Het HondenForum

Ik vond twee honden thuis laten makkelijker dan een, de gedachte dat ze gezelschap van elkaar hadden maakte mij rustiger. Akira blijft nooit langer dan een uurtje alleen, ze sloopt en huilt niet maar ik wil het niet langer dan dat.

Tiny schreef:Ik vond twee honden thuis laten makkelijker dan een, de gedachte dat ze gezelschap van elkaar hadden maakte mij rustiger. Akira blijft nooit langer dan een uurtje alleen, ze sloopt en huilt niet maar ik wil het niet langer dan dat.

Dat is vanuit de mens gezien.
Er zijn verschillende forummers die in dit topic dezelfde of een soortgelijke opmerking maken.

De vraag blijft of dat voor de hond ook zo ligt.
Naar mijn idee ligt dat dus niet voor elke hond gelijk.
Zoals ik al eerder in dit topic schreef is het volgens mij niet per definitie zo dat twee honden minder "zielig" is.

ranetje schreef:

Tiny schreef:Ik vond twee honden thuis laten makkelijker dan een, de gedachte dat ze gezelschap van elkaar hadden maakte mij rustiger. Akira blijft nooit langer dan een uurtje alleen, ze sloopt en huilt niet maar ik wil het niet langer dan dat.

Dat is vanuit de mens gezien.
Er zijn verschillende forummers die in dit topic dezelfde of een soortgelijke opmerking maken.

De vraag blijft of dat voor de hond ook zo ligt.
Naar mijn idee ligt dat dus niet voor elke hond gelijk.
Zoals ik al eerder in dit topic schreef is het volgens mij niet per definitie zo dat twee honden minder "zielig" is.

Heb je gelijk in

Toen wij Beau en Jeda nog hadden ging Beau, als wij weggingen, altijd even op Jeda rijden en kreeg hij van wat kleine mormel gelijk op zijn lazer Ik denk dat het een uiting van een soort stress geweest is, hij wilde liever niet dat wij weggingen.

Tiny schreef:

ranetje schreef:

Tiny schreef:Ik vond twee honden thuis laten makkelijker dan een, de gedachte dat ze gezelschap van elkaar hadden maakte mij rustiger. Akira blijft nooit langer dan een uurtje alleen, ze sloopt en huilt niet maar ik wil het niet langer dan dat.

Dat is vanuit de mens gezien.
Er zijn verschillende forummers die in dit topic dezelfde of een soortgelijke opmerking maken.

De vraag blijft of dat voor de hond ook zo ligt.
Naar mijn idee ligt dat dus niet voor elke hond gelijk.
Zoals ik al eerder in dit topic schreef is het volgens mij niet per definitie zo dat twee honden minder "zielig" is.

Heb je gelijk in

Toen wij Beau en Jeda nog hadden ging Beau, als wij weggingen, altijd even op Jeda rijden en kreeg hij van wat kleine mormel gelijk op zijn lazer Ik denk dat het een uiting van een soort stress geweest is, hij wilde liever niet dat wij weggingen.

Voor Beau zal dat vast gegolden hebben
Ach gos, wil je niet dat de baas weg gaat en door je stress uiting krijg je ook nog op je lazer van Jeda

Interessant! Het is voor veel mensen zo te lezen voor zichzelf vooral geruststellend.
Had eigenlijk verwacht dat meer mensen het zouden zien in het licht van 'een hond is een groepsdier' en vanuit dat oogpunt zou helemaal alleen laten zieliger zijn dan met twee of meer honden
Nou ben ik overigens wel benieuwd of er ook mensen hebben gereageerd waarbij de hond wat meer en regelmatiger alleen is? (of honden)

Apple schreef:Interessant! Het is voor veel mensen zo te lezen voor zichzelf vooral geruststellend.
Had eigenlijk verwacht dat meer mensen het zouden zien in het licht van 'een hond is een groepsdier' en vanuit dat oogpunt zou helemaal alleen laten zieliger zijn dan met twee of meer honden
Nou ben ik overigens wel benieuwd of er ook mensen hebben gereageerd waarbij de hond wat meer en regelmatiger alleen is? (of honden)

Wat je bedoelt begrijp ik niet helemaal.

Maar mijn honden, en nu mijn hond, zijn/is geregeld een paar uur alleen.
Niet elke dag, maar wel geregeld.

dat blijft, denk ik, aan de hond liggen.
mijn witje luca heeft mijn halve huis verbouwd, huilde, poepte binnen en deed alles wat verboden was als ie ook maar vijf minuten alleen moest blijven en dat was van de ene minuut op de andere over toen cerva erbij kwam, samen konden ze zonder problemen uren alleen zijn.
maar ik heb genoeg honden gehad die in hun eentje wel prima alleen thuis konden blijven.

of bedoel je dat ook niet?

