




Moderator: moderatorteam
Ik ookMarion en Mathieu schreef:Hoi allemaal,
Het is niet mijn bedoeling om op gevoelige tenen te trappen, maar ik heb de hulphond niet uitgevonden, maar heb er wel hele mooie dingen van gezien, zowel voor en door de hond als zijn/haar baas.
Groetjes, Marion
als ik denk dat ik weet wie jij bentMarion en Mathieu schreef:Hoi Ien,
Wat leuk! Dus jij woont bij mij in de buurt? Misschien komen we elkaar wel eens tegen, ik doe heel vaak boodschapen bij jou in het "dorp".
Groetjes, Marion
Ten eerste huil ik niet zo gauw.Martijn schreef:Wat mij betreft niet.billy schreef:Ik snap het niet hoor Martijn, ik ken iemand met een blindegeleide hond een kortharige collie, die hond heeft het echt heel goed. Zal vragen of ik wat foto's of haar site mag neerzetten, maar weet niet of dat zin heeft.
Wee je wat ik niet snap? Dat we met zijn allen in huilen uitbarsten als we over hondengevechten horen, echten is voor een hond een doodnormaal gedrag. Maar als we een hulphond zien die gedoemd is om levenslang op zijn tenen te lopen, die niet op directe hulp mag rekenen als hij ziek is (niet zien is niet weten) en nooit echt hond mag zijn en dan heb ik het niet over een kwartiertje hollen.
Het plezier dat de eigenaar er aan ontleent begrijp ik ja, maar wat heeft het hondje er aan om bij iemand te wonen die een hond heeft genomen met minder dan zuivere motieven?En ik ken iemand hier in het dorp met een hulphond , een malthezer, door de hond kan ze zelfstandig wonen
Een hond goed verzorgen is een redelijk heftige taak, daar moet je mee beginnen omdat je dat graag wilt doen. Niet omdat je iets aan de hond moet hebben.
Nee, het gaat meestal niet goed.Ik zie het probleem niet zo, tuurlijk zal het niet altijd goed gaan
Als een hond een hond bij iemand die niets mankeert van alles tekort komt vinden we dat toch ook niet acceptabel? Waarom dan nu ineens wel?maar dat is met zoveel honden zo die bij mensen zijn die niets mankeren.
Het is jammer dat je alleen de slechte voorbeelden heb meegemaakt.Maar als we een hulphond zien die gedoemd is om levenslang op zijn tenen te lopen, die niet op directe hulp mag rekenen als hij ziek is (niet zien is niet weten) en nooit echt hond mag zijn en dan heb ik het niet over een kwartiertje hollen.
De mensen die een hulphond hebben willen ook graag een hond in huis hebben. Er zal er vast wel 1 of 2 tussen zitten die anders geen hond hadden gehad maar over het algemeen is het een keuze die ze anders ook gemaakt zouden hebben.Het plezier dat de eigenaar er aan ontleent begrijp ik ja, maar wat heeft het hondje er aan om bij iemand te wonen die een hond heeft genomen met minder dan zuivere motieven?
Een hond goed verzorgen is een redelijk heftige taak, daar moet je mee beginnen omdat je dat graag wilt doen. Niet omdat je iets aan de hond moet hebben.
Vertel??Nee, het gaat meestal niet goed
Dat denk ik ook.Branka schreef:Ik denk dat het met de baasjes hulphonden net zo is als met de baasjes van 'gewone' huishonden: je hebt er goede en slechte tussen zitten.
Ik ken b.v. ook een blinde man die absoluut geen geleidehond wil. Waarom niet? Hij heeft niets met honden. Goede keuze van hem dus.
Ik reageer op jouw puntMartijn schreef:Wat is je punt? Dat het niet uitmaakt als je niet kan zien?chrico schreef: Het is jammer dat je alleen de slechte voorbeelden heb meegemaakt.
De blinden met hond die ik ken letten juist heel erg op hun hond en zodra zij het idee hebben dat de hond wat heeft word er meteen gereageerd.
Niet zien betekend niet meteen niet weten.
Hoeveel mensen "zien" het niet dat hun hond wat heeft terwijl de hond geen hulphond is.
Waar heb je die hond dan voor nodig?
