Het HondenForum

Maar aandacht is juist wat je krijgt door de band met de hond goed op te bouwen.

Volgens mij is aandacht dat wat je krijgt, als je tijd investeert in je hond. Die aandacht voor elkaar is onderdeel van het opbouwen van de band met je hond. Die krijg je niet cadeau. Die krijg je niet, door hem naast je aan de riem te laten lopen en hem gezellig alleen maar met andere honden te laten spelen volgens mij.

Ik beweer niet dat je een pup continue zou moeten trainen, maar aandacht voor jou en af en toe een klein oefeningetje in de vorm van een spelletje doen.....lijkt mij toch de basis voor een goede verstandhouding. Als je pup wat ouder is, kun je het wat serieuzer aan gaan pakken. Maar volgens mij is aandacht de basis. Als je hond dat vanaf het begin niet voor je heeft, hoe kan je hem dan dingen leren?

sample schreef:

Maar aandacht is juist wat je krijgt door de band met de hond goed op te bouwen.

Volgens mij is aandacht dat wat je krijgt, als je tijd investeert in je hond. Die aandacht voor elkaar is onderdeel van het opbouwen van de band met je hond. Die krijg je niet cadeau. Die krijg je niet, door hem naast je aan de riem te laten lopen en hem gezellig alleen maar met andere honden te laten spelen volgens mij.

Ik beweer niet dat je een pup continue zou moeten trainen, maar aandacht voor jou en af en toe een klein oefeningetje in de vorm van een spelletje doen.....lijkt mij toch de basis voor een goede verstandhouding. Als je pup wat ouder is, kun je het wat serieuzer aan gaan pakken. Maar volgens mij is aandacht de basis. Als je hond dat vanaf het begin niet voor je heeft, hoe kan je hem dan dingen leren?

het enige wat ik meteen leer is hierkomen dmv snoepjes of speeltjes... de rest komt idd later... Dingen later aanleren komt vanzelf en aandacht heb je als je hem leert hierkomen in alle situaties dus andere honden, mensen, omgeving etc.
spelletje doen houd hier in met een balletje spelen of bijtrolletje....

Het is niet dat ze alleen maar aan de riem lopen en met andere honden spelen. Ik speel met stokken onderweg, met een balletje, geef onverwacht een brokje als ze naar me kijken, klak met mijn tong en als ze kijken een brokje, en meer van dat soort dingen.

Niet meer zoals bij mijn eerste pup, het boek van een bepaald iemand volgen en dan maar oefenen met zitten, af en blijf en dat soort dingen, en dan helemaal in de stress als het niet lukt.

Het moet wel leuk zijn, en dan straal je ook uit dat het leuk is en gaat de hond veel meer op je letten.

Na twee jaar begin ik het eindelijk te begrijpen geloof ik............

sample schreef:Die krijg je niet, door hem naast je aan de riem te laten lopen en hem gezellig alleen maar met andere honden te laten spelen

zal het je nog sterker vertellen: aan de riem lopen gebeurd hier bijna niet, ik ga 3 van de 4 x per dag naar het bos en daar lopen ze los... dus alleen 's avonds het laatste rondje wordt aan de riem gelopen....
Ze mogen ALS ZE WILLEN met andere honden spelen in het bos maar dan wil ik wel weten wat voor honden het zijn en of ze te vertrouwen zijn met pups... Ik ben ook geen mens die uren ergens blijft kleppen... ik loop altijd langzaam door en de honden komen dan ook automatisch...

sample schreef:Ik ga nu vast iets heel stoms vragen.....maar is de baas de eerste weken van een pupjes leven, niet álles voor hem? Als het goed is wel toch? Lijkt me dan dat je júist in die periode daarvan gebruik moet maken om je hond te laten weten dat het altijd de moeite waard is, om naar de baas te kijken, op de baas te letten? Als je daar met 10 maand nog mee moet beginnen.......

Als je pupje wat ouder is en zijn wereld wordt groter, lijkt het me "logischer" dat hij zijn wereld vergroot. Maar in de eerste tijd ben jíj zijn wereld dacht ik......eigenlijk.....of ben ik nou helemaal fout voorgelicht?

