Moderator: moderatorteam
Ik zeg toch niet dat ze niet volgt?Stang schreef:Ik zeg toch ook dat ze volgt?MARC_S schreef:Ja? Dan blijft het toch precies hetzelfde? Opvolgen is schijnbaar niet zo motiverend, trekken of niet volgen levert schijnbaar meer op, anders volgde ze welStang schreef:Ho, hoIk had het over het opvolgen van een commando en niet over aanleren.
Ik had het over het geven van een correctie als ze niet volgt, dat zeg je net zelf nl 
Ik verwacht ook helemaal niet dat als een hond je begrijpt hij dan ook perse luistert. Wuilus luisterde naar niemand behalve mij of diegene moest snoep hebben.Chatterbox schreef:Marc, je zet me aan het denken...
Je hond positief commando's aanleren is heel erg leuk! Maar waarom verwachten we dat als de hond een commando begrijpt dat hij hem ook altijd opvolgt. De hond weet wat we bedoelen, wij zijn de baas, dus moet hij gewoon luisteren... Zodra een hond doorheeft dat het opvolgen van een commando hem niks oplevert of dat hij daar zelfs wat leukers voor moet laten is het dan zo raar dat hij denkt: bekijk jij het maar...
Aan de andere kant kom je met je hond gewoon in situaties dat hij moet luisteren (voor zijn eigen veiligheid of voor die van andere) en wat doe je dan op zo'n moment? Heb je dan nog tijd om een snoepje of een bal te pakken en jezelf zo leuk mogelijk te maken?
Dat niet volgen is maar zeeeeeeeer zelden, dan heb je het misschien over 1 of 2 keer per jaar als ze net even afgeleid is en toevallig haar aartsvijand aan de overkant van de straat ziet lopen. En dan krijgt ze dus een correctie, maar zodra ze weer netjes volgt wordt er uiteraard ook weer goed beloond.MARC_S schreef:Ik zeg toch niet dat ze niet volgt?Stang schreef:Ik zeg toch ook dat ze volgt?MARC_S schreef:Ja? Dan blijft het toch precies hetzelfde? Opvolgen is schijnbaar niet zo motiverend, trekken of niet volgen levert schijnbaar meer op, anders volgde ze welStang schreef:Ho, ho
Wat ik hier nu schrijf is meer algemeen dan op jou gericht, ik weet dat je erg goed en positief met je honden omgaat
Je gaat natuurlijk pas belonen wanneer hij wel goed gedrag laat zien. Achter de eenden aan = correctie netjes bij je komen zitten = beloning.Eline* schreef:je snapt niet wat ik bedoel.Ca Cajuina schreef:Ik snap wel wat je bedoelt. Ik zie het dan weer net iets anders. Ik geef zeker geen correctie omdat ik gefrustreerd ben. En ik denk zelfs als je boos of gefrustreerd bent je beter de kamer uit kunt lopen dan met je hond bezig zijn omdat je op deze manier helemaal niets bereikt. Het is ook geen terrechtwijzing omdat het wordt gevolgd door een belning van goed gedrag.
Maar ik zie ook jou de vergelijking maken correctie=slecht. Omdat je de vergelijking maakt dat een ruk aan de riem als je dat correctie noemt je het probeerd te verantwoorden.
Ik denk juist als je mensen uitlegd wat corrigeren inhoud je frustatie gaat voorkomen.
Even :Het is ook geen terrechtwijzing omdat het wordt gevolgd door een belning van goed gedrag.Wat is dat voor flauwekul? Als ik Nelson op zijn kop geef omdat hij mijn eten probeert te pikken beloon ik daarna helemaal niks. In tegendeel, ik negeer hem nog even. Direct belonen na een terechtwijzing is niet slim, omdat de hond het ongewenste gedrag kan gaan gebruiken om ervoor te zorgen dat hij daarna beloond wordt, omdat hij stopt met het ongewenste gedrag. Jouw terechtwijzing wordt dan een bekrachtiger.
Dus ga je leren mensen te corrigeren. Als ik zeg corrigeer de hond. Bedoel ik dat de mensen hun hond corrigeren op de manier die voor zowel hond als baas goed is. Dat verschilt per hond en per baas en per combinatie. Dus waarom zou ik dan niet zeggen dat ze moeten corrigeren??? Een verbale correctie werkt bij de ene hond wel en bij de andere niet.Eline* schreef: Wat ik verder probeer te zeggen in mijn stukje is dat er allerlei termen door elkaar heen gebruikt worden om onkies gedrag van ons netjes te labelen. Je moet mensen niet het advies geven om gedrag te corrigeren, je moet ze uitleggen wat ze dan moeten doen. Als jij bedoelt dat ze verbaal moeten optreden moet je dat zeggen. Of iets een correctie is, een verbetering en bijsturing is kan je namelijk pas achteraf bepalen.
