Het HondenForum

Wij gaan misschien zaterdag kijken bij de windhondenshow. Hoop dat er veel saluki's zijn, kan ik ze eindelijk eens in het echt bewonderen.

Ik heb ook een windhond. Een zwarte labrador, die kan winden joh... Echt niet normaal..


Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk

Wij zijn bij de show geweest! Heeeeeeeele mooie honden gezien. De Saluki is echt mijn droomhond!

Grappig, de Saluki staat bij mij ook bovenaan op mijn verlanglijstje.Hond en kat ineen!
Later, als ik groot ben

Podenji schreef:
nou onze galgo wist ook wel hoe hij zijn neus moest gebruiken hoor en zocht het wild dus ook wel degelijk op en dan was hij weg, hij veranderde dan ook in een totaal andere hond...kwam altijd terug, maar dat doen podencos ook.
podencos jagen op zicht , gehoor en reuk en vinden dus bijna altijd wel wat.

Dat hou je toch met deze rassen, mijn ervaring is echter wel dat Ibicencos geen killers zijn ( moet je ze wel in opvoeden!!! ) en veel andere windhonden wel. Ibicencos zijn dan ook op een andere manier fanatiek met jagen. Als je je goed verdiept in het gebruik en geschiedenis van de rassen, snap je ook wel hoe dat zit.

als je een hond wilt die je onder appél kan hebben in een wild gebied, dan moet je het toch echt niet zoeken bij de windhonden en halfwindhonden maar ja je bent het aan de andere kant ook wel gewent met die twee van jou

Ik ben het meer dan gewend, haha. We zouden het heel leuk vinden eens Ibicencos mee te maken.
Appél hoeft ook niet hoor, dat is echt niet wat wij verwachten. We zouden het wel leuk vinden naar het strand te kunnen.
Ik wandel niet graag in wildrijk gebied en al helemaal niet los van de lijn. Ik zou het jammer vinden als ze continue bezig zouden zijn met het ontsnappen. Zoals het gebied in Monster, dat is volledig omheind. Stel dat ze het hek zouden springen, ik weet niet waar ik dan naar toe zou moeten om ze uit te kunnen laten razen. En dat vind ik wel belangrijk. Volgens mij is een Ibicenco dan wel een risico.
Uma wil ook wel eens die pootjes om het hek heen vouwen maar als ik dan een gil geef gaat ze er weer af en als ik niet op tijd ben, beukt Manu haar er weer af. "Mág niet van vrouwtje Úma "

sjm schreef:Wij zijn bij de show geweest! Heeeeeeeele mooie honden gezien. De Saluki is echt mijn droomhond!

Oh ik ben jaloers! Wat leuk, je foto's zijn prachtig! Die dravende, bruine

Peter27 schreef:Ik heb ook een windhond. Een zwarte labrador, die kan winden joh... Echt niet normaal..

We krijgen waarschijnlijk een Galgo dame te logeren dus dan kunnen we het van dichtbij mee maken en ik ga de Whippet mevrouw uit de buurt eens aanspreken of we met Uma eens mee mogen lopen.

En die vind ik dus echt prachtig!
Klinkt wel als een fijne hond Nu hebben we voorlopig nog geen plannen, maar waar we wel rekening mee moeten houden is dat er toch hopelijk binnen 10 jaar wel kinderen zijn.
Nu ligt het samen kunnen van hond en kind natuurlijk vooral bij de baas, maar als er al bekend is van rassen dat ze snel happig zijn is die wellicht beter uit te sluiten.

Manu schreef:En die vind ik dus echt prachtig!
Klinkt wel als een fijne hond Nu hebben we voorlopig nog geen plannen, maar waar we wel rekening mee moeten houden is dat er toch hopelijk binnen 10 jaar wel kinderen zijn.
Nu ligt het samen kunnen van hond en kind natuurlijk vooral bij de baas, maar als er al bekend is van rassen dat ze snel happig zijn is die wellicht beter uit te sluiten.

Ben hier ooit een groepje tegengekomen en die waren stuk voor stuk schijtbang.
Totaal onbenaderbaar; tijdens een gesprekje op een paar meter afstand vlogen ze al alle kanten op. Terughoudend noemden ze dat.
De bazen ook, dat ze kleine rennende hondjes zouden slopen.

Manu schreef: Ik ben het meer dan gewend, haha. We zouden het heel leuk vinden eens Ibicencos mee te maken.
Appél hoeft ook niet hoor, dat is echt niet wat wij verwachten. We zouden het wel leuk vinden naar het strand te kunnen.
Ik wandel niet graag in wildrijk gebied en al helemaal niet los van de lijn. Ik zou het jammer vinden als ze continue bezig zouden zijn met het ontsnappen. Zoals het gebied in Monster, dat is volledig omheind. Stel dat ze het hek zouden springen, ik weet niet waar ik dan naar toe zou moeten om ze uit te kunnen laten razen. En dat vind ik wel belangrijk. Volgens mij is een Ibicenco dan wel een risico.
Uma wil ook wel eens die pootjes om het hek heen vouwen maar als ik dan een gil geef gaat ze er weer af en als ik niet op tijd ben, beukt Manu haar er weer af. "Mág niet van vrouwtje Úma "

