Het HondenForum

Als ze het niet gewend zijn niet nee. Een kennis van me uit t dorp heeft bastaard stabij's en working kelpies en er komt niets in huis want zn vrouw wil dat niet Hij is wel altijd buiten met de dieren bezig (heeft een halve kinderboerderij) en die honden komen niets te kort en hebben het er heerlijk.
Mijn kelpie is trouwens wel echt een buitenhond en die is ook de eerste 8 maanden in een kennel opgegroeid. Dat zit er nog steeds in. Als ik de deur open heb, ligt ze buiten. Mijn stabij is meer een binnenhond maar die is ook veel binnen opgegroeid. Overigens heb ik met haar ook parttime op een schip gewoond/gewerkt en daar kwam ze ook niet binnen en dat is ook nooit een probleem geweest.
Alles valt of staat met wat de hond gewend is en hoeveel er buiten te beleven is.

Mijn stafford is opgegroeid in huis maar ze is veel gelukkiger in de kennel buiten met dagelijks een paar uur binnen. Maar uiteindelijk gaat ze zelf weer zeuren om naar buiten te mogen.

Paisley schreef: Alles valt of staat met wat de hond gewend is en hoeveel er buiten te beleven is.

niet mee eens.
zat opvangers gehad hier die overduidelijk niet gewend waren binnen te leven en stuk voor stuk vonden ze het ge-wel-dig om binnen te mogen. met dienverstande dat ze hier overdag altijd de keuze hebben tussen binnen of buiten.
Zo had ik een zwitserse herder die het binnen zo geweldig vond, dat ik hem aan de riem mee naar buiten moest sleuren . Hij was buiten omdat ik dat was, maar liever was hij binnen. OOk mijn eigen Douscha was in ieder geval een tijd lang gehouden als kennelhond, 's nachts 'vrij' als terrein waakhond. Ze lag graag buiten, maar dan waakte ze. Als ze moe was ging ze naar binnen. Dan was ze ontslagen van haar 'waaktaak' vond ze zelf en had ze rust.

Het is wat mij betreft èn/èn: gewenning en persoonlijke voorkeur.

[quote Paisley="Alles valt of staat met wat de hond gewend is en hoeveel er buiten te beleven is.[/quote]

Nee, niet alles. Eerder in dit topic noemde ik bijvoorbeeld de labrador en 2 stabij pups die niet gelukkig waren in een buiten kennel / ren. Ondanks dat ze er veel uit gehaald werden voor activiteiten. Die drie honden waren het ook gewend vanaf pup.
Hoeveel er buiten te beleven is vind ik ook een belangrijk iets. Een stabij die los op het erf loopt, alvast het pad een eindje uitloopt als hij de kinderen uit school verwacht, een mol opgraaft, mee gaat de koeien op te halen, mee de melkput in, mee op de tractor en mee met de baas die kan de hele dag wel buiten zijn. Maar het alleen verblijven in een buiten kennel of ren geeft die vrijheid niet. Het buiten leven als erf / boerderij hond vind ik echt heel anders dan het buiten leven in een kennel of ren. En ik geloof best dat er honden zijn die zich prettig kunnen voelen in zo'n buitenverblijf. Maar ik zou Qua ras iemand niet een stabij adviseren. Ik denk dat er andere rassen zijn waarbij de kans van slagen groter is.

lucie schreef:

Paisley schreef: Alles valt of staat met wat de hond gewend is en hoeveel er buiten te beleven is.

niet mee eens.
zat opvangers gehad hier die overduidelijk niet gewend waren binnen te leven en stuk voor stuk vonden ze het ge-wel-dig om binnen te mogen. met dienverstande dat ze hier overdag altijd de keuze hebben tussen binnen of buiten.
Zo had ik een zwitserse herder die het binnen zo geweldig vond, dat ik hem aan de riem mee naar buiten moest sleuren . Hij was buiten omdat ik dat was, maar liever was hij binnen. OOk mijn eigen Douscha was in ieder geval een tijd lang gehouden als kennelhond, 's nachts 'vrij' als terrein waakhond. Ze lag graag buiten, maar dan waakte ze. Als ze moe was ging ze naar binnen. Dan was ze ontslagen van haar 'waaktaak' vond ze zelf en had ze rust.

Het is wat mij betreft èn/èn: gewenning en persoonlijke voorkeur.

