Het HondenForum

Dat is overigens ook de reden dat ik Jip afgelopen week geen volledige keuzevrijheid heb gegeven. Op bepaalde punten mocht hij kiezen, maar echt niet overal. Dan zou hij zichzelf in moeilijkheid brengen. Misschien lukt het in de toekomst wel, maar ook geen ramp als dat bij Jip niet werkt. Het is natuurlijk geen doel op zich.

Als Stoffel hier logeert (schapendoes) hoef ik het ook echt niet te proberen. Ze snapt er niks van en vindt het ook echt niet leuk. Aangelijnde wandeling is leuk, maar dan wel gewoon de baas volgen! Niet zelf moeten beslissen. Maar dat is echt een herdertje, hoe vaak ze ook niet zo staat te kijken als Morris iets doet wat niet mag (in haar ogen dan) en hem in zijn oor tettert dat hij Ongehoorzaam is en Heel Erg Slecht. Als ik 'hier' roep en hij niet meteen komt krijgt hij een veeg uit de pan van de dame. Zij wil gewoon duidelijkheid en orde.

Bij Morris is het dus precies andersom. Aangelijnd wandelen is stom, behalve als je zelf de route mag bepalen. Hij kon ook heel goed weigeren een bepaalde route te lopen. Wil ik ergens langs, gaat hij in de ankers. Als ik dan toch door wil lopen gooit hij zich gerust op zijn rug Sta je dan met je goede gedrag Maar als hij weer met zulke stunts begint is het zelf mogen bepalen ook even klaar.
Dat mag alleen als ik het zeg als ik dan een andere keer mijn route wil lopen moet hij zich ook gewoon even schikken.

Nou, ik voel me echt een bruut maar mijn honden bepalen echt nooit waar we naartoe gaan Ik denk dat Nilo vooral de sporen van de teefjes achterna gaat en de dames op jacht naar katten en kleinvee.
Het verbaast me overigens niet dat honden liever in de bewoonde wereld blijven dan op een afgelegen strand of bos. Bedenk alleen al hoeveel interessante geurtjes er in een drukke woonwijk hangen! Daar zijn ze toch het meest op georiënteerd.

natalie schreef:

mijke schreef:Toevallig heb ik laatst nog ergens (ik weet niet meer waar, iets van Doggo of Anorlunda oid) een stuk gelezen over dat honden veel meer dan wij denken gebaat zijn bij een voorspelbare wandeling langs vaste routes. Dat is iets dat voor Oor ook echt heel sterk geldt. Het duurde heel lang eer ik er achter kwam dat het trekken een uiting is van spanning die onder andere gepaard ging met al die onvoorspelbare routes, te meer omdat je bij trekkende honden als advies vaak juist krijgt om onvoorspelbaar te lopen zodat ie meer op jou gaat letten. Tsja dat werkt dus averechts, blijkt. Sinds ik vaste routes loop is ze veel relaxter geworden, maar op kruispunten waar we soms links (bijvoorbeeld naar de bushalte) en soms rechts (naar de vaste route) lopen raakt ze nog altijd enorm opgewonden.

Dat stuk heb ik ook gelezen inderdaad. Een voorspelbare en bekende route geeft meer rust in het koppie. Maar dit geldt met name voor angstige en onzekere honden. Honden die wat meer prikkels aankunnen, hebben er soms juist baat bij om zelf eens een route te mogen bepalen.

Edit: ik denk dat je dit artikel bedoelt
http://www.moniquebladder.nl/wandelen/

Ik herken het artikel niet maar misschien was het hem wel hoor Het had in ieder geval exact dezelfde strekking. Oor is zeker geen angstige hond en echt onzeker zou ik haar ook niet noemen, toch blijkt ze zeker wel baat te hebben bij voorspelbaarheid. Nou is het ook weer niet zo dat ik helemaal niet kan afwijken van de route hoor, binnen ons bekende territorium kan ik best elke wandeling een andere kant op gaan als ze al die routes maar van haver tot gort kent, en het is ook geen probleem om af en toe nieuwe routes te wandelen. Maar wel met dien verstande dat het gros van de wandelingen voorspelbaar blijft, zodat ze na een spannende wandeling er weer op kan vertrouwen dat de volgende wandelingen rustig zijn. Ik denk eigenlijk dat elke hond, ook heel zelfzekere honden, baat hebben bij vaste en voorspelbare routes, maar dat de mate waarin een hond dingen als afwijken van die routes, zelf routes bepalen en nieuwe terreinen ontdekken aan kan gewoon enorm verschilt.