Je mag gerust een keer langskomen, en mee wandelen oid

Mijn honden zouden met gemak over ons hek kunnen springen, dat is 120 cm hoog en dan zit er op 150cm nog een stroomdraad ( stroom heeft er maar 1 dag op hoeven te staan )
wel moet ik zeggen dat ik ze NIET leer springen over hoge dingen heen. En ik verbied het ze ook als ik het ze zie proberen. Beetje opvoeding en sturing komt er dus wel aan te pas. ze kunnen er natuurlijk met gemak overheen als ze dat willen ( maar dat kunnen galgos, salukis , afghanen etc ook )

op shows zitten ze met zijn allen achter kenneldelen van 1 meter hoog, daar kunnen ze zeker met gemak uit als ze het willen, maar ze doen het niet, want ze weten dat dat niet mag. zodra ze de pootjes erop zetten of op hun achterpoten gaan staan, verbied ik het direkt.
Astro is er 1x uitgesprongen op een show, maar dat kwam omdat er een saluki ontsnapt was en rondjes aan het rennen was om de kennel heen, toen vond astro natuurlijk dat hij wel mee mocht spelen en rennen

1 meter hoog is voor zoiets echt het minimum anders stappen ze er gewoon overheen om de tuin trouwens niet aan te raden omdat je er dan niet steeds bij bent, toch wel minstens 150cm, liefste hoger.

als pup houden ze van klimmen, ze klimmen dan ook erg vlot ( soms al met 4 weken ) de puppyren uit, dan leer ik ze al aan dat dat niet mag, daar consequent in blijven, ook als nieuwe eigenaar en je komt echt een heel eind.

Manu schreef:We krijgen waarschijnlijk een Galgo dame te logeren dus dan kunnen we het van dichtbij mee maken en ik ga de Whippet mevrouw uit de buurt eens aanspreken of we met Uma eens mee mogen lopen.

beschrijving van mijn Magyar Agar spreekt je achteraf gezien niet aan?

lucie schreef:

Manu schreef:We krijgen waarschijnlijk een Galgo dame te logeren dus dan kunnen we het van dichtbij mee maken en ik ga de Whippet mevrouw uit de buurt eens aanspreken of we met Uma eens mee mogen lopen.

beschrijving van mijn Magyar Agar spreekt je achteraf gezien niet aan?

Jawel, klinkt als een geweldige hond. Ik had een rijtje en die is nu veel langer geworden
We moeten ze gewoon eens in het echt gaan bekijken want we weten het gewoon niet meer. Bovenstaande is wat we tot nu toe in gang gezet hebben, maar we hebben geen haast hè
Heel erg bedankt voor je mooie verhaal Ze is prachtig, een wat stevigere windhond, ik hou er wel van.
En het karakter klinkt ronduit geweldig!

Het is zo lastig achter elke naam een beschrijving te kunnen plakken. Daarom ben ik juist zo blij jullie ervaringen te lezen en we nemen ze allen mee in onze overwegingen!

Nanna schreef:De Azawakh is hors categorie. Geen verre starende blik in de ogen en eigenlijk ook niet echt 100% windhond al zijn ze dat qua uiterlijk het meest. Er zitten zeker ook waakhondeigenschappen in en hou er rekening mee dat ze niet te beroerd zijn om een hap uit te delen Maar verder enorm trouw aan de baas en véél minder de neiging om ertussenuit te knijpen om es fijn te gaan jagen dan de Saluki. Dat verzin ik niet zelf maar heb ik van een fokster die beide rassen al jaren heeft.

Ik ben er echt wég van!

Mijn vrouw niet, die zevert over Saluki's. Zij is dus inderdaad ook een kattenmens. Ik niet, ik ben een erfhondenmens. Ik wil naast die wetter eigenlijk een Azawakh

Nanna schreef:

Manu schreef: Nu ligt het samen kunnen van hond en kind natuurlijk vooral bij de baas, maar als er al bekend is van rassen dat ze snel happig zijn is die wellicht beter uit te sluiten.

Dat happen is natuurlijk nooit naar de baas he Maar inderdaad, kleine kinderen die komen spelen bij iemand die een Azawakh heeft is geen goed idee. Voor bij kinderen zou ik zelf kiezen voor een Whippet, Ier of Deerhound.

Lizzy is een van de weinige honden die ik blindelings bij kinderen vertrouw (tenzij ik bang ben dat ze haar iets zouden doen, dat mag duidelijk zijn )

Nikky, zou je niet ook eens kennis willen maken met de Peruaanse Naakthonden?
Dat zijn geen echte windhonden, maar ik weet nog dat je laatst schreef dat je vriend Mojo zo leuk vond toen hij hem zag die avond?
Nu is Mojo maar een halve natuurlijk, maar qua uiterlijk heeft hij toch wel veel van de Peruaan meegekregen, en qua karakter toch ook wel een aardig deel.
Denk dat een behaarde Peruaan misschien best een toevoeging zou kunnen zijn aan je uitbreidende lijst.
Je zou voor meer info Sirene eens kunnen vragen anders?

LongFields schreef:Nikky, zou je niet ook eens kennis willen maken met de Peruaanse Naakthonden?
Dat zijn geen echte windhonden, maar ik weet nog dat je laatst schreef dat je vriend Mojo zo leuk vond toen hij hem zag die avond?
Nu is Mojo maar een halve natuurlijk, maar qua uiterlijk heeft hij toch wel veel van de Peruaan meegekregen, en qua karakter toch ook wel een aardig deel.
Denk dat een behaarde Peruaan misschien best een toevoeging zou kunnen zijn aan je uitbreidende lijst.
Je zou voor meer info Sirene eens kunnen vragen anders?

