Okee voor de derde keer of zo, het gaat er niet om dat de hond weet hoe hij eruit ziet het gaat erom wat hij begrijpt van een andere hond.MARC_S schreef:Dat klopt, wat mijn honden met hun kop kunnen is onmogelijk voor vellerige hangoren. Eens dus. De communicatie is veel groter bij 2 spitsoren. Alleen heeft het niet met de oren of ras van de lezende hond te maken alswel met zijn socialisatie. Want ook de molosser doet en denkt gewoon dat hij 1500 uitdrukkingen heeft. De meeste voert hij wel uit maar zijn inderdaad redelijk onzichtbaar.chrico schreef:Dat zou zo moeten zijn maar daar hebben mensen allang een stokje voor gestoken door rassen en types te fokken.Nanna schreef: Als alle honden grootgebracht zouden worden én zouden leven met alle andere rassen zou er niets aan de hand zijn wat elkaar begrijpen betreft. Hondentaal is universeel.
Wel is het zo dat honden met elkaar kunnen leren omgaan omdat ze samen leven maar ook dan is het niet zozeer dat zij elkaar uitdrukkingen kunnen lezen en begrijpen. Er is een onderzoek geweest naar uitdrukkingen maar ik kan hem niet vinden. Als ik er naast zit schiet me niet neer maar ik dacht dat een molosser 400 uitdrukkingen had en een herder 1500 en sommige rassen nog meer. Wat de 1 als bijv agressie oppikt hoeft bij de ander die hem meer begrijpt niets op te roepenDus een molosser kan ook veel beter een herder lezen dan een andere molosser als hij beide kent. Dat bedoelde ik dus vooral. De lezer is van ondergeschikt belang aan de prater.
In jouw voorbeeld maak je in mijn ogen een denkfout. Hier heeft socialisatie weinig mee van doen. maar juist met houdingen, uitdrukkingen, verhalen enz van de rassen op zich.
Misschien snap je zo wat ik bedoel. Een volwassene (de herder in dit geval) die een speech afsteekt op universitair niveau tegen een peuter (de molosser). Denk je dat zij elkaar begrijpen?