"Hypothetische vraag"

[frank1985]

Nee, ik ben wat dat betreft eigenwijs. Ik vind dat de Toller een veelzijdige werkhond hoort te zijn, geen kleine rode Golden Retriever (sorry Golden eigenaren ). Coda komt van een fokker die voornamelijk verkoopt aan mensen die met de hond gaan werken, die krijgen voorrang op de wachtlijst. En mocht Coda ooit een nest krijgen ga ik het ook zo aanpakken. Men hoeft er niet 24/7 mee bezig te zijn hoor, en het hoeft ook niet op hoog niveau maar als mensen aangeven vooral een makkelijk wandelmaatje willen zijn er zat andere fokkers die hen dat wel kunnen bieden. Die kant gaat de Toller al op en dat vind ik jammer, zal zelf dus pittigere combinaties maken en daar moet je de juiste mensen bij uitzoeken vind ik.

Wij hebben op de club een werklijn golden. Het eerste dat ik zei toen ik die zag.... Het is net een toller.

Maar ik denk dat er tussen werkhonden nogal een verschil zit? Jij doet toch behalve een uurtje G & G ook geen werk? Daar hebben je honden blijkbaar genoeg aan. Een werklijn BC. Of mechel zou daar kapot aan gaan denk ik?

[S@ndr@]

Ik ben geen fokker, heb wel een CC reu waarmee gefokt mag worden en nee, het moeten geen goldens in een wolfsjasje worden.
t karakter is goed, zoals het is, niets meer aan doen dus als het teveel hond is voor mensen dan nemen ze maar een ander ras.
en ik moet zeggen t gebeurt ook t rammelt overal van de ( te dikke, gecastreerde) labjes en golden

[Marjoleine]

Ik denk dat hier de fokker ook een hele grote rol in heeft... Eerlijke voorlichting over jouw ras kan cruciaal zijn...

Precies, en je moet genoeg ballen hebben om mensen dus te weigeren als je denkt dat de combi niet deugt voor ze.

Fokkers die fokken en verkopen en belangstelling hebben tot de drempel doen dat niet, want die boeit het niet of de combi deugt. En die zijn er helaas zat.
Ik licht voor tot vervelens toe en soms besluiten mensen dat het ras toch niet past. Of ik besluit dat, dat kan ook.
En als ze er dan elders toch een halen, moeten zij dat weten, maar ik doe in elk geval mijn uiterste best om mijn pups zo te plaatsen dat de combi met hun baas optimaal is.

[Jaap*]

Voor mij zou het ervan afhangen hoe oorspronkelijk de raseigenschappen nog zijn.
Ik gruwel van raseigenschappen die karikaturaal zijn geworden.

[Marjoleine]

Voor mij zou het ervan afhangen hoe oorspronkelijk de raseigenschappen nog zijn.
Ik gruwel van raseigenschappen die karikaturaal zijn geworden.

Ik denk dat ik snap wat je bedoelt maar heb je voorbeelden?

[cloris]

Ik ben geen fokker, heb wel een CC reu waarmee gefokt mag worden en nee, het moeten geen goldens in een wolfsjasje worden.
t karakter is goed, zoals het is, niets meer aan doen dus als het teveel hond is voor mensen dan nemen ze maar een ander ras.

Eens, mensen vallen alleen op uiterlijk en willen dat uiterlijk aanpassen aan hun eisen dus een hele andere hond, dat vind ik echt nergens op slaan.

[Jaap*]

Voor mij zou het ervan afhangen hoe oorspronkelijk de raseigenschappen nog zijn.
Ik gruwel van raseigenschappen die karikaturaal zijn geworden.

Ik denk dat ik snap wat je bedoelt maar heb je voorbeelden?

Nou, bijvoorbeeld honden die bedoeld zijn om mee samen te werken, maar waarbij de driften of passie zodanig hoog zijn dat ze te onbereikbaar zijn om dat op een natuurlijke wijze te bereiken voor de gemiddelde gebruiker.
Ik vind het fenomeen werklijnen ook een verschrikking. Wat een onzin om dat binnen een ras te scheiden. En het is potentieel net zo gevaarlijk als schiften op uiterlijk.