Wat toevallig! We hadden het gisteravond nog over de behaarde Peruaan

We hebben besloten dat we inderdaad maar eens met fokkers en rasverenigingen contact op gaan nemen. Álle verhalen klinken leuk. We moeten ze eens in het echt gaan bekijken.
Ik heb zelf mijn voorkeuren, maar de keuze is nu toch echt aan mijn vriend. Natuurlijk moet ik het er mee eens zijn, maar ik geloof niet dat ik een hond zo snel zou weigeren Hij wilde al jaren een hond en toen kwam ik met mijn twee mormels aan zetten. Nu mag hij kiezen.
Eerder wilde hij een Rottweiler maar daar heb ik echt geen trek in. Nu is hij gelukkig dus voor de windhonden gevallen, en een type als Mojo vindt hij ook geweldig. Overigens kwam hij gisteren ook opeens met de Golden Retriever, dus ik geloof dat we nog wel even bezig zijn met oriënteren.....

Podenji schreef: Je mag gerust een keer langskomen, en mee wandelen oid

Mijn honden zouden met gemak over ons hek kunnen springen, dat is 120 cm hoog en dan zit er op 150cm nog een stroomdraad ( stroom heeft er maar 1 dag op hoeven te staan )
wel moet ik zeggen dat ik ze NIET leer springen over hoge dingen heen. En ik verbied het ze ook als ik het ze zie proberen. Beetje opvoeding en sturing komt er dus wel aan te pas. ze kunnen er natuurlijk met gemak overheen als ze dat willen ( maar dat kunnen galgos, salukis , afghanen etc ook )

op shows zitten ze met zijn allen achter kenneldelen van 1 meter hoog, daar kunnen ze zeker met gemak uit als ze het willen, maar ze doen het niet, want ze weten dat dat niet mag. zodra ze de pootjes erop zetten of op hun achterpoten gaan staan, verbied ik het direkt.
Astro is er 1x uitgesprongen op een show, maar dat kwam omdat er een saluki ontsnapt was en rondjes aan het rennen was om de kennel heen, toen vond astro natuurlijk dat hij wel mee mocht spelen en rennen

1 meter hoog is voor zoiets echt het minimum anders stappen ze er gewoon overheen om de tuin trouwens niet aan te raden omdat je er dan niet steeds bij bent, toch wel minstens 150cm, liefste hoger.

als pup houden ze van klimmen, ze klimmen dan ook erg vlot ( soms al met 4 weken ) de puppyren uit, dan leer ik ze al aan dat dat niet mag, daar consequent in blijven, ook als nieuwe eigenaar en je komt echt een heel eind.

Dat lijkt me heel leuk!
Ik zou wel, als we voor een Ibicenco besluiten te gaan, voor een buitenlander gaan. Mijn vriend is het daar nog niet helemaal mee eens, maar net als de Galgo zijn het rassen die er toch vaak beroerd bij zitten in die landen. Die zou ik dan als herplaatser willen. Een stamboom maakt ons niet veel uit, maar dat maakt natuurlijk wel dat je minder over raseigenschappen kan zeggen, denk ik? Omdat ze niet 100% raszuiver zijn? Uma zal ook een Podenco kruising zijn, van verschillende Podencosoorten denk ik zelf.
Fok jij zelf Ibicenco's? Hoe kijk jij hier zelf tegenaan? Scheelt het echt heel veel in karakter of je ze als pup hebt gekregen of als volwassen herplaatser?

Nanna schreef:

Manu schreef: Nu ligt het samen kunnen van hond en kind natuurlijk vooral bij de baas, maar als er al bekend is van rassen dat ze snel happig zijn is die wellicht beter uit te sluiten.

Dat happen is natuurlijk nooit naar de baas he Maar inderdaad, kleine kinderen die komen spelen bij iemand die een Azawakh heeft is geen goed idee. Voor bij kinderen zou ik zelf kiezen voor een Whippet, Ier of Deerhound.
[img]http://www.zsivanys.nl/shack/irishwolfhound.jpg[/ img]

Nee, dat snap ik. Ik bedoel dat je als baas nog best wat aandeel kunt hebben in een goede verstandhouding tussen kind en hond. Het kind hoort bij de roedel en dat betekent dat kind en hond elkaar moeten respecteren. Een klein kind zal echter wat langer onvoorspelbaar blijven, en ik weet van Uma dat je haar wel ongeveer driedubbel moet vouwen voordat ze zou waarschuwen en al helemaal bijten. Manu schrikt met veel geluid en gaat weg. Ik vertrouw hen wel onder toezicht. Maar ik wil geen hond die uit schrik direct hapt.
Ze mogen schrikken, ze mogen gillen, grommen, blaffen, omdraaien, maar je reageert niet gelijk met hap

lucie schreef: Grote delen van de dag zie je haar nauwelijks, want dan ligt ze te soezen op de bank. Mijn ervaring is, dat ze tevreden is als ze 1 keer per dag een flinke sprint kan trekken en een uurtje ronddwalen. De herders hebben aan heel wat meer behoefte natuurlijk, dus ze gaat altijd mee (waag het niet haar thuis te laten!) maar echt nodig vindt ze het niet. We zeggen wel eens voor de grap dat ze het ideale appartementshondje is! Ze kan ook prima alleen thuisblijven en merkt het soms geeneens als ik wegga.
Het jachtinstinct is uiteraard wel een dingetje. Ze is werkelijk waanzinnig snel en heeft een verbluffend pakket aan zintuigen. Officieel is het een zichtjager, maar neus en oren doen net zo goed mee. Maar het blijft over het algemeen bij een sprint, zoals een jachtluipaard. Daarna komt ze weer terug. Ook laat ze zich vrij goed tegenhouden, mits je tijdig ingrijpt. Ze zal niet gaan dwalen of uren uit je zicht zijn, tenzij ze een niet te versmaden verrot lijk tegenkomt In principe blijft ze gewoon bij je en houd je in de gaten. Sla ik af, heeft ze het onmiddelijk door en komt gauw aangerend, en stop ik, dan zij ook. Moet ik wel zeggen dat ze 10 jaar lang met herders heeft samengewoond dus misschien het kunstje gewoon heeft afgekeken

