speciale aandacht; hoe doen jullie dat?

[*Skye*]

Is het geen antropomorfisme om te denken dat je hond qualitytime met jou alleen nodig heeft?

nodig of niet, je merkt wel dat ze het ontzettend kunnen waarderen

Ik denk dat het ook wel mee kan spelen dat iedere hond gewoon iets anders het leukste vindt om te doen en dat dat niet zo goed kan met een andere hond erbij. Dus ik zie het misschien wel meer als even de tijd nemen zodat die hond kan doen wat hij het allerleukste vindt. Dat linkt hij dan ook natuurlijk aan jou en daarom wilt hij graag met jou samen iets doen. Ik noem maar een uiterste, als jij je honden allemaal even apart zou nemen om ze even een paar keer te schoppen ofzo, dan zouden ze er lang niet zo veel behoefte aan hebben om met jou alleen op pad te gaan.

En daarnaast ben ik er ook van overtuigd dat honden er van kunnen genieten om even het baasje of vrouwtje voor zichzelf alleen te hebben zonder dat er weer een ander met zijn neus tussen zit

[Jackira]

Ze gaan allemaal wel per twee of alleen mee op een wandeling. Laila gaat alleen mee, en dan is alle aandacht voor haar. We oefenen op in de buurt blijven en komen als ik roep tijdens het loslopen. Als ze een beetje uitgeraast is doet ze dat ook uit zichzelf al wel.

Shira en Buck gaan samen mee, en als Nola er ook is dan gaat zij ook mee naar het bos. Vaak ook twee keer een grote losloopwandeling op een dag maar Buck gaat dan maar 1 keer mee i.v.m. conditie en leeftijd.

Dino en Balou daar loop ik los een rondje in de buurt mee, hun tempo is dusdanig dat dat voldoende is.

Shira gaat denk ik wel een keer of acht per dag naar buiten, ook veel alleen tussendoor even bal gooien of trainen op gehoorzaamheid op een veld bij ons huis. Ed gaat 's avonds ook vaak met haar nog even buiten op het veld spelen. Shira is de enige hond tot nu toe die hij los durft te laten. Bij de rest heeft hij dat nooit gedaan. Dus ze krijgt voldoende aandacht apart, dat heeft ze ook echt nodig. Ze is nu heel braaf en lief omdat ze zoveel te doen heeft. ik merk het aan haar als er door omstandigheden minder tijd is.

Dus op die manier krijgen ze allemaal wel apart aandacht. Thuis heeft ook ieder zo z'n gewoontes en daardoor krijgen ze ook vaak apart even tussendoor hun aandacht en knuffelmomentje.

allemachtig, jij moet wel de hele dag bezig zijn met je honden

Niet de hele dag maar wel heel veel inderdaad. De enige periodes dat het anders loopt zijn wanneer dochter in het ziekenhuis ligt. Of als ik eens een dag niet zo fit ben. Maar ook dan krijgen ze hun beweging want ik wil het feit dat ze zo goed alleen kunnen blijven niet tarten. Zoveel tijd aan ze besteden kan omdat ik 4 nachtdiensten werk in de 14 dagen en de rest vrij ben. En Ed doet ook veel met ze. Hij laat ze elke dag om 6 uur uit voordat hij naar z'n werk gaat. En doet ook de laatste ronde. Behalve de aanlijnrondes in de buurt als het regent zijn alle momenten met de honden ontspanning voor mij dus het voelt niet als een opgave.

[mosquito1980]

's Morgens wandel ik een uur met Alex en Vusi, ze lopen dan meestal los, Vusi vliegt achter van alles en nog wat aan in een straal van 30 meter rond Alex en mij. Alex keutelt gezellig met mij mee, af en toe duikt hij het gras in als hij wat interessants ruikt (mensen poep...) maar komt weer snel bij mij lopen.

's Middags blijft Alex thuis met wat lekkers en Vusi gaat mee, we trainen wat en verder is het stok gooien en lekker rennen.

's Avonds kiezen ze zelf, als ik alleen ben ligt Vusi naast me op de bank, Alex ligt meestal naast me op de grond.

Ze kennen de routine maar of ze dat als extra aandacht zien betwijfel ik, dat is een mensen gedachte.