[Marjoleine]

Nou, bijvoorbeeld honden die bedoeld zijn om mee samen te werken, maar waarbij de driften of passie zodanig hoog zijn dat ze te onbereikbaar zijn om dat op een natuurlijke wijze te bereiken voor de gemiddelde gebruiker.
Ik vind het fenomeen werklijnen ook een verschrikking. Wat een onzin om dat binnen een ras te scheiden. En het is potentieel net zo gevaarlijk als schiften op uiterlijk.

Dan begreep ik je goed

Ik heb wel DSD gezien die achter een haas aangingen, dan kon je koffie gaan drinken. Duurde wel een uur of wat. Totaal onbereikbaar en gevaarlijk bovendien (te veel wegen in dit land). Dat is me te ver doorgedraaid inderdaad. In andere jachtrassen komt dat ook voor.
En dat geldt ook voor sporthonden als bij IPO en zo, vind ik dan.

Ik denk dat de motivatie gelijk is aan die van het beste uiterlijk trouwens.
Uiteindelijk willen mensen winnen. Op welk vlak ook.

[M@scha]

Hier in de buurt lopen twee Fila's. Een volwassen teef en een jonge reu.
Tulijk zijn ze wel wat waaks maar zo overdreven als dat op het internet geschetst (aangeboren háát naar vreemden) wordt, écht niet.
Ze lopen gewoon op het hondenveldje met veel andere honden en weten zich keurig te gedragen.
Lijkt me overigens ook voor iedereen veel prettiger.
Kijk, dat ze halve moordenaars moeten zijn in het land van herkomst, daar kan ik inkomen. Maar dat is in ons land toch helemaal niet gewenst?
En dan kun je drie dingen doen. Je laat het ras in het land van herkomst óf je gaat het karakter softer fokken. En mogelijkheid nummer drie is dan het oorspronkelijke karakter wel fokken maar nog selectiever verkopen.

zo heb ik in mijn contacten met catahoula mensen en fokkers ook ontdekt dat de originele catahoula in amerika qua karakter veel heftiger is dan de "europese catahoula" gaat toch naar de streek waar je in zit en dat is ook wel logisch denk ik. natuurlijk moet een ras zijn raseigenschappen blijven houden maar daar zit wel marge in

[MirandaH]

Daarom zei ik ook dat een karaktereigenschap een normaal hondenleven in de Lage Landen niet in de weg moet staan.
Een ras dat dermate agressief is zal misschien in Verweggistan de gedroomde waakhond zijn, maar in een 5 x 5 achtertuintje in Hillegom is dat helemaal geen fijne eigenschap. Als fokker van zo'n ras kun je dus kiezen: of je fokt een wat gematigder karakter, óf je fokt er niet mee omdat je niet al je pups een fijn erf in het buitengebied kunt bieden.
Hetzelfde geldt voor de staande jachthond die Marjolein aanhaalt: jachtpassie is goed, meer jachtpassie is (soms) beter. Maar een hond die totaal onbereikbaar is voor de baas, dat is geen goede jachthond.
Wat dachten we van die witte herders en Saarlozen die een 'gereserveerd karakter' moeten hebben? Veel van die honden zijn te bang om de dag aan te kijken.
Niks mis mee om dat soort honden dan ook te selecteren op een stabiel karakter. Daar hebben die honden zelf ook veel meer plezier van.
Verder moet een fokker altijd zeer kritisch blijven op wie hij een pup toewijst en wie niet. Goede, eerlijke voorlichting is belangrijk!

Hier kan ik wel aardig in mee gaan. Je hoort het bij de Cairns ook af en toe, het moet maar vooral sociaal. Dat vind ik ook belangrijk, maar er mag van mij in een terrier nog steeds wel pit zitten. Ik zeg dan ook vaak dat ik geen Golden Retrievers fok (die kunnen ook wel eens minder makkelijk zijn, maar jullie begrijpen wel wat ik bedoel). Een van mijn teven is niet makkelijk naar vreemde honden. Maar is het eenmaal bekend dan is het ok. Hier in huis leven ook drie teven samen, zonder problemen. Dan is het wat mij betreft dus een sociale hond, mèt terrierkarakter en persoonlijk waardeer ik dat juist in een Cairn. En ja, ik heb ook mensen een pup geweigerd omdat ik het ras niet bij ze vond passen. Gelukkig lukte dat op een subtiele manier, waardoor de mensen zelf dachten dat ze beter een ander ras konden kiezen

Ik vind Cairns fantastisch, maar je moet wel weten waar je aan begint. En dan maakt het voor mij weer niet uit of het de eerste hond is, want dat hoor je soms ook 'geen beginnersras' en dan denk ik, als je maar goed voorgelicht wordt en dan een weloverwogen keus maakt, vind ik het prima.

