Het HondenForum

Wat verdrietig. Sterkte.

Wat kut om zo'n beslissing te maken. Het lijkt me geruststellend dat je dierenarts het ook zag, hoe gek dat ook klinkt.
Tibbe zag er op de foto's toch altijd tevreden uit, ik ben ervan overtuigd dat je hem veel moois hebt gegeven, ook al was hij geen blije huishond.
Veel sterkte

Ach, wat zwaar om zoiets te moeten besluiten. Knap van je. Veel sterkte!

Je hebt je best gedaan voor hem. Zo te lezen heeft hij het prima bij je gehad ondanks dat hij misschien wel een ander leven had gewenst.
Heel veel sterkte.

Wat akelig dat het leven zo zwaar voor hem was. Veel sterkte!

Je gunt hem zo'n ander leven, maar dit was het enige wat je nog kon doen. Heel veel sterkte. Ik denk dat je de juiste beslissing hebt genomen.

Ontzettend verdrietig natuurlijk maar ik hoop dat je er ook (snel) vrede mee kunt hebben

Manuma schreef:Wat kut om zo'n beslissing te maken. Het lijkt me geruststellend dat je dierenarts het ook zag, hoe gek dat ook klinkt.
Tibbe zag er op de foto's toch altijd tevreden uit, ik ben ervan overtuigd dat je hem veel moois hebt gegeven, ook al was hij geen blije huishond.
Veel sterkte

Ja, dat was net dat laatste zetje. Ook ergens wel fijn dat het niet gepland was en er dus geen stressvolle aanloop is geweest.

Foto's maak je even snel op de goede momenten.
Volgens mij is de allerlaatste op Sjaak z'n verjaardag.
Met een taartje en dat domme hoedje.

Kruimel53 schreef: Het lucht uiteindelijk ook op.

Morgen.

Ach wat verdrietig
Heel veel sterkte

Heel veel sterkte...

Getver.. da's wel heel snel om mee te dealen. Maar ongetwijfeld de goede beslissing voor alle partijen. Sterkte ermee.

Wat een rotbeslissing om te moeten nemen. Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte. Rust voor hem en ook voor jou. Maar wat is het toch moeilijk.

Heel veel sterkte met het verlies van Tibbe, Dagmar

Ook van mij heel veel sterkte toegewenst

Heel veel sterkte!

heel veel sterkte

Hè bah, wat verdrietig. Je hebt gedaan voor hem gedaan wat kon en meer dan dat kan niet
Veel sterkte

heel veel sterkte. zo als ik het lees, heeft tibbe nu zijn rust. voor jou kl*te maar voor hem niet.

Heel veel sterkte. Wat een rot keuze, maar 'fijn' dat de DA het ook zag.

och wat heftig. sterkte!

Heel veel sterkte. Het zal, zo te lezen, de juiste beslissing zijn geweest, voor ieder. Maar daarom is het alsof heftig om jouw Tibbe dan los te moeten laten.

