Het HondenForum

Korthaar collie, super sociaal naar mens en dier, makkelijk luisteren, weinig vacht onderhoud.

Woefwoef17 schreef:Hmm als ik het zo lees lijkt het er op dat vrijwel elk ras kindvriendelijk is, vooral wanneer ze ermee opgroeien?

Natuurlijk zitten er binnen elk ras kindvriendelijke honden, en binnen elk ras kindermeppers.
Maar ik zou icm kinderen niet voor een terrier gaan.

Ik heb zelf de vreugde mogen ervaren van een jeugd met een yorkshire terrier, wat een pyranha in een schoothond verpakking was. Enorm loeder, beet als hobby.
Een intolerante hond met een lage bijtgrens is icm kinderen een ellende, en ik heb zelf de indruk dat je daar bij een terrier wat meer kans op maakt, al ken ik genoeg terriers die echt goed met kinderen kunnen.

Neeltje schreef:

Charlie schreef:En een Tibetaanse terriër, zegt je dat niets ? Volgens mij een redelijk makkelijke hond en een kindervriend. Ligt natuurlijk wel aan de opvoeding, maar dat is bij elke hond zo.

Maar wel heel veel vachtonderhoud. Laat je door geen enkele fokker voorhouden, dat dat wel meevalt. Ok, het ligt ook een beetje welke kleur vacht je hond heeft, maar zeker de eerste 2 jaar is het een hele klus.

Een vraag uit belangstelling. Is de ene kleur makkelijker te onderhouden dan een andere kleur?

Paisley schreef:

Woefwoef17 schreef:Hmm als ik het zo lees lijkt het er op dat vrijwel elk ras kindvriendelijk is, vooral wanneer ze ermee opgroeien?

Natuurlijk zitten er binnen elk ras kindvriendelijke honden, en binnen elk ras kindermeppers.
Maar ik zou icm kinderen niet voor een terrier gaan.

Ik heb zelf de vreugde mogen ervaren van een jeugd met een yorkshire terrier, wat een pyranha in een schoothond verpakking was. Enorm loeder, beet als hobby.
Een intolerante hond met een lage bijtgrens is icm kinderen een ellende, en ik heb zelf de indruk dat je daar bij een terrier wat meer kans op maakt, al ken ik genoeg terriers die echt goed met kinderen kunnen.

Nuo, toch, wij hadden een foxterrier uit het asiel en we hadden ons geen makkelijkere, leukere, lievere hond kunnen wensen. Je kon er leuk mee rennen en spelen en lag gezellig in de mand met onze katten en ons konijn.

Als de labradoodlevacht geen probleem is, zou je ook kunnen kijken naar de bearded collie. Erg vrolijke, vriendelijke sociale honden.

Toch nog even een kleine waarschuwing van mijn kant:

Wees je er ook van bewust, dat jonge honden ( en met combinatie jonge kinderen, die ook rennen en gillen, waardoor de jonge hond nog drukker kan worden) best wel heel pittig is. Sowieso ook zonder kinderen is een jonge hond voldoende uitdaging en beweging geven best wel een opgave, als je nog niet veel ervaring hebt met jonge honden. Ze moeten alles nog leren, ook om bijvoorbeeld rustig te spelen, en geen kinderen omver rennen dit kan met een groter ras, best wel 1,5 tot 2 jaar duren, voordat het allemaal soepel in je gezin gaat.

Ook kleine terriers zoals jack Russell kunnen behoorlijk fel zijn, als jonge kinderen gaan rennen door huis.

Je kinderen zul je dus ook echt wel moeten leren hoe ze met de hond om moeten gaan.

Met herplaatsers is het weleens moeilijk in te schatten hoe ze met jonge kinderen zijn.

Hoe oud zijn je kinderen eigenlijk?

Verder, als je je niet snel uit het veld laat slaan, en met een jonge hond, je er echt wel 1 tot 2 jaar in wilt investeren ( met de opvoeding, en die van je kinderen ) dan heb je zeker heel wat leuke jaren voor de boeg, die je niet zou willen missen.

En de meeste honden kunnen als ze kinderen gewent zijn, prima met kinderen. Zelf zou ik de kleine terriër rassen wel overslaan, als je echt nog hele jonge kinderen hebt. alhoewel er ook zeker huishoudens zijn, waarbij dit wel gaat.

Labradoodle is trouwens leuk, maar moeten wel regelmatig geborsteld worden, toch wel minimaal twee keer in de week, zelf zou ik het vaker doen, en ze moeten getrimd worden, wat best wel prijzig kan zijn.Wat wel een voordeel is, dat ze weinig tot bijna niet verharen.

Sterre schreef:

Neeltje schreef:

Charlie schreef:En een Tibetaanse terriër, zegt je dat niets ? Volgens mij een redelijk makkelijke hond en een kindervriend. Ligt natuurlijk wel aan de opvoeding, maar dat is bij elke hond zo.

Maar wel heel veel vachtonderhoud. Laat je door geen enkele fokker voorhouden, dat dat wel meevalt. Ok, het ligt ook een beetje welke kleur vacht je hond heeft, maar zeker de eerste 2 jaar is het een hele klus.

Een vraag uit belangstelling. Is de ene kleur makkelijker te onderhouden dan een andere kleur?

Ja, dat scheelt heel veel. De zwarte vacht is het makkelijkste in onderhoud. Blond is een stuk minder makkelijk en wit, het ergste. Niet om schoon te houden, maar gewoon met borstelen. Het is stukken droger, hoeveel conditioner je er ook in doet na het wassen. Ik merk het bij mijn hond aan haar rechterschouder en borstkas, daar zit echt alleen maar witte vacht. Op onderstaande foto kun je goed het verschil zien.

Marjoleine schreef:

bouvierpoedel schreef:Ken geen 1 ras wat kind onvriendelijk in zijn vaandel heeft staan. Of je moet een etterbak van een kind hebben.

Maar sommige raad ik echt af. Veel rassen hebben dermate veel temperament dat ze een kort lontje hebben bijvoorbeeld. Dat vind ik minder geschikt.
Er zijn ook rassen die erg zelfstandig zijn en daar liever hun tijd aan spenderen dan aan een kind.

Nee, mensen adverteren er niet mee, dat klopt.
Maar wie bij mij komt en hier specifiek om vraagt raad ik de stabij en de havanezer af.
De stabij heeft een te kort lontje en de havanezer is te klein.
Wetterhoun is dan wel een goede keus, verdraagzaam en vriendelijk en met een eindeloos geduld. Vooral dat laatste hebben gewoon niet alle rassen.

Uit eigen ervaring, ben ik het niet met je eens. Mijn Brand was een geweldige wetterhûn, maar moest niks, maar dan ook niks van kinderen hebben.

Ik heb nu een beetje zo van: "Je moet maar afwachten wat er in huis komt".

Honden ook binnen een ras, hebben heel verschillende karakters.

mijke schreef:

Paisley schreef:

Woefwoef17 schreef:Hmm als ik het zo lees lijkt het er op dat vrijwel elk ras kindvriendelijk is, vooral wanneer ze ermee opgroeien?

Natuurlijk zitten er binnen elk ras kindvriendelijke honden, en binnen elk ras kindermeppers.
Maar ik zou icm kinderen niet voor een terrier gaan.

Ik heb zelf de vreugde mogen ervaren van een jeugd met een yorkshire terrier, wat een pyranha in een schoothond verpakking was. Enorm loeder, beet als hobby.
Een intolerante hond met een lage bijtgrens is icm kinderen een ellende, en ik heb zelf de indruk dat je daar bij een terrier wat meer kans op maakt, al ken ik genoeg terriers die echt goed met kinderen kunnen.

Nuo, toch, wij hadden een foxterrier uit het asiel en we hadden ons geen makkelijkere, leukere, lievere hond kunnen wensen. Je kon er leuk mee rennen en spelen en lag gezellig in de mand met onze katten en ons konijn.

Tuurlijk, dat zei ik al, die zijn er ook genoeg.
Maar een terrier maak je meer kans op een intolerante felle rotzak die durft te bijten dan met een retriever of een spaniel. Is mijn ervaring.

Emma schreef:Toch nog even een kleine waarschuwing van mijn kant:

Wees je er ook van bewust, dat jonge honden ( en met combinatie jonge kinderen, die ook rennen en gillen, waardoor de jonge hond nog drukker kan worden) best wel heel pittig is. Sowieso ook zonder kinderen is een jonge hond voldoende uitdaging en beweging geven best wel een opgave, als je nog niet veel ervaring hebt met jonge honden. Ze moeten alles nog leren, ook om bijvoorbeeld rustig te spelen, en geen kinderen omver rennen dit kan met een groter ras, best wel 1,5 tot 2 jaar duren, voordat het allemaal soepel in je gezin gaat.

Ook kleine terriers zoals jack Russell kunnen behoorlijk fel zijn, als jonge kinderen gaan rennen door huis.

Je kinderen zul je dus ook echt wel moeten leren hoe ze met de hond om moeten gaan.

Met herplaatsers is het weleens moeilijk in te schatten hoe ze met jonge kinderen zijn.

Hoe oud zijn je kinderen eigenlijk?

Verder, als je je niet snel uit het veld laat slaan, en met een jonge hond, je er echt wel 1 tot 2 jaar in wilt investeren ( met de opvoeding, en die van je kinderen ) dan heb je zeker heel wat leuke jaren voor de boeg, die je niet zou willen missen.

En de meeste honden kunnen als ze kinderen gewent zijn, prima met kinderen. Zelf zou ik de kleine terriër rassen wel overslaan, als je echt nog hele jonge kinderen hebt. alhoewel er ook zeker huishoudens zijn, waarbij dit wel gaat.

Labradoodle is trouwens leuk, maar moeten wel regelmatig geborsteld worden, toch wel minimaal twee keer in de week, zelf zou ik het vaker doen, en ze moeten getrimd worden, wat best wel prijzig kan zijn.Wat wel een voordeel is, dat ze weinig tot bijna niet verharen.

Onze dochter is 1.5, staat ook in mijn openingspost
Ik ben me er van bewust dat er heel veel tijd en werk in gaat zitten, dat is geen probleem.
En inderdaad dat trimmen, borstelen. Het is op z'n zachtst gezegd een kostbare hond


Verder, ik neig toch steeds meer naar een ander soort. Golden of lab... vreselijk dit.
Ik heb ook zitten kijken naar herplaatsers, ik hoef niet persé een pup, maar ik kan eigenlijk weinig vinden wat past bij onze wensen.

Terriërs zijn voor mij echt een no-go. Bij een ander vind ik ze leuk (soms), maar moet er niet aan denken om zo'n stuiterende terrorist in huis te hebben (sorry).

Misschien zoiets? Dit hondje is 10 maanden en is te bekijken in Nederland.

http://link.marktplaats.nl/m1129648150

Of zoiets, http://www.mirtos.nu/adopteer/bb

Wij zijn als kind opgegroeid met een nep-Schapendoes. Een fantastische hond waar we alles mee konden. Mijn ouders hebben nu een echte schapendoes: ook fantastisch met kinderen, ze is er niet eens mee opgegroeid maar ze doet zo lief en voorzichtig

Heavy schreef:Een kindje van 1,5 en een pup is heel druk . Maar met een rustiger ras moet het wel lukken . Ik zou voor een labrador gaan

Als ik iets niet rustig vind is het een Labrador

Evertje schreef:

Woefwoef17 schreef:Hmm als ik het zo lees lijkt het er op dat vrijwel elk ras kindvriendelijk is, vooral wanneer ze ermee opgroeien?

Mijn dochtertje vind honden heel leuk, ze komt bijna wekelijks op visite bij mensen waar ze er twee hebben, een terriër-achtige bastaard en een dwergpincherXjackrussel. Dat gaat goed, ze is eventjes enthousiast maar gaat vervolgens gewoon spelen. (Ik vind die rassen overigens niks, veel te druk en kefferig)

In het dorp waar we wonen lopen heel veel honden, de hond zal dus sociaal moeten zijn. Ik snap dat dit grotendeels door socialisatie zal moeten komen, maar bij sommige honden blijft het tricky (amstaff). Daarnaast lopen er ook veel katten, kippen, ganzen, noem maar op.

Herders vinden we beiden geweldig, vooral de Mechelse, maar ik denk niet dat het ons lukt dat te combineren. Ik heb begrepen dat je die echt moet laten werken.

Lastig lastig...

Sommige rassen vallen af doordat ze niet hondaociaal genoeg zijn of teveel jachtinstinct hebben. Maar ik denk dat het meer van de hond af hangt of ze hoed met kinderen kunnen dan het ras.

Mijn oma had bijvoorbeeld een Mechelaar teef. Was een half jaar ouder dan ik en ik (en andere kleinkinderen) konden alles doen met het beest. We hebben dierenartsje gespeeld, samen onder een deken voor de kachel ze vind alles hoed. Maar d'r hoefde geen vreemde op het erf te komen, want die had ze dan vast

Succes met je zoektocht!

Hier een tervuerends teefje (lang harige mechelaar ) van 10 maanden.
Speelt hartstikke lief met zoontje van een vriendin.
Maar ze kan soms nogal schrikachtig reageren op geluiden.
Weet niet hoe ze het vind als ze 24/7 een kind om zich heen zou hebben

Wij hebben een Mastin en die is extreem lief en voorzichtig met kinderen. Heel erg lief voor mijn autistische neefje, al vanaf jonge leeftijd. Hij was misschien vijf en kon haar dan uitlaten, riem hing los en ze bleef strak naast hem lopen. Kind rennen, zij strak ernaast rennen. Knuffelen etc, alles vind ze goed.
Een baby die met de ouders op visite kwam werd beschermd, ze bleef er de hele tijd bij. Pappa mocht eigenlijk niet de baby uit de maxi cosi pakken.

Ik hoor vaker over Mastins dat ze erg lief voor kinderen zijn. Helaas voldoen ze niet aan je hele lijstje... een beetje groter dan middenmaat en die van mij luistert voor geen meter.

dat bedoelde ik ook met mijn verhaal over labradors. Heel veel honden zijn lief met kinderen, zo in een speelsituatie ofzo. Maar ik vind herders wel veel reactiever dan bijv. labradors. Mijn honden sneppen echt niet als je er per ongeluk bovenop valt, op een staart staat of aan een oor trekt. En natuurlijk moet je dat soort situaties proberen te voorkomen maar toch gebeurt het wel. En dan heb ik liever een hond die daar tolerant in is dan eentje die (misschien wel terecht hoor) sneller geneigd is om even een sneppie te geven.

Labrador of Golden Retriever. Maar misschien zijn die te groot?

Nanna schreef:Ik roep altijd meteen Newfoundlander, maar die zal wel te groot zijn
Maar als iéts een kindervriend is is dat het wel.

Ik ben verleden week een stuk meegelopen met iemand die twee Newfoundlanders had, en vanochtend kwam ik haar weer tegen. Die stonken als een gek. Ze kwamen steeds tegen me aan lopen en staan.

Mijn jas en broek meurde als een gek. En verleden week was het helemaal erg, toen rook ik uren later nog naar de honden.

Nou zei iemand anders vanochtend tegen me dat ze altijd zo stonken, want ze kon nog iemand met een Newfoundlander, en die stonk ook zo.

Lijkt me eigenlijk stug hoor dat alle Newfoundlanders zo stinken.

gonnie schreef:

Nanna schreef:Ik roep altijd meteen Newfoundlander, maar die zal wel te groot zijn
Maar als iéts een kindervriend is is dat het wel.

Ik ben verleden week een stuk meegelopen met iemand die twee Newfoundlanders had, en vanochtend kwam ik haar weer tegen. Die stonken als een gek. Ze kwamen steeds tegen me aan lopen en staan.

Mijn jas en broek meurde als een gek. En verleden week was het helemaal erg, toen rook ik uren later nog naar de honden.

Nou zei iemand anders vanochtend tegen me dat ze altijd zo stonken, want ze kon nog iemand met een Newfoundlander, en die stonk ook zo.

Lijkt me eigenlijk stug hoor dat alle Newfoundlanders zo stinken.

Ik 'ken' er maar één, maar die stinkt ook tegen je aan Serieus, die ruik je op afstand. Ik kom echt nooooit in de verleiding hem aan te halen.

Lieske_1977 schreef:

gonnie schreef:

Nanna schreef:Ik roep altijd meteen Newfoundlander, maar die zal wel te groot zijn
Maar als iéts een kindervriend is is dat het wel.

Ik ben verleden week een stuk meegelopen met iemand die twee Newfoundlanders had, en vanochtend kwam ik haar weer tegen. Die stonken als een gek. Ze kwamen steeds tegen me aan lopen en staan.

Mijn jas en broek meurde als een gek. En verleden week was het helemaal erg, toen rook ik uren later nog naar de honden.

Nou zei iemand anders vanochtend tegen me dat ze altijd zo stonken, want ze kon nog iemand met een Newfoundlander, en die stonk ook zo.

Lijkt me eigenlijk stug hoor dat alle Newfoundlanders zo stinken.

Ik 'ken' er maar één, maar die stinkt ook tegen je aan Serieus, die ruik je op afstand. Ik kom echt nooooit in de verleiding hem aan te halen.

Ik ook niet. Toen ik vorige week meeliep had ik spijt als haren op mijn hoofd. Haha. Je rook ze constant ook op afstand. Ik ga die stinkerds echt niet aaien. Ik schrok me vanochtend dood toen ik haar zag, wilde me al omdraaien, maar dat staat ook zo stom.

Ik dacht dat ik ze wel kon ontwijken, nou mooi niet. Ze wonden zich zowat om me heen. De volgende keer loop ik mooi terug.

Heb mijn jas lopen uitschudden, ik dacht dat de lucht dan zou verwaaien.

Karel stinkt niet hoor!

Jaren terug kende ik er twee. Een vrij klein zwart teefje die rook je helemaal niet. En een grote bruine, echt een prachtige hond, maar die rook je gewoon van verre al als hij aan kwam lopen. Wel allebei super lief voor alles en iedereen.

Mijn 2 teven voldoen precies aan je beschrijving.
Die zijn echt super makkelijk, vinden alles, maar dan ook alles leuk, heel makkelijk naar alle mensen, daar kon ik er 10 van hebben.
Mijn reu laat ik echt niet in de buurt komen van kinderen. Hij vindt de drukte niet leuk. Er is nooit iets gebeurd, maar ik neem geen enkel risico met hem.

Is een cocker niets? Ik ken het ras niet goed, maar heeft wel een mooie maat.

renee-uk schreef:

Kruimel53 schreef:

bouvierpoedel schreef:Ken geen 1 ras wat kind onvriendelijk in zijn vaandel heeft staan. Of je moet een etterbak van een kind hebben.

Sjiewawa's. Dwergpinchers. Ik ken wel wat herders die totaal niks met kinderen hebben.

mijn duitse herder gina was de allerliefste hond voor kinderen die ik ooit gekend heb en witte herder luca stond op plaats twee
denk dat het meer hond- dan rasafhankelijk is.

Dat denk ik ook want ook van de als kindvriendelijke bekend staande honden zijn er bijtincidenten bekend.
Je moet het hoe dan ook ten alle tijde begeleiden en ook kinderen dienen te leren dat honden grenzen hebben die ze moeten respecteren.

sbientje schreef:dat bedoelde ik ook met mijn verhaal over labradors. Heel veel honden zijn lief met kinderen, zo in een speelsituatie ofzo. Maar ik vind herders wel veel reactiever dan bijv. labradors. Mijn honden sneppen echt niet als je er per ongeluk bovenop valt, op een staart staat of aan een oor trekt. En natuurlijk moet je dat soort situaties proberen te voorkomen maar toch gebeurt het wel. En dan heb ik liever een hond die daar tolerant in is dan eentje die (misschien wel terecht hoor) sneller geneigd is om even een sneppie te geven.

Precies, alhoewel het per individuele hond heel verschillend kan zijn, en dat maakt het met raskeuze wel wat lastig.
Collies staan over het algemeen ook bekend als grote kindervrienden en Mila is ook dol op kinderen, maar die zou echt niet geschikt zijn voor een huishouden met kinderen. Dat is te druk en onrustig voor haar en daarvan krijgt ze op den duur een kort lontje. Terwijl een paar broertjes en zusjes van haar in gezinnen met jonge kinderen wonen en dat uitstekend doen.
Ik zou dan dus ook kiezen voor een ras dat bekend staat om de enorme tolerantie of voor een (jong)volwassen herplaatser (kan ook een kruising zijn) waarvan al bekend is hoe hij op kinderen, drukte en onverwachte situaties reageert.

gonnie schreef: Nou zei iemand anders vanochtend tegen me dat ze altijd zo stonken, want ze kon nog iemand met een Newfoundlander, en die stonk ook zo.

