
Ze is er!
Nu uren wachten in de kou omdat ze net op het laatste stukje autopech kregen, kwamen ze dan eindelijk. Suze was mee en het was afzien voor de prinses, hahah. Maar toen kwamen ze toch echt, de gemeenteasielgroep die eigenlijk een paar maanden terug al zou komen en dus ook Lynne
Het was nog een onderneming. Vrijdagmiddag is Dazzy geplaatst, gisterochtend ging mijn opvangkitten verhuizen en heb ik de middag een paar honden en een kat in het dierenasiel vermaakt. Daarna naar huis, gegeten en met Suze naar de trein (en bus, want werk aan spoor) op weg richting Groningen. En ja, richting Groningen, want Kayltje was zo onwijs lief dat ze wilde rijden om Lynne mee op te halen

Dus dan hoefde ze niet eerst mij op te halen en nog meer op en neer te rijden. En zo konden Suze en Imp ook weer even spelen, de vriendinnetjes
In de bus naar het laatste station, de bus die we helemaal voor onszelf hadden
Ze zouden eigenlijk om 22.30u aankomen, maar gedurende dag was al duidelijk dat ze drie kwartier vertraging hadden opgelopen. Maar dat was niet zo erg. Mooi op tijd gingen we de auto in om haar op te halen, we kwamen dan ook precies op tijd aan. Nog een busje te zien, en wat bleek.. waren we nét vijf minuten later vertrokken en had ik toen nog even de laatste update gecheckt, dan had ik gezien dat ze nét autopech hadden gekregen. Maar nu hoorden we dat pas toen we er kwamen. Dus zat er niks anders op dan wachten en wachten en nog veel meer wachten..
Suze was mee en oh wat had de prinses het zwaar. Wachten duurde wel erg lang en het was koud en oh zo erg allemaal. Ze heeft wel nog geknuffeld met iemand anders van de stichting die haar dochter thuis heeft. Die overigens vertelde dat haar dochter zó anders is, véél lastiger

Ben ik even blij met mijn Suusje, hahah. Uiteindelijk is Suze op een dekbed in slaap gevallen, hopend dat het leed van het wachten buiten in de kou snel over zou zijn. Ze kon overigens ook naar binnen hoor waar allemaal benches stonden met kleedjes erin, maar daar stonden ook allemaal vreemde mensen te praten dus het arme kind zag daar geen geschikte slaapplek
Maar goed, toen kwamen ze er dan eindelijk aan, om 2.15u. En ik had geluk, want Lynne was de allereerste die het busje mocht verlaten. En daar was ze dan

Toen alle honden vanuit het busje in benches waren overgezet (protocol, hond gaat rechtstreeks in de bench en pas in huis gaat de bench weer open), ik een veiligheidstuig had gekregen in de juiste maat en het busje weer weg reed konden wij ook op weg. Op weg naar huis
Lynne is echt precies zoals verteld, ontzettend lieve bescheiden rustige hond. Maar ook heel nieuwsgierig en niet onzeker. Ze kwam in huis de bench uitgewandeld en deed gelijk een onderzoekend rondje. De katten bekijkt ze rustig en meer niet, daardoor voelen zij zich allemaal gewoon veilig en dat is zó fijn na de vorige twee opvangers. Suze reageert ze hetzelfde op, waardoor ook Suze het wel oké vindt. Tuig omdoen ging erg rustig en gelijk buiten een plas en drol in de voortuin. Na een beetje eten, poep en plas in huis en verschillende onderzoekende rondjes hier heb ik haar aan de bank vast gelegd met de lijn. Zelf op de bank en zij ernaast zijn we gaan slapen. Suze knock-out in de nieuwe grote mand.
Vandaag weer een plas binnen maar bij het korte rondje wandelen daar gepoept. Wandelen gaat echt heel goed, ze is zo bescheiden maar onderzoekend. Fysiek is ze niet heel sterk dus we doen rustig aan. Vandaag ook een dag met veel rust, ze is moe dus lekker veel slapen voor haar.
Ik ben heel benieuwd hoe zij (en haar oren, ik verwachte (half)staande oren) zich gaat ontwikkelen. Het begin is goed!
En dan gaan we nu bedenken hoe we project vacht gaan aanpakken

Haar achterlijf bestaat uit een grote bult dreadlocks, viezigheid en viltplakaten. Voor heeft ze een enorm dikke vieze vacht met ook klitten erin. Dus waarschijnlijk gaat ze van top tot teen geschoren worden zodat haar huid adem krijgt en haar vacht opnieuw kan beginnen. Heb ik straks twee lelijke naaktratten
Het avontuur met Lynne is begonnen

En nogmaals 1000x dank Kayltje