mijke schreef:Ik denk eigenlijk dat elke hond, ook heel zelfzekere honden, baat hebben bij vaste en voorspelbare routes, maar dat de mate waarin een hond dingen als afwijken van die routes, zelf routes bepalen en nieuwe terreinen ontdekken aan kan gewoon enorm verschilt.

Dat denk ik ook Het lijkt mij persoonlijk best leuk om eens per week te kijken waar Jip mij brengt als hij het voor het zeggen heeft. Maar de overige dagen pakken we gewoon 'onze routes' met wat kleine variaties. Ik zelf hou er namelijk ook niet van iedere dag weer voor (mogelijk onaangename) verrassingen te staan.

Ik heb het vanochtend even uitgeprobeerd met Dalí en die voelde zich helemaal de bink. Ging overal tegenaan plassen.

Vanmiddag een langer rondje met Lucca en dat was het sloomste rondje ooit. Kennelijk wil Lucca minstens evenveel tijd stilstaan en snuffelen als wandelen. Dalí en ik verveelden ons dood.

nou ik heb t ook eens geprobeerd. Ongeschikt..
Ze zijn 1 keer rechtsaf geslagen.. verder alleen rechtdoor. Heb een uur over een doodstil industrieterrein gelopen, werd zelfs aangesproken door surveillanten van de beveiliging :')

edit - gelukkig liepen er wat straten in een bocht anders was ik nu 5 kilometer verderop vrees ik

ik bepaal het hier idd, Layla zou dwars door het bos gaan geloof ik, achter de hertensporen aan. Didge weet ik niet.
Maar een andere route nemen kan hier slecht uitpakken....

wel interessant, om eens te zien waar je je hond nu werkelijk een plezier mee doet. Ze heel bewust laten kiezen, heb ik hier nog niet gedaan (hier is ook alleen maar bos ) maar ik denk wel dat ik hun voorkeuren ken.
Amber houdt van voorspelbaar, wat Mijke ook zegt. Hoe meer zekerheid, hoe fijner ze dit vindt. Met geurtjes doet ze sowieso al niet zoveel. Balletjes gooien aan het strand (of eigenlijk: waar dan ook) is het àllerleukst.
Lizzy vindt alles wel best en is overal voor in, maar het liefst heeft ze bos. Op het strand zijn veels te weinig geurtjes, daar vindt ze geen reet aan. En een wijk, ach....
Kailen daarentegen doe je geen groter plezier dan zoveel mogelijk reuring. Het liefst hondengeurtjes. Hij is een enorme jager, maar als er veel hondengeurtjes zijn, boeit wild hem nauwelijks. Avontuur wil hij, nieuwe plekken verkennen, andere honden en veel dingen zien. Met de camper op pad is helemaal de bom voor hem.

Leuk!

Millie zou naar het bos gaan als ze de weg wist. Of naar het strand, haha. Misschien maakt het haar niet uit waar ze is, als er maar water is en een bal.