Het is ráár joh.
Hij zat vaak vast in een fight or flight loop. Hij was gek (en eng) genoeg nog heel begrensd, dat zag je gisteren goed toen dat door het slaapmiddel verviel. Dus constant met zichzelf in conflict en dan uiteindelijk kortsluiting en stilvallen.
Charlie stuurde daar heel veel in en kon hem met een no nonsense aanpak uit die staat beuken.
Zus begon er ook al mee. Zus en Naap hangen heel sterk aan stabiliteit en harmonie.
Dat prul joeg hem bij te neurotisch gedrag z'n bench in en deed de deur dicht.
Een pup van nog geen vijf maanden moet zich daar niet mee bezig houden.
De meeste aandacht ging naar hem zo goed mogelijk door het dagelijks leven loodsen, sturen en triggers waar mogelijk uitsluiten. Dat speelde al een hele tijd de hoofdrol.
Een paar weken terug was er een dingetje tussen Naap en Sjaak. Sjaak is volwassen en sinds Zus er is wat zoekende naar zijn plek. Allebei willen ze haar en mijn aandacht en zijn redelijk jaloers.
Allemaal niks ernstigs, maar ook dat vraagt aandacht.
Het kwam tot een heel lomp moment, Sjaak had 's nachts een lamsoor gevonden dat in een verkeerde verhuisdoos was geraakt, deed daar lelijk over, heeft Naap een schram bezorgd en is volkomen gepast gecorrigeerd. Het hele voorval duurde drie seconden en stopte vanzelf.
Hij was wel ontzettend naar gekneusd, met een dik blauw ei onder z'n ribbetjes en een paar dagen bloed in z'n plas.
Tibbe is op dat moment helemaal doorgedraaid, hij bleef aanzet geven tot het pakken van "de verliezer".
Nu is Naap helemaal niet zo'n ganging up type, die laat zich niet snel gek maken.
Maar wat als? Dan is wel dat hondje ernstig beschadigd of erger om niks. Mag ik Tibbe wel boven zijn veiligheid stellen.
Wat als hij nog een keer door onvoorziene omstandigheden ontsnapt en wel echt schade aanricht?
Had echt gehoopt dat hij in de nieuwe wijk met veel minder prikkels beter zou functioneren.
In een nieuwe situatie had hij altijd even een opleving, om dan weer in z'n oude patroon weg te zakken.
Dus je hebt wéér even hoop. Hij bleek niet meer flexibel. Het alleen blijven opbouwen wilde niet lukken en de nieuwe geluiden kon hij niet meer plaatsen.
Iedere ochtend vreselijk stress van blije kinderstemmetjes.
Bij de dierenarts raakte hij totaal buiten zichzelf van angst/agressie door een suf oud boomertje Zo dat ik hem verstijfd, brullend, driedubbel gezekerd en gekorfd langs dat verbaasde beestje moest tillen.
Eenmaal zo bang kon hij geen onderscheid meer maken en hakte blind om zich heen, dat was ook wat de dierenarts zo zorgelijk vond.
Herstel duurde na schrik absurd lang. In blije periodes stond hij vaak dicht om me heen te trippelen.
Vroeg of laat sta je per ongeluk op een teen en dan was ik maandenlang niet meer vrouwtje, maar dat onbetrouwbare wijf dat hem zomaar zeer deed.
Daar word je verdrietig van.
Er viel ook niet echt een lijn in de ontdekken. Een mens of hond was (soms) meteen goed, of (meestal) meteen heel eng.
Het vreet aan je, een ongelukkige hond. Ondanks dat vertrouwen heel lastig was, raak je toch aan zo'n hondje gehecht. Je maakt er het beste van zolang het lukt, maar nu had ik m'n breekpunt bereikt en dan lijdt iedereen er onder.
Hij heeft met de huidige honden nog heel veel heel fijn gespeeld. Die vertrouwde hij wel. De tijd met puppy Sjaak waren de leukste maanden van z'n leven.
Die had ie maar mooi in z'n zak.
Ze waren allemaal erg op hem gesteld, maar missen hem niet en het is eng rustig.

Sterkte, Dagmar.
Breekt je hart....

Zus begon er ook al mee. Zus en Naap hangen heel sterk aan stabiliteit en harmonie.
Dat prul joeg hem bij te neurotisch gedrag z'n bench in en deed de deur dicht. (Quote Dagmar).
wat ongelooflijk.

Wat heb je veel voor hem gedaan. Nogmaals sterkte.

Ja, verrekte slim hondje.
Ze kon hem ook van slot halen. Ze zag het precies zo als een voerpuzzel.
Schuifje omhoog, schuifje opzij en de beloning.
Dat was niet zo handig, hij zat alleen in een dichte bench als ik er even niet was en kon beslist niet zonder mij los in huis