Van Truus was bekend dat ze niet alleen kon blijven, maar met andere hond kon ze dat vermoedelijk wel. We hebben (behoudens kleine tripjes alleen met Cody) dat nooit uitgeprobeerd omdat ik het lot niet wilde tarten. Zodra we in ons nieuwe huis wonen en ze gesettled zijn, wil ik het wel graag proberen omdat het wel voor kan komen dat ik ergens alleen met Cody naartoe wil (en vice versa)
Voor Cody maakt het weinig uit, hij kwam als enig hond en kon al goed alleen zijn.

Ter info, bij ons is dat 3 dagen in de week 7 uur. Daarnaast zo min mogelijk.

Ik heb wel twee honden, maar die zitten apart als wij weg zijn. Tessa kruipt naar boven en gaat net zolang slapen tot wij terug zijn, Tay ligt in de kennel te kijken of te slapen. Ze hebben beide dus niks aan de 2e hond, omdat Tay niet binnen kan liggen en Tessa niet buiten.

ranetje schreef:

Apple schreef:Interessant! Het is voor veel mensen zo te lezen voor zichzelf vooral geruststellend.
Had eigenlijk verwacht dat meer mensen het zouden zien in het licht van 'een hond is een groepsdier' en vanuit dat oogpunt zou helemaal alleen laten zieliger zijn dan met twee of meer honden
Nou ben ik overigens wel benieuwd of er ook mensen hebben gereageerd waarbij de hond wat meer en regelmatiger alleen is? (of honden)

Wat je bedoelt begrijp ik niet helemaal.

Maar mijn honden, en nu mijn hond, zijn/is geregeld een paar uur alleen.
Niet elke dag, maar wel geregeld.

Nou of de mensen er hetzelfde over denken als we het over een hond hebben die meer dan af en toe een uurtje alleen is. (beetje onhandig beschreven hierboven)

Ik val dan denk ik onder de één hond die regelmatig een paar uur alleen is. Tessa vindt dat echt niet erg, die is liever echt alleen dan samen met een andere hond. Tay kan prima alleen zijn, tot het langer dan 4 uur duurt. Dan gaat het beter met een andere hond erbij, die 1e 4 uur maakt hem niet uit. Dat zorgt er dus voor dat wij ons voor Tessa minder snel schuldig voelen als die eens een lange dag alleen is (dan wordt ze wel uitgelaten, maar verder is ze alleen), terwijl Tay zo veel mogelijk meegaat.

Dus nee, het is niet per definitie zieliger. Het is afhankelijk van de hond, maar ik denk dat de meeste honden liever samen zitten, dan echt alleen als de baasjes weggaan.

Ik kan de honden meenemen naar mijn werk maar doe dat eigenlijk alleen als ik de hele dag moet werken. Als ik maar één hond had gehad, nam ik 'm waarschijnlijk iedere dag mee. Laat ze nu veel makkelijker thuis.

Het ligt aan de hond denk ik. Gollum heeft er nooit problemen mee gehad om alleen te zijn. Maar ik heb haar ook 6 jaar alleen gehad, zonder andere hond erbij. Mika is altijd bij een andere hond geweest, zij heeft er wel een probleem mee om alleen te zijn zonder andere hond erbij, zelfs al is er een mens in huis.

Rhodi kon altijd al alleen zijn. Geen probleem. Branco kon het niet. Nu nog steeds niet. Laat ik de heren samen alleen, dan jankt Branco en gaat Rhodi helaas ook meedoen! Laat ik alleen Rhodi alleen, dan gaat het prima. Laat ik alleen Branco alleen dan jankt hij net zo goed als wanneer Rhodi er wel bij is.

Kortom: de honden maakt het niet uit.

Apple schreef:Interessant! Het is voor veel mensen zo te lezen voor zichzelf vooral geruststellend.
Had eigenlijk verwacht dat meer mensen het zouden zien in het licht van 'een hond is een groepsdier' en vanuit dat oogpunt zou helemaal alleen laten zieliger zijn dan met twee of meer honden
Nou ben ik overigens wel benieuwd of er ook mensen hebben gereageerd waarbij de hond wat meer en regelmatiger alleen is? (of honden)

is dagelijks voldoende? wij werken beide fulltime maar wel met verschoven uren. manlief gaat vroeg en is vroeg thuis, ik ga later en ben later thuis.