Lou zou naar de kaasboer om de hoek lopen en daarna naar het Vondelpark gaan en bij iedereen aandacht halen en op schoot springen.

sbientje schreef:nou ik heb t ook eens geprobeerd. Ongeschikt..
Ze zijn 1 keer rechtsaf geslagen.. verder alleen rechtdoor. Heb een uur over een doodstil industrieterrein gelopen, werd zelfs aangesproken door surveillanten van de beveiliging :')

edit - gelukkig liepen er wat straten in een bocht anders was ik nu 5 kilometer verderop vrees ik

Zou me niks verbazen als ze normaal gesproken subtiel naar jouw lichaamstaal luisteren waardoor ze nu, bij gebrek aan instructies, immer gerade aus zijn gegaan. Lucca liep eigenlijk een heel erg mooie route dus ik denk dat ik haar stiekem ook wel beïnvloed heb

Lothian schreef:

sbientje schreef:nou ik heb t ook eens geprobeerd. Ongeschikt..
Ze zijn 1 keer rechtsaf geslagen.. verder alleen rechtdoor. Heb een uur over een doodstil industrieterrein gelopen, werd zelfs aangesproken door surveillanten van de beveiliging :')

edit - gelukkig liepen er wat straten in een bocht anders was ik nu 5 kilometer verderop vrees ik

Zou me niks verbazen als ze normaal gesproken subtiel naar jouw lichaamstaal luisteren waardoor ze nu, bij gebrek aan instructies, immer gerade aus zijn gegaan. Lucca liep eigenlijk een heel erg mooie route dus ik denk dat ik haar stiekem ook wel beïnvloed heb

zou goed kunnen, of ze lopen gewoon rechtdoor tot ik zeg dat we wat anders gaan doen.

Leonie. schreef:Leuk!

Millie zou naar het bos gaan als ze de weg wist. Of naar het strand, haha. Misschien maakt het haar niet uit waar ze is, als er maar water is en een bal.

Lou zou naar de kaasboer om de hoek lopen en daarna naar het Vondelpark gaan en bij iedereen aandacht halen en op schoot springen.

Het leuke is dus wel dat het je juist kan verbazen als je dit daadwerkelijk eens probeert en de honden vaak iets heel anders kiezen dan je had verwacht. Dus ik ben benieuwd of als je dit eens uitprobeert, je verwachting ook uitkomt.

Amy verbaasde mij overigens niet echt, maar ik had wel verwacht dat ze verder zou gaan dan mijn (doodlopende) straat alleen. Ze is heel avontuurlijk en loopt graag flink door, maar blijkbaar vindt ze het het leukst om dat avontuur in een bekende/veilige omgeving zelf op te gaan zoeken.

DeDiana schreef:

Leonie. schreef:Leuk!

Millie zou naar het bos gaan als ze de weg wist. Of naar het strand, haha. Misschien maakt het haar niet uit waar ze is, als er maar water is en een bal.

Lou zou naar de kaasboer om de hoek lopen en daarna naar het Vondelpark gaan en bij iedereen aandacht halen en op schoot springen.

Het leuke is dus wel dat het je juist kan verbazen als je dit daadwerkelijk eens probeert en de honden vaak iets heel anders kiezen dan je had verwacht. Dus ik ben benieuwd of als je dit eens uitprobeert, je verwachting ook uitkomt.

Met Lou heb ik het regelmatig gedaan. Millie weet de weg naar haar favo plekken denk ik niet (we gaan fietsen of met OV en verschillende routes), maar met haar zou het zeker leuk zijn om te proberen!

Ik probeer dit vaker en dan weet mijn teef niet eens echt waar ze heen wil en loopt maar wat, zelfs wegen in die ze normaal helemaal niet zo spannend vindt. Moet wel zeggen dat wij heel veel kanten op kunnen, naar heel veel gebieden. Dus dat helpt niet echt mee, en maakt het vrij onoverzichtelijk. Ze heeft wel vaak dat ze nog verder wil, naar een leuk gebied, in plaats van naar huis. Dan is het wel een betrouwbare keus. Maar verder hangt het denk ik heel erg af van het gebied waarin ze mogen kiezen.