dagmar88 schreef:Het is ráár joh.
Hij zat vaak vast in een fight or flight loop. Hij was gek (en eng) genoeg nog heel begrensd, dat zag je gisteren goed toen dat door het slaapmiddel verviel. Dus constant met zichzelf in conflict en dan uiteindelijk kortsluiting en stilvallen.
Charlie stuurde daar heel veel in en kon hem met een no nonsense aanpak uit die staat beuken.
Zus begon er ook al mee. Zus en Naap hangen heel sterk aan stabiliteit en harmonie.
Dat prul joeg hem bij te neurotisch gedrag z'n bench in en deed de deur dicht.
Een pup van nog geen vijf maanden moet zich daar niet mee bezig houden.
De meeste aandacht ging naar hem zo goed mogelijk door het dagelijks leven loodsen, sturen en triggers waar mogelijk uitsluiten. Dat speelde al een hele tijd de hoofdrol.
Een paar weken terug was er een dingetje tussen Naap en Sjaak. Sjaak is volwassen en sinds Zus er is wat zoekende naar zijn plek. Allebei willen ze haar en mijn aandacht en zijn redelijk jaloers.
Allemaal niks ernstigs, maar ook dat vraagt aandacht.
Het kwam tot een heel lomp moment, Sjaak had 's nachts een lamsoor gevonden dat in een verkeerde verhuisdoos was geraakt, deed daar lelijk over, heeft Naap een schram bezorgd en is volkomen gepast gecorrigeerd. Het hele voorval duurde drie seconden en stopte vanzelf.
Hij was wel ontzettend naar gekneusd, met een dik blauw ei onder z'n ribbetjes en een paar dagen bloed in z'n plas.
Tibbe is op dat moment helemaal doorgedraaid, hij bleef aanzet geven tot het pakken van "de verliezer".
Nu is Naap helemaal niet zo'n ganging up type, die laat zich niet snel gek maken.
Maar wat als? Dan is wel dat hondje ernstig beschadigd of erger om niks. Mag ik Tibbe wel boven zijn veiligheid stellen.
Wat als hij nog een keer door onvoorziene omstandigheden ontsnapt en wel echt schade aanricht?
Had echt gehoopt dat hij in de nieuwe wijk met veel minder prikkels beter zou functioneren.
In een nieuwe situatie had hij altijd even een opleving, om dan weer in z'n oude patroon weg te zakken.
Dus je hebt wéér even hoop. Hij bleek niet meer flexibel. Het alleen blijven opbouwen wilde niet lukken en de nieuwe geluiden kon hij niet meer plaatsen.
Iedere ochtend vreselijk stress van blije kinderstemmetjes.
Bij de dierenarts raakte hij totaal buiten zichzelf van angst/agressie door een suf oud boomertje Zo dat ik hem verstijfd, brullend, driedubbel gezekerd en gekorfd langs dat verbaasde beestje moest tillen.
Eenmaal zo bang kon hij geen onderscheid meer maken en hakte blind om zich heen, dat was ook wat de dierenarts zo zorgelijk vond.
Herstel duurde na schrik absurd lang. In blije periodes stond hij vaak dicht om me heen te trippelen.
Vroeg of laat sta je per ongeluk op een teen en dan was ik maandenlang niet meer vrouwtje, maar dat onbetrouwbare wijf dat hem zomaar zeer deed.
Daar word je verdrietig van.
Er viel ook niet echt een lijn in de ontdekken. Een mens of hond was (soms) meteen goed, of (meestal) meteen heel eng.
Het vreet aan je, een ongelukkige hond. Ondanks dat vertrouwen heel lastig was, raak je toch aan zo'n hondje gehecht. Je maakt er het beste van zolang het lukt, maar nu had ik m'n breekpunt bereikt en dan lijdt iedereen er onder.
Hij heeft met de huidige honden nog heel veel heel fijn gespeeld. Die vertrouwde hij wel. De tijd met puppy Sjaak waren de leukste maanden van z'n leven.
Die had ie maar mooi in z'n zak.
Ze waren allemaal erg op hem gesteld, maar missen hem niet en het is eng rustig.

Wat ontzettend verdrietig. Heel veel sterkte.

Ach wat een sneue uitkomst, maar wel de beste voor hem. Sterkte

Moeilijk, heel erg veel sterkte.