Als je eén ruk aan de slip geeft tegen het trekken en het helpt voor de rest van het leven van de hond was het een correctie. Moet je en geef je die ruk 2 minuten later weer..en weer..en weer is het geen correctie meer maar gefrustreerd hondje pesten. Alleen diegene vindt nog steeds dat hij aan het corrigeren is.
En ik noem even de slip om duidelijk te maken wat ik bedoel.
Uiteraard heb je verschillende graduatie is corrigeren en pas je die op verschillende momenten toeZoie schreef:En dat zal vaak voldoende zijn, maar soms niet. Als het ongewenste gedrag zeer belonend is voor de hond, zal de correctie navenant hard moeten zijn.Ca Cajuina schreef:Het valt mij op dat mensen er gelijk vanuit gaan dat een correctie gelijk staat aan een fysieke straf. Terwijl een correctie alleen maar een correctie van gedrag inhoud. Dus als ik Nee zeg tegen mijn hond op het moment dat hij iets aan het doen is. Dan geef ik een correctie.
!
Straffen bij ongewenste interactie met de baas, bv respectloos gaan domineren op de bank of het niet aan de kant gaan als je langs wil lopen is wat mij betreft van totaal andere orde als het niet uitvoeren van een kunstje.sirene schreef:Ik denk dat het goed luisteren en een goede verstandhouding meer te maken hebben met de consequentie en duidelijkheid van de baas dan met de manier waarop er getraind wordt.(de methode bedoel ik)
Kijk naar honden onder elkaar, dat gaat er ook niet bepaald zachtzinnig aan toe. En dan zouden wij opeens niet meer mogen corrigeren ?
Een hond straffen terwijl je iets aan het aanleren bent is natuurlijk niet goed. Maar ik vind dat je je hond best mag laten weten of iets wel of niet mag door een correctie.
Het gaat er denk ik om een methode te zoeken die bij jou en je hond past om je hond op te voeden.
Nee, sorry. Ik bedoel ook correcties na gedrag wat je niet tolereerbaar vindt. De tafelpoot opeten, uitvallen noem maar wat.MARC_S schreef:Straffen bij ongewenste interactie met de baas, bv respectloos gaan domineren op de bank of het niet aan de kant gaan als je langs wil lopen is wat mij betreft van totaal andere orde als het niet uitvoeren van een kunstje.sirene schreef:Ik denk dat het goed luisteren en een goede verstandhouding meer te maken hebben met de consequentie en duidelijkheid van de baas dan met de manier waarop er getraind wordt.(de methode bedoel ik)
Kijk naar honden onder elkaar, dat gaat er ook niet bepaald zachtzinnig aan toe. En dan zouden wij opeens niet meer mogen corrigeren ?
Een hond straffen terwijl je iets aan het aanleren bent is natuurlijk niet goed. Maar ik vind dat je je hond best mag laten weten of iets wel of niet mag door een correctie.
Het gaat er denk ik om een methode te zoeken die bij jou en je hond past om je hond op te voeden.
Honden die mekaar hardhandig aanpakken doen dat nooit omdat ze op zo'n moment bepaald gedrag van de ander willen zien maar altijd omdat de ander gedrag naar hen vertoond dat ze niet accepteren. Ze geven hun grenzen aan.
Als Cleo op de bank bromt omdat Martijn daar wil zitten zwiepen we haar eraf. Zonder iets te zeggen HOPLA vliegt ze van de bank.
Ging Wuilus niet aan de kant dan liep ik gewoon door, jammer als je dan een knie tegen je zijkant aankrijgt, moet je maar aan de kant gaan
Dat heeft te maken met omgangsregels, niet met opvolgen van commando's.
Maar dat pupje dat op de tafelpoot bijt weet helemaal niet wat hij verkeerd doetsirene schreef:Nee, sorry. Ik bedoel ook correcties na gedrag wat je niet tolereerbaar vindt. De tafelpoot opeten, uitvallen noem maar wat.