Ik vind het zo leuk om de verschillen te lezen tussen de honden. Wilde zwijnen zoeken zou ik ook niet zo blij mee zijn, dan liever de loopse teven
En Karel kom op, ben jij nou een vent! Wat een Dropje is het toch


Morris kijkt me bij de eerste kruising altijd nog even vragend aan als ik gewoon blijf staan. Gaat dan van dit naar en dan valt het kwartje en is het dit

Hier mogen ze regelmatig de route bepalen vanaf het park. Niet in de buurt want dat gaat Rani kriskras over de weg om katten onder auto's te zoeken
In het park aangekomen is de eerste keuze links of rechts, ze kiezen eigenlijk altijd links. Dat komt door Mika, rechts is richting het losloopveld en Mika heeft daar een hekel aan. Daarna kiest Rani meestal omdat zij voorop loopt. Rani wil graag langs de strandjes, spelen met de bal
Gollum en Mika vinden dat ook best, die rennen altijd hard het water in. Op de terugweg willen ze altijd langs de visboer of de sigarenboer omdat ze daar vis of snoep krijgen. Dat is best lastig op zondag, dan snappen de hondjes er niks van dat ze geen snoep of vis krijgen

Wel leuk om die verschillen te lezen.
Puchu heeft echt uitgesproken voorkeuren: zo wil hij op een bepaalde plek altijd linksaf, maar ik wil dat niet altijd. Hij gaat echt stilstaan, wil niet
meer meelopen en de hele dramatische riedel waar hij zo goed in is
Ook wil hij op sommige plekken niet op het gras lopen, het is niet een afkeer van gras, want op andere plekken loopt hij dan weer het liefst op
gras, maar precies dáár nee dat kan echt niet. God mag weten waarom
Als hij overigens losloopt en een kant op wil en ik ga de andere kant op, dan kiest hij wel eieren voor zijn geld en na wat lichte twijfel, komt hij
dan altijd weer aangerend.

Tamara81 schreef:

sbientje schreef:nou ik heb t ook eens geprobeerd. Ongeschikt..
Ze zijn 1 keer rechtsaf geslagen.. verder alleen rechtdoor. Heb een uur over een doodstil industrieterrein gelopen, werd zelfs aangesproken door surveillanten van de beveiliging :')

edit - gelukkig liepen er wat straten in een bocht anders was ik nu 5 kilometer verderop vrees ik

Aangesproken door de beveiliging, lol! Verdacht figuur, 12 uur: vrouw met 2 labradors! Iedereen verzamelen!

Haha, inderdaad; twee labradors die alsmaar rechtdoor lopen!
Inderdaad heel grappig om te lezen, al die verschillen tussen honden.
Ik ga het komende week ook eens uitproberen met Mila, Amoz en Taartje en eens kijken of het overeenkomt met wat ik verwacht. Ik neem ze dan wel apart mee, want anders lopen ze volgens mij allemaal achter Mila aan - ze denken hier allemaal dat Mila alwetend is.

ik ga het ook eens met Kailen doen, dan wel in de buurt van de bebouwde kom anders valt er weinig te kiezen voor hem

Ik heb het net met Uma gedaan en die wordt er heel onzeker van. Ze ging zelfs piepen. Ze snapte het ook niet. Als ze nu een bosje in ging bleef ik wachten tot ze daarna zelf een pad kiest maar ze bleef maar bij me staan haha.

Ik heb het met beide honden alleen gedaan en dat was verrassend.
Dana liep soort van het standaard rondje, was wel wat onzeker bij kruispunten, als ik haar dan bemoedigend toesprak ging ze weer verder. Klein stukje anders gelopen dan het standaard rondje.

Dino die ging gelijk naar de parkeerplaats en ging bij iedere auto stilstaan in de hoop dat hij in de auto kon (en dus ergens heen waar hij los kan lopen)
Hem geprobeerd door de wijk te laten lopen, maar daar kwamen we ook niet ver mee..
Oftewel, Dana vindt het hier in de wijk prima, Dino wil lekker met de auto weg

Balou gaat het liefste naar het pad dat langs het maar loopt, ik ga hier ook zo veel mogelijk met hem naar toe. Lotus heeft nog geen favoriete wandeling ze vind alles nog leuk.

