Het HondenForum

Corrigerende tikken bestaan niet.
Slaan is altijd een uiting van frustratie.

Hier moeten ze ook weleens iets wat ze liever niet willen. Dan gaat t gebeuren omdat t gewoon moet, punt. Maar waarom je daarbij zou moeten tikken is me een volledig raadsel. Ze ondergaan t dan gewoon omdat ik t wil. En dat kan prima met lichte dwang, dus lijntje eraan en geen gezeur.
Uit frustratie meppen heeft totaal geen nut. Geeft alleen angst.

mosquito1980 schreef:

Labradory schreef:Dit wassen gebeurde niet in de badkamer, maar buiten. Zodra hij de waterstraal zag was ie weg. Dus ik wist wel degelijk dat meneer niet gewassen wilde worden.

Nog nooit eerder heeft iets of iemand mij zo ontzettend gefrustreerd, ik kon dus niet weten hoe ik daarmee om zou gaan. Ik weet dat het onmacht is. Maar ik wist niet hoe ik hem anders schoon kreeg, of iig te laten zitten/bij me te blijven om schoon te worden. En ik heb nu iig mijn zin áls hij schoon moet worden, hij ondergaat het nu en loopt niet meer (speels) weg. Dus het heeft voor mij geholpen, een corrigerende tik.

Een Labrador die bang is voor water........ weet je zeker dat het een Labrador is?
Of je hebt water ook al als straf gebruikt.....

die van mij gaan ook niet graag onder tuinslang of douche hoor, terwijl ze allebei vanaf heel jong graag in het water waren. Dat vind ik niet zo heel raar.

slaan en corrigerende tik is in mijn ogen hetzelfde, het ontstaat uit onmacht, frustratie en geen vertrouwen in jezelf hebben,
alleen in een levensbedreigende situatie, zou ik een tik uitdelen,
als ik bij iedere keer dat Lana mij uitdaagde een tik had moeten uitdelen, dan had ik nu niet een fijne betrouwbare hond gehad,
natuurlijk ben ik wel eens boos geweest, maar net als bij kinderen draai ik om en tel tot tien,
om dan voor een totaal andere aanpak te kiezen, eentje die ze nieuwsgierig maakt , en ik de tijd neem/heb om rustig en bedaard tot het verwachte eindresultaat te komen, desnoods met de nodige omwegen,
je zou voor de verandering eens een jong paard zadel mak moeten maken, dan leer je wel om je frustratie onder controle te houden,
anders komt en blijf je nooit in het zadel.
geduld, respect en vertrouwen zijn voor mij de basis.

Ik heb wel 1 keer een tik gegeven omdat ik gebeten werd in een baldadige puberbui (hij was toen 11 maanden). Maar had er ontzettend spijt van en zou het ook nooit weer doen.

Jetski schreef:Corrigerende tikken bestaan niet.
Slaan is altijd een uiting van frustratie.

Nee hoor. Dat kan heel goed uit schrik/omdat er anders iets gevaarlijks gebeurt. Net als schreeuwen.
Ik ben het tegenovergestelde van een boze, onbetrouwbare frusto.
Een keer een uitzondering die dan ook serieus bij ze binnenkomt is heel iets anders dan tikken onderdeel maken van de opvoeding. Of gebrek daaraan.

Ik zal nu misschien heel het hondenforum over me heen krijgen, ik vind niks mis met een corrigerende tik. Echter, is dit een bewust ingezette vorm van correctie. Wetende waar, hoe snel, hoe hard deze geplaatst dient te worden. Vanuit rust en volledige controle dus. Bezit je deze kennis en beheersing zul je ook merken dat dit nauwelijks nodig is. Kinderen spelen overigens ook tikkertje zonder elkaar te mishandelen.

TS: hoe jij de situatie beschrijft is in mijn boekje geen 'corrigerende tik', maar straffen. Ik maak dit onderscheid omdat je vanuit emotie en onmacht reageert. Vanuit emotie en onmacht reageren, is niet wat ik noem een waardevolle toevoeging aan de opvoeding.

