Het HondenForum

Mijn honden zijn er ook in moeten groeien, logisch ook.
Met name Frank werd in eerste instantie erg onzeker van het gebrek aan leiding van mijn kant dus in het begin ging ik al een kant op wanneer hij nog maar in die richting keek.
Langzaamaan werd hij steeds meer zelfzeker in zijn beslissingen. Even knuffelen bij een twijfelmoment gaf hem ook de nodige steun indien hij dat nodig had.

Saar mocht altijd de route bepalen van de grootste wandeling (voordeel dat degene die de honden uitliet die dag ook vrij was of thuis werkte).
De route was elke dag anders, maar wel altijd lang en zoveel mogelijk los. En water. Een ronde door het industrieterrein vond ze ook heerlijk. Heel veel water en muisjes

Saar mocht altijd de route bepalen van de grootste wandeling (voordeel dat degene die de honden uitliet die dag ook vrij was of thuis werkte).
De route was elke dag anders, maar wel altijd lang en zoveel mogelijk los. En water. Een ronde door het industrieterrein vond ze ook heerlijk. Heel veel water en muisjes

Leuk om te lezen dit! Ik heb het twee keer geprobeerd, één keer in het bos, waar hij losloopt. Ik mocht door struiken en over alle kleine paden totdat we op een zandvlakte zijn vriend tegenkwamen. Toen bleven we daar hangen want er moest gespeeld worden. In de wijk vond ie het ingewikkelder. Na één rechte lijn naar het losloopstukje en zijn gebruikelijke rondjes racen daar keek ie me vol verwarring aan, waar we heen gingen en toen we nergens heen gingen, ging ie maar zitten wachten op me. Ik heb hem aangemoedigd om te gaan lopen en toen gingen we (inderdaad tot mijn verrassing) op ons dooie gemakje de hele wijk door, alles is besnuffeld en we zijn wel 3 keer door het kleine drukke straatje met cafés gelopen dat ik normaal ontwijk vanwege de drukte. Uiteindelijk ging hij voor de deur van de dierenarts zitten wachten (200 meter van ons huis af) na de deur uitgebreid besnuffeld te hebben. Denk dat ie de geur herkende en onthouden heeft dat de man hem altijd vol stopt met koekjes. Toen ik vroeg 'huis?' liep ie regelrecht naar huis.

Nou, ik heb het ook uit geprobeerd, met alle honden individueel.

Silka gaat alle vuilnisbakken/vuilcontainers af... , Steekie loopt gewoon het rondje wat het vaakst lopen vanuit huis (als een soort van robotje) en Sam is helemaal in verwarring. Draait om me heen, gaat zitten, kijk naar me op en verzet geen voet!
Maar ik ga het wel vaker doen (ik lach me gek! ).

nou wij hebben het ook gedaan en het ging precies zoals verwacht.

ik bleef op de oprit staan en kreeg dit als beloning: "ja maar, ja maar.. wat nu dan? "


toen hij eindelijk besloot dat linksaf wel ok was kwamen we aan het einde van de straat zijn maatje tegen waar hij altijd mee speelt op het zandpad aan het einde van onze straat. zijn maatje kwam net terug dus ging niet mee, maar dat triggerde hem om in volle vaart naar het zandpad te gaan.

aan het einde van het pad draaien we soms om en soms lopen we door. daar had hij dus weer even een momentje:

ok, wat nu?


toen hij eenmaal zelf bedacht had dat we door zouden lopen heeft hij het rondje gewoon afgemaakt zoals we altijd doen zonder enige twijfel te tonen bij mogelijke afslagen

Vanochtend was het zover en mocht Jip mij meenemen op pad. Ik kies 's ochtends vaak dezelfde route, waarbij Jip een stuk los kan lopen. Mijn verwachting was dat Jip "op de automatische piloot" ook deze wandeling zou maken. Dat bleek direct bij de voordeur al niet het geval. Waar ik altijd links de straat uitloop, besloot Jip om rechtsaf te gaan. Grappig. De volgende 600 meter waren weinig verrassend. Dat stuk wandelen we inderdaad ook regelmatig, en leidt naar een aantal sportvelden met een hele brede groenstrook. Jip liep trots voorop en hoewel dat waarschijnlijk niet zo is, leek hij echt een doel te hebben. Heel resoluut - zonder enige twijfel - liep hij die kant op en sloeg vervolgens weer rechtsaf. Toen we de sportvelden voorbij waren, besloot hij een kant te kiezen waar ik eigenlijk nooit naartoe ga. Het is mij al vaker opgevallen dat Jip daar meestal linksaf wil slaan, maar ik vind dat doorgaans geen goed plan. Maar vanochtend was het zijn feestje en liep ik met hem mee. Wederom heel trots liep hij voorop om mij de weg te wijzen. Vanaf dit stuk begon Jip duidelijk veel meer te snuffelen dan het eerste stuk. Hij nam er uitgebreid de tijd voor en liep soms ook even een stukje terug, omdat hij dan blijkbaar toch nog niet uitgesnuffeld was.