Bowie heeft graag afwisseling en eigenlijk bepaald zij het rondje en het tempo, waar ik de ene ochtend vooral langs het water en op de dijk loop kan het de andere dag gewoon door alle woonwijken gaan al sukkelend, en als ze kilometers wil vreten dan gaan we tempo windhond door het halve dorp heen.
Waar ze echt wel heel erg blij van word is door een winkelcentrum lopen of over de woensdag markt dus dat doen we ook maar braaf.
Ik ben blij als ze lekker lopen wil en waar dat dan ook naartoe is maakt niet uit, als ik s'middags een enkele keer eens weinig tijd heb zeg ik ook dat we maar klein rondje doen en die snapt ze dan weer prima dan wordt het een rondje langs de flats.

Emma doet dat tot op bepaalde hoogte zelf altijd al. Als ze los is althans.
Als ik mee zou lopen wordt het echt een off road survival mudmasters gebeuren met een pauze hier en daar bij een dood beest of schijt en dat lijkt me niet zo geschikt.
Heel lang geleden heb ik dat wel eens gedaan trouwens, maar na 400 spinnenwebben in mijn gezicht en 10 takken in mijn haar vond ik het wel mooi.
Ze maakt altijd haar eigen wandeling als ze los is, ze houdt ons wel in de gaten maar gewone begaanbare paden vindt ze echt suf. Twee keer hetzelfde pad lopen is helemáál saai dus dat doet ze ook nooit. Meestal volgt ze wildpaadjes en kom ik haar verder op het pad opeens weer tegen. Soms gaat het mis, laatst heeft ze bijvoorbeeld een kwartier aan de verkeerde kant van een grote sloot gelopen en toen raakte ze in paniek want de kanten waren te steil om terug te gaan. Toen moest ik met het arme kind weer helemaal teruglopen natuurlijk zodat ze weer terug kon over een bruggetje..

Het scheelt dat ze verder niet jaagt of mensen of honden lastig valt anders liet ik het haar niet doen.. Ze vind het gewoon leuk om te struinen en ik heb járen geprobeerd dat te stoppen maar het faalde... Als ze te lang weg blijft heeft ze ergens een lijk gevonden om in te marineren of iets anders ranzigs, dat is altijd wel een beetje knaken. Gelukkig heb ik een hele opslagruimte vol met hondenshampoo..

Eigenlijk moet ik haar een keer een gopro op haar rug binden om te zien wat voor paden ze allemaal volgt.. Op vakantie in Frankrijk ging ze op eigen houtje naar een uitkijkpunt (en dat mocht niet van mij maar mevrouw had daar schijt aan natuurlijk). Volgens mij was daar een prachtig uitzicht maar ik had echt geen zin om daar helemaal heen te klimmen. Een gopro was perfect geweest, kon ik ook nog een beetje meegenieten.

natalie schreef:

mijke schreef:Toevallig heb ik laatst nog ergens (ik weet niet meer waar, iets van Doggo of Anorlunda oid) een stuk gelezen over dat honden veel meer dan wij denken gebaat zijn bij een voorspelbare wandeling langs vaste routes. Dat is iets dat voor Oor ook echt heel sterk geldt. Het duurde heel lang eer ik er achter kwam dat het trekken een uiting is van spanning die onder andere gepaard ging met al die onvoorspelbare routes, te meer omdat je bij trekkende honden als advies vaak juist krijgt om onvoorspelbaar te lopen zodat ie meer op jou gaat letten. Tsja dat werkt dus averechts, blijkt. Sinds ik vaste routes loop is ze veel relaxter geworden, maar op kruispunten waar we soms links (bijvoorbeeld naar de bushalte) en soms rechts (naar de vaste route) lopen raakt ze nog altijd enorm opgewonden.

Dat stuk heb ik ook gelezen inderdaad. Een voorspelbare en bekende route geeft meer rust in het koppie. Maar dit geldt met name voor angstige en onzekere honden. Honden die wat meer prikkels aankunnen, hebben er soms juist baat bij om zelf eens een route te mogen bepalen.