Uit je posts blijkt gebrek aan kennis en kunde, waardoor je tegen problemen aanloopt. Die je zwaar frustreren. Ik zou je aanraden eens wat boeken aan te schaffen over bijvoorbeeld clickeren, kalmerende signalen en andere boeken over hondengedrag gericht op positief opvoeden.
Of zoek een hondenschool in de buurt die zich hier mee bezig houdt.

Het klopt inderdaad dat mensen van 'de oude stempel' vaak wat harder zijn. Puppies die een plas binnen doen worden met de neus door hun plas heen gehaald, als ze iets verkeerd doen in de nek gegrepen of met zware stem uitgefoeterd tot ze in elkaar zakken van angst.
Deze mensen hangen een nogal achterhaalde dominantietheorie aan. Gebaseerd op het bestuderen van een onnatuurlijke, stressvolle situatie onder wolven. En zullen zich identificeren met de zin: een hond moet doen wat ik zeg (bij voorbaat al want ik ben de baas) VS het is mijn taak ervoor te zorgen dat een hond doet wat ik zeg (ofwel stapsgewijs trainen).

Overigens heb ik veel liever een hond die pas bij de 2e keer roepen blij naar me toe komt gerend, dan een hond die uit angst naar me toe kruipt bij de eerste keer roepen. Resultaat is ook niet alles.

Sassol schreef:Ik zal nu misschien heel het hondenforum over me heen krijgen, ik vind niks mis met een corrigerende tik. Echter, is dit een bewust ingezette vorm van correctie. Wetende waar, hoe snel, hoe hard deze geplaatst dient te worden. Vanuit rust en volledige controle dus. Bezit je deze kennis en beheersing zul je ook merken dat dit nauwelijks nodig is. Kinderen spelen overigens ook tikkertje zonder elkaar te mishandelen.

TS: hoe jij de situatie beschrijft is in mijn boekje geen 'corrigerende tik', maar straffen. Ik maak dit onderscheid omdat je vanuit emotie en onmacht reageert. Vanuit emotie en onmacht reageren, is niet wat ik noem een waardevolle toevoeging aan de opvoeding.

Uit je posts blijkt gebrek aan kennis en kunde, waardoor je tegen problemen aanloopt. Die je zwaar frustreren. Ik zou je aanraden eens wat boeken aan te schaffen over bijvoorbeeld clickeren, kalmerende signalen en andere boeken over hondengedrag gericht op positief opvoeden.
Of zoek een hondenschool in de buurt die zich hier mee bezig houdt.

Het klopt inderdaad dat mensen van 'de oude stempel' vaak wat harder zijn. Puppies die een plas binnen doen worden met de neus door hun plas heen gehaald, als ze iets verkeerd doen in de nek gegrepen of met zware stem uitgefoeterd tot ze in elkaar zakken van angst.
Deze mensen hangen een nogal achterhaalde dominantietheorie aan. Gebaseerd op het bestuderen van een onnatuurlijke, stressvolle situatie onder wolven. En zullen zich identificeren met de zin: een hond moet doen wat ik zeg (bij voorbaat al want ik ben de baas) VS het is mijn taak ervoor te zorgen dat een hond doet wat ik zeg (ofwel stapsgewijs trainen).

Overigens heb ik veel liever een hond die pas bij de 2e keer roepen blij naar me toe komt gerend, dan een hond die uit angst naar me toe kruipt bij de eerste keer roepen. Resultaat is ook niet alles.

Wat vind jij een situatie waarin een corrigerende tik bijvoorbeeld ingezet kan worden?

Labradory schreef:Ik heb ondervonden dat wij nu eenmaal een zeer eigenwijze hond met nogal dikke oren hebben. Hij was serieus vanaf een maand of 3/4 al in de puberteit, terwijl dit pas met 6/7 maanden zou moeten komen.

Wat je hebt ondervonden zijn de grenzen van je kennis en kunde en dat je je temperament makkelijk op je hond kan afreageren.

