Het HondenForum

Manu schreef:Interessant om allemaal te lezen

heb jij wat duidelijkere fotos van Uma? ben wel benieuwd naar haar

Podenji schreef:dat is een cirneco Nanna, een Andaluz is doorgaans grover gebouwd. Al is de medio veelal ook wat fijner , zoals de cirneco. Maar dan toch een heel ander hoofd. Qua hoofd heeft de Andaluz Pequeno het meeste van de Cirneco weg.

Ik blijf bij Andaluz deDiana , die mogen ook inderdaad kaneelkleurig zijn

Volgens die jagers waren het inderdaad podenco Andaluz, maar ik vond ze opvallend grof qua bouw. Misschien hier en daar wat Orito erdoorheen, die zijn volgens mij vaak ook grover van bouw.

Ik zag ook een dekking op een parkeerplaats en dat was denk ik een Ibicenco of een Xarnego die een Andaluz dekte, dus ze gooien ook zonder problemen de verschillende types door elkaar. Dat maakt die jagers/stropers volgens mij niet al te veel uit, hoewel ik ze wel altijd met vrij homogene groepjes honden zag.

Podenji schreef:waarschijnlijk zo een kleur DeDiana?

in het midden een Andaluz ( niet 100% raszuiver ), rechts een canario en de anderen zijn Ibicencos

Ja! Die kleur inderdaad, ook af en toe met wit.
Verder lijkt deze hond qua type ook behoorlijk op de honden die ik daar zag.

Precies 60 cm hoog en 18 kilo's zwaar:

DeDiana schreef:

Podenji schreef:dat is een cirneco Nanna, een Andaluz is doorgaans grover gebouwd. Al is de medio veelal ook wat fijner , zoals de cirneco. Maar dan toch een heel ander hoofd. Qua hoofd heeft de Andaluz Pequeno het meeste van de Cirneco weg.

Ik blijf bij Andaluz deDiana , die mogen ook inderdaad kaneelkleurig zijn

Volgens die jagers waren het inderdaad podenco Andaluz, maar ik vond ze opvallend grof qua bouw. Misschien hier en daar wat Orito erdoorheen, die zijn volgens mij vaak ook grover van bouw.

Ik zag ook een dekking op een parkeerplaats en dat was denk ik een Ibicenco of een Xarnego die een Andaluz dekte, dus ze gooien ook zonder problemen de verschillende types door elkaar. Dat maakt die jagers/stropers volgens mij niet al te veel uit, hoewel ik ze wel altijd met vrij homogene groepjes honden zag.

ah welnee joh, dat maakt de meeste jagers/ stropers helemaal niets uit.
Maar er zijn er altijd die ze wel zuiver willen, zoveel jagers zoveel meningen zeg maar

over de Orito zijn in spanje ook leuke discussies, de een zegt namelijk dat het gewoon een miskleur van de Andaluz is, de ander ziet het wel als apart ras en willen ook een aparte erkenning voor het ras. Naar mijn weten is er in het verleden kelpie of iets dergelijks ingekruist, dat is mij door meerdere Orito eigenaren en fokkers verteld, maar goed het kan ook heel goed kloppen qua kleur en de meer werk gewilligheid van de Orito.

en die homogeniteit komt vooral omdat jagers op hun eigen lijnen blijven fokken, af en toe halen ze een hond uit een dorp verderop of van een bevriende jager voor "vers bloed " , wat "vers" is is dan heel erg de vraag , gezien de meeste spanjaarden niet verder kijken dan grootouders

Manu, wat is Uma leuk
ik gok ook op Andaluz Grande of een Xarnego, of gewoon een goed gelukte podenco mix.

Podenji schreef:over de Orito zijn in spanje ook leuke discussies, de een zegt namelijk dat het gewoon een miskleur van de Andaluz is, de ander ziet het wel als apart ras en willen ook een aparte erkenning voor het ras. Naar mijn weten is er in het verleden kelpie of iets dergelijks ingekruist, dat is mij door meerdere Orito eigenaren en fokkers verteld, maar goed het kan ook heel goed kloppen qua kleur en de meer werk gewilligheid van de Orito.

en die homogeniteit komt vooral omdat jagers op hun eigen lijnen blijven fokken, af en toe halen ze een hond uit een dorp verderop of van een bevriende jager voor "vers bloed " , wat "vers" is is dan heel erg de vraag , gezien de meeste spanjaarden niet verder kijken dan grootouders

Ja, zolang die jagers honden onderling blijven uitwisselen, blijven ze toch in dezelfde lijnen zitten en zal het bloed inderdaad niet heel vers zijn. Ik zag daar in ieder geval elk weekend zeker een stuk of vijf jagers die allemaal dat eerder genoemde type Andaluz bij zich hadden in kleine roedeltjes.