Ik heb mijn pup steeds afgeleid met een speeltje of brokje. Maar ik vind het niet fout als iemand anders kiest voor een correctie (stem of "bijt").
We moeten ook geen tere poppetjes van ze maken, dat bedoel ik. Want dat zijn ze niet.
Uitdagen doen vooral honden die weten dat je boos wordt en dus macht verliest als ze wat doen dat je niet goed vindt.
Dat van de bank ziepen of doorlopen als ze in de weg staan, doe ik ook hoor. Pakken ze veel beter op. Heb het ook eerst geprobeerd door te zeggen: "hallo, ik wil hier zitten"". Werkt niet. Heel raar.MARC_S schreef:Straffen bij ongewenste interactie met de baas, bv respectloos gaan domineren op de bank of het niet aan de kant gaan als je langs wil lopen is wat mij betreft van totaal andere orde als het niet uitvoeren van een kunstje.sirene schreef:Ik denk dat het goed luisteren en een goede verstandhouding meer te maken hebben met de consequentie en duidelijkheid van de baas dan met de manier waarop er getraind wordt.(de methode bedoel ik)
Kijk naar honden onder elkaar, dat gaat er ook niet bepaald zachtzinnig aan toe. En dan zouden wij opeens niet meer mogen corrigeren ?
Een hond straffen terwijl je iets aan het aanleren bent is natuurlijk niet goed. Maar ik vind dat je je hond best mag laten weten of iets wel of niet mag door een correctie.
Het gaat er denk ik om een methode te zoeken die bij jou en je hond past om je hond op te voeden.
Honden die mekaar hardhandig aanpakken doen dat nooit omdat ze op zo'n moment bepaald gedrag van de ander willen zien maar altijd omdat de ander gedrag naar hen vertoond dat ze niet accepteren. Ze geven hun grenzen aan.
Als Cleo op de bank bromt omdat Martijn daar wil zitten zwiepen we haar eraf. Zonder iets te zeggen HOPLA vliegt ze van de bank.
Ging Wuilus niet aan de kant dan liep ik gewoon door, jammer als je dan een knie tegen je zijkant aankrijgt, moet je maar aan de kant gaan
Dat heeft te maken met omgangsregels, niet met opvolgen van commando's.
Ze doen het tenslotte bij elkaar ook en dat wordt heel prima begrepen.
Ik kan je helemaal volgen hoor en ben het ook met je eens dat je eigenlijk niet mag verwachten dat je hond doet wat je zegt, simpelweg omdat je het zegt. Als je in situaties komt waarvan je verwacht dat je hond niet gaat luisteren, moet je gewoon voorkomen dat hij niet gaat luisteren door bijvoorbeeld aan te lijnen of weg te lopen. Als je hond niet luistert is op dat moment iets anders leuker en dan is het je eigen schuld dat je niet leuker bent... Als Molli losloopt en ze is ergens poep aan het eten dan kan ik 'nee' en 'hier' roepen tot ik een ons weeg (of totdat de poep op is), maar mevrouw komt echt niet. Loop ik haar kant op om haar op te halen (dat is tegenwoordig mijn tactiek) dan neemt ze nog snel een hap en komt ze mijn kant op. Ik mopper dan wel eens op haar, maar ik kan aan haar kop zien dat haar op dat moment helemaal niks kan schelen, want die poep was zoooo lekker. En eigenlijk kan ik haar dat niet eens kwalijk nemen, als ze dan bij me is krijgt ze een speelse tik op haar kont en dan huppelt ze weer verder, op zoek naar de volgende drol.MARC_S schreef:Ik verwacht ook helemaal niet dat als een hond je begrijpt hij dan ook perse luistert. Wuilus luisterde naar niemand behalve mij of diegene moest snoep hebben.Chatterbox schreef:Marc, je zet me aan het denken...
Je hond positief commando's aanleren is heel erg leuk! Maar waarom verwachten we dat als de hond een commando begrijpt dat hij hem ook altijd opvolgt. De hond weet wat we bedoelen, wij zijn de baas, dus moet hij gewoon luisteren... Zodra een hond doorheeft dat het opvolgen van een commando hem niks oplevert of dat hij daar zelfs wat leukers voor moet laten is het dan zo raar dat hij denkt: bekijk jij het maar...
Aan de andere kant kom je met je hond gewoon in situaties dat hij moet luisteren (voor zijn eigen veiligheid of voor die van andere) en wat doe je dan op zo'n moment? Heb je dan nog tijd om een snoepje of een bal te pakken en jezelf zo leuk mogelijk te maken?