Labradory schreef:Ik vond dit extreem wangedrag en ik heb hem de kans gegeven om naar mij te gaan luisteren. Dat deed hij niet.

Need I say more...

Labradory schreef:Ja, ik heb geen uren de tijd, luisteren ajb...

Ruil die hond lekker in. Koop er eentje bij de BS.

Labradory schreef:

Habibi schreef:#zietreeelekansdathethondenforumalsgeheelnueenvirtuelecorrigerendetikgaatuitdelen.

#SteektKontjeOmhoog

Mooi, je ontgroening is bijna achter de rug. Dit soort verwelkomingsrituelen zijn dan ook meer als gebruikelijk op het hondenforum. Volkomen normaal dus. Vandaar dat er van de circa 5000 aanmeldingen slechts een man of twintig actief zijn. Maar dan heb je ook wat. Klein maar fijn dus en je kent elkaar door en door. Als iemand een topic opent weet je van te voren al wat de rest gaat antwoorden. Bij een grote groep heb je dat niet, dat is allemaal veel minder persoonlijk. Vandaar dat we klein willen blijven. Dat heeft zo zijn voordelen als er weer eens een forumrel ontstaat. Dan is het gebruikelijk dat men elkaar de poten onder de stoelen uitzaagt met citaten van 20 jaar geleden. Dan zijn er natuurlijk altijd weer een aantal beledigd om vervolgens weg te blijven. Langer dan een maand of drie duurt dat nooit want dan komen ze automatisch weer terug. Wat dat aangaat zijn we net een grote familie en kunnen we elkaar niet missen.
Gelet op jouw antwoorden ga jij het echter wel redden. Nog even volhouden dus. Ik wens je dan ook veel plezier op het hondenforum. Welcome in the family.

NB. Als het je bij ons bevalt dan kun je je na een korte tijd lid maken van de veteranengroep. Dat is nog leuker en je leert elkaar nog beter kennen. Daar kun je alles kwijt uit de privésfeer wat we natuurlijk altijd geheim houden. Problemen op je werk en dat soort dingen zijn altijd leuk om te horen. Details over echtscheidingen doen het ook altijd erg goed, maar hoe vaak je seks hebt en met wie en waar je voorkeur naar uitgaat horen we natuurlijk ook graag.

Labradory schreef:Daar kwamen we ook achter en hebben we toen ook gelijk gedaan. Hem naast ons op de slaapkamer gezet, vervolgens op de gang en toen beneden. De 1e twee gingen goed, maar eenmaal beneden begon hij weer. En we hebben hem een aantal nachten laten wennen op iedere nieuwe plaats. Dat de buren gingen zeiken over het geblaf hielp ook niet echt mee wat betreft mijn frustratie. Dat hij ook blafte als ik boodschappen ging doen, terwijl de bench en alleen zijn hem goed aan was geleerd (elke keer langer het deurtje dicht, en wij op een gegeven moment een minuut, 2 minuten weg, enz). Dat buurmeisje en buurman aan de deur kwamen zeiken bevorderde mijn frustratie ook niet...

Het was een opeenstapeling van alles wat mij toen zo boos heeft weten te maken.

Nu gaat het meeste gewoon goed en ben ik al heel lang niet meer zo gefrustreerd geraakt als ik toen was.

Afreageren dus. Heeft niets met een correctie te maken, puur dat je je als een gefrustreerde puber hebt laten gaan.

Ik zet een corrigerende tik ook in als er bij mij geen frustratie of boosheid aanwezig is. Bijv laatst: hij had het kattenvoer gegeten, ik heb hem dit meerdere keren duidelijk gemaakt dat dit niet mocht. (Er naar toe slepen en laten kijken, een boze stem dat dit niet voor hem is en hij het niet mag eten en vervolgens opsluiting in de bench als straf.) Daarna liep hij langs de krabpaal (waarop het voer staat) en begon te snuffelen. Toen kreeg hij ook een corrigerende tik. Ik wil dit niet hebben, het is niet zijn eten!