We hebben bewust twee honden genomen zodat ze elkaar hebben als wij niet thuis zijn. Ze zijn samen gekomen en zijn altijd bij elkaar geweest, broer en zus uit hetzelfde nest. Ze vinden het best om samen alleen te zijn, ze scheiden en alleen laten gaat niet, hebben de vorige eigenaren ook nooit gedaan, dus het is ze als jonge hond ook niet aangeleerd. Hebben we ook nooit op geoefend, komt sporadisch voor dat het zou moeten, tot nu toe altijd kunnen oplossen. Maar ze vinden ook dat ze alleen zijn als baasje wel thuis is maar ik weg ben..
Ze blijven nu weer veel in de auto, dat vinden ze fijner dan thuis blijven, in de zomer laat ik ze meer thuis omdat het dan in de auto te warm wordt, het is dan 3 keer in de week max. 4 uur.

Toen we alleen Skadi nog hadden, lag die altijd in de vensterbank als we weg waren. Sliep niet, op de uitkijk. Waren we lang weg, dan was ze de dag erna kapót. Doodmoe.
Toen kwam Cayuga er bij. En als we nu weg zijn ligt ze altijd in de vensterbank. Slaapt niet, op de uitkijk. Zijn we lang weg, dan is ze de dag erna kapót. Doodmoe.

Cayuga kan trouwens echt niet alleen zijn. Dat trekt hij niet. Hij trekt zich enorm aan Skadi op, en weet zich geen raad zonder haar.

Wij wouden zelf graag een tweede hond, op een gegeven moment. Maar wij hoopten destijds dat Figo er 'steun' aan zou hebben bij alleen thuis zijn. Samen alleen is toch iets minder alleen, dacht ik. Ik heb het tweede hondje gekozen, Nani kwam. Nani was geen blafferd. Kon en kan ook prima alleen zijn even.
Maar Nani blaft lekker mee als Figo aanhoudend blaft. Nani hecht meer steun aan Figo zijn aanwezigheid, dan andersom. Ze nemen elkaars 'foute' dingen over juist

Maar ik geloof wel dat een hond er steun aan kan hebben. Maar ligt aan de hond en de hond die erbij gezet word. En aan de baasjes, ook.
Voor de een is het belangrijk, voor de ander niet. Ik had beter een heel stabiel, ouder teefje in huis kunnen halen. Verstandelijk gezien. Ik heb een ietwat autistisch vrouwtje in huis gehaald, en dat pakt ook heel leuk uit. Maar weer anders. Nou nam Figo de leiding in het spel, leren spelen. Ook heel mooi om te zien. Maar verstandig gezien hadden we er beter een brave, oudere teef bij gezet. Een die de hondentaal kent ( die kende/kent Nani totaal niet ). Samen zijn ze een leuk setje, dat wel.

Boomer kan prima alleen zijn, hij sloopt niet, jankt niet, blaft niet.
Toen kwam Juma erbij.. Zij kan 1,5 uur alleen zijn, daarna gaat ze met tussenpozen janken. Of ze nou wel of niet bij Boomer zit, wel of niet in de bench, wel of niet met radio aan en gordijnen dicht.

Bas geeft er niks om want ik koop het af met snoep. Ze is blij als ik weg ga. Eva vond het vreselijk terwijl zij haar hele leven met andere honden was. Vanaf de geboorte tot ze alleen kon zijn altijd in een roedel van 3 honden maar het was de eerste 2 jaar drama. Hangt dus totaal af van de hond zelf. Bas is alleen het rustigste want ik heb haar ook vaker alleen gelaten met andere honden en dan was ze een stuk blijer als ik weer thuis kwam. Bas is zenn en dat kan ze allemaal het beste zelf.

Pom is wel regelmatig alleen en dat gaat op zich prima hoor, ze ligt meestal lekker op bed of op de bank als ik thuiskom, ze huilt of piept niet en ze sloopt ook niet. maar ze is wel echt een hondenhond en ze vindt het heerlijk met andere honden te zijn. De volgende hond zal toch ook af en toe alleen zijn, maar waarschijnlijk vooral als ik met Pom ga trainen bijvoorbeeld. Als ik echt weg moet zijn ze allebei thuis natuurlijk. Ach, over het algemeen heb ik ook geen ras dat moeite heeft met alleen zijn

mijn honden hebben volgens mij niet veel met elkaar, maar ik denk dat ze het wel fijn vinden om samen te zijn als ik weg ga. En ik vind het ook wel een fijn idee

Ligt inderdaad aan de hond denk ik.
Wat een ramp was, toen we 2 honden hadden, was er 1 meenemen en de ander achterlaten. Puchu trok dat nog wel, maar
Kaya niet en die begon te janken, dit terwijl ze verder uitstekend 'alleen' kon zijn (met z'n tweetjes dus).
Puchu was, op een dierenarts bezoek van Kaya, nog nooit echt alleen geweest; vanaf pup had hij Kaya en we dachten dat het
een hele toestand zou worden om hem alleen te laten na het overlijden van Kaya.
Eerst voorzichtig 10 minuutjes geprobeerd... stilte, een uurtje... stilte.... laatst door omstandigheden bijna 5 uur... een doodkalme
Puchu stond rustig op toen we thuiskwamen.