Wauw dat klinkt ideaal. Uma heeft het pas na een paar minuten door als ik "uit zicht" ben (ik zie haar wel) en rent dan vaak de verkeerde kant op
Ze zijn dus nog slim ook, of jij hebt een uitzondering

lucie schreef: Trainbaar is ze zeker, want ze is dol op lekkere hapjes. Daar heeft ze alles voor over. Zo heeft ze zelfs ooit eens een gehoorzaamheidsspelletje gewonnen, daarbij de border collies, labradors en DH van de trainer achter zich latend We stonden er zelf van te kijken! Maar ze doet alles alleen als er geen enkele vorm van druk op haar wordt uitgeoefend, want anders wil ze eerder ontwijken of vluchten. Hoe zachter, liever en uitnodigender je dingen van haar vraagt, hoe groter de kans op succes. Maar geen oefeningen om de oefeningen dus. Ook geen oerstomme balspelletjes Wel voertjes speuren of op dingen springen.

Dat klinkt als wat wij van een windhond (willen) verwachten en ook terug zagen in de beschrijving van de Hongaar

En de gezondheid klinkt heel fijn! Dun huidje maakt niet uit, ze zouden hier binnen zitten en als ze het koud zou hebben gaat ze toch lekker tegen onze poolbeer aan liggen Doet Uma ook.
Dankjewel voor je uitgebreide beschrijving Hoe kom je eigenlijk aan haar?

Manu schreef:

LongFields schreef:Nikky, zou je niet ook eens kennis willen maken met de Peruaanse Naakthonden?
Dat zijn geen echte windhonden, maar ik weet nog dat je laatst schreef dat je vriend Mojo zo leuk vond toen hij hem zag die avond?
Nu is Mojo maar een halve natuurlijk, maar qua uiterlijk heeft hij toch wel veel van de Peruaan meegekregen, en qua karakter toch ook wel een aardig deel.
Denk dat een behaarde Peruaan misschien best een toevoeging zou kunnen zijn aan je uitbreidende lijst.
Je zou voor meer info Sirene eens kunnen vragen anders?

Wat toevallig! We hadden het gisteravond nog over de behaarde Peruaan

We hebben besloten dat we inderdaad maar eens met fokkers en rasverenigingen contact op gaan nemen. Álle verhalen klinken leuk. We moeten ze eens in het echt gaan bekijken.
Ik heb zelf mijn voorkeuren, maar de keuze is nu toch echt aan mijn vriend. Natuurlijk moet ik het er mee eens zijn, maar ik geloof niet dat ik een hond zo snel zou weigeren Hij wilde al jaren een hond en toen kwam ik met mijn twee mormels aan zetten. Nu mag hij kiezen.
Eerder wilde hij een Rottweiler maar daar heb ik echt geen trek in. Nu is hij gelukkig dus voor de windhonden gevallen, en een type als Mojo vindt hij ook geweldig. Overigens kwam hij gisteren ook opeens met de Golden Retriever, dus ik geloof dat we nog wel even bezig zijn met oriënteren.....

Podenji schreef: Je mag gerust een keer langskomen, en mee wandelen oid

Mijn honden zouden met gemak over ons hek kunnen springen, dat is 120 cm hoog en dan zit er op 150cm nog een stroomdraad ( stroom heeft er maar 1 dag op hoeven te staan )
wel moet ik zeggen dat ik ze NIET leer springen over hoge dingen heen. En ik verbied het ze ook als ik het ze zie proberen. Beetje opvoeding en sturing komt er dus wel aan te pas. ze kunnen er natuurlijk met gemak overheen als ze dat willen ( maar dat kunnen galgos, salukis , afghanen etc ook )

op shows zitten ze met zijn allen achter kenneldelen van 1 meter hoog, daar kunnen ze zeker met gemak uit als ze het willen, maar ze doen het niet, want ze weten dat dat niet mag. zodra ze de pootjes erop zetten of op hun achterpoten gaan staan, verbied ik het direkt.
Astro is er 1x uitgesprongen op een show, maar dat kwam omdat er een saluki ontsnapt was en rondjes aan het rennen was om de kennel heen, toen vond astro natuurlijk dat hij wel mee mocht spelen en rennen

1 meter hoog is voor zoiets echt het minimum anders stappen ze er gewoon overheen om de tuin trouwens niet aan te raden omdat je er dan niet steeds bij bent, toch wel minstens 150cm, liefste hoger.

als pup houden ze van klimmen, ze klimmen dan ook erg vlot ( soms al met 4 weken ) de puppyren uit, dan leer ik ze al aan dat dat niet mag, daar consequent in blijven, ook als nieuwe eigenaar en je komt echt een heel eind.

