Het HondenForum

Kortom een eenduidig antwoord op je vraag zal je niet krijgen. Het hangt van heel veel factoren af.

Een logeetje heeft het gepresteerd om 24 uur niet te plassen, vreemd terrein.
Het 'niet poepen' heeft ze nog langer volgehouden

Ja je hoort het vaak als ze zich niet veilig voelen dan nog dat ze het ophouden

Ik ben tijdens mijn werk (voetbal wedstrijd) een keer in het ziekenhuis wakker geworden, toen ik eindelijk thuis kwam was ik 27 uur van huis. De 2 die thuis in de ren zaten (normaal los in tuin behalve als ik weg was) hadden al die tijd niks gedaan. Ook echt niet dat ze meteen eruit moesten, nee... eerst eten... (beide honden konden niet door partner uit de ren gehaald worden zonder mij erbij, wat dus niet echt fijn was, zacht uitgedrukt..)

Normaal loop ik 4x per dag (en elke ronde 2x).
Om uiterlijk 06:00 uur laat Bartje weten dat hij eruit moet (hij gaat 's avonds rond 18:30 de laatste keer eruit, krijg hem dan ook echt niet meer mee laat op de avond, te druk met zijn taak om het huis in de gaten te houden.. ), Ik loop dan eerst met Bartje en Keetje (Keetje gaat níet mee als het regent of te koud is, no way dat ze dan van de bank af komt), gewoon een klein plas/poep rondje. Meteen daarna met Joep en Tina, idem een klein rondje.
Dan loop ik om 11:00 uur weer met de ene keer Bart en Keetje en dan rond 12:15 met de andere 2 (dag erop omgekeerd). Rond 14:00 uur weer terug.
Dan loop ik dus rond 18:30 weer 2 rondes met elk 2 honden en ben tegen 20:30 daarmee klaar.
Rond 23:30 loop ik dan nog een klein plas/poep rondje met Joep en Tina, Bartje krijg ik dan echt niet mee en Keet meestal ook niet.
Toevallig hadden we het er gisteren tijdens de wandeling over, ik loop dus nu (met 2 extra opvangers in huis) minimaal 6 uur per dag met de honden, vaak nog langer. (Maar ben wel blij als er tenminste 1tje herplaatst wordt straks, merk dat het mij toch wel echt te veel wordt. Met 3 kan ik wel gelijk lopen, met 4 is mij net te veel, al komt dat omdat ik dan vooral de 2 opvangers voldoende aandacht kan geven die ze ook gewoon nodig hebben.)
Dus eigenlijk houd zeker Bartje het best lang op maar ja, dat is zijn eigen keuze. (De 'kleintjes' plassen ook wel in de tuin, Bartje doet echter niks achterom.)
Maar, Mastíns hebben wel vaker 'afwijkend' gedrag...

teckeltoos schreef: ↑20 nov 2021 13:14 Toen Sarah verlamd was door een hernia heeft ze haar plas meer dan 24 uur weten op te houden.
Net toen ik de dierenarts zou bellen liet ze het lopen.
Hoe vaak honden poepen moeten is ook afhankelijk van het voer wat de hond krijgt.
Hoeveel tijd neem jij voor het uitlaten van de hond en heb je wel plezier in het uitlaten ?
Honden voelen perfect aan hoe de vlag erbij staat bij zijn baasjes.
Een hond poept niet graag als het baasje gestrest is of de pest in heeft en/of het uitlaten een "moetje" vindt.

Ik kan momenteel door omstandigheden niet langer dan een kwartier/20 minuten lopen. Ik loop wel heen en terug langs een pad waar genoeg ruimte is om de behoefte te doen. Hij plast iig meerdere keren.

´s Nachts kunnen mijn honden makkelijk 12 uur hun behoeften ophouden. Dan heb ik ze bijvoorbeeld ´s avonds om 22.00 uur uitgelaten en ´s morgens in het weekend gaan we om 10.00. Verder hebben we over de dag verdeeld drie wandelingen, maar niet altijd dezelfde tijden. In de zomer doe ik er vaak maar twee (bijvoorbeeld van 10 tot 11 en van 20.00 tot 21.00), want dan is het hier overdag gewoon zo heet dat niemand zin heeft om de lopen. Ik geef ze dan wel de mogelijkheid om in de tuin te plassen, maar ze maken er niet altijd gebruik van.

teckeltoos schreef: ↑20 nov 2021 13:14 Hoeveel tijd neem jij voor het uitlaten van de hond en heb je wel plezier in het uitlaten ?
Honden voelen perfect aan hoe de vlag erbij staat bij zijn baasjes.
Een hond poept niet graag als het baasje gestrest is of de pest in heeft en/of het uitlaten een "moetje" vindt.