Daar ben ik nu precies op het punt waar ik zijn wil
Wuilus deed een moord voor aandacht van mij, makkelijk trainbaar dus want ik hoefde het maar te vragen en ze deed het. Een aai of nog beter een echte knuffel en soms een koekje was alles dat ik nodig had. Ze kende elk commando maar waarom zou ze het moeten uitvoeren voor iemand die haar niks zegt?
Je hond moet ten alle tijden luisteren zeg je? Ik vind van niet. Ik ga uit van het luisteren als ik in staat ben op dat moment haar wereld te zijn. De momenten waarop ik dat niet kan zijn, bv op een veld met een herderteefje, hou ik haar vast. Ik weet dat ze dan de fout in zal gaan en ik weet dat luisteren teveel gevraagd is dan.
Corrigeren op zo'n moment en luisteren afdwingen is in mijn ogen echt oneerlijk en slecht voor je relatie met je hond. Je hond kan er niets aan doen dat hij/zij de omgeving op zo'n moment te belangrijk vindt om te luisteren. het is je eigen gebrek aan kunst je hond nog beter te motiveren op zo'n moment. Stel je je hond daar niet aan bloot dan ben je het eerlijkst, of je laat het gewoon gaan en stelt even geen eisen.
Ik zie me haar nog geen TT of muilkorf ophangen om te voorkomen dat ze het doet en het is dus gedrag waarvan ik accepteer dat ik op dat moment even minder interessant ben, maar ik wil wel even laten merken dat ik het niet zo waardeer...Hummeltje weet dondersgoed dat hij niet achter mensen en andere honden aan mag gaan. Als ik beloninkjes bij me heb doet hij het na ruim anderhalf jaar oefenen met hem probleemloos. Laatst was ik zijn frolicjes vergeten en bij de eerste de beste hond die hij tegenkwam verviel hij in zijn oude gedrag en was echt niet bereid terug te komen. Hij komt omdat hij weet dat ik lekkertjes heb en dat vind hij net wat belangrijker dan die hond en anders kan ik het vergeten, dan komt hij domweg niet.Chatterbox schreef:Marc, je zet me aan het denken...
Je hond positief commando's aanleren is heel erg leuk! Maar waarom verwachten we dat als de hond een commando begrijpt dat hij hem ook altijd opvolgt. De hond weet wat we bedoelen, wij zijn de baas, dus moet hij gewoon luisteren... Zodra een hond doorheeft dat het opvolgen van een commando hem niks oplevert of dat hij daar zelfs wat leukers voor moet laten is het dan zo raar dat hij denkt: bekijk jij het maar...
Aan de andere kant kom je met je hond gewoon in situaties dat hij moet luisteren (voor zijn eigen veiligheid of voor die van andere) en wat doe je dan op zo'n moment? Heb je dan nog tijd om een snoepje of een bal te pakken en jezelf zo leuk mogelijk te maken?
Dan wordt het nu tijd om met interval beloning en strakke conditionering te gaan werken.Addy schreef:Hummeltje weet dondersgoed dat hij niet achter mensen en andere honden aan mag gaan. Als ik beloninkjes bij me heb doet hij het na ruim anderhalf jaar oefenen met hem probleemloos. Laatst was ik zijn frolicjes vergeten en bij de eerste de beste hond die hij tegenkwam verviel hij in zijn oude gedrag en was echt niet bereid terug te komen. Hij komt omdat hij weet dat ik lekkertjes heb en dat vind hij net wat belangrijker dan die hond en anders kan ik het vergeten, dan komt hij domweg niet.
Addy
Dat iemand een hond niet weet te motiveren doet toch niets af aan de werking van een goed gemotiveerde hond?Inge O schreef:marc, ik krijg toch de indruk dat je compleet lijkt te vergeten dat wuilus een herder was, en dat je daardoor uit het oog verliest dat er een boél honden zijn die helemaal niet zo makkelijk te motiveren zijn, niet door een balletje, niet door een snoepje, en ook een superleuke baas is voor hun niet altijd leuk genoeg. zo is het nu eenmaal, en met hoe meer verschillende honden je traint, hoe duidelijker dit wordt.