[Pemba]

Ik vroeg eens aan iemand van de rasvereniging van de tibetaanse terriër of ze niet wat beter op de karakters konden letten want de laatste jaren zitten er veel tibetanen tussen die buiten best fel zijn.
Antwoord was dat hij het met me eens was en dat de rasstandaard maar eens aangepast moest worden
Dat lijkt me toch de omgekeerde wereld.

[Pemba]

Ik vroeg eens aan iemand van de rasvereniging van de tibetaanse terriër of ze niet wat beter op de karakters konden letten want de laatste jaren zitten er veel tibetanen tussen die buiten best fel zijn.
Antwoord was dat hij het met me eens was en dat de rasstandaard maar eens aangepast moest worden
Dat lijkt me toch de omgekeerde wereld.

Nou, dat is natuurlijk maar net afhankelijk van wat er in de rasstandaard staat.
Overigens is een rasstandaard maar niet even veranderd.

Van de site van de rasvereniging:
In zijn gedrag heeft hij niets van de stereotype van een Terriër, want hij is van nature niet fel of strijdlustig. Dat neemt niet weg, dat hij schrander, moedig en levendig is.

[Annemarie Rouw]

Een windhond zonder interesse in jagen is voor mij geen windhond. Gelukkig moet binnen de NWC één van de ouders een aanlegtest gedaan hebben, voor je pupbemiddeling kunt krijgen. Maar dat leidt er wel toe dat meer mensen buiten de rasvereniging om fokken.

[malinois]

Voor mij zou het ervan afhangen hoe oorspronkelijk de raseigenschappen nog zijn.
Ik gruwel van raseigenschappen die karikaturaal zijn geworden.

Ik denk dat ik snap wat je bedoelt maar heb je voorbeelden?

Nou, bijvoorbeeld honden die bedoeld zijn om mee samen te werken, maar waarbij de driften of passie zodanig hoog zijn dat ze te onbereikbaar zijn om dat op een natuurlijke wijze te bereiken voor de gemiddelde gebruiker.
Ik vind het fenomeen werklijnen ook een verschrikking. Wat een onzin om dat binnen een ras te scheiden. En het is potentieel net zo gevaarlijk als schiften op uiterlijk.

Het verschil tussen show en werk is zo groot (iig) bij de mechels dat ik er nooit een uit show zou willen hebben. Ielege angstbijtertjes (uitz daargelaten). Een mh is een werkhond, waakhond moet daar ook qua karakter aan voldoen. Daarnaast kunnen ze prima in huis mits je weet wat je hebt en er wat mee doet.
Dat er tt en aanverwante hulpmiddelen gebruikt worden wil niet zeggen dat ze zonder niet getraind kunnen worden maar aangezien ipo zo'n puntenspelletje is geworden (neus mag niet vd grond tijdens speuren, wildspoor mag niet aangegeven worden, naast is strak naast en niet 1 cm verder, zit is met een plof op dat moment niet langzamer, bijten vol en vast geen cm verbijten en direct uit voolle bek lossen maar niet te snel... en zo kan ik nog wel ff doorgaan) heb je zulke dingen nodig voor de gevraagde netheid. Juist de honden die nodig zij hiervoor zijn geen idioten die helemaal van t padje raken als ze sporten... die tijd en die honden zijn al jaren verleden tijd.

[Suske]

Een mh is een werkhond, waakhond moet daar ook qua karakter aan voldoen. Daarnaast kunnen ze prima in huis mits je weet wat je hebt en er wat mee doet.

Maar wat een werk

[Chihuahua-paws]

Nou ik vind dat mensen die een hond willen maar het karakter niet aanstaat zoals hij hoort te zijn.
Dat die mensen naar hond moeten gaan uitkijken die wel karakter zou horen te hebben.

Ik bedoel je moet van een Cc geen labrador willen maken.
Mensen die een lieve Cc willen eentje die niet waaks is. Kunnen denk ik dat ras al niet aan.
Daar zou ik als ik fokker was dus geen hond aan verkopen.