Doordat ik de tikken ook inzet als ik niet boos of gefrustreerd ben weet ik dat het wel degelijk corrigerende tikken zijn en geen slaan. Ik vind slaan ook uit den boze.

Mijn labrador is een waterrat, alleen een waterstraal vindt hij niet leuk. Hij heeft het niet graag in z’n gezicht (en dat kan ik me voorstellen).

opsluiten in de bench voor straf.. en daar moet hij in slapen, dat straf hok en het verschil tussen een tik en slaan...... echt maakt het voor jou uit als je een tik krijgt of dat iemand je slaat.. uit frustratie over iets wat je niet begrijpt. ik voel voor t hondje, jammer hoor

er naar toe slepen, laten kijken en dan als straf in de bench, ??????? en toen viel het kwartje,
de bench gebruik je niet als strafmiddel, en snuffelen is geen misdaad,

S@ndr@ schreef:opsluiten in de bench voor straf.. en daar moet hij in slapen, dat straf hok en het verschil tussen een tik en slaan...... echt maakt het voor jou uit als je een tik krijgt of dat iemand je slaat.. uit frustratie over iets wat je niet begrijpt. ik voel voor t hondje, jammer hoor

Hij slaapt allang niet meer in de bench. Sterker nog: we hebben ‘m zelfs sinds kort “weg gedaan”. (Hij staat nog wel in de woonkamer, maar niet functioneel, pas als hij er weer in zou moeten als ie iets gedaan heeft waar straf op volgt.)

Als je dit óók al niet vindt kunnen en je hem zonder straffen op zou moeten voeden, dan zou mijn hond een niet-luisterende kuthond worden, en dat wil ik niet. Niet alles kun je maar met belonen oplossen!! Hij krijgt soms straf ja. Nou en? Een hond kun je niet zonder straffen opvoeden. Net als dat je bij een kind dat niet kan.

malinois schreef:

annnie schreef:Voor de kleine kans dat je geen trol bent. Lees eens een paar goede boeken (NEE, niet die van Cesar!) over gedrag en opvoeding.

Jij hebt nu succes gehad met negatief gedrag (de tikken), waardoor hond doet wat je wilt, maar je moet dit absoluut niet als opvoedmethode gaan gebruiken. Naast dat het leuker/prettiger voor zowel hond als mens kan, maak je de drempel naar echt slaan (zo klinkt het eigenlijk al) met iedere tik lager. Vanuit een kwade emotie een dier opvoeden gaat altijd averechts werken

Cesar tikt niet

Oh nee, dat ging niet over het slaan/tikken, maar omdat'ie vreselijk is (maar dat is weer een andere discussie )

Labradory schreef:Ik zet een corrigerende tik ook in als er bij mij geen frustratie of boosheid aanwezig is. Bijv laatst: hij had het kattenvoer gegeten, ik heb hem dit meerdere keren duidelijk gemaakt dat dit niet mocht. (Er naar toe slepen en laten kijken, een boze stem dat dit niet voor hem is en hij het niet mag eten en vervolgens opsluiting in de bench als straf.) Daarna liep hij langs de krabpaal (waarop het voer staat) en begon te snuffelen. Toen kreeg hij ook een corrigerende tik. Ik wil dit niet hebben, het is niet zijn eten!

Doordat ik de tikken ook inzet als ik niet boos of gefrustreerd ben weet ik dat het wel degelijk corrigerende tikken zijn en geen slaan. Ik vind slaan ook uit den boze.

Mijn labrador is een waterrat, alleen een waterstraal vindt hij niet leuk. Hij heeft het niet graag in z’n gezicht (en dat kan ik me voorstellen).

Jij bent echt 1 grote grap

Labradory schreef:Ik zet een corrigerende tik ook in als er bij mij geen frustratie of boosheid aanwezig is. Bijv laatst: hij had het kattenvoer gegeten, ik heb hem dit meerdere keren duidelijk gemaakt dat dit niet mocht. (Er naar toe slepen en laten kijken, een boze stem dat dit niet voor hem is en hij het niet mag eten en vervolgens opsluiting in de bench als straf.) Daarna liep hij langs de krabpaal (waarop het voer staat) en begon te snuffelen. Toen kreeg hij ook een corrigerende tik. Ik wil dit niet hebben, het is niet zijn eten!