Ik had nooit eerder van de Orito gehoord, tot ik Chocky daar tegenkwam in de campo (de broer van Amy):

wat een mooie die Chocky!!
maar ehh broer van Amy?
Amy vind ik trouwens cool, net een mini hyena

en nee, natuurlijk is dat niet echt vers bloed allemaal, maar zo kijken zij er wel tegenaan.
en wij maar moeilijk doen over lijnteelt en smalle basissen bij onze rashondenfokkerij, daar doen ze al eeuwen niet anders.

Podenji schreef:wat een mooie die Chocky!!
maar ehh broer van Amy?
Amy vind ik trouwens cool, net een mini hyena

en nee, natuurlijk is dat niet echt vers bloed allemaal, maar zo kijken zij er wel tegenaan.
en wij maar moeilijk doen over lijnteelt en smalle basissen bij onze rashondenfokkerij, daar doen ze al eeuwen niet anders.

Ja, Amy en Chocky zijn broer en zus. De moeder was een podenco Andaluz (of leek daar in ieder geval veel op, ik heb maar één foto van haar gezien), vader onbekend. Ze hadden ook nog een donker nestbroertje:


Misschien dat Amy wel wat meer op haar broertjes gaat lijken als ze weer gezond is en haar vacht terug heeft. Maar misschien is ze ook wel van een andere vader Zo ziet ze er nu uit:

DeDiana schreef:

Podenji schreef:over de Orito zijn in spanje ook leuke discussies, de een zegt namelijk dat het gewoon een miskleur van de Andaluz is, de ander ziet het wel als apart ras en willen ook een aparte erkenning voor het ras. Naar mijn weten is er in het verleden kelpie of iets dergelijks ingekruist, dat is mij door meerdere Orito eigenaren en fokkers verteld, maar goed het kan ook heel goed kloppen qua kleur en de meer werk gewilligheid van de Orito.

en die homogeniteit komt vooral omdat jagers op hun eigen lijnen blijven fokken, af en toe halen ze een hond uit een dorp verderop of van een bevriende jager voor "vers bloed " , wat "vers" is is dan heel erg de vraag , gezien de meeste spanjaarden niet verder kijken dan grootouders

Ja, zolang die jagers honden onderling blijven uitwisselen, blijven ze toch in dezelfde lijnen zitten en zal het bloed inderdaad niet heel vers zijn. Ik zag daar in ieder geval elk weekend zeker een stuk of vijf jagers die allemaal dat eerder genoemde type Andaluz bij zich hadden in kleine roedeltjes.

Ik had nooit eerder van de Orito gehoord, tot ik Chocky daar tegenkwam in de campo (de broer van Amy):

prachtige hond

Is een langhaar Xarnego Valenciano niets voor jullie Manu?



Ik vind ze zoooo mooi!

Ik had ze al gegoogled na jouw post en ik vind ze ook echt prachtig! Het is alleen helemaal niet het type dat Jonathan wil.
Hij wil echt een windhond of iets wat er sterk op lijkt. Deze is al wat knuffelbaar
Hij vindt het prachtig hoe die bepaalde honden snelheid en kracht uitstralen.

De Orito vind ik ook heel mooi en leuk klinken maar weer iets waar hij niet naar op zoek is. En dit keer wordt het echt zijn hond. Haha ik bemoei me er al zoveel mee

Manu schreef:En dit keer wordt het echt zijn hond. Haha ik bemoei me er al zoveel mee

Haha Ik kan me er iets bij voorstellen.
Ik ben heel benieuwd waar hij uiteindelijk op uit gaat komen!

Manu schreef:Eerder wilde hij een Rottweiler maar daar heb ik echt geen trek in. Nu is hij gelukkig dus voor de windhonden gevallen, en een type als Mojo vindt hij ook geweldig. Overigens kwam hij gisteren ook opeens met de Golden Retriever, dus ik geloof dat we nog wel even bezig zijn met oriënteren.....

Whahahahaha .