Waarom doet een hond dit? Als hij nou écht nodig moet, maar hij gaat met iemand die dus zo reageert/zo'n houding heeft, doet hij gewoon z'n behoefte niet?

Het is hier zo dat mijn partner het helemaal is voor hem, mijn partner is alles en hij is gek op hem en andersom. Wij hebben een wat mindere band en ja, ik heb eigenlijk vrijwel nooit echt zin in hem uitlaten. Zeker nu ik niet meer zover kan lopen en het vermoeiend is, doe ik het liever eigenlijk gewoon niet. Maar het moet, dus ik doe het wel. Maar als hij gewoon niet poept kan ik daar niks aan doen.

Gisteravond liet m'n partner hem uit (rond 20:00) en heeft hij gepoept. Vanmorgen heeft hij hem niet uit kunnen laten (wel even hoge nood in de tuin) en toen ik om 9:15 ging wandelen heeft hij niet gepoept. Daarna is hij niet meer uitgeweest. Dus weer dat er 24 uur tussen het poepen zit. (Ze zijn nu nog niet weg, partner wil ook even uitbuiken na het eten.)

Habibi poepte eigenlijk altijd maar 1 keer per dag. Dat was voor haar normaal.

Plassen is een groter probleem.

Maar klinkt eigenlijk alsof je liever helemaal geen hond zou willen hebben? De meeste van je topics lijken dat een beetje te impliceren. Jammer, voor zowel jou als de hond.

Habibi schreef: ↑26 nov 2021 20:36 Habibi poepte eigenlijk altijd maar 1 keer per dag. Dat was voor haar normaal.

Plassen is een groter probleem.

Maar klinkt eigenlijk alsof je liever helemaal geen hond zou willen hebben? De meeste van je topics lijken dat een beetje te impliceren. Jammer, voor zowel jou als de hond.

Mijn partner wil 'm graag houden, dus ik moet het ermee doen. Zelf ben ik gewoon meer een kattenmens, die vind ik veel leuker.

Plassen doet hij gelukkig wel volop.

Als je partner hem graag wil houden, laat hij dan ook het leeuwendeel van de zorg op zich nemen. Als hij dan vindt dat jij te laat bent met uitlaten, moet hij het zelf maar doen.
Hier in huis ben ik degene die graag honden heeft, m'n man vindt het prima (en is ook dol op hen). Maar ik ben dus degene die in principe zorgt voor uitlaten, voeren, mentaal uitdagen, verzorgen van de honden. Hij past op ze als ik weg ben. Laat ze ook weleens uit als ik vroeg weg moet. Hij loopt ook vaak mee met uitlaten. Maar ik ben verantwoordelijk, hij hoeft in principe niets te doen, behalve in noodgevallen (bijvoorbeeld als ik te ziek ben in ze uit te laten)

Toch fijn dat je je toch wel dusdanig zorgen maakt dat je op dit forum een oplossing zoekt.
Probeer de hond (hoe heet die eigenlijk ?) een beetje positief te benaderen. Ik weet zeker dat jouw partner
dan na een poosje niet meer de enige is waar hij gek op is.
Een kat komt bij je op schoot omdat het lekker warm is en jij lekker kriebelt.
Een hond wil dicht bij je zijn omdat hij van je houdt
Jij en je partner om de beurt elke dag een paar keer een half uurtje met hem lopen zal een band alleen maar versterken ?
Het lijkt me niet fijn voor de hond, voor jou en voor je partner om een hondenleven lang samen te leven met de hond waarvan ik uit jouw reacties opmaak dat jij hem eigenlijk helemaal niet wil.
Praat er eens goed over met je partner en uit je gevoelens ten opzichte van de hond.
Dan komen jullie er vast samen wel uit.

