Het HondenForum

Zoie schreef:
Frenk schreef:[
Kortom: mijn mening is dat er meer in de genen/cellen zit dan wij tot nu toe weten.

edit: conclusie toegevoegd
maar wat sheldrake beweert zit juist helemaal niet in de genen/cellen toch ?

Snap trouwens niet wat het met het onderwerp te maken heeft

Ja, dus wel. Tenminste, als de theorieen van Sheldrake en Jung gecombineerd worden. Zo is het mij in ieder geval geleerd

En volgens Martijn zit er niks in de cellen behalve de gewone biologische bouwstenen en informatie. Ik heb een andere mening en als die wordt afgeserveerd als zijnde religie, dan ga ik daar tegenin.

Frenk schreef:
Zoie schreef:
Frenk schreef:[
Kortom: mijn mening is dat er meer in de genen/cellen zit dan wij tot nu toe weten.

edit: conclusie toegevoegd
maar wat sheldrake beweert zit juist helemaal niet in de genen/cellen toch ?

Snap trouwens niet wat het met het onderwerp te maken heeft
Ja, dus wel. Tenminste, als de theorieen van Sheldrake en Jung gecombineerd worden. Zo is het mij in ieder geval geleerd
En volgens Martijn zit er niks in de cellen behalve de gewone biologische bouwstenen en informatie. Ik heb een andere mening en als die wordt afgeserveerd als zijnde religie, dan ga ik daar tegenin.

maar waarom moeilijk doen als het ' makkelijke ' - in hoeverre zijn eigenschappen genenetisch bepaald ? - al te moeilijk is ?

Ik zie trouwens helemaal niks in het combineren van de theorieen van Jung met wat dan ook. Maar goed, dat terzijde

Zonder bronvermelding (ik zal eens gaan zoeken) weet ik van een onderzoek waarbij is gekeken naar epilepsiehonden die thuis een aanval aangaven terwijl het baasje reeds uren weg was.
Daaruit bleek bij verschillende honden dat het tijdspad elke keer hetzelfde was en dat de hond dus reeds de eerste signalen had opgemerkt toen het baasje nog thuis was. Daarna gaat de klok lopen en gaven de honden op het juiste moment een waarschuwing af.

Jaap* schreef:Zonder bronvermelding (ik zal eens gaan zoeken) weet ik van een onderzoek waarbij is gekeken naar epilepsiehonden die thuis een aanval aangaven terwijl het baasje reeds uren weg was.
Daaruit bleek bij verschillende honden dat het tijdspad elke keer hetzelfde was en dat de hond dus reeds de eerste signalen had opgemerkt toen het baasje nog thuis was. Daarna gaat de klok lopen en gaven de honden op het juiste moment een waarschuwing af.

maar dit soort dingen zijn al heel snel anekdotisch, vergelijkbaar met de honden die weten wanneer hun baasje thuiskomt, maar houden dan in serieus opgezette wetenschappelijke experimenten geen stand. Weet niet of dat hier ook zo is, het is in principe denkbaar dat een hond een soort tijdsbesef heeft, maar het zou me enorm verbazen als het zo is.

Zoie schreef:
Frenk schreef: Ja, dus wel. Tenminste, als de theorieen van Sheldrake en Jung gecombineerd worden. Zo is het mij in ieder geval geleerd
En volgens Martijn zit er niks in de cellen behalve de gewone biologische bouwstenen en informatie. Ik heb een andere mening en als die wordt afgeserveerd als zijnde religie, dan ga ik daar tegenin.
maar waarom moeilijk doen als het ' makkelijke ' - in hoeverre zijn eigenschappen genenetisch bepaald ? - al te moeilijk is ?

Ik zie trouwens helemaal niks in het combineren van de theorieen van Jung met wat dan ook. Maar goed, dat terzijde

Point taken!

Frenk schreef:Ik snap er geen r**t van, maar ben wel enorm onder de indruk van wat ze toch weer voor elkaar krijgen

Ik vind het wel een grappig gebied, beetje te vergelijken met waarnemen dat het regent maar geen wolken kunnen zien. Sta je dan met je druppeltje maar geen idee waar die vandaan is gekomen.

Gelukkig hebben de meeste wetenschappers op dit vlak ook nog wel humor en over het algemeen geen moeite met zelfspot.