Dat lijkt me heel leuk!
Ik zou wel, als we voor een Ibicenco besluiten te gaan, voor een buitenlander gaan. Mijn vriend is het daar nog niet helemaal mee eens, maar net als de Galgo zijn het rassen die er toch vaak beroerd bij zitten in die landen. Die zou ik dan als herplaatser willen. Een stamboom maakt ons niet veel uit, maar dat maakt natuurlijk wel dat je minder over raseigenschappen kan zeggen, denk ik? Omdat ze niet 100% raszuiver zijn? Uma zal ook een Podenco kruising zijn, van verschillende Podencosoorten denk ik zelf.
Fok jij zelf Ibicenco's? Hoe kijk jij hier zelf tegenaan? Scheelt het echt heel veel in karakter of je ze als pup hebt gekregen of als volwassen herplaatser?

Nanna schreef:

Manu schreef: Nu ligt het samen kunnen van hond en kind natuurlijk vooral bij de baas, maar als er al bekend is van rassen dat ze snel happig zijn is die wellicht beter uit te sluiten.

Dat happen is natuurlijk nooit naar de baas he Maar inderdaad, kleine kinderen die komen spelen bij iemand die een Azawakh heeft is geen goed idee. Voor bij kinderen zou ik zelf kiezen voor een Whippet, Ier of Deerhound.

Nee, dat snap ik. Ik bedoel dat je als baas nog best wat aandeel kunt hebben in een goede verstandhouding tussen kind en hond. Het kind hoort bij de roedel en dat betekent dat kind en hond elkaar moeten respecteren. Een klein kind zal echter wat langer onvoorspelbaar blijven, en ik weet van Uma dat je haar wel ongeveer driedubbel moet vouwen voordat ze zou waarschuwen en al helemaal bijten. Manu schrikt met veel geluid en gaat weg. Ik vertrouw hen wel onder toezicht. Maar ik wil geen hond die uit schrik direct hapt.
Ze mogen schrikken, ze mogen gillen, grommen, blaffen, omdraaien, maar je reageert niet gelijk met hap

lucie schreef: Grote delen van de dag zie je haar nauwelijks, want dan ligt ze te soezen op de bank. Mijn ervaring is, dat ze tevreden is als ze 1 keer per dag een flinke sprint kan trekken en een uurtje ronddwalen. De herders hebben aan heel wat meer behoefte natuurlijk, dus ze gaat altijd mee (waag het niet haar thuis te laten!) maar echt nodig vindt ze het niet. We zeggen wel eens voor de grap dat ze het ideale appartementshondje is! Ze kan ook prima alleen thuisblijven en merkt het soms geeneens als ik wegga.
Het jachtinstinct is uiteraard wel een dingetje. Ze is werkelijk waanzinnig snel en heeft een verbluffend pakket aan zintuigen. Officieel is het een zichtjager, maar neus en oren doen net zo goed mee. Maar het blijft over het algemeen bij een sprint, zoals een jachtluipaard. Daarna komt ze weer terug. Ook laat ze zich vrij goed tegenhouden, mits je tijdig ingrijpt. Ze zal niet gaan dwalen of uren uit je zicht zijn, tenzij ze een niet te versmaden verrot lijk tegenkomt In principe blijft ze gewoon bij je en houd je in de gaten. Sla ik af, heeft ze het onmiddelijk door en komt gauw aangerend, en stop ik, dan zij ook. Moet ik wel zeggen dat ze 10 jaar lang met herders heeft samengewoond dus misschien het kunstje gewoon heeft afgekeken

Wauw dat klinkt ideaal. Uma heeft het pas na een paar minuten door als ik "uit zicht" ben (ik zie haar wel) en rent dan vaak de verkeerde kant op
Ze zijn dus nog slim ook, of jij hebt een uitzondering

lucie schreef: Trainbaar is ze zeker, want ze is dol op lekkere hapjes. Daar heeft ze alles voor over. Zo heeft ze zelfs ooit eens een gehoorzaamheidsspelletje gewonnen, daarbij de border collies, labradors en DH van de trainer achter zich latend We stonden er zelf van te kijken! Maar ze doet alles alleen als er geen enkele vorm van druk op haar wordt uitgeoefend, want anders wil ze eerder ontwijken of vluchten. Hoe zachter, liever en uitnodigender je dingen van haar vraagt, hoe groter de kans op succes. Maar geen oefeningen om de oefeningen dus. Ook geen oerstomme balspelletjes Wel voertjes speuren of op dingen springen.

Dat klinkt als wat wij van een windhond (willen) verwachten en ook terug zagen in de beschrijving van de Hongaar

En de gezondheid klinkt heel fijn! Dun huidje maakt niet uit, ze zouden hier binnen zitten en als ze het koud zou hebben gaat ze toch lekker tegen onze poolbeer aan liggen Doet Uma ook.
Dankjewel voor je uitgebreide beschrijving Hoe kom je eigenlijk aan haar?

haha, ik dacht al: als je Lizzy nog niet leuk vindt! die past echt perfect in jullie plaatje
wij hebben haar.... uit een Drenths asiel! Hoe ze daar gekomen is, is een raadsel want ze heeft een Hongaarse chip. Ik vond windhonden eigenlijk helemaal niet mooi, maar we zochten een maatje voor onze herder Douscha en het klikte goed tussen die 2.Toen ik haar echter voor het eerst zag rennen, was ik voorgoed verkocht: windhonden (nou ja misschien niet allemaal) zijn prachtig. En ook zo vreselijk lief , stoer en zonder een spoortje eigenwijzigheid.

