Je eerste hondenliefde

[Stapper]

Cindy, de stabij die vlakbij woonde. Ik weet nog steeds niet of dat echt haar naam was of dat wij haar zo hebben genoemd

Elke ochtend zat ze voor ons huis om ons naar school te brengen. Dan liep ze mee tot op het plein en ging dan weer naar huis. Om vervolgens weer bij school te wachten als we uitkwamen. 's Middags herhaalde dit zich weer. Op woensdagmiddag en in het weekend zat ze er niet. Dan wist ze dat we vrij waren. Met vakanties was ze altijd wel even een paar dagen van slag. Dan zat ze keurig op straat te wachten en dan kwamen we niet. Dan ging ze voor de deur zitten en dan moest mijn moeder haar vertellen dat het vakantie was. Dan ging ze naar huis

We zijn jarenlang door haar naar school gebracht. Nadat een paar grote jongens brandende lucifers naar haar hadden gegooid durfde ze niet meer het plein op te komen. Vanaf toen liep ze mee nog wel mee tot aan school, maar bleef ze op de hoek staan.
Als we buiten speelden was ze ook altijd wel ergens in de buurt. Ik kan me niet meer herinneren wanneer ze er ineens niet meer was.

Lief!

[Suzanne]

Hampie, de rode dwergkees van mijn oma. Hij was volledig in de boter gebakken en duldde niemand in de buurt van oma, vooral opa niet. Bijten was een van zijn hobbies. Het enige dat hij van oma niet mocht was achter de katten aanzitten en daar kon hij uren over mokken.
Als hij mij beet zou ik het er wel naar gemaakt hebben, hampie had altijd gelijk.
Toch was ik onverklaarbaar dol op hem. Het genoegen was niet geheel wederzijds maar rondgereden worden in mijn poppenwagen vond hij dan wel weer grappig.