Fotogravinnetje schreef: ↑27 nov 2021 14:42 Als je partner hem graag wil houden, laat hij dan ook het leeuwendeel van de zorg op zich nemen. Als hij dan vindt dat jij te laat bent met uitlaten, moet hij het zelf maar doen.
Hier in huis ben ik degene die graag honden heeft, m'n man vindt het prima (en is ook dol op hen). Maar ik ben dus degene die in principe zorgt voor uitlaten, voeren, mentaal uitdagen, verzorgen van de honden. Hij past op ze als ik weg ben. Laat ze ook weleens uit als ik vroeg weg moet. Hij loopt ook vaak mee met uitlaten. Maar ik ben verantwoordelijk, hij hoeft in principe niets te doen, behalve in noodgevallen (bijvoorbeeld als ik te ziek ben in ze uit te laten)

Hij is vaker voor werk (meer dan) 12 uur van huis. Dus ik moet hem wel op weekdagen overdag uitlaten. Alleen zal dat straks absoluut niet meer gaan, dus hoe hij dat op gaat lossen? Ik vrees dat hij z'n ouders gaat inschakelen...

teckeltoos schreef: ↑27 nov 2021 14:47 Toch fijn dat je je toch wel dusdanig zorgen maakt dat je op dit forum een oplossing zoekt.
Probeer de hond (hoe heet die eigenlijk ?) een beetje positief te benaderen. Ik weet zeker dat jouw partner
dan na een poosje niet meer de enige is waar hij gek op is.
Een kat komt bij je op schoot omdat het lekker warm is en jij lekker kriebelt.
Een hond wil dicht bij je zijn omdat hij van je houdt
Jij en je partner om de beurt elke dag een paar keer een half uurtje met hem lopen zal een band alleen maar versterken ?
Het lijkt me niet fijn voor de hond, voor jou en voor je partner om een hondenleven lang samen te leven met de hond waarvan ik uit jouw reacties opmaak dat jij hem eigenlijk helemaal niet wil.
Praat er eens goed over met je partner en uit je gevoelens ten opzichte van de hond.
Dan komen jullie er vast samen wel uit.

Nee, helaas. Dit zal niet gaan gebeuren. Er is teveel gebeurd en hij voelt mij aan. Hij vindt me redelijk leuk geloof, maar zo'n band als bij m'n partner zal er nooit komen. Ook waarschijnlijk omdat hij ziet en aanvoelt dat ik een betere band met m'n kat heb, dat heeft mijn partner niet, dus daarom hebben zij wel een echte band.

MyDoggie2020 schreef: ↑28 nov 2021 10:13

teckeltoos schreef: ↑27 nov 2021 14:47 Toch fijn dat je je toch wel dusdanig zorgen maakt dat je op dit forum een oplossing zoekt.
Probeer de hond (hoe heet die eigenlijk ?) een beetje positief te benaderen. Ik weet zeker dat jouw partner
dan na een poosje niet meer de enige is waar hij gek op is.
Een kat komt bij je op schoot omdat het lekker warm is en jij lekker kriebelt.
Een hond wil dicht bij je zijn omdat hij van je houdt
Jij en je partner om de beurt elke dag een paar keer een half uurtje met hem lopen zal een band alleen maar versterken ?
Het lijkt me niet fijn voor de hond, voor jou en voor je partner om een hondenleven lang samen te leven met de hond waarvan ik uit jouw reacties opmaak dat jij hem eigenlijk helemaal niet wil.
Praat er eens goed over met je partner en uit je gevoelens ten opzichte van de hond.
Dan komen jullie er vast samen wel uit.

Nee, helaas. Dit zal niet gaan gebeuren. Er is teveel gebeurd en hij voelt mij aan. Hij vindt me redelijk leuk geloof, maar zo'n band als bij m'n partner zal er nooit komen. Ook waarschijnlijk omdat hij ziet en aanvoelt dat ik een betere band met m'n kat heb, dat heeft mijn partner niet, dus daarom hebben zij wel een echte band.

