Seppe herplaatst

[Inge]

Vanmiddag is het helemaal fout gegaan met de heren. Numa kreeg een deur open toen ik Seppe uit de auto haalde en dook gelijk naar de riem van Seppe, waardoor Seppe alle kanten ingetrokken werd en reageerde. Dat resulteerde in een serieuze knokpartij die minuten geduurd heeft omdat ik ze niet uit elkaar kon krijgen. Numa had in eerste instantie alleen de riem vast, maar Seppe beet zich vast in zijn kop.
Ik ben net terug van de dierenarts, heb daar vanaf half 2 gezeten. Numa heeft gaten in zijn nek en op zijn kop waarvan er een aantal gehecht zijn, Seppe heeft zijn rechtervoorpoot flink beschadigd, aan de voorkant fikse scheur aan de achterkant ook 2 gaten. Ook die zijn gehecht en nu verbonden. Beide fiks aan de pijnstillers en de AB.
Ben er klaar mee, 1 gaat er weg zodra alles weer genezen heeft. De meeste kans op herplaatsing is Seppe, die is jong en mega-sociaal naar mens en dier.
Baal er flink van, dit had ik totaal niet aan zien komen omdat beide heren prima door 1 deur konden en Seppe altijd op zijn rug duikt als Numa eens een bui heeft, nooit geen problemen gehad. Maar dit soort knokpartijen trek ik niet (en mijn portemonnee ook niet). Zit er even doorheen nu.

Wat naar Inge. Zeker met deze verwondingen als resultaat. Maar ik zou geen overhaaste beslissingen nemen als ik jou was. Je hebt benches en weet nu dat je scherp moet zijn. Ik zou het ff laten betijen. En kijken hoe het zich ontwikkelt als je er streng bovenop gaat zitten. Heb hier ook wel eens knokkende volwassen reuen gehad maar heb ze toch altijd samen kunnen houden. Als ik er niet bij was hield ik de meeste gescheiden, maar ze konden altijd samen los en samen netjes aangelijnd naast elkaar lopen. Maar ik verbood elke scheve blik en bestrafte alleen al de gedachte. Vaak doofden de pogingen elkaar naar het leven te staan vanzelf uit.
Ik zou het nog even aankijken voordat ik over zou gaan tot herplaatsing.

Maar hoe dan ook, sterkte met deze enorme tegenvaller.

Ze zullen sowieso eerst moeten genezen, dat gaat nog wel wat weken duren vrees ik. Pas daarna ga ik definitief beslissen, maar in dit soort knokpartijen heb ik geen zin meer. Ze wegen 35 en 37 kilo en Seppe blijkt fiks te knokken als hij niet weg kan (zoals gisteren toen hij vast zat in de deken en aan de riem bij Biène en vandaag ook terwijl hij aan de riem zat). Seppe beet zich vandaag vast en was totaal niet meer los te krijgen. Had nog geluk dat hij niet verbeet, anders was het nog erger geweest. Nu zijn de gaten diep, maar wel duidelijk van de 2 keer in elkaar knallen (ik heb ze heel even los gehad maar ze vlogen direct weer in elkaar). Ik heb de riem ondertussen losgemaakt, water over ze heen gegooid, Seppe bij zijn halsband omhoog gehaald en lucht afgeknepen.... niet los te krijgen. Vrees dat ik morgen zelf flinke spierpijn zal hebben.

[Inge]

Met twee Mechelreuen was het natuurlijk wel een beetje te verwachten dat het op den duur, met het ouder worden, zou gaan knallen. Wel klote.
Ik zou ook Seppe herplaatsen. Dit wil je niet steeds.

Seppe is heel onderdanig dus ik had dit echt niet verwacht. Hij ligt bij iedere hond op zijn rug die hij tegenkomt, zit verder geen greintje kwaad in. Dat Numa moeilijk kan zijn met andere honden is bekend, maar heeft nooit binnen de roedel tot problemen geleid toen ze eenmaal aan elkaar gewend waren.

[crutz]

Sterkte meid

[crutz]

En snap dat je kiest Seppe te plaatsen. Numa heb je natuurlijk al eens geprobeerd.

[malinois]

Ik was er al bang voor na de div verhalen die je weleens opschreef. Helaas ervaringsdeskundige en daar hielp dan ook helaas alleen herplaatsen. Het ging van kwaad tot erger. Ik heb toen wel gekozen voor de lastigste omdat alleen zijn herplaatsen het probleem kon oplossen. Ook prima terechtgekomen overigens maar ik wil t niet meer meemaken. Ik wil best scheiden als t moet maar niet meer die blinde woede en in mijn geval echt voor de kill gaan. Succes in ieder geval zal niet makkelijk zijn

[Inge]

Numa onder narcose


Gat achter zijn oor


Gaten op zijn snuit


Seppe net onder zeil, zie de scheur op zijn poot




Schoonmaken

[malinois]

Met twee Mechelreuen was het natuurlijk wel een beetje te verwachten dat het op den duur, met het ouder worden, zou gaan knallen. Wel klote.
Ik zou ook Seppe herplaatsen. Dit wil je niet steeds.

Dat valt wel mee... Xantos werd echt een killer hier. Die klom letterlijk over de kennel om Xito af te maken en bij de dober was t hem ook bijna gelukt wat een bloedbad. Ook Xena schroomde hij niet om te bijten maar 'pas' als ze in de weg liep. Xito zocht hij echt op. Dat kon echt niet meer.
Xito en Xavi hebben weleens hun knokkerijen gehad maar dat was anders... uit elkaar konden ze maandenlang weer bij elkaar lopen en samen hun ding doen.
Xygan en Xavi zijn 8 pootjes op 1 buik tot op heden. Zo makkelijk heb ik ze nog nooit samen gehad maar natuurlijk hou ik in mn achterhoofd dat altijd nog een keer mis kan gaan maar niet in de mate van Xantos bijv. Dat geloof ik niet...
Al met al zit er veel verschil in. Ik hou iig altijd rekening dat ik ze zal moeten scheiden op een gegeven moment en als t niet hoeft kan t alleen meevallen.

[ranetje]

Dat is heftig
Sterkte met herplaatsen

[Inge]

Maar Fenella, wat jij beschrijft van Xantos is hier helemaal niet aan de orde. Numa is een eikel hoor, maar hij is nog nooit "voor de kill" gegaan, had tot gisteren ook nog nooit met Seppe geknokt. Best wel een keer domineren, maar dan draaide Seppe op zijn rug, maakte hij zijn punt en kwam hij terug naar mij. En als hij bezig bleef mocht hij afkoelen in de bench en was het een half uur later weer gewoon over en kon hij weer los. Daar kwamen geen verwondingen aan te pas. Als ze te fanatiek samen stoeiden kapte ik het af en dan was het ook gewoon prima, lagen ze even later weer vlakbij elkaar te slapen. Nu waren het beide situaties waarin Seppe niet weg kon. Gisteren omdat hij zich dus in die deken had gerold en er niet direct uit kon komen, vandaag zat hij aan de riem want ik had hem net uit de auto gehaald. Numa kwam ook niet op Seppe af om te knokken, maar om de riem vast te grijpen, een vervelende gewoonte die ik er nooit uit heb gekregen (Biène grijpt ook altijd de riem van Numa, die doet dat ook). Seppe was degene die uit reactie zich vast beet, hij kon ook niet weg omdat Numa zijn riem 15 cm van zijn halsband vast had.
Dit was een stom ongeluk met behoorlijke gevolgen.

Ik heb ze net uitgelaten en Seppe belast zijn poot als ik niet te hard loop.

[Budkes]

Hoe reageren ze nu op elkaar ?

[Inge]

Hoe reageren ze nu op elkaar ?

Neutraal, geen spanning
Benches staan naast elkaar en ze reageren totaal niet op elkaar op een vervelende manier

[malinois]

Hmm dan zou ik idd niet te snel beslissen... maar over gaan doet t niet denk ik. Als je ze samen wil houden zul je ze heel kort moeten houden. Geen enkele privileges... die moeten ze maar verdienen. Geen grom, geen borstel... (geen lijnen happen) niks en dat is erg lastig hoor en tijdrovend. Je moet er ook maar zin in hebben. Maar ik snap helemaal dat je t ff gehad hebt...

[Shibby]

Ah goffer Inge, da's mooi kut

Maar idd, niet te snel beslissen. Blijkbaar zijn het hele duidelijke situaties die, nu je het duidelijk weet, wel goed te voorkomen zijn lijkt me. Al kan ik me ook voorstellen dat je er nu ff goed klaar mee bent.

Biene ging zich er niet mee bemoeien dus? Scheelt alweer :/

Heb je al een borrel gepakt?

[Budkes]

Hoe reageren ze nu op elkaar ?

Neutraal, geen spanning
Benches staan naast elkaar en ze reageren totaal niet op elkaar op een vervelende manier

Als je de moed weer bij elkaar hebt geraapt en de schrik wat te boven bent zou ik ze idd zo behandelen als Fenella zegt en dan kijken wat dat met hen doet en met jou. Want dat is zeker net zo belangrijk of jij je prettig voelt daarbij. Maar ik zie het niet noodzakelijk negatief in.

[alm@]

Jeetje wat heftig en al die gaten Wat Fenella al zegt van nu af zal je er bovenop moeten zitten om te zorgen dat niet weer de vlam in de pan vliegt. En dat moet je maar willen en kunnen. Maar eerst maar genezen en jij bekomen van de schrik, dit gaat je niet in de koude kleren zetten.

[Inge]

Ah goffer Inge, da's mooi kut

Maar idd, niet te snel beslissen. Blijkbaar zijn het hele duidelijke situaties die, nu je het duidelijk weet, wel goed te voorkomen zijn lijkt me. Al kan ik me ook voorstellen dat je er nu ff goed klaar mee bent.

Biene ging zich er niet mee bemoeien dus? Scheelt alweer :/

Heb je al een borrel gepakt?

Volgens mij heeft Biène geprobeerd tussenbeide te komen (kan me vaag herinneren dat ze op Numa's rug dook) maar dat maakte geen indruk en keerde zich niet tegen haar. Volgens mij heb ik haar weggebruld.
Borrel niet, wel een radler

Numa is wat onrustig, denk dat de hechtingen wat trekken. Hopelijk blijft hij er van af met zijn poten anders moet ie ook nog een kraag om Ze hebben bij hem oplosbare hechtingen gezet omdat ze eruit halen weer een gevecht zou opleveren. Volgende week wel even laten checken.
Hij loopt nu even rond.
Ik ga zo maar proberen te slapen, ben doodmoe merk ik

[malinois]

Ja dat hakt er goed in... hoop dat je een beetje slaap kan pakken.

[laeken]

Ik zou wel herplaatsen. De wonden zijn geen wonden van binnen de roedel maar wonden van verwonden en afmaken. Dus dit gaat weer mis want ze erkennen elkaar niet meer als 1 roedel. Toen Eva en Cleo "echt" gingen vechten bleven ze de regels van de roedel behouden. Dus geen daadwerkelijke diepe gaten. En Eva kon er wat van hoor. Die kon zo zwaar verwonden als ze dat zou willen. De keer dat een mechelaar op haar dook was het meteen dierenarts en winkelhaak. Eva had Cleo vast aan haar nek en had een hele bek vol vel en vlees. En ze begon ermee te schudden en Cleo tegen de grond te werken. Nadat we ze uit elkaar getrokken hadden bleef Cleo ook komen om Eva die inmiddels in de armen van Martijn zat aan te vallen. Eva stopte zodra Cleo stopte. Maar daarna bleken ze niks anders te hebben dan krasjes en een bek vol haar en bloed van de eigen tongen. Toen wist ik dat het oppassen werd maar dat er nog geen echte oorlog was. Jouw honden zijn veel verder gegaan en ik denk dat je wel moet herplaatsen. Dit gaat nog veel erger mis straks en dat kun je je als baasje van dergelijke honden niet laten gebeuren. Je geeft aan dat Seppe en uitermate lieve sociale hond is. Die moet je dus beschermen en zo houden. Want dergelijke honden kunnen door opbouwen van spanning wel degelijk totaal veranderen. En omdat ze zo tekeer zijn gegaan hebben ze geen rekening gehouden met onderling roedelgenoten zijn. Honden die elkaar erkennen als roedel zullen nooit zo tekeer los gaan op elkaar. Dat zou onacceptabel zijn want je roedel heb je nodig. Je roedelgenoten zwaar verwonden is je eigen graf graven. Dus ze willen elkaar niet meer en hoe rustig ze nu ook zijn, je weet wat ze doen als die rust er even niet meer is. Bij twee mechelaars weet je dat er niet veel nodig is om die rust weer te verstoren. Een deurbel. Een hond voor het huis die tekeer gaat voor de raam. Een kat bij je auto die op je af komt. Ik zou het er echt niet op wagen. Plus je bent fysiek niet in staat om ze op tijd uit elkaar te halen. Dat gaat ten kosten van de honden die verwond raken. Mij lijkt herplaatsen slim. Erg maar slim.

Ik zou dus echt zorgen dat je je hond redt van een volgende zware verwonding. De lieve dus. Sterkte. Vreselijk. Ikzelf ben wel zoals Nanna. Twee mechelreuen, welk karakter ze ook hebben heb ik zelden altijd goed zien gaan. Daarvoor hebben ze een te sterk karakter en teveel drive. Wij hebben veel vrienden gehad met twee herders. Ook twee reuen. Meestal moest er een gecastreerd worden en moesten ze om en om in de kennel. Om en om in een bench vind ik persoonlijk not done. Grote kennel ala. Bench eerlijk gezegd niet. Ik zou Seppe best willen hebben. Zou je hem vertrouwen bij een klein teefje en een huishouden waar mensen in en uit lopen? Oprechte vraag.

[Marie-Josée]

Jé wat een wonden Ik ben het met Marc eens, hier is geen sprake meer van een terechtwijzing maar van af willen maken. Ik zou niet wachten op een volgende aanvaring. Je kunt het kennelijk niet aan zien komen; het gebeurt in jou ogen onverwacht.Ze apart houden zou mijn manier van honden houden niet zijn maar goed, dat is ieder voor zich.
Ik ben zelf wel blij dat de honden hier onderling nooit gevochten hebben, dat lijkt me vreselijk.

[Caro.]

Jee zeg, wat een ellende Inge en wat een dilemma ook wat nu te doen.
Hoe gaat het nu vandaag met jou en met de honden?

Heel veel sterkte en beterschap voor beiden honden

[Perle]

Ik zou eerder geneigd zijn Numa te herplaatsen. Doorheen de tijd en je topics heb ik meer en meer het gevoel gekregen dat hij beter tot zijn recht zou komen als werkhond...

Hoewel het aanbod/vraag van Laeken natuurlijk ook een héél goede, vertrouwde optie zou zijn voor Seppe.

Hoe gaat het vandaag met de mannen, en met jou? Ik weet uit ervaring dat je lijf er ook een serieuze klap van kan krijgen, de dag nadien.

[laeken]

Ik bied niks concreets aan maar wil er best over nadenken. Desnoods tijdelijk.

[dagmar88]

Voor mij zou het grootste punt zijn dat je ze zo vreselijk moeilijk kunt stoppen.
De wonden vind ik echt heel heftig...
Hier is door hormonale irritaties/spanning in het verleden wel stevig geknokt.
Schudden en bijten, maar dan alsnog met niet meer dan wat krassen, gaatjes en plukken uitgetrokken vacht als gevolg.
Zelfs charlie en pluisje had ik zo uit elkaar; een stafford kruising en een grote sterke molosser, allebei niet van plan ook maar een duimbreed toe te geven.
Zo dol als ze op elkaar waren, zo snel kon de vlam in de pan slaan.
Met één vastpakken/de strot dicht drukken en één een hoek in brullen is het altijd gelukt. Vind het eigenlijk van weinig respect getuigen dat ze zo onbereikbaar zijn.
Zo'n "klein" knokpartijtje is al zwaar kut; je moet er wat bij betreft blind op kunnen vertrouwen dat je de honden in een paar seconden uit elkaar kunt halen, zonder jezelf in gevaar te brengen.

[laeken]

Nee hoor. Het getuigd niet van weinig respect alswel van Veel motivatie. Cleo en Eva hadden heilig respect voor ons. 1 brul en ze waren totaal onderdanig en meegaand. Cleo was helemaal kwetsbaar. Toch was het Cleo die Eva aanviel terwijl Martijn Eva optilde en Cleo weg brulde. Hij heeft Cleo een harde klap moet geven voor ze stopte. Uit reflex en omdat we heel erg schrokken van hoe ze doorging. Ze waren echt alleen samen bezig en hadden geen oog meer voor ons. Twee werkmechels stoppen die bezig zijn is haast niet te doen. Niet voor niets hangt daar vaak een TT om of een prikker tijdens het werk. Eva was ook zo. Ging ze dan ging ze. Bedoel in spel ed. Die was echt niet te stoppen. Dat heeft met mentaliteit en drive te maken en daar worden ze op gefokt.

[Brindlecardi]

Vervelend dat het dus niet iets tijdelijk is geweest.
Denk je niet dat je Numa teveel ruimte hebt gegeven omdat je erop vertrouwde dat Sepp wel de situatie zou sussen?
Het was denk ik wel enigszins te verwachten met twee jonge reuen, maar als het dan ook echt gebeurd is het natuurlijk geen prettige gebeurtenis. Je wilde in eerste instantie altijd Numa al herplaatsen toch? Misschien dat je hem toch kwijt kan bij iemand die er mee wil werken?

[Perle]

Nee hoor. Het getuigd niet van weinig respect alswel van Veel motivatie.

Dat, inderdaad. Ze gaan over de rooie, punt.

Ik heb een paar keer een serieuze knokpartij meegemaakt tussen enkele van onze reuen, Cosmo/Gio (en daarbij wist ik dat Gio volledig voor the kill zou gaan), en jonge Gio/Orion (één daarvan een werklijn DH, dus niet enkel Mechels durven doordraaien ).
Het enige geluk dat ik die keren heb gehad, waardoor ik ze uiteindelijk uit elkaar kreeg, was dat er één van de twee een mindere drift had. Dus zodra ik de hoogste in drift gefixeerd had, heb ik de kans gehad om met de minder driftige hond zijn aanvallen te laten staken. Wat nog niet meteen wou zeggen dat ik ze lòs had, hoor. Om de driftigere hond los te krijgen, ehhh... laat ik zeggen dat ik op een bepaald besefte dat het risico er in zat dat IK de hond doodmaakte in de poging hem los te krijgen.

[Inge]

Het gaat goed met mij en de honden. Ik verrek van de spierpijn maar dat is alles. Seppe belast zijn poot gelukkig wel weer volledig, hij is nog wel heel dik. Hij blijft gelukkig netjes van het verband af.





Hij is wat rustiger dan anders maar zit natuurlijk ook vol pijnstilling en AB. Hij gaat nu wat meer uit zichzelf in de bench liggen, dat doet hij normaliter niet vaak.
Numa is ook rustiger dan normaal, wil graag bij me liggen.
Numa zit nu in de kennel, Seppe loopt met Biène los.

Ik zou Seppe best willen hebben. Zou je hem vertrouwen bij een klein teefje en een huishouden waar mensen in en uit lopen? Oprechte vraag.

Seppe kan met alle honden, ook met pups en kleine honden. Ik loop regelmatig met mijn zusje en haar jack hussel reutje en dat gaat goed. Dus een teefje zou helemaal geen probleem zijn. Wat hij wel kan doen bij opwinding (bv. voor het uitgaan) is die opwinding afreageren op Biène, hij hapt haar dan in haar vacht.
Hij is niet gewend dat mensen in en uit lopen maar ik verwacht daar geen grote problemen mee, hij vindt alles en iedereen leuk. Op mijn werk willen een aantal kinderen hem altijd gaan aaien als hij in de auto ligt, hij vindt het heerlijk om gekroeld te worden en is megavriendelijk, ook als hij in de autokennel ligt.
Hij begint wel meer te waken, maar dat komt ook door de situatie waarin ik hier al enkele maanden in zit. Ik heb een bovenbuurman die enorm veel overlast geeft en Seppe is daar erg gevoelig voor. Deze bovenbuurman werd begeleid, maar nadat 2 weken geleden al zijn ruiten eruit vlogen is de zorgverlener gestopt met ambulante begeleiding en wil de woningstichting hem uit de woning hebben (is een contract dat huurder, zorg en woningbouw samen opgesteld hebben, zorg is voorwaarde voor wonen), hij wil echter niet dus dat gata nog even duren omdat dat via de rechter moet. Nu er geen zorg meer is is het weer wachten op een escalatie, terwijl ik dit typ zijn er weer de nodige klappen en bonken van boven te horen, dus goed gaat het niet. Seppe wordt door mij nu veel vaker gecorrigeerd voor het blaffen omdat ik dat niet wil hebben in de wijk. Daar is hij dus wel gevoelig voor, wellicht is dit ook een van de redenen dat het nu echt fout ging.

Mijn vader kende misschien ook iemand die hem zou willen hebben, maar ik ben nog niet concreet op zoek, ik wil eerst zeker weten dat de wonden goed herstellen.
Numa herplaatsen is ook nog een optie, wellicht allebei wel en opnieuw beginnen met een pup. Ik weet het echt even nog niet.

[dagmar88]

Ging ze dan ging ze. Bedoel in spel ed. Die was echt niet te stoppen. Dat heeft met mentaliteit en drive te maken en daar worden ze op gefokt.

Dat is bij charlie anders denk je?

[duitse herder]

Het gaat goed met mij en de honden. Ik verrek van de spierpijn maar dat is alles. Seppe belast zijn poot gelukkig wel weer volledig, hij is nog wel heel dik. Hij blijft gelukkig netjes van het verband af.





Hij is wat rustiger dan anders maar zit natuurlijk ook vol pijnstilling en AB. Hij gaat nu wat meer uit zichzelf in de bench liggen, dat doet hij normaliter niet vaak.
Numa is ook rustiger dan normaal, wil graag bij me liggen.
Numa zit nu in de kennel, Seppe loopt met Biène los.

Ik zou Seppe best willen hebben. Zou je hem vertrouwen bij een klein teefje en een huishouden waar mensen in en uit lopen? Oprechte vraag.

Seppe kan met alle honden, ook met pups en kleine honden. Ik loop regelmatig met mijn zusje en haar jack hussel reutje en dat gaat goed. Dus een teefje zou helemaal geen probleem zijn. Wat hij wel kan doen bij opwinding (bv. voor het uitgaan) is die opwinding afreageren op Biène, hij hapt haar dan in haar vacht.
Hij is niet gewend dat mensen in en uit lopen maar ik verwacht daar geen grote problemen mee, hij vindt alles en iedereen leuk. Op mijn werk willen een aantal kinderen hem altijd gaan aaien als hij in de auto ligt, hij vindt het heerlijk om gekroeld te worden en is megavriendelijk, ook als hij in de autokennel ligt.
Hij begint wel meer te waken, maar dat komt ook door de situatie waarin ik hier al enkele maanden in zit. Ik heb een bovenbuurman die enorm veel overlast geeft en Seppe is daar erg gevoelig voor. Deze bovenbuurman werd begeleid, maar nadat 2 weken geleden al zijn ruiten eruit vlogen is de zorgverlener gestopt met ambulante begeleiding en wil de woningstichting hem uit de woning hebben (is een contract dat huurder, zorg en woningbouw samen opgesteld hebben, zorg is voorwaarde voor wonen), hij wil echter niet dus dat gata nog even duren omdat dat via de rechter moet. Nu er geen zorg meer is is het weer wachten op een escalatie, terwijl ik dit typ zijn er weer de nodige klappen en bonken van boven te horen, dus goed gaat het niet. Seppe wordt door mij nu veel vaker gecorrigeerd voor het blaffen omdat ik dat niet wil hebben in de wijk. Daar is hij dus wel gevoelig voor, wellicht is dit ook een van de redenen dat het nu echt fout ging.

Mijn vader kende misschien ook iemand die hem zou willen hebben, maar ik ben nog niet concreet op zoek, ik wil eerst zeker weten dat de wonden goed herstellen.
Numa herplaatsen is ook nog een optie, wellicht allebei wel en opnieuw beginnen met een pup. Ik weet het echt even nog niet.

Verklaart dit geheel niet de reden waarom de mannen waarschijnlijk aan de knok raakte? Onrust van buitenaf kan best een trigger zijn voor Seppe, waarbij hij het heeft af reageert op Numa.
Beterschap voor beide mannen, ze hebben elkaar goed te pakken gehad

[Inge]

Het kan invloed hebben gehad, ik weet het niet.
Toevallig heb ik het er vorige week nog over gehad op de club, dat ik twijfelde om door te gaan met Seppe omdat ik ook de invloed van de situatie hier thuis in de training terug zag (sommige oefeningen gingen weer steeds slechter terwijl het de goede kant op leek te gaan). Voor de KNPV is Seppe aan de softe kant, maar mijn clubgenoten dachten dat hij met geduld nog wel een eind te krijgen was als sporthond dus al die tijd doorgetraind. Vorige week dus mijn twijfel uitgesproken, omdat een clublid al enige tijd op zoek was naar een vriendelijke reu die wel waakte voor een kennis. Net die dag hadden ze besloten een andere hond op te halen anders had hij wellicht een geweldige plek gevonden op een boerderij.
Nu ik weet dat de buurman dus op termijn zal gaan vertrekken had ik bedacht gewoon rustig door te gaan met Seppe en nog even af te wachten hoe eea zich zou gaan ontwikkelen.