Als jij als fokker een ras fokt omdat je zelf een beeld hebt met dingen die jij erin wilt hebben en dingen die je juist niet erin wilt hebben om zo gezonde honden te fokken met hun ¨positieve maar ook hun negatieve eigenschappen´´ die er nou eenmaal bij horen.
Dan vind ik dat je daar als fokker bij moet blijven. Pup kopers die weten op een gegeven moment wat jullie fokken en wat ze kunnen verwachten. Als je rare dingen gaat doen om het karakter te veranderen dan is dat volgens mij niet meer duidelijk.

Ik heb verder geen verstand van fokken. Maar ik heb schoon genoeg van mensen die een een hond willen als een Cc of een stafford of van mijn part een Rottweiler met een karakter van een Berner Senne. Kies dan een hond die meer bij jou past. En ga niet voor een moeilijk ras als de Cc bij de verkeerde mensen kan daar wel wat verkeerd gaan.

[Marjoleine]

Dat is me te ver doorgedraaid inderdaad. In andere jachtrassen komt dat ook voor.
En dat geldt ook voor sporthonden als bij IPO en zo, vind ik dan.

Ggg. Daar lopen de grootste goedsullen tussen, hoor.

Als je er mee kunt doggy dancen kun je ook ipoen.

Dat is niet wat ik zeg.

Er zijn in de IPO-lijnen wel degelijk de honden die te fanatiek zijn. Of dat goede sporthonden zijn is niet de vraag, het punt is dat ze fanatieker en fanatieker worden gefokt om in de sport iets te bereiken.
Net zoals dat dus in de jacht gebeurt. Daar lopen ook goedsullen, maar over die honden heb ik het hier niet. Het gaat mij erom dat er ook honden zijn die te fanatiek zijn en dan niet meer als huishond kunnen functioneren.
Tja, dan moet je niks uit een werklijn nemen, zeggen de kenners dan. Die zijn dus anders, anders zei men dat niet.

[renee-uk]

Dat is me te ver doorgedraaid inderdaad. In andere jachtrassen komt dat ook voor.
En dat geldt ook voor sporthonden als bij IPO en zo, vind ik dan.

Ggg. Daar lopen de grootste goedsullen tussen, hoor.

Als je er mee kunt doggy dancen kun je ook ipoen.

Dat is niet wat ik zeg.

Er zijn in de IPO-lijnen wel degelijk de honden die te fanatiek zijn. Of dat goede sporthonden zijn is niet de vraag, het punt is dat ze fanatieker en fanatieker worden gefokt om in de sport iets te bereiken.
Net zoals dat dus in de jacht gebeurt. Daar lopen ook goedsullen, maar over die honden heb ik het hier niet. Het gaat mij erom dat er ook honden zijn die te fanatiek zijn en dan niet meer als huishond kunnen functioneren.
Tja, dan moet je niks uit een werklijn nemen, zeggen de kenners dan. Die zijn dus anders, anders zei men dat niet.

maar die werklijnen zijn er toch en ja natuurlijk zijn die anders, anders hoef je dat ook niet apart te benoemen?

[malinois]

Dat is me te ver doorgedraaid inderdaad. In andere jachtrassen komt dat ook voor.
En dat geldt ook voor sporthonden als bij IPO en zo, vind ik dan.

Ggg. Daar lopen de grootste goedsullen tussen, hoor.

Als je er mee kunt doggy dancen kun je ook ipoen.

Dat is niet wat ik zeg.

Er zijn in de IPO-lijnen wel degelijk de honden die te fanatiek zijn. Of dat goede sporthonden zijn is niet de vraag, het punt is dat ze fanatieker en fanatieker worden gefokt om in de sport iets te bereiken.
Net zoals dat dus in de jacht gebeurt. Daar lopen ook goedsullen, maar over die honden heb ik het hier niet. Het gaat mij erom dat er ook honden zijn die te fanatiek zijn en dan niet meer als huishond kunnen functioneren.
Tja, dan moet je niks uit een werklijn nemen, zeggen de kenners dan. Die zijn dus anders, anders zei men dat niet.

Anders in de zin van dat je ze bezig moet houden... omdat ze anders zichzelf bezig gaan houden en dat is vaak een slecht plan bij dit type honden.
Als je het zo stelt kun je Eva van Cleva ook wel onder een werklijn hond scharen... tenminste hoe ik haar destijds gezien heb. Terwijl ze toch echt niet uit een MH werklijn kwam.

En wat is nu werklijn, want ook daarbij zijn weer enorme verschillen, IPO en KNPV zullen vaak niet uit hetzelfde vaatje tappen.