Daarna werd het ineens iets lastiger. Jip begon te twijfelen en sloeg ergens een straat in om vervolgens na zo'n 40 meter toch weer om te draaien. Nee, dat was niet de goede straat Hij liep een andere kant op en begon weer te twijfelen. Hij wist het even niet meer, ging voor mij zitten en keek mij verwachtingsvol aan. Toen heb ik even geholpen en ben weer een klein stukje richting huis gewandeld. Dat pakte Jip goed op, maar ineens wilde hij toch weer een andere route volgen. Prima. We hebben een rondje om een vijver gelopen en zijn toen een paadje ingeslagen waar we twee keer heen-en-weer gelopen hebben. Dus waren we weer terug bij de vijver. Op dat moment kwam luid blaffend een hond aan gelopen (aan de lijn) waardoor Jip even van zijn stuk werd gebracht. Daar heb ik het weer overgenomen en zijn we terug naar huis gewandeld.

Het was een leuk avontuur!

Haha lachen al die verschillende verhalen

Als ik overigens echt stil ga staan, dan doet Puchu ook niks hoor, maar eenmaal aan de wandel heeft hij hele duidelijke voorkeuren.
Zo liep ik gisteravond met hem in een straat (doodnormale straat met rijtjeswoningen) en dan ineens gaat hij langzamer lopen, tot bijna stilstand
en kijkt mij aan en vervolgens gaat zijn kop richting overkant van de straat 'kijk daar is het veel leuker' (god mag weten waarom ).
Maar hij heeft dus vrij sterke voorkeuren over waar hij wel en niet wil lopen, ga ik echter echt stil staan dan blijft hij dus ook
gewoon bij mij staan.

Als Spetter straks loops-af is ga ik het ook proberen, ben benieuwd. Nu lijkt het me niet echt een strak plan

Ik heb deze week Balu, tot op zekere hoogte, de route laten bepalen in het bos, we gingen niet naar de weg en ook niet naar het crematorium.. We hebben wel iedere dag een andere route gelopen. Vandaag was het thema 'water'.
Waar ik de leuke paadjes opzoek volgt Balu vooral de brede paden/wegen, hij gaat graag naar het achterste stuk van het bos. Daar kom ik niet heel vaak omdat we dan via zandwegen moeten en ik heb niet altijd zin om verkeer tegen te komen met de groep.
Wat ik wel merkte is dat ook de uitlaathonden na de wandeling voldaner waren, de honden die van routine houden hadden het wel even wat moeilijk, zo waren we nog nooit gelopen..

Als ik Nisha volg dan gaat ze altijd naar parkje achter de hoek hier, daar snuffelt ze heel graag en kan lekker in zand rollen

Met de wagen zijn beide honden het gekst op de galderse meren in Breda

Ik heb Rex net laten bepalen waar we heen gingen in het bos, dan krijg je dit:



Vooral 10x heen en weer lopen (eh, rennen), snuffelen, rondjes en in beekjes springen. Alle beekjes.

Haha. wat leuk om te zien zo!

Ja nu heb ik het gps horloge om, dus je ziet nog steeds alleen de route en niet wat hij dan daadwerkelijk loopt, das vermoedelijk nog 3x deze afstand. Ik wil hem eigenlijk een keer om zijn halsband doen, maar hoewel het ding waterdicht is, vind ik dat toch een beetje eng. Water en een duik in een moddersloot, zijn mogelijk niet helemaal hetzelfde.

Maddie strandt bij de eerste slootkant, 10 meter uit de poort. Muizen graven Of uit de auto bij het eerste grasveld.

Fitz wijst dolgraag de weg, hij loopt meestal zo'n 50 meter voor me. Hij weet precies wat de weg terug naar de auto is. En die kant moeten we nooit op. Vooruit moeten we! Sneller, verder! Nieuwe spannende dingen verderop!
En het allerliefst buiten de gebaande paden. Alsof ik op zijn achterlijk hoge tempo door de bosjes kan en wil rennen.
Dat doet hij dus maar zonder mij en Maddie, regelmatig te voorschijn komend om ons tot spoed te manen.
Als ik Fitz altijd zou laten kiezen werd ik zwerver
Dus als ik beslis dat we halverwege zijn wijs ik hem dat we toch echt dít pad nemen. Waarna hij de route weer probeert aan te passen naar verder weg van de auto gaan.
Deze kant op vrouwtje. Ik weet het zeker.

Als Maddie mag beslissen, stilstaan en graven dus, draaft hij gefrustreerd heen en weer. Trage mutsen
Als hij vanaf huis mag kiezen gaan we rechtstreeks naar het kanaal, waar van af we eindeloos kunnen doorsjouwen. Hop hop. Actie

Haha, Maddie klinkt precies als Taartje

1x gedaan en dat was genoeg.
steeds verder verder en als we weer bij de auto zijn dan gaan we opnieuw.
ja daaaaaag.
als er maar water is is meneer gelukkig.

Ik heb het toch maar geprobeerd met Manu. Eerst vond hij het heel gek terwijl ik dacht dat het hem niets zou interesseren. Het was vooral heel veel snuffelen en het leuke vond ik dat hij me alsnog zelf opzocht en uitnodigde even lekker te gaan graven (doet ie anders nooit!). Hij vroeg zelfs een paar keer richting aan me. Hij is toch wel iets meer baasgericht dan ik dacht
Het einde heb ik wel zelf moeten organiseren want als het aan hem had gelegen liepen we er nu nog

Soooof schreef:Ik heb Rex net laten bepalen waar we heen gingen in het bos, dan krijg je dit:



Vooral 10x heen en weer lopen (eh, rennen), snuffelen, rondjes en in beekjes springen. Alle beekjes.

he backershage, daar loop ik ook regelmatig.
ellen

Toevallig!

En ik ook

Edit: mijn onderschriftfoto is daar gemaakt.

Ik dan weer nooit

mijke schreef:Ik dan weer nooit

Ik ook niet.