Pagina 2 van 3

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 11:03
door alma.m
Een mooie leeftijd, maar het verdriet zal er niet minder om zijn.Ik wens je heel veel sterkte . Rust zacht Wolf. :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 11:13
door mim
Wat een mooie oude man was het :I: . Geniet van de mooie dingen die jullie hebben meegemaakt. Sterkte :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 11:22
door Toontje
Heel veel sterkte :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 11:26
door Maylala
Sterkte met het verliezen van je oude vriend. Wat een gat zal dat zijn na al die jaren.

Rust zacht, knappe Wolf..

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 11:30
door meriam
heel veel sterkte met dit verlies

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 11:31
door Gon
hij heeft een respectabele leeftijd bereikt, maar ja, het verdriet is er niet minder om....Sterkte :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 11:33
door moosje
Heel veel sterkte!

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 11:40
door joline
Wat een prachtige hond!
Heel veel sterkte :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 13:38
door Angel1985
Heel erg veel sterkte met dit zware verlies :roos:
Wolf was echt een schoonheid.

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 13:55
door lijn
Heel veel sterkte met het verlies van je mooie wolf :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 15:01
door corina
Sterkte :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 15:14
door Rataplan
Wat een prachtige hond, heel veel sterkte.........

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 15:51
door Minhie
Heel veel sterkte, wat een knapperd!

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 15:53
door Icecold81
Sterkte met het verlies en wat een respectabele leeftijd!

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 16:16
door Wolf77
Erg bedankt voor zoveel hartverwarmende berichten!
Ik besef het nog niet helemaal geloof ik. Vanmorgen stond ik op het trainingsveld met Mo-yi, te wachten op de les. En ineens zo'n vlaag van; fuck..wolf is dood..
rare momenten dat t ineens naar boven springt en dat t je dan weer zo raakt. Stond op t punt om om te draaien en naar huis te gaan. Mo-yi was op alle manieren aandacht aan t trekken van alle wachtende honden ( en dat waren er veeeel ), van zichzelf op de grond gooien; joehoe..kijk mij!!
Toch wel goede afleiding gehad. Daar wel verteld wat er gebeurd was, iedereen vol begrip, allemaal hondenmensen.

En je weet t he, van zowat alle dieren die je in je hart sluit, dat ze waarschijnlijk ook eerder gaan dan jij.
2 jaar geleden, toen kreeg Wolf ineens zo'n "aanval" dat ie buiten stond en niet meer bewoog, rare kromme houding. Ik dacht dat hij een hartaanval kreeg. Met veel pijn en moeite naar de d.a gegaan, bloed onderzocht, foto's gemaakt. En ik wist dat ie enorme pijn had, en toch liet ie alles gebeuren, zelfs het omdraaien op de tafel. Daarna nog doorgestuurd naar de volgende kliniek omdat ze daar echo's konden maken. Ik was op dat moment ook bang dat ik zou moeten laten gaan. Bij die echo bleek zijn prostaat vergroot. De d.a wilde dat met een spuit wegtrekken, maar het bleek geen vocht te zijn maar veel pus. Dat is natuurlijk ook niet van 1 dag..wat een harde vent..niks laten merken. Enige optie zou opereren zijn. Hij kreeg anti biotica en pijnstillers mee. Ik heb me dagen suf gepiekerd wat nu te doen. 13 jaar..risicovolle buikoperatie, en als ie daar doorheen komt, dan lang herstellen. zijn leeftijd he, en doe je hem dat nog aan? Mijn besluit was van niet. De volgende dag was hij vrolijk. Jahaa..vast de pijnstillers dacht ik. Maar hij knapte meer en meer op, na de medicatie bleef alles ronduit perfect gaan eigenlijk.
Ongeveer een half jaar, tot driekwart jaar geleden, zag je echt dat hij een oud lijf kreeg, moeite met opstaan, zn gewrichten. Geen langere wandelingen dus meer, korte rondjes. En dan draafde die altijd zo relaxed, riem slap, wolf in drafje naast je..terwijl in mn andere hand een pupsel de grenzen van die riem aan het verkennen was.
Gisterochtend liep hij vanaf het begin al achter me. Toen we thuis waren, na een kwartier ong, begon hij ineens hard te gillen. Hij trok weer een hele kromme rug. Voor de zekerheid deed ik de tuindeur open, voor t geval dat m iets dwarszat, hij wankelde richting tuin, zwalkend, en eenmaal daar bleef hij weer in die aparte houding staan, hij liet iets later zo ook zn urine lopen. Ik schrok en dacht; ik weet niet precies wat dit nu is, maar het lijkt genoeg zo. Pijn hoeft hij niet te hebben.
D.a gebeld, ik legde uit hoe hij erbij stond, en ze stelde voor om naar de kliniek te komen. Ik zei; mevrouw, hij is ruim 15 jaar, heeft al een zeer lijf en nu kermt hij van de pijn, ik ga hem niet versjouwen of pijnlijke onderzoeken laten ondergaan, ik denk dat het beter is als er iemand aan huis komt, ik houd er rekening mee dat hij ingeslapen zal worden.
Na ruim een half uur kwam wolf weer wat bij, en kwam hij voorzichtig naar binnen, ging tegen me aanleunen. Heel lang heeft hij zo gestaan. Daarna ging hij naast de bench liggen, en langzaamaan werd hij wat rustiger.
Anderhalf uur later (!) kwam de d.a binnen. En wat doet Wolf..die hijst zichzelf omhoog en zacht kwispelend zwalkt hij richting d.a ( immers; alle visite komt speciaal en alleen voor hem ).
Dat was pijnlijk. Uren zit ik afscheid te nemen van hem, en nu doet hij dit, waardoor je dan toch even twijfelt OF dit wel het einde is..
D.a stond er wel achter. Hij zei; hij heeft al een respectabele leeftijd, t is gewoon een bikkel die niet snel zal toegeven ook. En als jij eenmaal de afspraak met jezelf hebt dat hij geen pijn hoeft te lijden, dan lijkt dit me wel een goed moment. Wat deze aanval nu precies was weet ik zo niet, maar t kan vanavond terugkomen, vannacht.
Dus dan toch.. hij kreeg zn eerste spuit bij zn bil/achterbeen, die was pijnlijk en Wolf reageerde boos. Daarna liep hij richting bench ( Mo-yi) en bleef hij tegen me aan hangen, hij werd steeds zwaarder en toen ging hij liggen.
Hij was snel "weg".