Edit: ik denk dat je dit artikel bedoelt
http://www.moniquebladder.nl/wandelen/

Ja zo had ik dat ook begrepen. Wij wandelen in verschillende gebieden en hebben toch wel het idee dat de honden afwisseling juist leuk vinden.
Ik vind het voorspelbaar maken van een wandeling ook eigenlijk onmogelijk , je komt toch dingen tegen waar jij geen invloed op hebt, andere honden , wild als dat er loopt , andere wandelaars en wij kwamen laatst twee vechtende katten tegen in de duinen.

Wij wisselen dus gebieden en los en aanlijn af.

Nou, Amoz is er ook niet echt geschikt voor
Eerst ging hij snel naar het eind van de straat, waar zijn aartsvijand woont, een grote zwarte kater die vaak midden op de stoep zit. Maar die was er niet. Toen snapte hij het even niet meer en bleef wat twijfelen en mij aankijken, maar nadat ik gewoon bleef wachten en hem vrij gaf, leek hij onderweg te gaan naar het dichtstbijzijnde losloopgebied. Iets verder kwamen we een ekster tegen, waar hij achteraan wilde. Daardoor raakten we helemaal van de route af en meneer ging vol op kattenjacht, langs alle plekken waar wel eens katten zitten. Om nog even langs een tuin te gaan waar allemaal beeldjes in staan, om daar eens lekker tegen te blaffen en daarna in een rechte lijn door naar de kinderboerderij om de schapen de stuipen op het lijf te jagen. Daar hadden we nu nog gestaan als het aan hem lag, maar ik vond het na 50x heen en weer langs het hek lopen met een gillende hond wel weer mooi geweest.

DeDiana schreef:Nou, Amoz is er ook niet echt geschikt voor
Eerst ging hij snel naar het eind van de straat, waar zijn aartsvijand woont, een grote zwarte kater die vaak midden op de stoep zit. Maar die was er niet. Toen snapte hij het even niet meer en bleef wat twijfelen en mij aankijken, maar nadat ik gewoon bleef wachten en hem vrij gaf, leek hij onderweg te gaan naar het dichtstbijzijnde losloopgebied. Iets verder kwamen we een ekster tegen, waar hij achteraan wilde. Daardoor raakten we helemaal van de route af en meneer ging vol op kattenjacht, langs alle plekken waar wel eens katten zitten. Om nog even langs een tuin te gaan waar allemaal beeldjes in staan, om daar eens lekker tegen te blaffen en daarna in een rechte lijn door naar de kinderboerderij om de schapen de stuipen op het lijf te jagen. Daar hadden we nu nog gestaan als het aan hem lag, maar ik vond het na 50x heen en weer langs het hek lopen met een gillende hond wel weer mooi geweest.

wat een slimmerik!

ik ga het toch ook eens met willem proberen

Manuma schreef:Ik heb het net met Uma gedaan en die wordt er heel onzeker van. Ze ging zelfs piepen. Ze snapte het ook niet. Als ze nu een bosje in ging bleef ik wachten tot ze daarna zelf een pad kiest maar ze bleef maar bij me staan haha.

dit verwacht ik van willem. als ik nu lang stil blijf staan komt hij ook heel rustig naast me staan wachten tot ik vertel waar we heen gaan

M@scha schreef:

Manuma schreef:Ik heb het net met Uma gedaan en die wordt er heel onzeker van. Ze ging zelfs piepen. Ze snapte het ook niet. Als ze nu een bosje in ging bleef ik wachten tot ze daarna zelf een pad kiest maar ze bleef maar bij me staan haha.

dit verwacht ik van willem. als ik nu lang stil blijf staan komt hij ook heel rustig naast me staan wachten tot ik vertel waar we heen gaan

Dat deed Amoz in het begin dus ook, maar ik heb toch gewoon gewacht of hij uiteindelijk iets ging doen. En na even piepen en wat onrust deed hij dat ook. Bij Mila zal het wel moeilijker gaan, hoewel Mila wel altijd duidelijk een eigen mening heeft - Amy en Amoz lijken veel volgzamer, tot je ze dus volledig de vrije hand geeft