Dat denk ik ook. Zowel Amy, Amoz als Taartje kenden geen 'binnen' voordat ze bij mij kwamen, maar die gaan nooit in de tuin liggen als ik zelf niet in de tuin ben. Als ze in de tuin zijn en ik doe de tuindeur dicht, gaan ze voor het raam staan kijken wanneer ze weer naar binnen mogen.
Als ik zelf in de tuin zit of bezig ben, vinden ze het wel fijn om ook buiten te zijn.

DeDiana schreef: Dat denk ik ook. Zowel Amy, Amoz als Taartje kenden geen 'binnen' voordat ze bij mij kwamen, maar die gaan nooit in de tuin liggen als ik zelf niet in de tuin ben. Als ze in de tuin zijn en ik doe de tuindeur dicht, gaan ze voor het raam staan kijken wanneer ze weer naar binnen mogen.
Als ik zelf in de tuin zit of bezig ben, vinden ze het wel fijn om ook buiten te zijn.

Maar die Spanjaarden zijn stiekem gewoon miskende diva' s. Aura en Linda liggen ook het liefst op de bank en Aura durft ook nog wel hart neus op te halen voor hapjes die niet exquise genoeg zijn.


Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

kipo schreef:

DeDiana schreef: Dat denk ik ook. Zowel Amy, Amoz als Taartje kenden geen 'binnen' voordat ze bij mij kwamen, maar die gaan nooit in de tuin liggen als ik zelf niet in de tuin ben. Als ze in de tuin zijn en ik doe de tuindeur dicht, gaan ze voor het raam staan kijken wanneer ze weer naar binnen mogen.
Als ik zelf in de tuin zit of bezig ben, vinden ze het wel fijn om ook buiten te zijn.

Maar die Spanjaarden zijn stiekem gewoon miskende diva' s. Aura en Linda liggen ook het liefst op de bank en Aura durft ook nog wel hart neus op te halen voor hapjes die niet exquise genoeg zijn.

Ja, dat is ook wel zo, ik vraag me elke dag af hoe Taartje het in godsnaam heeft overleefd in dat asiel.

DeDiana schreef: Ja, dat is ook wel zo, ik vraag me elke dag af hoe Taartje het in godsnaam heeft overleefd in dat asiel.

:lol:

Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

Paisley schreef:Als ze het niet gewend zijn niet nee. Een kennis van me uit t dorp heeft bastaard stabij's en working kelpies en er komt niets in huis want zn vrouw wil dat niet Hij is wel altijd buiten met de dieren bezig (heeft een halve kinderboerderij) en die honden komen niets te kort en hebben het er heerlijk.
Mijn kelpie is trouwens wel echt een buitenhond en die is ook de eerste 8 maanden in een kennel opgegroeid. Dat zit er nog steeds in. Als ik de deur open heb, ligt ze buiten. Mijn stabij is meer een binnenhond maar die is ook veel binnen opgegroeid. Overigens heb ik met haar ook parttime op een schip gewoond/gewerkt en daar kwam ze ook niet binnen en dat is ook nooit een probleem geweest.
Alles valt of staat met wat de hond gewend is en hoeveel er buiten te beleven is.

Droef was ook gewend buiten te leven en met slapen in een kennel tot hij een jaar was. Dat samen met nog een aantal bullen toch is hij nu van mening dat hij gewoon binnen hoort. Soms trap ik hem de tuin in samen met Izzy omdat ik dan gewoon het huishouden wil doen en niet wens lastig gevallen te worden. Droef kijkt dan heel zielig naar binnen. Maar goed hij heeft zelfs zijn eigen bed op de slaapkamer dus ergens zal het ook wel eigen schuld dikke bult zijn/

Laila bivakkeert als een prinses in een bed boven bij ons in huis. Ze verwaardigd zich alleen om voor de uitlaatrondes en eten en af en toe een knuffel naar beneden te komen. Zodra ze weer binnen is rent ze de trap op om een lekker zacht bed uit te zoeken boven En bekijkt daar vanuit het raam of alles wel naar wens gaat buiten. In de tuin is ze al helemaal niet te vinden en ze vindt 1 losloopwandeling, die niet al te lang moet duren lang genoeg. "s morgens vroeg krijgen we haar met moeite naar buiten voor de 1e ronde.

En zij woonde jaren lang onder een verlaten restaurant op een camping in Spanje. Maar ze vindt het prima zo en het genieten van alle luxe straalt er vanaf.