Hier in de buurt loopt sinds kort een X MH uit KNPV lijnen... (oerlelijk overigens vind ik, komt amper in de buurt van een MH maar goed)... meneer loopt heel stoer aan een kettingriem door de buurt... zich voort laten slepen door de hond... Maar wat ik dan wel weer zie wat misschien de rest van de goegemeente niet zal opvallen hier op straat is dat de hond zo onzeker is dat hij zn staartje letterlijk plat op zijn buik heeft als hij mij voorbij komt... al uitvallend en tanden bloot... meneer vind dat wel stoer eigenlijk... maar ik weet zeker dat als ik boe zeg die hond onder de brug zit ipv dat ie erop loopt. Tja als je dat maar zo laat groeien wordt het inderdaad wel ellende daar kun je op wachten. Ik hoef geen hond uit dat type 'werklijn'...

[Biet]

Het onderscheid werklijn/showlijn is een kunstmatige natuurlijk, voortgekomen uit die behoefte om iets anders te maken van een hond dan wat het in oorsprong was.
Imo willen de meeste honden wel werken, in de zin van iets ondernemen, aktief bezig zijn.
Dat er verschillende karakters in een nest te vinden zijn en dat dat verschil van karakter een hond meer of minder geschikt maakt om bepaald werk te doen, lijkt mij normaal.
Maar het al te veel willen manipuleren naar de ene of andere kant (hoge drift/zeer gedwee) leidt volgens mij naar ongewenste excessen.
Ik denk dat een goede werklijnhond wel degelijk een goede huishond zou moeten kunnen zijn, er vanuit gaande dat er een eigenaar is die plezier heeft in het hoge energieniveau van de hond en daar ook iets mee kan.
Zoals ook een goede showlijnhond in staat zou moeten zijn te kunnen werken.

[Marjoleine]

maar die werklijnen zijn er toch en ja natuurlijk zijn die anders, anders hoef je dat ook niet apart te benoemen?

Ja, dat weet ik en dat vind ik dus een slechte zaak.
Ik ben het helemaal met Biet eens als hij zegt:

Ik denk dat een goede werklijnhond wel degelijk een goede huishond zou moeten kunnen zijn, er vanuit gaande dat er een eigenaar is die plezier heeft in het hoge energieniveau van de hond en daar ook iets mee kan.
Zoals ook een goede showlijnhond in staat zou moeten zijn te kunnen werken.

Zodra je dat gaat opsplitsen krijg je excessen die naar mijn mening over het algemeen hoogst ongewenst zijn.
Het zou dus wat mij betreft niet apart horen te zijn binnen een ras.
Een ras heeft een bepaalde potentie en meer dan dat moet je binnen dat ras helemaal niet willen, dat gaat fout. Net zoals je dus niet minder moet willen, dat is ook verkeerd.
Geen CC die niet waakt dus, en geen DSD die zich doodloopt op een haas.

[renee-uk]

maar die werklijnen zijn er toch en ja natuurlijk zijn die anders, anders hoef je dat ook niet apart te benoemen?

Ja, dat weet ik en dat vind ik dus een slechte zaak.
Ik ben het helemaal met Biet eens als hij zegt:

Ik denk dat een goede werklijnhond wel degelijk een goede huishond zou moeten kunnen zijn, er vanuit gaande dat er een eigenaar is die plezier heeft in het hoge energieniveau van de hond en daar ook iets mee kan.
Zoals ook een goede showlijnhond in staat zou moeten zijn te kunnen werken.

Zodra je dat gaat opsplitsen krijg je excessen die naar mijn mening over het algemeen hoogst ongewenst zijn.
Het zou dus wat mij betreft niet apart horen te zijn binnen een ras.
Een ras heeft een bepaalde potentie en meer dan dat moet je binnen dat ras helemaal niet willen, dat gaat fout. Net zoals je dus niet minder moet willen, dat is ook verkeerd.
Geen CC die niet waakt dus, en geen DSD die zich doodloopt op een haas.

oh maar daar ben ik het ook mee eens hoor, vrees alleen dat het niet meer terug te draaien is.
en dan denk ik dat je maar beter een echte scheiding kunt hebben zoals bij de mechelse herders, dan een halfslachtige zoals bij de duitse herders waar het allemaal nog wel onder dezelfde noemer valt maar de tegenstellingen enorm zijn.