pfff

De d.a ging weg en na een uurtje besloot ik om hem in een deken te leggen, en hem naar de kliniek te brengen zodat ze van het crematorium hem daar konden ophalen.
Klinkt misschien suf, maar voor hetzelfde geldt komen ze dan eind van de middag hem bij je thuis ophalen. Hoe langer dat duurt, hoe "doder"hij wordt ( koud, stijf ), en mn laatste beeld hield ik m graag warm en slap alsof hij sliep.

Heel verhaal, maar goed om alleen al even opgeschreven te hebben denk ik.

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 16:18
door saiko
sterkte!

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 16:20
door annemick
Heel veel sterkte met het verlies van je lief oudje :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 18:24
door tervueren milo
Heel veel sterkte :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 18:27
door Nono
Heel veel sterkte :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 19:33
door renee-uk
ik denk dat je een hele goede beslissing voor wolf genomen hebt, maar dat zal geen gemakkelijk besluit geweest zijn :(
heel veel sterkte, wat zul je hem missen na al die jaren samen :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 19:46
door Annedee
Och wat een verhaal...ik denk dat het een hele goede beslissing was, maar wat zul je hem missen zeg. Heel veel sterkte gewenst :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 20:31
door malinois
Een prachtige hond was het zeg... en een hele mooie leeftijd maar altijd nog te vroeg... veel sterkte. :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 20:44
door pinguin20
Heel veel sterkte :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 21:04
door Rinne Roos
Sterkte :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 22:01
door Yaika
Wat een verschrikkelijk mooie hond!

Heel veel sterkte :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 20 okt 2012 22:04
door jelle & syb
Sterkte , wat een mooie leeftijd :roos: :roos:
Rust zacht lieverd !

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 21 okt 2012 11:17
door jores
sterkte :roos:

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 21 okt 2012 11:46
door Antonetta
Sterkte!

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 21 okt 2012 22:34
door Wolf77
Ik zit erover te denken om de twee foto's die ik hier ook heb geplaatst, om die op canvas te zetten.
Ik vind ze mooi typerend voor hem, stoer en trots in de sneeuw, en vrolijk ( lijkt net of hij een lach op zn snoet heeft ).
Ik heb hem laten cremeren, woensdag kan ik de as ophalen.
Nu wat aan het rondkijken voor een mooie urn, ik zag ergens al iets, een soort houten blok waar je aan de voorkant een foto in kan zetten.
Als hier nog tips zijn, zijn die zeker welkom.

Re: Wolf, 15 jaar..

Geplaatst: 21 okt 2012 22:36
door SannePP
Ach nee toch...
Een prachtige leeftijd, een werkelijk prachtige hond! Heel bijzonder! :I:
Veel sterkte gewenst :J: Rust zacht lieve Wolf! :roos: