Het HondenForum

Catho schreef:

Johnny Jones schreef:Wat een prachtig feel good verhaal, na 2,5 jaar een happy end voor Saba. Geweldig dat jullie haar uit hebben gekozen. Ze is met haar kont in de boter gevallen, de eerste nacht gelijk in het midden op het grote bed. Wat heerlijk voor haar.
Balen van het vuurwerk, maar het is niet anders. Dan wordt het straks alleen maar beter. Ik ga het topic zeker volgen.

Hebben jullie haar bij het eerste bezoek gelijk mee gekregen van het asiel? Geen huisbezoek of bedenktijd? Fijn voor hond en voor jullie, maar je zou het wel verwachten bij een hond met een gebruiksaanwijzing die zo lang in het asiel zat.

Dit is onze tweede hond via dit asiel, ze kennen ons dus en weten hoe het hier gaat en hoe het met Thorran (eveneens een kleine gebruiksaanwijzing) ging Maar goede vraag hoor! Even voor de goede orde dus, we zijn daar al bekend inclusief veel foto's van Thorran in en om huis hier en in de omgeving .

Nanna schreef:

Catho schreef:Ik verbaas me over hoe ze ons vertrouwt, nu al. Wij hebben ook altijd maar weinig eisen/verwachtingen voor een hond maar toch. Dat tussen ons in slapen zal er vast aan helpen

Ja. Ik doe dat altijd met kleine logeetjes die het allemaal spannend vinden. Niks helpt zo goed als een nachtje in bed De volgende dag ben jij de baas en hobbelt het allemaal gezellig achter je aan. En de bazen in Spanje maar denken dat hun schat ze zo vreselijk mist

Catho schreef:@hakunamatata - Nahhh dat gedicht, wat lief
Mogelijk komt ze eind februari terug als pensiongast voor anderhalve week We zitten er wel aan te denken het zo te doen en haar dan nog niet te laten wennen aan 'ons' pension (ook al zijn ze daar goed met de wat minder makkelijke honden zal het toch stressvol zijn zo kort na december.) Dan kunnen haar tuigje en halsband ook terug want ze loopt ondertussen in Thorran's Hurrta tuig waar ze niet uit kan

Ze zit sinds gisteravond aan de supplementen van runninggirl! Momenteel wil ze 's avonds echt niet mee en ook niet altijd in de tuin. We vinden het voor haar heel sneu maar we vinden onze weg er in. Ze heeft 's ochtends geen haast om te plassen dus als we zo december door komen is het dan niet anders. Hopelijk vindt ze nog wat rust met de supplementen. 's Ochtends komt ze goed mee, af en toe heeft ze even een vastloper maar dan neem ik haar vriendelijk doch vastbesloten mee en dan vindt ze het goed. Het is 's middags soms nog wat lastig met alles wat hier soms los loopt maar het blijft bij wat geblaf vanaf haar kant, het is veel sneller 'klaar' dan het bij Thorran was en in die zin is ze beslist niet moeilijk.

Langzaam ontdooit ze in huis echt. Ze lag vanaf begin af aan al heerlijk uitgespreid te slapen, maar gisterochtend durfde ze ineens heel woest en gek met ons te spelen Echt met flinke kwispel, rondspringen en met haar bek spelen (wat ze enorm beheerst doet trouwens, knap!).

Catho schreef:enne...we hebben er eentje die met d'r achterpoten graaft als ze gepoept heeft. Stoer wief.

Catho schreef:Oh fijn om te horen dat Rani ook zo bij is getrokken! We maakten ons zorgen over hoe lang ze het ophield, maar ze vindt het echt heel eng 's avonds dus ik wil er geen halszaak van maken. Helpt om te horen dat meer honden dit hebben gehad en dat het bijtrekt We proberen maar te doen wat goed voelt en dat is tijd geven en veel vertrouwen opbouwen.

Vandaag was een thuiswerkdag voor mijn vriend en dat zijn echt haar dagen aan het worden, de verwende prinses. Ze ligt het liefst heel de dag op zijn werkkamer op de slaapbank met haar knuffel en dekentje. Ze wil wel even met hem wandelen 's middags maar toch rap weer op bed. Nou ja, ze zal het wel nodig hebben, ze hoeft hier niks dan lief en knuffelig te zijn en dat kan ze perfect

teckeltoos schreef:Wat een leuk gedicht Hakuna matata.

Heb je die voor Perrootje ook al klaar ?