[Maeve]

Nee, ik ben wat dat betreft eigenwijs. Ik vind dat de Toller een veelzijdige werkhond hoort te zijn, geen kleine rode Golden Retriever (sorry Golden eigenaren ). Coda komt van een fokker die voornamelijk verkoopt aan mensen die met de hond gaan werken, die krijgen voorrang op de wachtlijst. En mocht Coda ooit een nest krijgen ga ik het ook zo aanpakken. Men hoeft er niet 24/7 mee bezig te zijn hoor, en het hoeft ook niet op hoog niveau maar als mensen aangeven vooral een makkelijk wandelmaatje willen zijn er zat andere fokkers die hen dat wel kunnen bieden. Die kant gaat de Toller al op en dat vind ik jammer, zal zelf dus pittigere combinaties maken en daar moet je de juiste mensen bij uitzoeken vind ik.

Wij hebben op de club een werklijn golden. Het eerste dat ik zei toen ik die zag.... Het is net een toller.

Maar ik denk dat er tussen werkhonden nogal een verschil zit? Jij doet toch behalve een uurtje G & G ook geen werk? Daar hebben je honden blijkbaar genoeg aan. Een werklijn BC. Of mechel zou daar kapot aan gaan denk ik?

Ik train wel vaker met mijn honden dan dat uurtje GG op de club hoor En met beide doe ik jachttraining (dummies en zo nu en dan koud wild) maar niet in groepsverband. Een werklijn BC zou daar niet genoeg aan hebben denk ik, maar daarom heb ik ook Tollers Ik heb ze wel overwogen hoor, net als Aussies.

Ben het er wel helemaal mee eens dat ook de zogenaamde werkhonden gewoon huishond moet kunnen zijn. Eigenlijk moet elke hond dat, enkele uitzonderingen daargelaten die ik niet eens als huisdier zou aanraden. Maar ik vind niet dat je van elke hond kunt eisen dat hij genoegen neemt met enkel een wandelingetje per dag, al dan niet aangelijnd. Er zijn zat rassen die dat wel kunnen en binnen een ras ook lijnen die het kunnen maar als de fokker selecteerd op werkeigenschappen doe je zowel hond als eigenaar te kort door ze te verkopen als "geschikt voor enkel een blokje om"

[DeDiana]

Ik vind dit een heel interessante discussie, ook met het oog op mijn eigen ras. Want bij de collie is precies het omgekeerde aan de hand: daar wordt juist helemaal niet meer op werkeigenschappen gefokt (een heel enkele fokker daargelaten) en ik persoonlijk vind dat jammer. Oorspronkelijk was de collie natuurlijk gewoon een werkhond en het is hartstikke mooi dat het nu ideale gezinshonden zijn, maar in mijn ogen is bij de collie de balans weer te ver naar die kant doorgeslagen.
Ik heb gemerkt bij mijn eigen zoektocht naar een actieve, werklustige (voor colliebegrippen dan) collie dat dat nog helemaal niet eenvoudig te vinden was. Ik heb me destijds ook wel afgevraagd of ik niet naar iets op zoek was wat zo onrastypisch was geworden dat het gewoon onvindbaar was, terwijl het dus om een van oorsprong werkras gaat. En de rasstandaard ook vermeldt dat 'de lichaamsbouw kracht en activiteit vertonen'... nou, dat is bij de meeste collies toch echt ver te zoeken hoor.

[DeDiana]

Er zijn best nog Collies die kunnen en wíllen werken.
Je moet het echter niet in de Engelse hoek zoeken. Die zijn er alleen nog maar als vachtdragers, de goede uitzonderingen daargelaten.

Correctie: ik had er inderdaad bij moeten zetten: bij het Engelse type collie.

Ik wilde graag een collie uit Engelse lijnen, en dat zijn natuurlijk ook gewoon herders. De 'uitwas' in mijn ogen is dus dat er in Engelse lijnen helemaal niet meer naar oorspronkelijke werkeigenschappen wordt gekeken (maar inderdaad vooral naar uiterlijk en een gedwee karakter).

[samantha!]