Misschien is het een idee dat jij samen met je hond ergens een training gaat doen, gewoon even lekker 1 op 1 contact, dat schept ook een band tussen mens en hond.

thom schreef: ↑28 nov 2021 10:36

MyDoggie2020 schreef: ↑28 nov 2021 10:13

teckeltoos schreef: ↑27 nov 2021 14:47 Toch fijn dat je je toch wel dusdanig zorgen maakt dat je op dit forum een oplossing zoekt.
Probeer de hond (hoe heet die eigenlijk ?) een beetje positief te benaderen. Ik weet zeker dat jouw partner
dan na een poosje niet meer de enige is waar hij gek op is.
Een kat komt bij je op schoot omdat het lekker warm is en jij lekker kriebelt.
Een hond wil dicht bij je zijn omdat hij van je houdt
Jij en je partner om de beurt elke dag een paar keer een half uurtje met hem lopen zal een band alleen maar versterken ?
Het lijkt me niet fijn voor de hond, voor jou en voor je partner om een hondenleven lang samen te leven met de hond waarvan ik uit jouw reacties opmaak dat jij hem eigenlijk helemaal niet wil.
Praat er eens goed over met je partner en uit je gevoelens ten opzichte van de hond.
Dan komen jullie er vast samen wel uit.

Nee, helaas. Dit zal niet gaan gebeuren. Er is teveel gebeurd en hij voelt mij aan. Hij vindt me redelijk leuk geloof, maar zo'n band als bij m'n partner zal er nooit komen. Ook waarschijnlijk omdat hij ziet en aanvoelt dat ik een betere band met m'n kat heb, dat heeft mijn partner niet, dus daarom hebben zij wel een echte band.

Misschien is het een idee dat jij samen met je hond ergens een training gaat doen, gewoon even lekker 1 op 1 contact, dat schept ook een band tussen mens en hond.

Gaat niet helpen. Hij voelt gewoon aan dat ik geen band met hem heb. Doordat ik hechtingsstoornissen heb gaat die band er ook niet komen. Ik heb hetzelfde met mensen, ik ben niet in staat tot een echte band met iemand opbouwen.

Geen reden om het niet te proberen

Fotogravinnetje schreef: ↑28 nov 2021 21:12 Geen reden om het niet te proberen

We hebben de puppycursus met z'n tweeën gedaan, en ik probeer tussendoor wat meer tot elkaar te komen, maar er is teveel gebeurd in het verleden. Het gaat niet gebeuren, hoezeer ik ook mijn best zou doen. Bepaalde dingen kan ik niet verbergen, en die dingen bevorderen de band niet. (Zoals bepaalde ergernissen.)

Ik hoor alleen ik wil niet, kan niet.
Dan maar met manlief in gesprek want dit is voor de hond gewoon doodzielig.
Dan is een ander huisje zoeken waar hij door iedereen wel geliefd is beter.

Patricia. schreef: ↑28 nov 2021 21:22 Ik hoor alleen ik wil niet, kan niet.
Dan maar met manlief in gesprek want dit is voor de hond gewoon doodzielig.
Dan is een ander huisje zoeken waar hij door iedereen wel geliefd is beter.

MyDoggie2020 schreef: ↑28 nov 2021 21:17

Fotogravinnetje schreef: ↑28 nov 2021 21:12 Geen reden om het niet te proberen

We hebben de puppycursus met z'n tweeën gedaan, en ik probeer tussendoor wat meer tot elkaar te komen, maar er is teveel gebeurd in het verleden. Het gaat niet gebeuren, hoezeer ik ook mijn best zou doen. Bepaalde dingen kan ik niet verbergen, en die dingen bevorderen de band niet. (Zoals bepaalde ergernissen.)

Jonge vrouw, je kletst er wel lekker omheen.

MyDoggie2020 schreef: ↑28 nov 2021 21:17

Fotogravinnetje schreef: ↑28 nov 2021 21:12 Geen reden om het niet te proberen

We hebben de puppycursus met z'n tweeën gedaan, en ik probeer tussendoor wat meer tot elkaar te komen, maar er is teveel gebeurd in het verleden. Het gaat niet gebeuren, hoezeer ik ook mijn best zou doen. Bepaalde dingen kan ik niet verbergen, en die dingen bevorderen de band niet. (Zoals bepaalde ergernissen.)