Die dunne huid is maar relatief hoor; vergeleken met bv een whippet heeft ze echt een goed vel en een prima vacht waarmee ze zich verrassend warm kan houden. Alleen is het natuurlijk kwetsbaarder dan zo'n bontmantel als bv jouw Manu heeft.

Ik vind dat ook wel wat hoor, een Lizzy

Ik zou wel, als we voor een Ibicenco besluiten te gaan, voor een buitenlander gaan. Mijn vriend is het daar nog niet helemaal mee eens, maar net als de Galgo zijn het rassen die er toch vaak beroerd bij zitten in die landen. Die zou ik dan als herplaatser willen. Een stamboom maakt ons niet veel uit, maar dat maakt natuurlijk wel dat je minder over raseigenschappen kan zeggen, denk ik? Omdat ze niet 100% raszuiver zijn? Uma zal ook een Podenco kruising zijn, van verschillende Podencosoorten denk ik zelf.
Fok jij zelf Ibicenco's? Hoe kijk jij hier zelf tegenaan? Scheelt het echt heel veel in karakter of je ze als pup hebt gekregen of als volwassen herplaatser?

Ik wilde eigenlijk net zeggen van, maar je hebt toch een Ibicenco? Ik zie niet veel anders in Uma hoor.

Ik zou zelf ook zeker voor een Spaanse herplaatser gaan als je weer voor een podenco kiest. Niet alleen vanwege het feit dat het me simpelweg tegen de borst stuit om pups te fokken terwijl vrijwel dezelfde pups langs een snelweg liggen te creperen, maar ook gewoon vanwege het luie gemak. De podenco's die in de Spaanse asiels terecht komen, waren heel vaak te slecht voor de jacht. En die wil je juist hebben.

Toto (die zeker niet raszuiver is gezien de kleur) is tot dusver echt de braafste podenco die ik heb gehad, die is wellicht als pup de straat al opgegooid omdat hij spelen met andere honden veel leuker vindt dan achter een prooi aanrennen.

Maar ondertussen is het wel een prachtige hond met de bouw van een 'echte' en ik kan heerlijk genieten van dat rennen van hem. En in draf 'danst' hij op een soort vering in zijn voeten. Qua karakter is het verder helemaal een ibicenco, ietsjes gereserveerd naar vreemden, stikgezellig met bekenden, heel erg gesteld op het roedelgebeuren (dikke vrienden met de katten), ziekelijk nieuwsgierig en een heerlijke knuffel.

Ik zou 100 x eerder voor zo'n hond als Toto gaan dan voor een podenco- of windhondraspup waarbij je maar moet afwachten of hij de chi van de buren dood schudt.

Manu schreef:
Ik zou wel, als we voor een Ibicenco besluiten te gaan, voor een buitenlander gaan. Mijn vriend is het daar nog niet helemaal mee eens, maar net als de Galgo zijn het rassen die er toch vaak beroerd bij zitten in die landen. Die zou ik dan als herplaatser willen. Een stamboom maakt ons niet veel uit, maar dat maakt natuurlijk wel dat je minder over raseigenschappen kan zeggen, denk ik? Omdat ze niet 100% raszuiver zijn? Uma zal ook een Podenco kruising zijn, van verschillende Podencosoorten denk ik zelf.
Fok jij zelf Ibicenco's? Hoe kijk jij hier zelf tegenaan? Scheelt het echt heel veel in karakter of je ze als pup hebt gekregen of als volwassen herplaatser?

er zijn prima stichtingen die ook veel raskennis hebben en dus enkel ibicencos ter herplaatsing aanbieden als het ook ibicencos zijn. ( Hunde aus Mallorca is bv een stichting die echt weet wat ze doen en waar ze het over hebben )
Elk podenco ras en zeker dan ook de kruisingen omdat je dan weer met een ander ras factor zit, hebben een ander karakter. Al komen ze ook grotendeels overeen.

Ik fok inderdaad zelf ibicencos, en hoe ik er tegen aan kijk, staat hier boven al beschreven.
een volwassen hond is al gevormd, of hij nou door een verantwoorde fokker gefokt is of door een debiele jager, de verdere opvoeding en socialisatie dat maakt de honden en dus ook het karakter waar je dan mee te maken krijgt. De fokker legt de basis , maar wat de volgende eigenaren ermee doen , maakt de uiteindelijke hond.

Pups kan je nog helemaal vormen, waar ze ook vandaan komen

wat Hanneke net schreef, over de chi van de buren doodschudden, dat gaat natuurlijk nergens over. Dat kan je overigens ook over elke willekeurige herder , terrier of husky gaan lopen roepen. daar heeft het hebben van wel of geen stamboom geen mallemoer mee te maken. Maar ik ga er vanuit dat je dat zelf wel snapt.

Zelfs toen de kat van de buren hier in de tuin zat en niet snel genoeg weg kon komen, probeerden mijn basenji en galgo hem inderdaad te killen, mijn ibicencos niet, die probeerden hem leven aan mij te apporteren, ondanks dat de kat flink rake krabbels uitdeelde... lijkt mij voldoende zeggen nietwaar?
Ik heb ook nog fotos van solar die een babyeendje heeft geadopteerd, Cy heeft mij laatste nog een jonge lijster geapporteerd, levend en wel, die in huis was gevlogen en zo kan ik nog meer verhalen opnoemen.
Behalve de bruine rat die in de tuin zat, die moest wel dood.
De husky van mijn vrienden heeft geen stamboom, en zij gaat toch echt voor de kill als ze de kans krijgt.