Ik fok niet maar als ik dat wel zou doen zou ik zeker ook selecteren op werkeigenschappen.
Naast natuurlijk gezondheid, karakter en uiterlijk.
Labradors alleen maar voor de lief en de mooi zou ik zelf niet fokken, prima dat anderen dat wel doen hoor, maar ik waardeer de werkhond in de labrador juist zo enorm.
Als ik op de hondenschool zie hoeveel labjes er zijn die het apporteren nieteens meer in zich hebben vind ik dat triest.
Natuurlijk hoeft niet iedere labrador de prefecte jachthond te zijn maar het oorspronkelijke karakter moet er nog wel inzitten vind ik.
Jack komt uit de engelse werklijn, hij is puur jachtgefokt en zijn ouders zijn beiden werkende praktijkjachthonden waar ook veldwedstrijden mee gedaan wordt.
Van karakter is hij wat anders dan de andere labjes hier ja, maar toch heeft hij ook een prima labradorkarakter.
Hij is prima sociaal, rustig in de omgang en absoluut geen stuiterbal (wat je dus helaas van vele andere labjes niet kan zeggen) en hij voldoet prima als huishond.
Hij is zeer baasgericht/werklustig en enorm actief, dat zeker, maar in huis is het gewoon een vloerkleedje, net als de rest, en ik vind het absoluut geen moeilijke hond.
Dit is hoe ik de labrador het liefst zie voor mij persoonlijk.

[DeDiana]

Ik wilde graag een collie uit Engelse lijnen, en dat zijn natuurlijk ook gewoon herders.

Volgens mij kunnen ze zo overgeheveld worden naar rasgroep 9

Ja, ondertussen wel ja.

De 'uitwas' in mijn ogen is dus dat er in Engelse lijnen helemaal niet meer naar oorspronkelijke werkeigenschappen wordt gekeken (maar inderdaad vooral naar uiterlijk en een gedwee karakter).

Een uitwas is een uitzondering. Ik denk dat bij zo goed als geen engelse collie naar werkeigenschappen wordt gekeken. Maar puur naar 'lief en mooi' en véél, heel veel vacht. Dat is dan geen uitwas, maar een regel

Volgens Van Dale is een uitwas een 'ongewenste of ziekelijke ontwikkeling in een bep. richting'. Die ontwikkeling dat er bij de Engelse collie helemaal niet meer op werkeigenschappen wordt gefokt, is natuurlijk al heel lang aan de gang. Met als resultaat dat de (Engelse) collie in de verste verte geen werkhond meer is.
Zoals er in bovenstaande posts wordt geschreven over te ver doorgeslagen drift bij werkhonden, kun je bij de Engelse collie dus spreken van een omgekeerde ontwikkeling: alle werkdrift is zo'n beetje uit het ras gefokt.

Om dus terug te komen op de hypothetische vraag van TS: 'dat men wel een hond wil van dat ras, maar met een simpeler/makkelijker karakter': die tendens is dus bij de Engelse collie al heel lang geleden ingezet, met als resultaat dat collies nu meestal vrij makke gezelschapshonden zijn, mooie vloerkleedjes, en de oorspronkelijke aard van werkhond niet eens meer als wenselijk wordt ervaren (door de meeste fokkers/pupkopers).

[S@ndr@]

Een CC is, mits je als baas weet wat je in huis haalt, een prima hond in NL. De CC hoeft geen erf te hebben om te bewaken, maar wel voldoende uitdaging qua wandelen, spelen en leren. Ze hebben een enrom aanpassingsvermogen, mits zij wel voldoende bezig gehouden worden. Hier al meer dan 10 jaar goede ervaringen met de CC als huishond. Wel weten wij wat we in huis hebben... Een hond die uitdaging nodig heeft, op allerlei gebied. Een zelfstandige hond, die als de baas geen leiding geeft, zelf beslist. Aan jou als baas de taak om daaraan te voldoen Dat mis ik helaas wel eens bij mensen die een CC aanschaffen... Weet wat je in huis haalt en weet of je met een dergelijke hond kunt omgaan.
Ik zou zelf nooit een Herder achtige of Terrier achtige kiezen. Ik weet dat ik daar niet mee om kan gaan. Das mijn gebrek en niet die van de honden

tja, ik wist het ongeveer, maar voor mij - is hij nog veel beter dan ik ooit had durven hopen, - de makkelijkste hond ever, baasgericht en eerlijk, zonder slaafs te zijn. toch kan ik me plenty mensen voor de geest halen waarbij deze honden niet goed zouden gaan.
Dat jij nooit een herderachtige zou kiezen vind ik dan weer heel erg opvallend, aangezien een CC best herder achtige trekjes heeft , meer dan typische molosser eigenschappen - t is een beetje een cross over tussen die 2

[samantha!]

