als hij iets doet wat niet mag (poep eten bijv).

[MyDoggie2020]

Ik snap dat hij mij zo behandelt omdat hij weet dat we toch geen band hebben. (Al luistert hij ook niet altijd gelijk naar de baas hoor, hoorde m'n partner hem vandaag nog toesnauwen dat de hond bij hem moest komen.) Maar ik sta boven hem en ik ben de baas over hem. En voor sommig gedrag geef ik hem consequenties. Moet hij maar luisteren...

Kennelijk ziet je hond dat anders. Je hebt nog steeds de juiste knopjes niet gevonden.

Oh geloof mij maar, ik ben de baas over onze hond. En dat weet hij echt wel. Ik ben onverbiddelijk en een consequentie is een consequentie.

De 'baas' zijn houdt echt wel wat meer in dan onverbiddelijk zijn en ergens een consequentie aan hangen. Je hond luistert naar jou uit een soort angst maar dat houdt niet in dan je een (goede) baas bent.

Tsja, had hij maar eerder/beter moeten luisteren in het begin. Of had hij maar moeten luisteren dmv snoepjes als beloning. Dat deed hij niet. Beloning krijgen met lekkere snoepjes? Haha, ga weg, dat hoef ik lekker niet hoor, aldus de toenmalige pup.
Dus hij heeft er zelf voor gezorgd dat wij hem weleens streng toe moeten spreken, alleen dan luistert hij.