Moderator: moderatorteam
Nanna schreef:Ik zou het zelf met een jong gezin ook niet zoeken in een hollandse herder, kruising of niet.
Met Oor heb je natuurlijk geluk gehad, dat geluk zou ik niet tarten nu.
Ga als je er aan toe bent lekker op zoek naar een gezellige gezinshond. Iets heel anders qua uiterlijk anders ga je nog meer vergelijken. Er komt vast wel iets op je pad.
en ook zonder streepjes zijn ze leuk
Toen Puchu overleed bijna 2 jaar geleden, was er voor het eerst in 20 jaar helemaal geen hond hier (daarvoor altijd 2 honden, dus er was er altijdmijke schreef:@lucie Dat doet me goed om te lezen. Al geloof ik het nu helemáál nog niet (gevoelsmatig), het geeft toch een beetje hoop.
maar ik dacht dat het een reu was, en mijn man 
Niet alleen in huis, maar ook in mijn lichaam. Hoe sterk dat spiergeheugen is, hoe ik me al schrap zet voor haar blije sprong als ik thuis kom, m'n handen al de voerbak willen pakken na het afruimen, waar en hoe ik ga zitten op de bank zodat ze er naast kan, het gevoel van de riem in mijn hand tijdens het lopen, inhouden op de plek waar ik haar aanlijnde, dat mijn ogen haar steeds zoeken op de bank als ik snachts naar de wc ga, het gevoel van haar zachte vacht te aaien voel ik nog bijna letterlijk in mijn handen. Dat ik steeds denk haar nagels op het laminaat te horen, of haar droomgeluidjes snachts als ik slaap, dat de kat voorbij loopt en ik echt héél even denk Oor te zien. In mijn oren, ogen, handen en lijf is ze gewoon nog zo vreselijk aanwezig. En dan dus ook telkens het besef dat ze er dus niet écht meer is.ZorroMax schreef:En alles in huis herinnert aan Oortje...…
Ja, bij mij wel ja, omdat ik haar precies kon lezen, zo precies wist waar ik op moest letten dat het automatisch ging, de subtielste signalen ongemerkt al doorhad en daardoor ging het allemaal vlekkeloos. Maar in het theoretische geval dat ik haar zou hebben moeten herplaatsen zou ik haar zeker niet als gezellige gezinshond neergezet hebben.Nanna schreef:Daar is niks mis meemijke schreef:Ik krijg echt vreselijk jeuk van een "gezellige gezinshond"Oor was dat toch ook?
Ze is heus heel leuk, maar ik zou niet gelukkig worden als ik haar alleen zou hebben.
mijke schreef:Ja, bij mij wel ja, omdat ik haar precies kon lezen, zo precies wist waar ik op moest letten dat het automatisch ging, de subtielste signalen ongemerkt al doorhad en daardoor ging het allemaal vlekkeloos. Maar in het theoretische geval dat ik haar zou hebben moeten herplaatsen zou ik haar zeker niet als gezellige gezinshond neergezet hebben.Nanna schreef:Daar is niks mis meemijke schreef:Ik krijg echt vreselijk jeuk van een "gezellige gezinshond"
Maargoed, ik vrees dat het toch wel op zoiets zal uitdraaien uiteindelijk. De eisen zijn met 2 hummels straks toch wel veranderd, ik ga minder tijd hebben voor de opvoeding van een nieuwe hond en een nieuwe hond groeit niet net als Oor mee vanaf het begin zodat ze rustig kan wennen. Maar de kans dat ik op een typische gezellige gezinshond echt verliefd wordt lijkt me buitengewoon klein.
Joh, ik ben van vechthond naar kuttelikkertje gegaan en hij is echt niets minder hoor.
Een stamboom streep uit wel overwogen lijnen zie ik zo passen als actieve gezinshuis hond, de gemiddelde xHH absoluut nietlucie schreef:ach, een tijdje geleden zocht iemand een hond voor in een gezin met kleinere kinderen en daarbij werd de mechelaar warm aanbevolen. toen ik zei dat ik het nou direct een ideale gezinshond vond (als ras in zijn algemeenheid) was daar niets van waar
Hier in de straat heeft iemand sinds een maand of 3 exact zo'n kruising en leukkkFotogravinnetje schreef:Ik zie een leuke kruising met hoofdzakelijk labrador en boxer wel passen bij jullie. Onstuimig en druk misschien, maar buiten dat wel veilig voor vriendjes die in huis komen.
Maar om op je vraag aan mij terug te komen: Boomer was een labrador, Joris een boerenfox en Paco is een spaniëlmix (cocker met een grotere maat spaniël, zoals heidewachtel of een van de Franse epagneuls). Dus dat zijn nog best verschillende rassen. Bij Gait kijken we inderdaad wel een beetje anders, omdat we zijn ouders en grootouders ook vrij goed kennen (alleen Elco's vader niet) en je dus bepaalde karaktertrekken aan een van de (groot)ouders kunt linken. En misschien ook wel omdat we Elco natuurlijk ook nog hebben
al zijn er natuurlijk uitzonderingen (willem). Boxers... kan grappig zijn maar ik val er niet voor. Te lelijk en te veel kwijl. Haha, nou dank je, maar zo'n hondenfluisteraar ben ik nou ook weer niet hoor. Ik denk dat ik er heus wel een beetje wat van kan maar ik snap lang niet alle honden even goed hoor. Oor reageerde, leerde en gedroeg zich altijd exact zoals ik van een hond verwachtte. Bij opvangpup Skittles was dat echt een héél ander verhaal haha. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat een hond bij me past, als dat zo is ben ik er best goed in, zeg maar bovengemiddeld als ik mezelf vergelijk met het gemiddelde baasje in het park, maar er zijn best honden die voor mij echt een slag te veel kunnen zijn, of die ik gewoon niet goed begrijp. Of irritant vind, dat ook vooral, ik vind eigenlijk heel vaak andermans hondjes maar irritantCaro schreef:Hij zit ook bij mensen die feilloos met een hond om kunnen gaan, maar dat kan Mijke ook.
Ohja, ja wel met de fokker van Oor, maar de ouders van Oor zijn na daar nest gecastreerd en al die krakers zijn inmiddels ook volwassen geworden, dat woont en fokt niet meer zo met elkaar als 8 jaar terugDagmar schreef: Heb je geen contact meer met die mensen van de krakershondjes?
.mijke schreef:Ja, het was echt een nachtmerrie. Ik besefte me eigenlijk laatst pas dat ze écht dood is. Naarmate de tijd verstrijkt wordt het iets makkelijker, maar tegelijkertijd is het ook steeds langer geleden dat ik haar zachte vachtje nog aaide, haar hoofdje zoende, en hoe langer het geleden is hoe duidelijker het is dat ze echt, écht niet meer terugkomt.