Nogmaals: geen reden om het niet te proberen. Als ik zo geredeneerd had als jij, zou ik nu in een veel slechter situatie zitten. Nee, mijn problemen zijn niet weg, kan ook niet. Maar ik heb wel manieren gevonden om er daadwerkelijk mee om te gaan. Mijn onderliggende probleem is een verklaring waarom dingen vaak niet gaan zoals gewenst. Maar nooit een excuus om niet m'n best te doen. Jij probeert het niet eens serieus, maar geeft bij voorbaat op omdat het bepaalde grote uitdagingen hebt die je dan aan moet gaan. Doe dan wat het beste is voor de hond en zoek een plaats waar hij wél echt gewenst is. En ja, dat betekent dus je partner overtuigen dat de keuze is: of hij zorgt voor de hond, maar dan ook volledig (dus als hij lang weg moet elders opvang regelen, zelf de hond op tijd uitlaten etc), of de hond herplaatsen. Nu is de hond er de dupe van dat jij tegen je zin met hem bezig moet. En dat vind ik onacceptabel. Dus of jij zorgt dat je de hond geeft wat hij nodig heeft, inclusief positieve houding van jou naar hem, of dat jij niets meer met de hond hoeft, zodat hij ook geen last heeft van jouw negatieve houding

En toch probeert ze het wel, anders had ze geen topic geopend. Misschien kan ze ipv. haar eigen wandeling gewoon een uitlaatservice doen. Driemaal win.

Jammer hoor. Je krijgt allerlei tips aangereikt, maar ik lees alleen maar, het kan niet. Hoe heeft je/jullie hond trouwens, want dat weten we nog steeds niet.
Misschien is het een idee om deze hond te herplaatsen naar een plek waar alle partijen wel blij en gelukkig met hem zijn. In de tijd erna flink aan de slag te gaan met je eigen problemen en daarna nog eens heel goed nadenken of een hond in jullie huishouden wel zo'n goed idee is. Op dit moment vind ik het vooral triest en sneu voor de hond, die deels echt niet welkom is, dat voelen honden namelijk feilloos aan.

Partner is 12 uur weg op werkdagen. Hier is dat ook zo. En hier zijn het dan ook mijn hondjes waar partner zich niet bemoeid met opvoeding en zorg. Als het de honden van de partner waren en als ik echt niks met honden zou hebben dan zou ik dat dus dusdanig kenbaar maken dat hij zelf met een oplossing zou komen. Honden uitlaat service, oppas of herplaatsing. Ik zou zelf niet akkoord gaan met de hond aan zijn/haar lot overlaten. En wat Thom aangeeft de hond is deels niet gewenst en dat is zielig hij verdient beter.

Patricia. schreef: ↑28 nov 2021 21:22 Ik hoor alleen ik wil niet, kan niet.
Dan maar met manlief in gesprek want dit is voor de hond gewoon doodzielig.
Dan is een ander huisje zoeken waar hij door iedereen wel geliefd is beter.

Wil hij absoluut niets van weten.

Crescent schreef: ↑28 nov 2021 22:18

MyDoggie2020 schreef: ↑28 nov 2021 21:17

Fotogravinnetje schreef: ↑28 nov 2021 21:12 Geen reden om het niet te proberen

We hebben de puppycursus met z'n tweeën gedaan, en ik probeer tussendoor wat meer tot elkaar te komen, maar er is teveel gebeurd in het verleden. Het gaat niet gebeuren, hoezeer ik ook mijn best zou doen. Bepaalde dingen kan ik niet verbergen, en die dingen bevorderen de band niet. (Zoals bepaalde ergernissen.)

Jonge vrouw, je kletst er wel lekker omheen.

Waar omheen precies?

Fotogravinnetje schreef: ↑28 nov 2021 22:28

MyDoggie2020 schreef: ↑28 nov 2021 21:17

Fotogravinnetje schreef: ↑28 nov 2021 21:12 Geen reden om het niet te proberen

We hebben de puppycursus met z'n tweeën gedaan, en ik probeer tussendoor wat meer tot elkaar te komen, maar er is teveel gebeurd in het verleden. Het gaat niet gebeuren, hoezeer ik ook mijn best zou doen. Bepaalde dingen kan ik niet verbergen, en die dingen bevorderen de band niet. (Zoals bepaalde ergernissen.)

Nogmaals: geen reden om het niet te proberen. Als ik zo geredeneerd had als jij, zou ik nu in een veel slechter situatie zitten. Nee, mijn problemen zijn niet weg, kan ook niet. Maar ik heb wel manieren gevonden om er daadwerkelijk mee om te gaan. Mijn onderliggende probleem is een verklaring waarom dingen vaak niet gaan zoals gewenst. Maar nooit een excuus om niet m'n best te doen. Jij probeert het niet eens serieus, maar geeft bij voorbaat op omdat het bepaalde grote uitdagingen hebt die je dan aan moet gaan. Doe dan wat het beste is voor de hond en zoek een plaats waar hij wél echt gewenst is. En ja, dat betekent dus je partner overtuigen dat de keuze is: of hij zorgt voor de hond, maar dan ook volledig (dus als hij lang weg moet elders opvang regelen, zelf de hond op tijd uitlaten etc), of de hond herplaatsen. Nu is de hond er de dupe van dat jij tegen je zin met hem bezig moet. En dat vind ik onacceptabel. Dus of jij zorgt dat je de hond geeft wat hij nodig heeft, inclusief positieve houding van jou naar hem, of dat jij niets meer met de hond hoeft, zodat hij ook geen last heeft van jouw negatieve houding

Ik probeer dus wél het een en ander. Oké, geen cursus, maar daar is ook even geen geld voor bij mij, plus er is nog altijd corona. Er zijn geen cursussen daardoor. Dus ik doe mijn best.

Hij is heel erg gewenst, bij mijn partner dus. Als ik aan zou geven wat jij nu zegt hebben we dikke ruzie. En daar heb ik geen zin in dus dat ga ik niet doen. Ik kan hem best 's middags ff uitlaten, ondanks geen zin. De hond herplaatsen is absoluut geen optie bij m'n partner.

Ik geef de hond wat hij nodig heeft, dat is het punt niet. Hij krijgt eten, een rondje uit, opvoeding, tijd om te spelen met andere honden en zelfs aandacht van mij. Alleen sommige ergernissen (weleens besproken in andere topics) kan ik nu eenmaal niet verbergen. Het is zoals het is.

Maar wat wil je dan van ons op dit forum, waar vooral hondenliefhebbers samen komen?

Als je geen kinderen wil, dan ga je dat niet uitgebreid op een schoolplein om je heen staan roepen zeg maar. (Ik doorgaans niet in ieder geval)


Je doet nu eigenlijk hetzelfde?
Je wil geen hond, wil er eigenlijk het liefst van af, wil er weinig tijd en moeite insteken.
Je wil alleen je frustraties over de hond (we weten nog de naam niet) uiten.
Maar dat doe je bij een publiek dat juist gek is op honden.

Die frustraties van de hondenliefhebbers begint een beetje naar voren te komen in dit topic, heel voorzichtig aan.

Ik begrijp de vragen van TS inmiddels ook niet meer...

Ik had vroeger ooit een vriendje, die moest niks weten van paarden en honden.
Tja, dat is dus geen relatie voor de rest van mijn leven geworden
Iemand die met mij samen wil zijn, krijgt de liefde voor dieren erbij, dat heeft mijn huidige man goed begrepen, en ondanks dat hij ook geen honden traint, borstelt of iets van de verzorging op zich neemt, doet hij dat wel als ik er niet ben, en ziet hij de honden net zo graag als ik.
Iemand waarbij dat niet zo was dat zou op lange termijn gaan wringen.

Misschien nog eens iets om eens over na te denken, TS?

Als je je mond houdt omdat er anders dikke ruzie komt, zit er iets goed scheef in jullie relatie. Dit probleem gaat veel dieper dan de hond. Ik zou zeggen: begin eens met de kern van je problemen op te zoeken en aan te pakken. En als dat betekent dat dat alleen zonder huidige partner kan, dan moet dat maar. Ik heb met eigen ogen gezien wat er gebeurt als je dat niet doet, en geloof me: dat wil je niet. En ja, daar zaten dames bij met dezelfde soort problematiek als jij hebt. En hun leven werd er alleen maar beter op toen ze voor zichzelf begonnen op te komen. Makkelijk? Absoluut niet. Maar ze waren er al vrij snel beter aan toe dan in de laatste dertig jaar (of meer) van hun leven voor die tijd. Laat het niet zo ver komen. Je verdient echt beter dan dat