Doordat ik de tikken ook inzet als ik niet boos of gefrustreerd ben weet ik dat het wel degelijk corrigerende tikken zijn en geen slaan. Ik vind slaan ook uit den boze.

Ah, het is te veel moeite om je te verdiepen in hoe je zonder dergelijke correcties gewenst gedrag kunt aanleren en ongewenst gedrag te voorkomen. Als je iets wilt kunnen verbieden, moet je eerst aanleren wat 'nee' betekent. Als je dat correct doet, en dat kun je prima op een positieve manier aanleren, dan is het voldoende om die nee in te zetten bij het kattenvoer. Geen straf nodig, geen fysieke correcties nodig. Nee, niet bij het kattenvoer komen. Kijk, hier mag je mee spelen. En dan is het klaar. Gewoon consequent die nee in blijven zetten en het kwartje valt behoorlijk snel dat het kattenvoer niet voor hem is. Maar goed, het is natuurlijk makkelijker om hem fysiek aan te pakken. Vooral als je al niet overloopt van energie. Dan kun je beter heen en weer lopen, een steeds zwaardere hond fysiek weghalen en in de bench dwingen, dan vanaf je plek: nee, mag niet. Kom, je hebt een knuffel verdiend voor het laten staan van het kattenvoer
Overigens, met een labrador zou ik het voer voor de kat gewoon buiten bereik van de hond zetten. Veel labradors krijgen namelijk de prikkel niet door dat ze voldoende gegeten hebben (genetisch defect waardoor ze constant honger voelen)

dagmar88 schreef:

Jetski schreef:Corrigerende tikken bestaan niet.
Slaan is altijd een uiting van frustratie.

Nee hoor. Dat kan heel goed uit schrik/omdat er anders iets gevaarlijks gebeurt. Net als schreeuwen.
Ik ben het tegenovergestelde van een boze, onbetrouwbare frusto.
Een keer een uitzondering die dan ook serieus bij ze binnenkomt is heel iets anders dan tikken onderdeel maken van de opvoeding. Of gebrek daaraan.

Yep eens

Labradory schreef:Ik zet een corrigerende tik ook in als er bij mij geen frustratie of boosheid aanwezig is. Bijv laatst: hij had het kattenvoer gegeten, ik heb hem dit meerdere keren duidelijk gemaakt dat dit niet mocht. (Er naar toe slepen en laten kijken, een boze stem dat dit niet voor hem is en hij het niet mag eten en vervolgens opsluiting in de bench als straf.) Daarna liep hij langs de krabpaal (waarop het voer staat) en begon te snuffelen. Toen kreeg hij ook een corrigerende tik. Ik wil dit niet hebben, het is niet zijn eten!

Doordat ik de tikken ook inzet als ik niet boos of gefrustreerd ben weet ik dat het wel degelijk corrigerende tikken zijn en geen slaan. Ik vind slaan ook uit den boze.

Mijn labrador is een waterrat, alleen een waterstraal vindt hij niet leuk. Hij heeft het niet graag in z’n gezicht (en dat kan ik me voorstellen).

En dan zeggen ze dat africhters hard zijn...
Ik ben een watje denk ik... maar ze luisteren wel over t algemeen

Labradory schreef:

S@ndr@ schreef:opsluiten in de bench voor straf.. en daar moet hij in slapen, dat straf hok en het verschil tussen een tik en slaan...... echt maakt het voor jou uit als je een tik krijgt of dat iemand je slaat.. uit frustratie over iets wat je niet begrijpt. ik voel voor t hondje, jammer hoor

Hij slaapt allang niet meer in de bench. Sterker nog: we hebben ‘m zelfs sinds kort “weg gedaan”. (Hij staat nog wel in de woonkamer, maar niet functioneel, pas als hij er weer in zou moeten als ie iets gedaan heeft waar straf op volgt.)

