Hoi Fotogravinnetje,
Ik denk dat niet iedereen dezelfde aanpak prettig vind. Ik vind juist dat je me behandeld als een klein kind door me op die manier toe te spreken en het helpt me zo niet om zelf na te denken.
Ik begrijp je motivatie erachter en idd, er zijn massa's adviezen en allemaal tegenstrijdig en wat voor de ene hond werkt zal wellicht niet voor de andere hond werken, net als bij mensen
Ik doe gewoon onwijs veel op gevoel. Gaia was een ongeveer vijfjarige honduit Rusland met een afgrijselijk verleden. Toen ze bij me kwam wist ze helemaal niet hoe ze hond moest zijn. Ze was letterlijk overal bang voor en zo bang en onderdanig dat ongeveer elke hond, welk formaat ook, agressief tegen haar deed als we langskwamen. Terwijl Gaia qua postuur en uiterlijk er zo uit zag dat mensen bang van haar waren.
IK had een hele speciale band met haar en ze liep vanaf 2 weken los bij me, bepaalde zelf waar ze wel en niet bij wilde kijken (liep in de eerste maanden met een grote boog om alle honden en mensen heen) wilde ze wel snuffelen, was dat oke. Stond ik met mensen te praten en had zij niks met de hond, liet ze me dat duidelijk merken en liepen we door. Die hond was zo waanzinnig aan mij gehecht (hadden een bijzondere ervaring in de eerste week dat ze hier was die ons enorm gebond heeft) ze was niet getraind, maar eindeloos loyaal.
En tot de dag dat ze stierf maakte ze nog stappen. Van de hond die ik kreeg, die geen hond was, naar een echte hond met plezier in het leven en die niet meer door andere honden 'gepest' werd. Ze luisterde vanaf de dag dat we echt de connectie gemaakt hebben en hadden echt een samenwerking en een pup was voor mij toch wel weer heel erg lang geleden en ben te veel op mijn gevoel af gegaan met Pretzel en heb te veel gekeken naar hoe het met Gaia ging. Veel is heel goed gegaan, maar ik begrijp door hier te komen ook dat zeker niet alles goed is gegaan en in hindsight ook heel logisch want een pup is geen volwassen rescue.
Ik hoefde met Pretz geen volledig afgerichte hond, ik wil wel een hond die luistert naar me.
Ik vind het ook niet erg om te werken, integendeel. Alleen als ik niet weet wat ik moet doen word ik onzeker, en dat voelen de honden ook en dat werkt niet. Dus ik vind het juist fijn als mensen zeggen: je kan dit of dat proberen, of, dit werkte voor mijn hond.
Ik heb ook altijd geleerd dat je een hond niet op moet pakken, maar door hier te komen leer ik dat je dat soms wel moet doen.
Iig bedankt voor alle mensen die reageren en de moeite nemen. Ik wil hetzelfde als wat we allemaal willen, goede opgevoede honden die geen last zijn tot anderen zodat ze zelf (en de andere honden) veilig zijn)
If you can't be nice, at least be quiet.