Ik fok niet maar als ik dat wel zou doen zou ik zeker ook selecteren op werkeigenschappen.
Naast natuurlijk gezondheid, karakter en uiterlijk.
Labradors alleen maar voor de lief en de mooi zou ik zelf niet fokken, prima dat anderen dat wel doen hoor, maar ik waardeer de werkhond in de labrador juist zo enorm.
Als ik op de hondenschool zie hoeveel labjes er zijn die het apporteren nieteens meer in zich hebben vind ik dat triest.
Natuurlijk hoeft niet iedere labrador de prefecte jachthond te zijn maar het oorspronkelijke karakter moet er nog wel inzitten vind ik.
Jack komt uit de engelse werklijn, hij is puur jachtgefokt en zijn ouders zijn beiden werkende praktijkjachthonden waar ook veldwedstrijden mee gedaan wordt.
Van karakter is hij wat anders dan de andere labjes hier ja, maar toch heeft hij ook een prima labradorkarakter.
Hij is prima sociaal, rustig in de omgang en absoluut geen stuiterbal (wat je dus helaas van vele andere labjes niet kan zeggen) en hij voldoet prima als huishond.
Hij is zeer baasgericht/werklustig en enorm actief, dat zeker, maar in huis is het gewoon een vloerkleedje, net als de rest, en ik vind het absoluut geen moeilijke hond.
Dit is hoe ik de labrador het liefst zie voor mij persoonlijk.

Maar dan nog even de vraag, en dat moet je niet persoonlijk of vervelend opvatten, is Jack een rastypische labrador?
Want je noemt nu allemaal belangrijke dingen, maar de rasstandaard beschrijft ook nog een bepaald exterieur.
Dat moet je ook meenemen in je streefbeeld. Het gaat immers om het totaalplaatje, en dus moet je noch op het een inzoomen, noch op het ander.

Ja, ik vind dat hij wel rastypisch is hoor.
Ik heb hem nog nooit geshowed, in Juni ga ik dat eens doen.
Hij is wat ranker dan de gemiddelde showhond maar daarvan vind ik dat er ook weer wat doorgeslagen zijn de andere kant op.
De kampioenen (ja, ook show) van tientallen jaren geleden waren trouwens vaak ook ranker dan de honden die nu scoren op shows, en juist op die honden lijken de fieldtrials van tegenwoordig (dat stond laatst zelfs in het clubblad).
Op straat wordt hij gewoon herkend als labrador en zijn beiden ouders hebben op show ook gewoon ZG en U gehaald, als ze zo enorm niet rastypisch waren zou die beoordeling ook niet gegeven worden lijkt me.
Maar stel nou dat hij echt gewoon niet rastypisch zou zijn geweest... dan nog heb ik liever een hond die minder aan de uiterlijke kenmerken voldoet dan een hond die qua karakter niet meer in zich heeft wat een labrador wel hoort te hebben of in bepaalde eigenschappen te ver doorgeslagen is (denk aan de overenthousiaste stuiterballen waar geen land mee te bezeilen valt)
Maar voor zover ik kan inschatten en ik ook hoor van anderen voldoet hij dus aan beiden, ik ben wel benieuwd wat de keurmeester over hem gaat zeggen op show.
Het zou geen topshowhond worden, dat besef ik me heus wel, maar daarop heb ik hem ook niet uitgezocht.

[samantha!]

Ik fok niet maar als ik dat wel zou doen zou ik zeker ook selecteren op werkeigenschappen.
Naast natuurlijk gezondheid, karakter en uiterlijk.

KNIP

Dit is hoe ik de labrador het liefst zie voor mij persoonlijk.

Maar dan nog even de vraag, en dat moet je niet persoonlijk of vervelend opvatten, is Jack een rastypische labrador?

Ja, ik vind dat hij wel rastypisch is hoor.

Dat is niet echt een antwoord op mijn vraag, want het gaat niet om wat jij vindt, maar om wat de rasstandaard zegt.
En even voor de goede orde: ik ken de rasstandaard niet, dus ik heb geen idee over hoe dicht Jack de standaard benadert.

Ik kom er bij je op terug als hij meegedaan heeft aan een show! eens zien wat een keurmeester ervan zegt.
Voor zijn ouders kan ik dus wel spreken, die voldoen prima aan de rasstandaard gezien hun uitslagen.