Als je dit óók al niet vindt kunnen en je hem zonder straffen op zou moeten voeden, dan zou mijn hond een niet-luisterende kuthond worden, en dat wil ik niet. Niet alles kun je maar met belonen oplossen!! Hij krijgt soms straf ja. Nou en? Een hond kun je niet zonder straffen opvoeden. Net als dat je bij een kind dat niet kan.

Ik voed mijn honden honden zwart-wit op, dus het is duidelijk wat ik wil en niet wil. Maar tikken of frustraties zijn niet nodig daarvoor hoor. En dan heb ik 3 intacte reuen uit werklijnen. Ik kan prima duidelijk maken dat ik iets niet wil zonder te gaan meppen of slepen.

Frootje schreef:Ik wilde net zeggen, iemand die met zoveel clichés in een post komt moet echt wel een troll zijn. Het kan toch niet dat er in 2020 werkelijk nog iemand is die al die dingen tegelijkertijd fout heeft begrepen.

Ik ben bloedserieus als ik zeg dat ik géén troll ben.

Sorry, forum was langzaam.

Fotogravinnetje schreef:Ah, het is te veel moeite om je te verdiepen in hoe je zonder dergelijke correcties gewenst gedrag kunt aanleren en ongewenst gedrag te voorkomen. Als je iets wilt kunnen verbieden, moet je eerst aanleren wat 'nee' betekent. Als je dat correct doet, en dat kun je prima op een positieve manier aanleren, dan is het voldoende om die nee in te zetten bij het kattenvoer. Geen straf nodig, geen fysieke correcties nodig. Nee, niet bij het kattenvoer komen. Kijk, hier mag je mee spelen. En dan is het klaar. Gewoon consequent die nee in blijven zetten en het kwartje valt behoorlijk snel dat het kattenvoer niet voor hem is. Maar goed, het is natuurlijk makkelijker om hem fysiek aan te pakken. Vooral als je al niet overloopt van energie. Dan kun je beter heen en weer lopen, een steeds zwaardere hond fysiek weghalen en in de bench dwingen, dan vanaf je plek: nee, mag niet. Kom, je hebt een knuffel verdiend voor het laten staan van het kattenvoer
Overigens, met een labrador zou ik het voer voor de kat gewoon buiten bereik van de hond zetten. Veel labradors krijgen namelijk de prikkel niet door dat ze voldoende gegeten hebben (genetisch defect waardoor ze constant honger voelen)

Hij weet heel goed wat “NEE!” betekent... Alleen luistert hij er niet altijd naar. Zo wil ik hem niet in de baggersloot hebben, zeg ik streng “NEE!” als hij erin wil gaan en tóch doet hij het dan soms. Dan wil ik liever niet bij hem in de buurt komen dus heeft ie geluk dat ie geen corrigerende tik krijgt, maar dan moet hij wel zwemmen. Want ik wil hem schoon hebben voor hij het huis in mag.

Maar ze luisteren dus echt niet altijd (gelijk). Droomhonden die op deze leeftijd gelijk luisteren bestaan niet. Met bij het kattenvoer snuffelen heb ik hem niet in de bench gedwongen. Het is niet altijd én én. (En we hebben dus geen bench meer, wat ik al zei.)

Ik heb helaas geen geld voor opvoedboeken en mijn vriend wil ze niet aanschaffen van zijn geld. Hij heeft ervaring met honden dus ik/wij dacht(en) dat het wel goed zou gaan.

Maar het gaat nu goed. Ondanks dat hij in de puberteit zit luistert hij over het algemeen redelijk goed. Hij kauwt niks kapot in huis. Dus wat dat betreft hebben we een perfecte hond.