Met het nulpunt energieveld heb ik wat meer moeite, onderzoeken zijn niet altijd even objectief en de uitkomsten kunnen statistisch gezien de aangetoonde afwijking hebben. Ik het het Veld gelezen en vond het een heel aardig boek wat aanzette tot zelf nadenken hierover, het Intentie Experiment haalt alleen de eerste onderuit en met Zevende Zintuig heb ik iets teveel moeite met alle aannames die gedaan worden, ben tot tweederde gekomen.

Zoie schreef:
Jaap* schreef:Zonder bronvermelding (ik zal eens gaan zoeken) weet ik van een onderzoek waarbij is gekeken naar epilepsiehonden die thuis een aanval aangaven terwijl het baasje reeds uren weg was.
Daaruit bleek bij verschillende honden dat het tijdspad elke keer hetzelfde was en dat de hond dus reeds de eerste signalen had opgemerkt toen het baasje nog thuis was. Daarna gaat de klok lopen en gaven de honden op het juiste moment een waarschuwing af.
maar dit soort dingen zijn al heel snel anekdotisch, vergelijkbaar met de honden die weten wanneer hun baasje thuiskomt, maar houden dan in serieus opgezette wetenschappelijke experimenten geen stand. Weet niet of dat hier ook zo is, het is in principe denkbaar dat een hond een soort tijdsbesef heeft, maar het zou me enorm verbazen als het zo is.

Ik hoop dat ik het nog kan vinden, maar naar mijn beleving ging het om een wetenschappelijk onderzoek door de universiteit van Budapest.

http://etologia.aitia.ai/main.php?folde ... list&iid=1

Jaap* schreef:http://etologia.aitia.ai/main.php?folde ... list&iid=1

Welke is het nou?

Dat bedoel ik

Het moet er ergens tussen staan

Jaap* schreef:[Ik hoop dat ik het nog kan vinden, maar naar mijn beleving ging het om een wetenschappelijk onderzoek door de universiteit van Budapest.

ik zal het nog eens lezen, maar in mijn simpele gedachtegang zou dat betekenen dat je een hond moet kunnen leren dat op signaal a na drie uur iets gebeurt, op signaal b na drie uur en vijf minuten, en op signaal c na 6 uur. En dat lijkt me stug

kan me ook nauwelijks voorstellen dat een epileptische aanval zo nauwkeurig voorspelbaar is over zo'n lange periode.

Maar goed, kan er natuurlijk helemaal naast zitten.

Zoie schreef:
Jaap* schreef:[Ik hoop dat ik het nog kan vinden, maar naar mijn beleving ging het om een wetenschappelijk onderzoek door de universiteit van Budapest.
ik zal het nog eens lezen, maar in mijn simpele gedachtegang zou dat betekenen dat je een hond moet kunnen leren dat op signaal a na drie uur iets gebeurt, op signaal b na drie uur en vijf minuten, en op signaal c na 6 uur. En dat lijkt me stug

kan me ook nauwelijks voorstellen dat een epileptische aanval zo nauwkeurig voorspelbaar is over zo'n lange periode.

Maar goed, kan er natuurlijk helemaal naast zitten.

Ik weet er verder geen zak vanaf, maar ik vind het wel waarschijnlijker dat een hond weet dat na een bepaald signaal over een bepaalde tijd iets gebeurd dan dat zulks via telepatische(?) wegen zou gaan.

Ff on topic weer

Mijn man is ontzettend rustig en erg zelfverzekerd van aard....honden geven zich makkelijk aan hem over en vertrouwen hem. Mensen daarentegen worden juist onzeker van hem [ even generaliserend]

Jaap* schreef:
Zoie schreef:
Jaap* schreef:[Ik hoop dat ik het nog kan vinden, maar naar mijn beleving ging het om een wetenschappelijk onderzoek door de universiteit van Budapest.
ik zal het nog eens lezen, maar in mijn simpele gedachtegang zou dat betekenen dat je een hond moet kunnen leren dat op signaal a na drie uur iets gebeurt, op signaal b na drie uur en vijf minuten, en op signaal c na 6 uur. En dat lijkt me stug

kan me ook nauwelijks voorstellen dat een epileptische aanval zo nauwkeurig voorspelbaar is over zo'n lange periode.

Maar goed, kan er natuurlijk helemaal naast zitten.
Ik weet er verder geen zak vanaf, maar ik vind het wel waarschijnlijker dat een hond weet dat na een bepaald signaal over een bepaalde tijd iets gebeurd dan dat zulks via telepatische(?) wegen zou gaan.

maar ik denk dan in het geval van een epilepsihond aan seconden, misschien zelfs een onderdeel van een seconde. En dan nog hangt het van de aanval af.