Ik ken inderdaad ook honden die het prachtig vinden om de krant en allerlei andere dingen naar de baas te brengen, dat is in wezen tenslotte 'natuurlijk' apporteergedrag. En de ijskast open maken... die van mij zou dat ook wel willen leren.Stang schreef: Daarnaast worden de honden er natuurlijk wel op geselecteerd. Er zijn honden die het prachtig vinden om van alles voor het baasje te doen, dus dat lijkt me absoluut geen 'straf' voor die honden.
Ik was vorige week bij degene met een blindengeleidehond en ja ik mocht haar niet aanhalen, nou dat is geen ramp toch.Hanneke2 schreef:Ik ken inderdaad ook honden die het prachtig vinden om de krant en allerlei andere dingen naar de baas te brengen, dat is in wezen tenslotte 'natuurlijk' apporteergedrag. En de ijskast open maken... die van mij zou dat ook wel willen leren.Stang schreef: Daarnaast worden de honden er natuurlijk wel op geselecteerd. Er zijn honden die het prachtig vinden om van alles voor het baasje te doen, dus dat lijkt me absoluut geen 'straf' voor die honden.Niks mis mee als je daar als baas van weet te profiteren, lijkt me.
Maar wat ik dus gewoon niet snap van hulphonden is dat andere huisgenoten de hond moeten negeren. Nou zal de ene hond daar anders op reageren dan de andere, maar het lijkt me *juist* voor een hulphond prettig als er andere mensen in huis zijn die af en toe even lekker met de hond kunnen spelen of uren kunnen wandelen. Volgens mij blijft het 'werken' dan ook veel leuker. En dan zal die hond misschien een keer niet meteen de telefoon opnemen omdat hij met een kind en een balletje bezig is. Nou nou, wat erg. Dan neemt het kind de telefoon op, toch?
Ik heb niks tegen hulphonden, zolang ze maar een redelijk normaal hondenleven kunnen leiden. Maar het wordt in mijn ogen 'zielig' als er sprake is van afleren van allerlei natuurlijk gedrag. Zoals bij blindegeleidehonden. Ik zie er wel eens eentje lopen met zo'n strak vooruitkijkend bekkie, krampachtig proberend om *niet* te kijken naar andere honden of andere interessante dingen, en dat vind ik gewoon triest.
Kan je me dat eens uitleggen? Als je nou niet voor jezelf kan zorgen..hoe in hemelsnaam dan goed voor je hond? Ik snap dat niet zo goed.chrico schreef:Blind zijn wil niet zeggen dat je geen goede baas kan zijn voor een hond omdat je ogen het laten afweten.
Ik vind het altijd een beetje lastig discusieren als de maatstaaf van wat wel of niet goed is wordt gemeten door het feit dat het altijd slechter kan...dus het is goed.Het feit dat ook ziende mensen wel eens niet direct iets opmerken doet niet af aan het feit dat een blinde het ieder geval niet op zal merken. Als die zijn hond wordt platgereden moet ie op straat gaan voelen waar ie ligt.chrico schreef:Wat versta je onder voor jezelf zorgen? Blinden hebben grotendeels buitenshuis de hond nodig maar redden zich binnenshuis prima.
Het niet zien als je hond zich verwond klopt, dat kan ik niet ontkennen. Maar als jij een langharige hond heb zien wij dat ook niet zo snel, pas als het bloed door het haardek lekt, dan zien wij het. Dat soort verwondingen worden ook snel opgemerkt doordat de baas contact heeft met zijn hond en anders ziet de partner dat wel. En zoniet, dan hoor je het zodra de hond de wond gaat schoonlikken.
Een hond die ongelukkig is of zich ziek voelt en bij een baas woont die een band heeft met zijn hond word ook opgemerkt vanwege de houding en lichaamstaal die de hond spreekt.
Wij zien ook wel eens iets later dat de hond een wondje heeft. die je niet eens is opgevallen.
Misschien ben ik wel te nuchter en probeer ik niet iedereen over 1 kam te scheren, maar ik denk niet dat hulphonden het slechter hebben dan de meeste huishonden.
Daarbij gaat men er vaak van uit dat blinde mensen alleenstaand zijn en er dus geen ziende controle op de hond is.