Je neemt een hond in huis. Daar hoort vuil bij. En blijkbaar is de nee nog helemaal niet zo goed gekend. Zoek het eens bij jezelf: ben jij duidelijk genoeg? Geen je voldoende geduld? Heb je dingen echt goed aangeleerd? Hou je voldoende rekening met waar hij is qua ontwikkeling en wat je van hem mag verwachten? Tot nog toe zal het antwoord op al die vragen nee zijn, als je echt eerlijk bent

Labradory schreef:Als je dit óók al niet vindt kunnen en je hem zonder straffen op zou moeten voeden, dan zou mijn hond een niet-luisterende kuthond worden, en dat wil ik niet. Niet alles kun je maar met belonen oplossen!! Hij krijgt soms straf ja. Nou en? Een hond kun je niet zonder straffen opvoeden. Net als dat je bij een kind dat niet kan.

Met een niet-luisterende kutbaas schiet die hond al helemaal niks op.

Boutje schreef:

Labradory schreef:Ik zet een corrigerende tik ook in als er bij mij geen frustratie of boosheid aanwezig is. Bijv laatst: hij had het kattenvoer gegeten, ik heb hem dit meerdere keren duidelijk gemaakt dat dit niet mocht. (Er naar toe slepen en laten kijken, een boze stem dat dit niet voor hem is en hij het niet mag eten en vervolgens opsluiting in de bench als straf.) Daarna liep hij langs de krabpaal (waarop het voer staat) en begon te snuffelen. Toen kreeg hij ook een corrigerende tik. Ik wil dit niet hebben, het is niet zijn eten!

Doordat ik de tikken ook inzet als ik niet boos of gefrustreerd ben weet ik dat het wel degelijk corrigerende tikken zijn en geen slaan. Ik vind slaan ook uit den boze.

Ja hoor, heel duidelijk...
Die hond begrijpt geen Nederlands hoor.
Erheen slepen en dan boos tegen hem praten, wat denk je hier mee te berieken? Oh ja, dat hij er af blijft...
Vb je komt op je werk en er staan pralinesop tafel. Je baas neemt je mee naar de tafel en schreeuwt afblijven, niet voor jou! En sluit je nadien op in je eigen werkkamer. Of je baas komt even zeggen dat die pralines klaar staan voor de bezoekers die straks langs komen en dat je nadien de eventuele overschot mag opeten... wat heb je liefst/ En voor welke baas werk je leiver?

Blijkbaar is je hond EN zeer slim EN zeer verdraagzaam en nog vrij onverstoorbaar ook...

Leer die hond nu eens gewoon correct "neen" en "oke" of zo aan...
vb hand open met voer er in en neen zeggen. Gewoon zeggen, niet schreeuwen. En wil hij het pakken hand dicht.
Hand open met voer en in en als hij kijkt "oke" zeggen en dan mag hij het nemen.
Oneveer 3 keer oke op 1 keer neen er in houden, zo blijft de aandacht er goed bij en leert hij opletten.
Dus "neen" en wachten, "oke' is nemen. Als je dat met open hand kan, voertje op de grond en het zelfde.
Als hij dat kan zelfde verhaal met speeltje, sokken, kattenvoer, stoepranden, doorgangen,...
Gewoon in alle rust neen aanleren.
Heb je dat hele geschreeuw en ge"tik" niet meer nodig en jullie relatie en je eigen humeur worden er zo veel beter door...

Dit heb ik al geleerd op puppycursus. Maar vertel eens: hoe leer ik een hond aan dat hij ‘s nachts (wanneer ik in bed lig en er dus niet bij ben) niet van het kattenvoer mag eten, als hij dit al maanden gewoon met rust laat, terwijl hij er wel bij kon? Hij begon het ineens te doen, ‘s nachts. En ja, we hebben het inmiddels uit zijn bereik gezet.

Ik schreeuw vrijwel nooit. Wel heb ik een nogal strenge stem, vooral als hij dus niet luistert of iets doet wat niet mag. Dat is nu eenmaal mijn hondenstem.

Wie dit verhaal nog geloofd is niet goed. Straks smeert ze de hond met de neus door de poep en slaat hem daarna als hij iets binnen heeft gedaan want hij weet beter. Kom zeg. Het riekt naar trol. Klinkt als een trol en zegt trollen dingen. Rara wat is het?

Begrijp je Engels? Kan je het verstaan/ lezen?