Ik vraag me nu af of Hoover een uitzondering was. Toen ik 'm net had lette hij totaal niet op mij, ik had geen enkele band. Dat viel me juist zo tegen. Ik was helemaal niet alles voor hem, ik was een van de vele dingen in zijn omgeving...
Na zo'n twee weken richtte hij zich pas meer op mij, toen had ik pas het idee dat hij mij als 'baasje' zag. Maar dat kan ook komen omdat hij zich kon optrekken aan mijn andere hond, van 8 jaar.

In het begin heb ik hoover eigenlijk alleen de huisregels geleerd, zit, komen en netjes aan de riem lopen. Ik vind dat dat er vrij snel in moet zitten omdat het met het los lopen anders gevaarlijk en/of onhandig is.

EvitaP schreef:

sample schreef:Ik ga nu vast iets heel stoms vragen.....maar is de baas de eerste weken van een pupjes leven, niet álles voor hem? Als het goed is wel toch? Lijkt me dan dat je júist in die periode daarvan gebruik moet maken om je hond te laten weten dat het altijd de moeite waard is, om naar de baas te kijken, op de baas te letten? Als je daar met 10 maand nog mee moet beginnen.......

Als je pupje wat ouder is en zijn wereld wordt groter, lijkt het me "logischer" dat hij zijn wereld vergroot. Maar in de eerste tijd ben jíj zijn wereld dacht ik......eigenlijk.....of ben ik nou helemaal fout voorgelicht?

Ik vraag me nu af of Hoover een uitzondering was. Toen ik 'm net had lette hij totaal niet op mij, ik had geen enkele band. Dat viel me juist zo tegen. Ik was helemaal niet alles voor hem, ik was een van de vele dingen in zijn omgeving...
Na zo'n twee weken richtte hij zich pas meer op mij, toen had ik pas het idee dat hij mij als 'baasje' zag. Maar dat kan ook komen omdat hij zich kon optrekken aan mijn andere hond, van 8 jaar.

In het begin heb ik hoover eigenlijk alleen de huisregels geleerd, zit, komen en netjes aan de riem lopen. Ik vind dat dat er vrij snel in moet zitten omdat het met het los lopen anders gevaarlijk en/of onhandig is.

ik heb hier ook andere honden lopen.. maar als ik een pup heb gaat hij ook een aantal malen per dag alleen met me mee, niet alleen met de andere honden. Hij moet ook leren om alleen zonder de rest mee te gaan.

malinois schreef:

EvitaP schreef:

sample schreef:Ik ga nu vast iets heel stoms vragen.....maar is de baas de eerste weken van een pupjes leven, niet álles voor hem? Als het goed is wel toch? Lijkt me dan dat je júist in die periode daarvan gebruik moet maken om je hond te laten weten dat het altijd de moeite waard is, om naar de baas te kijken, op de baas te letten? Als je daar met 10 maand nog mee moet beginnen.......

Als je pupje wat ouder is en zijn wereld wordt groter, lijkt het me "logischer" dat hij zijn wereld vergroot. Maar in de eerste tijd ben jíj zijn wereld dacht ik......eigenlijk.....of ben ik nou helemaal fout voorgelicht?

Ik vraag me nu af of Hoover een uitzondering was. Toen ik 'm net had lette hij totaal niet op mij, ik had geen enkele band. Dat viel me juist zo tegen. Ik was helemaal niet alles voor hem, ik was een van de vele dingen in zijn omgeving...
Na zo'n twee weken richtte hij zich pas meer op mij, toen had ik pas het idee dat hij mij als 'baasje' zag. Maar dat kan ook komen omdat hij zich kon optrekken aan mijn andere hond, van 8 jaar.

In het begin heb ik hoover eigenlijk alleen de huisregels geleerd, zit, komen en netjes aan de riem lopen. Ik vind dat dat er vrij snel in moet zitten omdat het met het los lopen anders gevaarlijk en/of onhandig is.

ik heb hier ook andere honden lopen.. maar als ik een pup heb gaat hij ook een aantal malen per dag alleen met me mee, niet alleen met de andere honden. Hij moet ook leren om alleen zonder de rest mee te gaan.

Ik heb hem ook apart meegenomen, alleen dan was hij ook vrij onafhankelijk. Maar ik heb het niet vaak gedaan... Dat zal dan misschien wel de oorzaak zijn.
Overigens heb ik nu totaal geen problemen hoor, hij luistert goed en gaat niet te ver weg. Maar als ik nog eens een pup neem, zal ik wat vaker alleen met hem wandelen.