mercedes2803 schreef:Je blijft "verdedigen" en "excuses" zoeken, je blijft uitleggen...
Dat geeft in mijn ogen precies aan wat Tineke ook bedoeld te zeggen denk ik...
Je bent nog steeds niet zover dat je je hond accepteert zoals hij is en dus voel je ook nog steeds niet de verantwoordelijkheid om alles te doen om dit soort dingen te voorkomen...
Op deze manier gebeurt er met een paar maanden wel weer wat ben ik bang.
En eerlijk...als ik iemand op een trainigsveld zie zitten met zijn kont in het gras die daar alle heisa uit de kast moet halen om haar hond in bedwang te houden, dan zet ik het op een rennen, de ANDERE kant uit.
Er wordt weer niet goed gelezen.....
Hier word ik dus zo moe van, ik blijf alles uitleggen tot ik een ons weeg.
Ik moest helemaal niet alle heisa uit de kast halen om hem in bedwang te houden.
Ik had hem netjes vlak naast me vast, en die andere hond sprong zonder dat ik het kon zien van achter mij bovenop Romeo.
Toen hapte hij direct vast, en omdat het veld zo drassig was, ben ik gaan zitten voor de veiligheid.
Maar verder heb ik dus geen zin meer om hierop in te gaan, je denkt maar wat je denken wil.
Jij was nergens bij, ik wel en ik weet wat er precies is gebeurd.
Je weet ook dat ik niet meer met hem naar een hondenschool ga om zulke dingen te voorkomen.
Ik ben me ook niet aan het verdedigen of excuses aan het zoeken, ik leg alleen maar uit hoe de dingen in elkaar zitten, en wat jij of wie dan ook daar voor gedachten bij hebt, dat is niet mijn probleem.
mercedes2803 schreef:Wij hadden eerder in de groep een vrouw die 15 kilo lichter was dan mij en bijna nog een kop kleiner, met een New Foundlander die de pis had aan andere reuen..
Die vrouw kwam al "skieend" op haar muiltjes of gympies het parkeerterrein over als ze de trainingshal inging.
ik heb echt doodsangsten uitgestaan als ze voor de zoveelste keer als een gare lappenpop door die hond het parkeerterrein overgesleept werd of in de hal in paniek bijna de lijn gewoon losliet :N: waarna de gedragspeut die er altijd vlakbij stond de hond snel overnam.
Die hond was pislink op Rimpel en ik was na vijf lessen dolblij dat ze niet meer kwam.
Daar zou ik ook bang voor zijn!
Geloof maar niet dat ik zo met Romeo hoef te lopen, die heb ik netjes onder controle. Hij loopt gewoon met me mee, en ik heb zonder moeite zijn aandacht, maar niet als een hond bovenop hem springt ofzo.
Gewoon lopen is geen probleem, ik word niet door hem meegesleurd, ik sleur hem mee als dat nodig zou zijn.
mercedes2803 schreef:Je hebt het telkens over "geen gekke dingen"
Maar ik kan je wel vertellen dat als jouw Romeo even hap zegt in Rimpel's oor waar alleen een putje van zichtbaar is er hele gekke dingen gebeuren...
Jij zult de "verkeerde" (mij bijvoorbeeld) maar een keer tegenkomen die een hond bij zich heeft die vol in Romeo kleunt ... dat wordt 1 groot drama.
Wij kennen elkaar niet, en ik kan me ook niet voorstellen dat jij je hond zomaar bij een vreemde hond in de buurt laat komen zonder dat je zeker weet dat dat goed gaat.
Dus Romeo en jouw hond zouden nooit kennis maken, want hij mag van mij niet bij een vreemde hond in de buurt komen.
Je doet nu net of ik hem maar op alle honden af laat gaan zeg, alsjeblieft niet!
mercedes2803 schreef:Onderschat je hond niet en zijn gedragingen ook niet, dat is eigenlijk alles wat Tineke zegt en wat ik ook zeg bij deze
En dat doe ik ook niet, ik heb me alleen heel erg vergist met Max.
Ik besef heel goed wat Romeo aan kan richten als het goed mis gaat.
Waarom denk je dat hij nooit bij honden van onbekenden in de buurt komt?
Waarom denk je dat ik niet meer naar een hondenschool ga?
Dat ik altijd een andere kant uit ga lopen als ik ergens een hond zie?
Dat ik mensen altijd vraag of ze afstand willen houden omdat Romeo vastbijt?
Dat ik eerst over het balkon kijk voor ik met hem naar buiten ga?
Enz enz.
Je komt over alsof ik hem heel de dag al fluitend los laat lopen en het me niets kan schelen als er een ongeluk gebeurt.
Nou dan heb je het mis, maar ik ben ook heel nuchter.
Gebeurd is gebeurd, en van de gebeurtenissen leer ik.
Elk incident had een andere reden, en van elk incident heb ik een andere les geleerd.
Zo heb ik geleerd dat ik niet meer op een hondenschool kan komen, tenzij hij een muilkorf draagt, en omdat ik dat niet wil, ga ik daar niet naartoe.
Ik heb geleerd dat het beter is om hem aan een muilkorf te laten wennen voor het geval we gaan verhuizen, en om dat ding op zak te houden mocht het nodig zijn hem om te doen.
Ik heb geleerd dat ik nooit meer moet proberen om hem vriendjes te laten worden met een reu, ook al lijkt het goed te gaan.
En zo heb ik nog wel meer dingen geleerd.
Maar mensen maken wel eens een foutje, en ik heb niet één keer ontkend dat het fout was om dit te proberen met Max.
Ik heb niet één keer een excuse gemaakt, of mezelf willen verdedigen vanwege dit incident.
Het was gewoon mijn fout, mijn keuze, en de gevolgen zijn voor mezelf.
Wat wil je dat ik nog meer zeg?