We zijn vandaag in Rotterdam gaan kijken bij de windhonden. Ik heb de Azawakh in het echt mogen zien. Wauw wat een hond zeg. Maar niks voor ons, dat weet ik nu wel zeker.
De hond bepaalde het bezoek en bij honden op afstand begon hij al te grommen. Natuurlijk was het er maar een maar deze voldeed precies aan de beschrijving van de honden en het is mooi om naar te kijken maar dat was het wel.
De keurmeester mocht hem ook niet aanraken.

De Barzoi vond ik machtig mooi en de Deerhound is in het echt helemaal niet zo lelijk. Ik vond ze heel relaxed en ook erg elegant. De Ier vind ik veel te grof en groot. Vriend ook.
Hij vindt nog steeds de Galgo wel het leukst en de Whippet.
We hebben heel wat rassen gezien en we hebben wat door kunnen strepen. De Australian Cattledog is erbij gekomen.

Blij dat we zijn gaan kijken, de Italiaan wordt het echt maar dan ook echt niet. Haha wat zijn die breekbaar en ze komen angstig over.
Ik vond de Barzoi geweldig maar vriend vindt ze veel te smal en er wat dommig uit zien. Jammer.
Er waren ook heel wat Afghanen en ik heb vol bewondering staan kijken maar deze spraken me toch minder aan. De barzoi was wat meer open en vriendelijker. Die lagen en liepen heel relaxed, waren aan het knuffelen met hun baasjes en de Afghanen werden heel erg gelaten. Dat zei me al wat voor type het was.

We zijn dus weer wat wijzer

En een Saluki dan?


D'r loopt hier een roedel van 3 rond (waarvan 2 los), echt prachtig om te zien. Ook erg elegant en vriendelijk.

Of een Sloughi. Ziet er net wat steviger uit.

Jaaaa Cattle dog maar zijn die kwa karakter niet zo ongeveer het tegenovergestelde van een windhond?
Het zijn goed trainbare, slimme honden. De reuen komen regelmatig wat venijnig uit de hoek vanwege een groot persoonlijke ruimte.
Ik vind ze te gek maar heb bewust voor de kelpie gekozen. Die lijken in veel opzichten op de Cattle dog maar zijn naar mijn indruk socialer en milder van karakter.
Het is wel een "zenuwenleier" 1e klas waarmee ik wil zeggen dat ze in huis heel aanwezig is en niet het type wat na een goede wandeling de rest van de middag gaat liggen pitten Ze is zo slim, dat je iedere keer wat nieuws voor dr mag bedenken
Ze past hier prima maar is wel veeleisend en dat lijkt me met cattledogs ook zo, itt windhonden waarvan ik hoor dat ze zo lekker couchpotatoe kunnen zijn als er aan hun behoefte wordt voldaan.
Buiten dat is het de makkelijkste hond die ik had kunnen hebben. Ik denk dat dat ook met een cattle dog een openbaring wordt na jullie twee zeer zelfstandige portretten.
Kiwi is een hond die gewoon niets doet waar jij het niet mee eens bent. Gewoon niet. Die luistert vanaf dag 1 dus al enorm betrouwbaar. Er was haar nog niets geleerd maar die gehoorzame aard zit er zo sterk in dat ze vanaf dag 1 betrouwaarder los loopt dan Mayke, waar heel wat training in zit. Die mate van baasgerichtheid voelde voor mij weer als thuis komen. Mijn vorige hond was ook zo en daar zat ook iets herderachtigs in.

Ondanks dat ik windhonden te gek vind, zou ik er om die reden nooit voor kunnen kiezen - ze zijn mij te zelfstandig en jaags.

Klopt Paisley, echt het tegenovergestelde haha. We hebben gisteren wat mensen gesproken en zij zeiden ook al dat je ze wel bezig moet houden. We nemen alles mee en de situatie kan over 2/3 jaar ook weer anders zijn.

Ik ben dol op onze zelfstandelingen maar het is af en toe zenuwslopend en ik stop er echt heel veel werk in wat me niet altijd resultaat oplevert Een derde hond waar zoveel werk in zit en je zenuwachtig op dríe honden moet gaan letten, ook in omheinde stukken lijkt me wel lastig.
Jonathan loopt vaak aangelijnd met ze door de wijken en ik ben degene die urenlang met ze op pad gaat door strand, bos en duin.