Sommige patienten b.v. voelen een insult aankomen en kunnen nog gaan zitten, andere niet.

Overigens kunnen we soms ook wel een vermoeden hebben over langere tijd - 'er zit een aanval aan te komen, zo lijkt het '- maar dat is voor ons onzeker, zeker wat betreft het tijdstip.

Ik ken zelf ook een treffend voorbeeldje van tijdsbesef

Een enkele keer staat de kvv wel eens op de ontdooistand in de magnetron, dat duurt een paar minuten. Felix weet dat en scharrelt dan wat rond want tijd genoeg daarvoor

Laatst ging het belletje echter al na een tiental seconden, dat had hij niet verwacht want hij sneupte nog wat in de bijkeuken maar kwam met grote ogen aanzeilen. Dat had in mijn optiek toch met een verwachting over een bepaalde tijdsduur te maken. Maar ook dat kan ik mis hebben

Jaap* schreef:Ik ken zelf ook een treffend voorbeeldje van tijdsbesef
Een enkele keer staat de kvv wel eens op de ontdooistand in de magnetron, dat duurt een paar minuten. Felix weet dat en scharrelt dan wat rond want tijd genoeg daarvoor
Laatst ging het belletje echter al na een tiental seconden, dat had hij niet verwacht want hij sneupte nog wat in de bijkeuken maar kwam met grote ogen aanzeilen. Dat had in mijn optiek toch met een verwachting over een bepaalde tijdsduur te maken. Maar ook dat kan ik mis hebben

maar wat is dan precies het verschil ? Ik neem aan dat hij gewoon op het belletje af komt ? Of komt hij anders voor het belletje ?

Zoie schreef:maar ik denk dan in het geval van een epilepsihond aan seconden, misschien zelfs een onderdeel van een seconde. En dan nog hangt het van de aanval af.
Waarom die beperking aannemen?

Sommige patienten b.v. voelen een insult aankomen en kunnen nog gaan zitten, andere niet.

Overigens kunnen we soms ook wel een vermoeden hebben over langere tijd - 'er zit een aanval aan te komen, zo lijkt het '- maar dat is voor ons onzeker, zeker wat betreft het tijdstip.
Ik zou het echt niet weten Jan, ik ben geen epilepticus en weet daar ook weinig van.
Bijv. op welke signalen let de hond en zijn die voor ons waarneembaar?

Jaap* schreef:Ik ken zelf ook een treffend voorbeeldje van tijdsbesef
Een enkele keer staat de kvv wel eens op de ontdooistand in de magnetron, dat duurt een paar minuten. Felix weet dat en scharrelt dan wat rond want tijd genoeg daarvoor
Laatst ging het belletje echter al na een tiental seconden, dat had hij niet verwacht want hij sneupte nog wat in de bijkeuken maar kwam met grote ogen aanzeilen. Dat had in mijn optiek toch met een verwachting over een bepaalde tijdsduur te maken. Maar ook dat kan ik mis hebben

Enige wat ik hier uit haal is dat hij getriggert wordt door de *ping*.

Zoie schreef:
Jaap* schreef:Ik ken zelf ook een treffend voorbeeldje van tijdsbesef
Een enkele keer staat de kvv wel eens op de ontdooistand in de magnetron, dat duurt een paar minuten. Felix weet dat en scharrelt dan wat rond want tijd genoeg daarvoor
Laatst ging het belletje echter al na een tiental seconden, dat had hij niet verwacht want hij sneupte nog wat in de bijkeuken maar kwam met grote ogen aanzeilen. Dat had in mijn optiek toch met een verwachting over een bepaalde tijdsduur te maken. Maar ook dat kan ik mis hebben
maar wat is dan precies het verschil ? Ik neem aan dat hij gewoon op het belletje af komt ? Of komt hij anders voor het belletje ?

Ja, hij was verrast door de bel en dacht nog tijd genoeg te hebben voor een rondje bijkeuken sneupen.
Hoewel ik mij nu besef dat dat ook een vast patroon kan zijn wat normaal altijd lukt vóór de bel

Jaap* schreef:
Zoie schreef:maar ik denk dan in het geval van een epilepsihond aan seconden, misschien zelfs een onderdeel van een seconde. En dan nog hangt het van de aanval af.
Waarom die beperking aannemen?