Regio Rotterdam soms?

Ik moet er trouwens oprecht niet aan denken om een kind van 1,5 en een pup te hebben. Als ik bedenk hoe vreselijk veel werk een pup is, hoe veel tijd daar in gaat zitten.. Ik kan me zo voorstellen dat een kind NOG meer werk is, en om dat te combineren, daar heb je een dagtaak aan denk ik Maargoed, er zijn mensen waarbij het wel lukt dus misschien ben ik wel de uitzondering op de regel

Ik dacht eigenlijk meteen aan een spaniel uit de showlijnen. Cockerspaniel of Clumberspaniel .
Ik heb altijd het idee dat dat wel gemoedelijke, maar vrolijke honden zijn.

Ik heb een labradoodle, de grootste, en twee kleine kinderen, 5 en 6 jaar. En mensen wat heb ik het druk gehad de afgelopen 8 maanden. Ze is geweldig met kinderen, ze vind ze dan ook geweldig en daar zit t m ook. Ze wilde altijd meedoen. Liep mijn zoontje door de woonkamer, dan liep Maan er gelijk achter aan, 'leuk leuk spelen!!, lekker kuiten bijten, omver lopen, kind gillen, enz. Ben de hele tijd bezig geweest met opvoeden, zowel de hond als de kinderen. Onderschat het puppybijten echt niet, want dat vond ik nog wel het allerlastigste in combinatie met mijn kinderen. Het doet echt pijn, kind gaat gillen, pup reageert door nog meer te willen spelen dus bijten, enz. Nu 8 maanden gaat het echt een heel stuk beter, we zijn er nog niet, maar er ligt nu een solide basis. Wel ga ik ervan uit dat we zeker 1,5 jaar totaal nodig zullen hebben om helemaal in de relaxed stand te komen. Het is zeker te doen, maar onderschat het niet. Soms denk ik ook echt, was ik maar voor een herplaatser gegaan, maar ja dan kan je ook weer tegen van alles aan lopen. En ik weet zeker dat als Maan 'af' is dat het plaatje dan helemaal klopt.

Ik ben super blij met onze keuze voor een Labradoodle en ze is echt een schat, ze heeft al behoorlijk wat te verduren gehad met mijn kids, dat kun je niet voorkomen en dr zit geen snep of stress is. Maar pittig is het wel, ze vinden alles leuk en zijn in het begin ook echt wel behoorlijk lomp.

grover schreef:

gonnie schreef: Nou zei iemand anders vanochtend tegen me dat ze altijd zo stonken, want ze kon nog iemand met een Newfoundlander, en die stonk ook zo.

Regio Rotterdam soms?

Ik moet er trouwens oprecht niet aan denken om een kind van 1,5 en een pup te hebben. Als ik bedenk hoe vreselijk veel werk een pup is, hoe veel tijd daar in gaat zitten.. Ik kan me zo voorstellen dat een kind NOG meer werk is, en om dat te combineren, daar heb je een dagtaak aan denk ik Maargoed, er zijn mensen waarbij het wel lukt dus misschien ben ik wel de uitzondering op de regel

Ik ben opgegroeid in een gezin van 5 kinderen en er waren altijd honden. Mijn moeder heeft het destijds niet te druk ervaren, maar het ligt er ook heel er aan hoe je ermee om gaat. Een pup in een flat zindelijk maken met een kind van 1,5 lijkt me ondoenlijk.
Maar als je een tuin hebt die omheind is en de pup loopt in en uit, dan is dat zindelijk maken totaal geen issue. Hoe druk het is, is erg afhankelijk van de omstandigheden en hoe je het aanpakt.
Er waren ook weinig activiteiten speciaal voor de hond. De hond ging gewoon mee als de kinderen van school werden gehaald, en speelden samen met ons buiten. En omdat in een gezin met genoeg aanloop, prikkels en vertier de hond ook veel te doen heeft, komt ie weinig te kort.
Ik heb het zelf vaak stil in huis, dan hebben de honden veel meer activiteit nodig dan wanneer ik met ze in een druk gezin ben. Dan heb ik werkelijk 'geen kind' aan ze, omdat ze de halve dag het potje voetbal lopen te verstoren bij de kinderen en moe weer mee naar binnen komen