Honden en baby's

[kitty]

Mijn honden waren 3 en 1 toen Jasmijn werd geboren. Nadat ik na 5 dagen uit het ziekenhuis kwam heb ik Jasmijn eerst even in de box gezet in de maxicosi en uitgebreid de honden begroet. Daarna heb ik ze kennis laten maken en van mij mogen ze aan haar snuffelen en likken.
Het is altijd prima gegaan. De tijd dat kindjes gaan kruipen en lopen vind ik gevaarlijker. Ik zie hier in huis dat ze voor de honden sinds kort 'pupaf' is en dat ze haar haar plaats in de roedel willen wijzen. Daar een kind van nog geen anderhalf natuurlijk niet op hun signalen let ben ik daar iedere minuut bij en houd ik het heel goed in de gaten.
Andere kinderen die hier komen moeten ook gewoon kennis maken met mijn honden. Wordt het te druk met spelende kinderen zet ik de honden weleens achter een hekje of in de gang omdat ik dan niet constant op kan letten.


Mijn honden zijn alles voor me, zowel voor als na de geboorte van Jasmijn. Natuurlijk moeten ze zich aanpassen aan een kind erbij maar ik doe nog net zoveel met ze en ze mogen nog hetzelfde als voor Jasmijn er was. Ik denk dus dat het heel erg van jezelf afhangt hoe honden zich opstellen na de geboorte van een kind. Mijn honden lagen gezellig bij mij en Jasmijn in het kraambed

[dropje]

onze honden zijn kinderen gewend en vooral baby's in de familie worden
direct geaccepteerd.
ze dringen zich ook niet op aan een baby familie of niet.
met grote kinderen is het vaak snel duidelijk wanneer ik extra op moet letten.
sommige kunnen echt kijken alsof ze nog nooit een hond gezien hebben.
Daar voelt vooral doerak zich ongemakkelijk bij.
Die kinderen krijgen dan de instructie net te doen of de hond er niet is en leg uit waarom.
Ik heb wel eens meegemaakt dat een kindje dat met mijn zoontje mee uit school kwam eigenlijk meer voor de hondjes kwam dan voor mijn zoontje

[selina en dallas]

Hier gaat het prima tussen Dallas en de kinderen
Dallas ligt eigenlijk altijd bij 1 van de volwassenen.

Maar ik heb het altijd zo gedaan met onze honden en kinderen die op bezoek komen:

De hond mag altijd kennis maken met het kind, het kind komt tenslotte op zijn terrein. Altijd onder begeleiding. ook leg ik de kinderen uit dat ze niet ongevraagd aan de hond mogen komen.
Bij kleine kinderen hou ik het altijd goed in de gaten.

[Konni]

Moeder vind het goed, vader absoluut niet.
Wat dan ??

Tis jouw huis, en daar woont je hond. En als dat visite niet aanstaat....

Ik wil best rekening houden met iemand die bang is, en Jessie is de ideale hond om over die angst heen te komen, kalm en beheerst en zo.
Maar als iemand in mijn huis het waagt om mijn hond weg te "stompen"
Familie of niet..............goodbyeeeeeeeeeeee..


Ik denk trouwens zowiezo dat de situatie bij je (zwager was het?) er op neer komt, dat de hond weg zal moeten. Of vanwege zijn angst/hekel aan, of vanwege de jaloersheid die gaat ontstaan omdat hij er niet meer bij mag horen.
En eerlijk gezegd, vind ik dat niet eens zo vreselijk. Een sociaal dier ineens Bannen uit het gezinsleven moet vreselijk zijn voor dat beest.....

[iones]

Ik heb niet zoveel met kinderen, maar wel veel met honden. Heb er zelf 2, een senior die in mei 14 wordt, een fel hondje. En een jonge hond, onlangs 1 geworden, nog steeds pup achtig. Een heel zachtmoedig en lief dier. Maar mijn zwager en schoonzusje hebben in november een kleine gekregen, Daantje. Mijn schoonzus houdt niet bijzonder van honden, is ook totaal niet met honden opgevoed. En zij houdt zich nog heel goed, want haar broers moeten er niets van weten. Die willen niet in 1 ruimte zijn met een hond. MAar mijn honden zijn bij mijn schoonzusje wel welkom in huis. Mijn zwager vindt honden heel leuk. Als ze bij ons komen nemen ze Daantje altijd mee. En zijn ogen volgen de honden overal, hij vindt het fascinerend. Bobbes, mijn jonge hond snuffelt soms wat aan hem en dat vindt hij geweldig. Polleke houdt echter afstand en het niet niet waarschijnlijk dat ze Daantje ooit zal opzoeken. Ze is totaal niet geinteresseerd ook. Maar Bobbes gaat er mogeljik de oorzaak van worden dat Daantje, als hij ouder is geworden bij zijn ouders gaat zeuren om een hond. Zijn vader zal er niet moeilijk over doen. Maar bij moeder zal hij flink moeten bewerken.

Verder moeten mensen accepteren dat er hier honden wonen, en die hoeven van niemand de kamer verlaten. Zijn ze bang voor honden, vinden ze honden vies of wat voor smoesjes dan ook, ze zullen zich moeten aanpassen. MAar ja, zulke mensen kennen wij niet. Die willen wij ook niet kennen.