Toch geloof ik hier niet in. Er moet iets gigantisch fout zijn gegaan waardoor die hond erg gemotiveerd is geraakt in het vertonen van agressie. Iets moet die hond getriggerd hebben en dat zal geen grenzeloosheid zijn. Een hond waar nooit druk op gezet wordt en die nooit tegengas van de baas krijgt zal nooit diezelfde persoon aan gort trekken. Dat doen ze bij pups ook niet en agressief dominante honden mag je toch licht gestoord noemen in een roedelverband als niemand ook maar een weerwoord heeft. Juist slaan, rukken en straffen zal zo'n hond op zijn strepen laten staan.verder het voorbeeld van die superleuke enkel positief opgevoede herder. prachtig hoor, als het lukt, maar jammer genoeg staan ook daar weer voorbeelden tegenover van honden die op die manier ontdekken dat er geen grenzen zijn (wat kan er absoluut niét), of tenminste, dat ze die naar willekeur zelf kunnen bepalen. het zal je niet verbazen dat ook daar weer de meer eigenzinnige rassen gebruik van zullen maken. ik heb in een ander topic onlangs nog het voorbeeld aangehaald van die 'alleen maar positief opgevoede ' hovawart, er werd ook nooit een correctie gegeven, nee, als ze uitviel naar joggers werd ze netjes aan een boom vastgelegd en genegeerd tot ze stopte met blaffen enz.
wel, die hovawart is nu dood. geëuthanaseerd. haar baasje geeft les op een 'louter positieve' hondenschool - hoe moet zij aan de mensen uitleggen wat ze moeten doen om te vermijden dat negatief gedrag escaleert? want die hovawart was écht geen verknipt exemplaar, wel een pittige tante. ze was daarbij ook nog een keer helemaal lýrisch van het baasje, en verschrikkelijk op haar gericht - maar even niét meer als het haar niet uitkwam...
Dat laatste vind ik nonsense. Een baasje dat positief traint bereikt genoeg en zal niet juiost daarom in een vals en hard corrigerend baasje veranderen. Dat laatste vind ik persoonlijk totaal uit de lucht gegrepen.en dan toch weer : waarom wordt er door zoveel mensen telkens maar weer van uit gegaan dat elk baasje dat een keer met een correctie werkt dit doet uit frustratie? ik corrigeer (behalve voor het volgen, dat doe ik exact zoals wil beschrijft, moet je eens proberen (sanneke
weet je wanneer baasjes vaak uit frustratie gaan corrigeren? als ze een héle poos louter positief hebben gewerkt, en er (uiteraard door gebrek aan ervaring) geen goede resultaten mee bereiken....en dan barst plots het bommetje, en krijgt de hond de frustratie van de afgelopen weken naar zijn kop.
ikzelf werk trouwens nooit never met de slipketting, wat niet wil zeggen dat ik niet eens een keer even heel kort inwerk met de lijn.
ik corrigeer af en toe wel. heel af en toe, ivm. opvoeding, niet tijdens training. en als ik dan mensen bij ons op de hondenschool hoor zeggen dat ze jaloers zijn op het geduld dat ik met mijn honden kan opbrengen, zal het zeker allemaal nog wel niet zo gefrustreerd overkomen?
Die staat daar boven en heeft alle touwtjes in handen door de kundigheid en het vertrouwen dat hij geeft aan de andere honden. Ze rekenen op hem en niet op slaag van hem Iedereen mag op zijn eigen manier gaan trainen, maar ga nou niet beweren dat de meeste gefrustreerde baasjes, baasjes zijn die positief trainen. Ik heb les gehad op zowel een clickerschool als bij een KC die niet positief trainde en de verschillen waren heel duidelijk. Op de clickerschool was iedereen vrolijk met z'n hond bezig en op de KC werd er constant aan riemen getrokken, 1 hond die steeds piepte omdat z'n oor tussen de slipketting kwam, hondjes die door de lucht vlogen... Mensen raken gefrustreerd omdat ze al tig keer aan de riem getrokken hebben en de hond nog steeds niet doet wat ze willen.weet je wanneer baasjes vaak uit frustratie gaan corrigeren? als ze een héle poos louter positief hebben gewerkt, en er (uiteraard door gebrek aan ervaring) geen goede resultaten mee bereiken....en dan barst plots het bommetje, en krijgt de hond de frustratie van de afgelopen weken naar zijn kop.