Hij heeft er dus geen moeite mee gelukkig, heel vreemd, want hij heeft 7.5 jaar niet anders gekend dan bij een andere hond zijn.
Zelf heb ik er wel meer moeite mee om hem langere tijd alleen te laten dan toen ze nog met z'n tweetjes waren. Ik neem hem
nu sneller mee ergens naartoe als dat mogelijk is.
Wel is hij af en toe 's nachts wat onrustig en hoor ik hem even piepen of blaffen, iets wat hij nooit gedaan heeft. Maar als ik 's ochtends
beneden kom, dan ligt hij toch heel relaxed te snurken.

Maar als er meerdere zijn, zijn ze toch helemaal niet alleen?
Ik denk dat als ze gewend zijn aan een groep, ze alleen niet heel lollig vinden. Niet omdat ze alleen zijn maar omdat de groep dan uit elkaar is.

Is volgens mij voor elke hond weer anders. Die van mijn moeder had net zo goed alleen kunnen zijn/blijven. Die taalt totaal niet naar Syll. Voor Nell denk ik (zeker weet ik het natuurlijk ook niet) dat het wel beter zou zijn geweest als er nog 1 zou hebben rondgelopen, maar aangezien ik hier met iemand samenleef die in principe niets met honden heeft is dat een koe in zijn kont kijken.

Wel heb ik in mijn directe omgeving honden die altijd samen waren ineens op zien fleuren nadat de ander was overleden. Eigenaars die dachten dat de hond zou "wegkwijnen" na het wegvallen van. Nou, kwamen ze daar van een koude kermis thuis. Bij sommige leken de honden ineens "pup" te worden

Apple schreef:Stelling: Twee (of meerdere) honden alleen laten is per definitie minder zielig dan een hond helemaal alleen laten. Ongeacht de tijd van het alleen zijn.

Antwoord: Eens/Oneens en waarom!
De stelling is vast en zeker eerder aan bod geweest, maar ben wel even benieuwd hoe iedereen er inmiddels weer over denkt

Het is denk ik afhankelijk van de hond, sommigen hebben er totaal geen moeite mee om alleen gelaten te worden. Persoonlijk denk ik dat het makkelijker is om twee honden te hebben zolang geen van beiden verlatingsangst heeft.

Hier vinden het geen enkel probleem om samen in de kennel te zitten, of samen los in huis. Apart van elkaar, dus Bleza in de kennel en Jade in de gang gaat ook prima, al geeft Jade wel even aan dat ze het niet leuk vindt. Als ik dan de deur uit ben is het goed.
Apart van elkaar alleen thuis blijven is een ander verhaal. Het gaat prima, zolang de een maar niet doorheeft dat de ander met mij mee gaat.
Als ze het wel doorhebben gaat de thuisblijver even protesteren, bij Bleza uit zich dat in piepen/jengelen, en onrustig doen, bij Jade blijft het bij tegen de deur opspringen, en soms wat zachtjes piepen. Het is wel snel weer stil gelukkig.

Hier kunnen ze allemaal zonder problemen helemaal alleen thuis blijven. Dat wen ik ze ook gelijk af aan, dus soms gaan er 3 mee en blijft er 1 thuis geen probleem.

Brigitte schreef:Hier kunnen ze allemaal zonder problemen helemaal alleen thuis blijven. Dat wen ik ze ook gelijk af aan, dus soms gaan er 3 mee en blijft er 1 thuis geen probleem.

dat lukt hier niet, maar daar heb ik ze eigenlijk ook nooit aan gewend. Als ik er eentje meeneem naar de da, fysio of wat dan ook dan is dat geen probleem. Maar 2 meenemen en eentje achterlaten dat vindt de achterblijver geen goed plan

Dol jankt de hele buurt bijelkaar als ik met onze logehond gaat lopen en zij thuis moet blijven Heb ik dus niet meer gedaan.Als ik alleen vlo meeneem jankt ze niet.