Dat had Loki voordat meneer wat ouder werd en iets meer praatjes kreeg ook. Overal op af en kreeg dan eigenlijk iedereen aan het spelen (Kreeg vaak te horen "Goh, eigenlijk speelde die niet meer")Inge schreef:Marouck had dat ook wel, die kon overal op af stieren en kreeg binnen no time alles aan het spelenMaar ze had niet altijd een hoge houding, dus toch weer niet helemaal wat jullie bedoelen denk ik?
Maar echt zo'n gunfactor heeft hij niet haha!
Hij weet wel wanneer hij zich uit de voeten moet moeten of liever geen grote bek moet geven en dan is ook alles in orde, alleen soms.. dan moet hij zich bewijzen denk ik.. maar dat is gelukkig een stuk minder door de hormoonchip.
Dat had ik laatst met Loki en een massieve husky reu (intact), die kwam aangelopen en Loki stond eerst stil en ik dacht al van "Shit dat gaat problemen geven" omdat het zelf zo'n dominante donder is maar nee hoor die reu gaat bijna over Loki staan en je ziet hem echt even denken om daarna weg te lopen en de reu verder gewoon zijn gang ging. Bij een ander reu pikte hij dat niet en dan was hij er vol opgedoken maar bij deze.. nee daar heeft hij respect voor. Ook met zo'n DH reu hier in de buurt, die hebben allebei respect voor elkaar, dat is altijd even hallo zeggen en daarna is het klaar.Lief schreef:Het verbaasd me soms hoe honden ineens goed met andere dominante types op kunnen schieten. Dat je er zelf met dichtgeknepen billen en zwaar verbaasde blik bijstaat....