Er zijn zat gestoorde podenco ( kruisingen ) uit spaanse asielen die hier niet op zijn plek zitten en er zijn zat verantwoord gefokte podencos en windhonden die door de juiste opvoeding echt niet zomaar killen. Daarbij zijn Ibicencos überhaupt geen killers, dat hoort niet bij de jachteigenschappen die ze horen te hebben.

Het is namelijk niet zo dat jagers in spanje die hun honden dumpen, enkel honden dumpen die niet voldoen in de jacht.
Tevens is het zo dat bij de meeste windhonden en podencos het " ik ben bedoeld als jager" kwartje pas na een jaar valt. Tot die tijd denkt bijna iedereen dat haar of zijn hond NOOIT zal gaan jagen.... dat pups op straat worden gedumpt vanwege gebrek aan jachtinstinct is dus kant en klare onzin.

elke podenco en windhond heeft trouwens zijn eigen manier van jagen, een greyhound is bv een echte killer , een ibicenco daarentegen helemaal niet. En daar hebben stambomen wederom helemaal niets mee te maken. Maar de manier van jagen waarvoor ze gefokt zijn, functie dus.
Maar er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen en je moet ze er altijd in begeleiden en sturen bij de opvoeding.

Hanneke2 schreef:
De podenco's die in de Spaanse asiels terecht komen, waren heel vaak te slecht voor de jacht. En die wil je juist hebben.

Toto (die zeker niet raszuiver is gezien de kleur) is tot dusver echt de braafste podenco die ik heb gehad, die is wellicht als pup de straat al opgegooid omdat hij spelen met andere honden veel leuker vindt dan achter een prooi aanrennen.

.....

Ik zou 100 x eerder voor zo'n hond als Toto gaan dan voor een podenco- of windhondraspup waarbij je maar moet afwachten of hij de chi van de buren dood schudt.

echt serieus, Hanneke waar haal je het toch altijd allemaal vandaan

edit: vertel eens, Zijn die chi's in je verhaal dan wel of niet raszuiver?

Hanneke2 schreef:Ik zou zelf ook zeker voor een Spaanse herplaatser gaan als je weer voor een podenco kiest. Niet alleen vanwege het feit dat het me simpelweg tegen de borst stuit om pups te fokken terwijl vrijwel dezelfde pups langs een snelweg liggen te creperen, maar ook gewoon vanwege het luie gemak. De podenco's die in de Spaanse asiels terecht komen, waren heel vaak te slecht voor de jacht. En die wil je juist hebben.

Dat wordt hier vaak gezegd ja (en ook op sites van stichtingen), dat podenco's in asielen worden gedumpt omdat ze te slecht waren voor de jacht. Voor zover ik zelf in Spanje heb gezien en gehoord van mensen daar, worden inderdaad heel wat podenco's gedumpt als ze zijn uitgerangeerd voor de jacht - soms al op een leeftijd van 4 jaar worden ze 'te traag' gevonden en hebben ze hun taak wel volbracht. Dit zijn dan dus honden die bol staan van het jachtinstinct en daar ook jarenlang gehoor aan hebben gegeven. Maar die jagers fokken elk jaar nieuwe nesten, hebben elk jaar nieuwe, jonge, fitte aanwas en houden aan het eind van het jachtseizoen alleen de allerbeste honden. Ze moeten de honden immers 8 maanden lang in leven houden tot het nieuwe jachtseizoen begint.
Er zijn zelfs jagers die bijna alle honden na het jachtseizoen dumpen, omdat het gewoon te kostbaar is om ze 8 maanden in leven te houden. De jagers die hun honden naar asielen of perrera's brengen, zijn sowieso ver in de minderheid: de meeste podenco's worden gewoon gedumpt, en dan weet je dus helemaal niet wat de reden was.

Door die jagers wordt ook op grote schaal gefokt en vaak houden ze uit een nest maar een paar pups. Ik begreep ook dat ze liever niet te veel reuen hebben, maar vooral met teven en een enkele reu jagen. Ze beginnen al heel jong met de training, YouTube staat bol van de filmpjes daarvan (zie bijvoorbeeld https://www.youtube.com/watch?v=YbCEJ-800gM of https://www.youtube.com/watch?v=HJ8b8b_lsRQ). Pups die ze niet kunnen of willen houden, worden verkocht aan andere jagers of gedumpt. Maar om dan te zeggen dat ze té slecht waren voor de jacht of over minder jachtinstinct beschikken... Misschien waren het minder goede apporteerders, minder goed trainbare honden of honden die te zelfstandig jaagden.

Ik denk dat het in veel gevallen dus een stuk genuanceerder ligt en dat je niet bij voorbaat kunt zeggen dat een gedumpte of weggelopen podenco per definitie te slecht was voor de jacht. Het zijn in veel gevallen ook gewoon honden waar een jager vanaf moest aan het eind van het jachtseizoen omdat ze het niet de moeite waard vonden om ze 8 maanden lang te onderhouden, of jonge honden die 'over' waren of zijn weggelopen.

Goede uitleg Diana. Ik vind het ook en erg optimistisch verhaal dat de podenco's van stichtingen slechte jagers zouden zijn. Ik heb het een keer gelezen op de site van een stichting, en het leek me meer een reclame praatje om mensen die opzagen tegen het jachtinstinct over de streep te trekken.