Kiwi klinkt als een geweldige hond. Wij zijn dat inderdaad niet gewend. Onze honden slapen binnen al kostte met dat bij Manu ook wel training en bij Uma nog steeds. Uma is ook een couch potatoe en hoeft niet veel van je als je maar dichtbij blijft. En Manu heeft een Kong Wobbler die hij af en toe door het huis heen mept als hij nog energie heeft. Daarna snurkt het weer

De Saluki en Sloughi heb ik nog niet kunnen zien. Ik houd mijn ogen gewoon open. Ik ben blij dat we zijn geweest want je kunt ze toch beter beoordelen door het in levende lijve te zien. De Azawakh vind ik de meest bijzondere hond die ik ooit gezien heb maar ik blijf er toch ver vandaan.

dus toch maar een Magyar Agar
of een mechelaar

Heavy schreef:Ik zou ook gaan voor een Mechelaar dan kan die de andere twee steeds terug halen als ze te ver uit je buurt gaan

Inderdaad

Alleen zijn mechelaars niet altijd sociaal, net zoals cattledogs als je rustig wilt wandelen tussen de andere honden zou ik het toch in een andere hoek zoeken.

Valerie schreef:Alleen zijn mechelaars niet altijd sociaal, net zoals cattledogs als je rustig wilt wandelen tussen de andere honden zou ik het toch in een andere hoek zoeken.

mijn ervaring met mechelaars is dat ze teveel met jou bezig zijn om zich ook maar iets van andere honden (of konijnen, herten, eenden of de rest van de wereld) aan te trekken. echt ideaal hoor

lucie schreef:

Valerie schreef:Alleen zijn mechelaars niet altijd sociaal, net zoals cattledogs als je rustig wilt wandelen tussen de andere honden zou ik het toch in een andere hoek zoeken.

mijn ervaring met mechelaars is dat ze teveel met jou bezig zijn om zich ook maar iets van andere honden (of konijnen, herten, eenden of de rest van de wereld) aan te trekken. echt ideaal hoor

Zo is mijn kelpie ook. Het heeft wel wat maar is soms ook beklemmend. Ik vind de combinatie met een wat zelfstandigere hond ideaal.
Ik ben vandaag de hele dag op pad en heb wat lopen klussen bij andere mensen in de tuin. Dan kun je Kiwi er heel goed bij hebben. Die loopt er los wat doorheen, is alleen maar mij in de gaten aan het houden, bemoeit zich nergens mee en loopt ook niet de straat op.
Op zulke momenten laat ik Mayke thuis. Als ik met dingen bezig ben en haar niet in de gaten kan houden, dan loopt ze binnen notime door de tuinen te banjeren, katten pesten, de straat op, die smeert m.

Daarintegen - ben ik lekker thuis, dan kan Mayke heerlijk naast me liggen en zich laten vertroetelen. Kiwi wordt helemaal lyrisch en kwispelt haar hele lijfje murw als ik ook maar 1lief woord of een aai geef. En dan gaat ze aan me plakken en me aan staan staren alsof ik dr idool ben. Als je haar niet op afstand houdt, kruipt ze helemaal in/op je met klauwende poten en reëele kans op een kopstoot. Dat vind ik bloedirritant.
Ga wat voor jezelf doen, denk ik dan Dat baasgerichte heeft een keerzijde en ik kan me steeds beter voorstellen dat mensen voor een heel zelfstandige hond kiezen, zoals een windhond.

Een mechelaar is echt niet zo ideaal om in een gebied als bij Monster te lopen
Er zijn hier genoeg die ik ontloop. Het zijn gewoon geen honden om mee te nemen naar een druk gebied.

Of toch die Chart Polski.
Prachtige honden.

Windhonden ik vind ze adembenemend mooi en wij hebben ook op het punt gestaan er in huis te nemen. Dus ook hier is een beetje oriëntatie daarop..

Ik heb zelf een tijd een lurcher in opvang gehad. Misschien nog iets voor je vriend die niet helemaal weet wat hij wil. Dan heb je best of both. Lurcher is een typehond en een kruising, maar die in het zuiden wel met reden wordt ingezet. In de behendigheid lopen er ook verschillend en ze zijn heel divers van uiterlijk. Een lurcher is in feite een kruising tussen een herder en een windhond (en je hebt nog meer soorten kruisingen zoals ik begrepen heb zoals een longdog.... en nog meer) Ik zelf vind de whippet of greyhound x border collie echt fantastisch. Wordt hier in Nederland dus ook nog wel eens aangeboden.

Verder ben ik op nog zoiets uitgekomen. Whippets met net iets langer haar: silken windsprite. In Nederland zat toen maar 1 fokker, in duitsland zit er wat meer. Vind ze eigenlijk nog steeds wel erg grappig en zouden ook iets gematigder zijn.