Dat ben ik met je eens maar Hummeltje is een buitenlands zwervertje die ik uit een dodingsstation gehaald heb met behoorlijk wat gedragsproblemen. Samen met een goede gedragstherapeut hebben we het gros eruit gekregen. Bij Hummel is alles opbouwen en dit is inderdaad de volgende stap. In het begin kreeg hij echt om de tel een lekkertje, dat is inmiddels ook al afgebouwd naar de momenten waarop ik hem roep en laat zitten, dan pas krijgt hij iets. In het begin kon ik hem alleen maar aanlijnen met een lekkertje voor zijn neus. Nu weet hij dat hij netjes moet komen want anders krijgt hij niets. Met Hummeltje werken we heel langzaam en stapje voor stapje bouwen we uit en ik moet zeggen dat ik echt heel trots ben op wat ons Hummeltje allemaal al bereikt heeft.MARC_S schreef:Dan wordt het nu tijd om met interval beloning en strakke conditionering te gaan werken.Addy schreef:Hummeltje weet dondersgoed dat hij niet achter mensen en andere honden aan mag gaan. Als ik beloninkjes bij me heb doet hij het na ruim anderhalf jaar oefenen met hem probleemloos. Laatst was ik zijn frolicjes vergeten en bij de eerste de beste hond die hij tegenkwam verviel hij in zijn oude gedrag en was echt niet bereid terug te komen. Hij komt omdat hij weet dat ik lekkertjes heb en dat vind hij net wat belangrijker dan die hond en anders kan ik het vergeten, dan komt hij domweg niet.
Addy
Je zoekt simpele situaties uit en vraagt daar meer van de hond. Een simpel kom hier is niet voldoende want je eist er een zit bij bv. De hond beloon je dan om de zit in combinatie met de kom hier en je geeft de helft van de tijd een frolic en de andere helft van de tijd gooi je bv een stok of doet echt gek met hem zodat hij dat ook erg grappig en leuk gaat vinden.
Op die manier maak je jezelf onvoorspelbaar en zal de hond nog beter zijn best gaan doen. Je zal zien dat het dan niet alleen maar om frolics gaat op den duur.
Ik heb Wuilus leren hierkomen door elke keer als ze niet kwam te fluiten en direct een stok te pakken om te gooien. Ze was dan binnen 2 seconde bij me en dan gooide ik de stok. Op den duur gooide ik niet altijd meer maar kreeg ze soms een koekje of aaide ik haar alleen met allemaal gekke stemmetjes en blijheid erbij.
Dat heeft er voor gezorgd dat ze alleen maar veel beter ging luisteren want ik werd erg spannend en onvoorspelbaar wat betreft wat ze kreeg van me.
Met alleen en altijd een koekje eist je hond dat ook en anders zak je maar in de poep denkt hij
Hoi Martijn,Martijn schreef:Cleo is zo'n moeilijk te motiveren hond. Balletjes of stokken daar reageert ze uberhaupt niet op en eten is lekker maar niet altijd haar prioriteit. Ze reageert het beste op wild spelen maar ook dat is niet altijd genoeg om haar kop er bij te houden.
Maar ook correcties hebben een heel beperkt effect op haar. Ze vind het absoluut vervelend om gecorrigeerd te worden maar dat betekent bij haar niet dat ze het koste wat kost gaat vermijden.
Lastig hoor.
Wie er verdere tips heeft is welkom want hoewel het best goed met haar gaat zou ik het heel fijn vinden om haar iets sterker aan me te binden.
Maar dit betekent dat je de hond d.m.v. correcties duidelijk maakt wat de bedoeling is, dit kan toch net zo goed d.m.v. belonen van goed gedrag. Het lijkt me makkelijker leren als je weet wat wel goed is, dan wanneer je allerlei gedrag kunt vertonen, maar overal, behalve dat ene (waarvan je nog niet weet wat het is) voor afgestraft wordt. Stel dat je op school allemaal rode strepen door je werk krijgt, maar niemand vertelt je wat er dan wel van je verwacht wordt. Ik denk dat je snel het plezier in school verliest.Wil de hond schreef: Ik heb zoveel honden meegemaakt die niet wisten dat ze niet aan de riem hoorden te trekken en toch binnen hele korte tijd en met een minimaal aantal goed uitgevoerde korrekties prima begrepen hadden dat trekken aan de lijn niet hoort.