Paisley schreef:Goede uitleg Diana. Ik vind het ook en erg optimistisch verhaal dat de podenco's van stichtingen slechte jagers zouden zijn. Ik heb het een keer gelezen op de site van een stichting, en het leek me meer een reclame praatje om mensen die opzagen tegen het jachtinstinct over de streep te trekken.

En toch heb ik er drie op rij die eerder een speelbuiging zouden maken voor een konijn dan dat ze het zouden pakken. Nou ja, misschien zoek ik dan toevallig de goeie uit.

Ik zeg trouwens niet dat ze geen jachtinstinct hebben, want als iets beweegt, motten ze erachteraan, en als je geen hond wil die soms een tijdje compleet uit zicht is, moet je geen podenco nemen. Maar mijn ervaring met mijn stel is dat ze nooit iets pakken (wel inhalen en dan gaan douwen dat er harder gelopen moet worden), en dat ze het toch ook wel vrij snel zat zijn. Effe 'jagen' is heel leuk, maar als ik zie hoe sommige niet-podenco's hier in het park soms uren helemaal blind voor alles en iedereen op een spoortje blijven zitten of achter een haas of iets anders aan kunnen blijven gaan, nou, dat zie ik die van mij echt niet doen. Die concentratie en focus kunnen ze simpelweg niet voor langere tijd opbrengen.

En tuurlijk is het een enorm verschil of je een afgedankte podenco wegens leeftijd in huis haalt of eentje die met een jaar op straat wordt gegooid. Ik zou niet snel een wat oudere podenco met een wellicht succesvol jachtverleden in huis halen. Maar dat spul van mij kwam met een tot anderhalf jaar, en ik denk dat ze geen van allen veelbelovende jagers waren. En ik heb er superleuke lieve honden aan.

Dat komt dan toch overeen met wat Podenji zegt, dat Ibicenco's geen killers zijn? Dan het je het dus over een raseigenschap en de achtergrond doet dan niet zo ter zake. Een Ibicenco die in Spanje succesvol voor de jacht is gebruikt, apporteert het konijn toch ook levend? Als hij de konijnen alsmaar doodmaakte en opat, werd hij dus net zo goed gedumpt door de jager omdat hij niet voldeed voor zijn taak.

Podenji, weet jij ook hoe dat zit met de Andaluz? Ik heb het idee dat die toch wat feller zijn?

In het gebied waar ik in Spanje zat werd vooral gejaagd met de Andaluz (en dan een type dat lichter/blonder is van kleur dan de 'normale' Andaluz en vrij grof van bouw). Ik heb daar maar één keer een jager gezien met een roedel Ibicenco's (of wat er van een afstand veel op leek). De Xarnego Valenciano en Orito worden schijnbaar ook veel gebruikt in die regio.

DeDiana schreef:
Podenji, weet jij ook hoe dat zit met de Andaluz? Ik heb het idee dat die toch wat feller zijn?

In het gebied waar ik in Spanje zat werd vooral gejaagd met de Andaluz (en dan een type dat lichter/blonder is van kleur dan de 'normale' Andaluz en vrij grof van bouw). Ik heb daar maar één keer een jager gezien met een roedel Ibicenco's (of wat er van een afstand veel op leek). De Xarnego Valenciano en Orito worden schijnbaar ook veel gebruikt in die regio.

ja dat kan heel goed, de Andaluz is wat feller, en naar het schijnt ook iets beter trainbaar om te luisteren naar commandos tijdens de jacht. Die zijn ook meer gebruikt t.b.v. het opstoten van wild, waarna de grotere honden het wild stellen. Zoals zwijnen en grote herten.
Of onder de grond , meer zoals terriers. en ook onder het geweer, waarna ze het geschoten konijn of gevogelte moeten apporteren.

Afhankelijk van de grootte van de Andaluz, je hebt ze immers in 3 formaten, en dan ook nog de maneto.

Heb je foto's van die Andaluzsjes die je in spanje hebt gezien?

Inderdaad, de jagers die ik daar in de campo bezig zag, schoten ook vaak zelf de konijnen en dan kwamen de podenco's de aangeschoten konijnen apporteren. Ze werkten meestal met wat kleinere roedels, ca. 6 honden. Die jager met de Ibicenco's had denk ik wel 12 honden bij zich.

Ik heb helaas geen foto's kunnen maken... Ik had geen zoomlens bij me en ik bleef op een veilige afstand vanwege de rondvliegende kogels. Ik heb zo snel ook online geen foto's kunnen vinden van precies dit type hond. Ze leken op deze hond, maar dan vaak lichter van kleur (meer gelig, dus canela zoals ze dat in Spanje noemen, dan dat diepe rood-bruin):

Ongeveer 50-60 cm hoog.

Nanna schreef:beetje dit type?

Nee, echt een stuk grover qua bouw en kop en nog lichter van kleur, meer gelig dan oranje.

dat is een cirneco Nanna, een Andaluz is doorgaans grover gebouwd. Al is de medio veelal ook wat fijner , zoals de cirneco. Maar dan toch een heel ander hoofd. Qua hoofd heeft de Andaluz Pequeno het meeste van de Cirneco weg.

Ik blijf bij Andaluz deDiana , die mogen ook inderdaad kaneelkleurig zijn

Interessant om allemaal te lezen

waarschijnlijk zo een kleur DeDiana?

in het midden een Andaluz ( niet 100% raszuiver ), rechts een canario en de anderen zijn Ibicencos