Kay is dol op Barzois: en eigenlijk kan ik dat karakter ook heel goed waarderen. Maar de greyhound vond hij laats ook uiterst leuk, maar ja Norah die moeten we maar iets stevigers geven....

gyanty schreef:Kay is dol op Barzois: en eigenlijk kan ik dat karakter ook heel goed waarderen. Maar de greyhound vond hij laats ook uiterst leuk, maar ja Norah die moeten we maar iets stevigers geven....

Nou, een Barzoi is mij stevig zat
En Greys zijn ook geen watjes.

Valerie schreef:Een mechelaar is echt niet zo ideaal om in een gebied als bij Monster te lopen
Er zijn hier genoeg die ik ontloop. Het zijn gewoon geen honden om mee te nemen naar een druk gebied.

waarom vind je dat? met mijn mecheltje vaak genoeg door (de drukke bossen van) Rotterdam gelopen hoor. Van die van mij zal echt niemand last hebben Het enige is dat ze gauw onder de indruk is en niet van te veel gedoe houdt. Maar een ander type mechelaar misschien juist wel?

lucie schreef:

Valerie schreef:Een mechelaar is echt niet zo ideaal om in een gebied als bij Monster te lopen
Er zijn hier genoeg die ik ontloop. Het zijn gewoon geen honden om mee te nemen naar een druk gebied.

waarom vind je dat? met mijn mecheltje vaak genoeg door (de drukke bossen van) Rotterdam gelopen hoor. Van die van mij zal echt niemand last hebben Het enige is dat ze gauw onder de indruk is en niet van te veel gedoe houdt. Maar een ander type mechelaar misschien juist wel?

Ja met mijn Akita kan ik dat ook maar dan raad ik ze alsnog niet aan hoor

Paisley schreef:

lucie schreef:

Valerie schreef:Alleen zijn mechelaars niet altijd sociaal, net zoals cattledogs als je rustig wilt wandelen tussen de andere honden zou ik het toch in een andere hoek zoeken.

mijn ervaring met mechelaars is dat ze teveel met jou bezig zijn om zich ook maar iets van andere honden (of konijnen, herten, eenden of de rest van de wereld) aan te trekken. echt ideaal hoor

Zo is mijn kelpie ook. Het heeft wel wat maar is soms ook beklemmend. Ik vind de combinatie met een wat zelfstandigere hond ideaal.
Ik ben vandaag de hele dag op pad en heb wat lopen klussen bij andere mensen in de tuin. Dan kun je Kiwi er heel goed bij hebben. Die loopt er los wat doorheen, is alleen maar mij in de gaten aan het houden, bemoeit zich nergens mee en loopt ook niet de straat op.
Op zulke momenten laat ik Mayke thuis. Als ik met dingen bezig ben en haar niet in de gaten kan houden, dan loopt ze binnen notime door de tuinen te banjeren, katten pesten, de straat op, die smeert m.

Daarintegen - ben ik lekker thuis, dan kan Mayke heerlijk naast me liggen en zich laten vertroetelen. Kiwi wordt helemaal lyrisch en kwispelt haar hele lijfje murw als ik ook maar 1lief woord of een aai geef. En dan gaat ze aan me plakken en me aan staan staren alsof ik dr idool ben. Als je haar niet op afstand houdt, kruipt ze helemaal in/op je met klauwende poten en reëele kans op een kopstoot. Dat vind ik bloedirritant.
Ga wat voor jezelf doen, denk ik dan Dat baasgerichte heeft een keerzijde en ik kan me steeds beter voorstellen dat mensen voor een heel zelfstandige hond kiezen, zoals een windhond.

helemaal mee eens hoor Paisley, het kan ook vreselijk irritant zijn. ALs we buiten in het bos of op het land aan het werk zijn, zijn Lizzy en Kailen de DH lekker aan het rondbanjeren en snuffen terwijl Amber met een bedrukt smoeltje naar me staat te staren of we alsjeblieft nu eens wat gaan doen Ze kan zichzelf 0% vermaken hoewel ze op wandeling wel lekker door het bos scheurt hoor. en heel klef is ze ook niet.
Daarentegen is mijn windhond helemaal niet zo eigengereid. Die staat tijdens wandelingen gewoon stil naast me te wachten als ik stil sta, tot we weer verder gaan. Ik heb een omheining, maar geen van de honden speert ervandoor als we de poortjes openzetten...