Ik weet niet of je haar wel eens apart meeneemt, maar dat werkt hier bij alle honden echt goed. Gewoon een uurtje mee naar het bos met jou alleen zonder de rest van de honden. Dan probeer ik ook echt alleen met de hond bezig te zijn en niet met de omgeving. Het maakt hier echt veel verschil.Martijn schreef:Cleo is zo'n moeilijk te motiveren hond. Balletjes of stokken daar reageert ze uberhaupt niet op en eten is lekker maar niet altijd haar prioriteit. Ze reageert het beste op wild spelen maar ook dat is niet altijd genoeg om haar kop er bij te houden.
Maar ook correcties hebben een heel beperkt effect op haar. Ze vind het absoluut vervelend om gecorrigeerd te worden maar dat betekent bij haar niet dat ze het koste wat kost gaat vermijden.
Lastig hoor.
Wie er verdere tips heeft is welkom want hoewel het best goed met haar gaat zou ik het heel fijn vinden om haar iets sterker aan me te binden.
Als je het goed aanpakt heb je binnen 10 minuten een hond die al heel aardig doorheeft wat wel en niet kan, en binnen hooguit enkele dagen is het hem zo duidelijk dat er niet meer gekorrigeerd hoeft te worden.Belle schreef:Maar dit betekent dat je de hond d.m.v. correcties duidelijk maakt wat de bedoeling is, dit kan toch net zo goed d.m.v. belonen van goed gedrag. Het lijkt me makkelijker leren als je weet wat wel goed is, dan wanneer je allerlei gedrag kunt vertonen, maar overal, behalve dat ene (waarvan je nog niet weet wat het is) voor afgestraft wordt. Stel dat je op school allemaal rode strepen door je werk krijgt, maar niemand vertelt je wat er dan wel van je verwacht wordt. Ik denk dat je snel het plezier in school verliest.Wil de hond schreef: Ik heb zoveel honden meegemaakt die niet wisten dat ze niet aan de riem hoorden te trekken en toch binnen hele korte tijd en met een minimaal aantal goed uitgevoerde korrekties prima begrepen hadden dat trekken aan de lijn niet hoort.
Ik weet niet precies wat voor een verleden Cleo heeft, maar ik maak gemakshalve uit je verhaal op dat ze pas toen ze volwassen is geworden bij je (een mens dus) is gekomen? Ze is een herplaatser? Ze heeft weinig met mensen als zijn de baasje te maken gehad? In dat geval zijn er waarschijnlijk wel grenzen in wat je met haar bereiken kan, maar laat je daardoor vooral niet uit het veld slaan. Hoe lang heb je Cleo al? Eigenlijk kan ik beter even afwachten wat je antwoorden op deze vragen zijn voordat ik in het wilde weg iets ga zeggen.Martijn schreef:En een goed idee.Joy C schreef:Hoi Martijn,Martijn schreef:Cleo is zo'n moeilijk te motiveren hond. Balletjes of stokken daar reageert ze uberhaupt niet op en eten is lekker maar niet altijd haar prioriteit. Ze reageert het beste op wild spelen maar ook dat is niet altijd genoeg om haar kop er bij te houden.
Maar ook correcties hebben een heel beperkt effect op haar. Ze vind het absoluut vervelend om gecorrigeerd te worden maar dat betekent bij haar niet dat ze het koste wat kost gaat vermijden.
Lastig hoor.
Wie er verdere tips heeft is welkom want hoewel het best goed met haar gaat zou ik het heel fijn vinden om haar iets sterker aan me te binden.
Jij hebt naast Cleo ook Dapper toch?
Wat als je nu eens (misschien doe je dat al hoor) alleen met haar erop uittrekt en spelletjes met haar doet, maar dan ook even helemaal alleen met haar, verder ook geen andere mensen erbij? Ken je ergens een afgsloten terrein o.i.d. waar je haar los kunt laten, zonder dat ze wegloopt? Jij kan dan bijv. momenten van spel afwisselen met zelf het spel te stoppen en compleet even geen interesse in haar te tonen. Dus na het zeggen van "genoeg" of iets van soortgelijke strekking niet meer wild spelen. Ben benieuwd wat ze dan doet? Gaat ze dan de grenzen van dat terrein opzoeken om verder te kijken naar iets anders interessants? Wellicht kun jij je dan verstoppen, kijken of ze jou zoekt? Het is maar een idee.
Ik neem cleo eigenlijk niet vaak alleen mee. Dapper moet dan alleen thuis blijven en dat vind hij verschrikkelijk. Dapper en Cleo zijn wat dat betreft een eenheid.