Sommige patienten b.v. voelen een insult aankomen en kunnen nog gaan zitten, andere niet.

Overigens kunnen we soms ook wel een vermoeden hebben over langere tijd - 'er zit een aanval aan te komen, zo lijkt het '- maar dat is voor ons onzeker, zeker wat betreft het tijdstip.
Ik zou het echt niet weten Jan, ik ben geen epilepticus en weet daar ook weinig van.
Bijv. op welke signalen let de hond en zijn die voor ons waarneembaar?

ik kan me wel voorstellen dat een hond signalen kan oppikken die wij niet kunnen oppikken.

En wat betreft die beperking: ik denk niet dat het des honds is zover vooruit te kunnen denken, maar als er een goed experiment is waaruit het tegendeel blijkt, ben ik om, wat dat betreft.

Dan nog zou ik twijfelen aan de voorspelbaarheid van een epleptische aanval over zo'n lange tijd, als het tenminste een nauwkeurige voorspelling moet zijn.

Lars schreef:Enige wat ik hier uit haal is dat hij getriggert wordt door de *ping*.

Nee dat is het niet, die ping gaat anders ook wel maar daarvóór zit hij dan al te wachten. "Op tijd" dus, zegmaar

Jaap* schreef:Nee dat is het niet, die ping gaat anders ook wel maar daarvóór zit hij dan al te wachten. "Op tijd" dus, zegmaar

Ah zo, dit herken ik wel een beetje maar dat heeft in ons geval meer met verwachtingspatroon te maken en is niet tijdgebonden. Anders gezegd, bepaalde gedragingen van mij triggeren zijn gedrag, niet het pakje vlees wat hij krijgt. Laat ik die gedragingen achterwege dan zal hij ook wel getriggerd worden maar dan door de aanblik/geur etc. van zijn eten.

om even op het topic te reageren:
JA ik denk dat er zoiets als natuurlijk overwicht bestaat. ik zou het dan alleen geen overwicht noemen. maar een bepaalt talent wat jij meer bezit.
en dat kan dan in de communicatie met honden zijn, paarden, slangen, krokodillen van mij part.
ik denk zeker dat dat aangeboren talent is. we kunnen niet allemaal even goed in alles zijn. er zijn verschillen. we kunnen nooit allemaal Martin Gausjes worden of Anky van Grunsvens. of wie je maar wil. dat is ook evolutie theorie. dat er mensen zijn die een bepaalt talent meer bezitten dan andere.
en daarom heb je ook mensen die al 10 jaar paarden of honden ervaring hebben, maar het nooit leren. zij hebben de Timing niet om op een bepaald moment in de lichaamstaal te reageren. en timing is alles. natuurlijk kun je gelukkig erg veel leren door zelf lessen/ cursussen te nemen. gelukkig maar! maar sommige mensen blinken uit in iets. en daar hebben ze toch echt dat stukje talent voor nodig!

Ja natuurlijk bestaat dat.

Nanna schreef:
Jaap* schreef: Een enkele keer staat de kvv wel eens op de ontdooistand in de magnetron
Ik meende dat, geheel off topic, dat kvv niet in de magnetron mocht?

van mij mag het

Nanna schreef:Ik meende dat, geheel off topic, dat kvv niet in de magnetron mocht?

Niet om er een gourmet maaltijd van te maken hé, gewoon om die dikke ijsklont wat te ontdooien indien eens vergeten

Maar als honden geen tijdsbesef zouden hebben dan is de hele discussie van hoe lang mag je je hond alleen laten toch ook niet van toepassing? Immers als een hond geen besef van tijd heeft maak het het niet uit of je deze 2 uur, 4 uur, 8 uur of 12 uur alleen laat.

Joyce schreef:Maar als honden geen tijdsbesef zouden hebben dan is de hele discussie van hoe lang mag je je hond alleen laten toch ook niet van toepassing? Immers als een hond geen besef van tijd heeft maak het het niet uit of je deze 2 uur, 4 uur, 8 uur of 12 uur alleen laat.

Ik geloof er idd niet in dat honden een tijdsbesef hebben maar alleen laten heeft niks te maken met het al dan niet besef hebben van tijd.
Van tijd tot tijd moeten honden bewegen of aandacht krijgen, de tijdsspanne daartussen is niet heel kritisch.

Het HondenForum

Bestaat er zoiets als natuurlijk overwicht?