Ik doe het weelsn als Marc er is maar dapper vind dat niet echt relevant.
Misschien moet ik het daarom juist wel doen maar stelselmatig heb ik het nog niet gedaan.
Je hebt absoluut gelijk dat Cleo meer oog voor mij heeft als dapper er niet is maar dat zit hem volgens mij vooral in het feit dat er iets ongewoons aan de hand is. Als ze daar aan gewend is is het effect ook weg denk ik. Behalve dat deel van het effect dat ze met minder wegkomt. Nu is het vaak zo dat Dapper mijn aandacht opeist en cleo op de grens van wat wel en niet mag gaat zitten.
Wegloppen doet Cleo niet. Ze is zelfverzekerd en onafhankelijk en gaat graag op jacht als de omgeving daarnaar is maar ze houdt wel een oogje in het zeil. Als ik haar wilde dumpen zou dat makkelijk gaan maar als ik gewoon doorloop is ze in het ergste geval 2 minuten buiten zicht. Veel te lang natuurlijk en ik laat dat eigenlijk niet meer gebeuren maar ik wil aangeven dat ze niet wegloopt.
Van de week had ik de omelet van marc meegenomen en daar deed ze best veel voor maar zelfs dan (met honger en omelet) is dat niet altrijd voldoende. Ook wilde spelletjes niet. Voor een knuffel doet ze wel veel maar je kunt niet altijd en overal op je hurken met je hond gaan knuffelen.
Je moet natuurlijk wel in de gaten houden dat het concept "baas" voor haar pas is gaan bestaan toen ze zo goed als volwassen was. Ik denk dat dat ook beperkingen geeft in wat je uiteindelijk kunt bereiken. Wat vind jij?
Je hebt haar al 3 jaar? Owww. Ik dacht misschien dat door de tijd er wellicht nog het 1 en ander positief zou veranderen. Maar, desalnietteplus, ik zou het toch proberen. Alleen met haar aan het "werk" zeg maar. Ik zie thuis dus ook echt verschil als ik met 1 hond bezig ben of met alle drie tegelijk. Dan proberen ze ook iets stiekums te doen, terwijl als ik ze alleen heb dat wel uit hun hoofd laten. Ook zijn ze minder snel afgeleid dan. Let Cleo heel erg op Dapper?Martijn schreef:Precies. En ik heb haar nu 3 jaar.MARC_S schreef:Ik zal wel even antwoorden
Cleo is met 8 weken gevonden op een plaats waar eerder een circus stond en daar dus door achtergelaten als kleine pup in Spanje.
Toen is ze met haar broer meen ik en nog tientallen honden in een opvangstation beland en heeft daar nog een jaar gezeten tussen heel veel andere honden.
Na een jaar is ze naar een gastgezin in nl gekomen en daar heeft Martijn haar opgehaald.
Het eerste jaar heeft ze dus non stop in een terrein met heel veel andere honden gezeten zonder individueel contact met mensen, die brachten alleen voer naar de groep honden.
Ik vind het dus ook een klein wonder dat ze zo makkelijk en goed gesocialiseerd lijkt in huis en op straat.
Straffen werkt vaak als bekrachtiger op mensen..omdat de onaangename prikkel stopt wordt het beloond en vaker herhaald. Eenmaal in de spiraal van corrigeren wordt er veelal dus ook vaak meer en harder gecorrigeert dan nodig. Mensen werken namelijk net als honden.Chatterbox schreef:Iedereen mag op zijn eigen manier gaan trainen, maar ga nou niet beweren dat de meeste gefrustreerde baasjes, baasjes zijn die positief trainen. Ik heb les gehad op zowel een clickerschool als bij een KC die niet positief trainde en de verschillen waren heel duidelijk. Op de clickerschool was iedereen vrolijk met z'n hond bezig en op de KC werd er constant aan riemen getrokken, 1 hond die steeds piepte omdat z'n oor tussen de slipketting kwam, hondjes die door de lucht vlogen... Mensen raken gefrustreerd omdat ze al tig keer aan de riem getrokken hebben en de hond nog steeds niet doet wat ze willen.weet je wanneer baasjes vaak uit frustratie gaan corrigeren? als ze een héle poos louter positief hebben gewerkt, en er (uiteraard door gebrek aan ervaring) geen goede resultaten mee bereiken....en dan barst plots het bommetje, en krijgt de hond de frustratie van de afgelopen weken naar zijn kop.
.
