Het HondenForum

Hier hetzelfde, sociale controle is zeker wenselijk maar zodra het bemoeizucht gaat lijken ben ik er klaar mee. Gelukkig is dat hier ook niet het geval en hebben we fijne buren waar we zo af en toe eens wat voor doen en hun wat voor ons

Lillith schreef:Ik heb pas voor Ollie een kinderwagen overgenomen zodat hij op de grote stukken mee kan.....
Knalrood op luchtbanden. Hij rijdt prima maar waarom moet ik dat nu aan iedereen uitleggen....
het heb je kleintjes, ga je aan kinderen beginnen en dan de verliefde blikken in de wagen :

ja zeker is dit soort sociale controle fijn!
Zo kreeg ik ooit een telefoontje van de bejaarde buurman terwijl ik aan het werk was om me mede te delen dat Ameno wel heel erg aan het blaffen was, en hij maakte zich zorgen want dat deed ze normaal nooit. Ik ben met een rotvaart naar huis gereden en inderdaad, er was vuurwerk in de brievenbus gegooit en Ameno was van haar stuk gebracht.Heel fijn en lief dat buurman even belde om te vertellen dat er iets was dat niet klopt

Bemoeienis, daar hou ik dan weer niet van, maar dat is in deze situatie niet aan de orde.

dagmar88 schreef:

toots schreef: een hele noorse man .

dit is dan weer een ander soort controle waaraan vele mensen zich hier terecht ergeren

Het soort sociale controle waar Marion het over heeft, vind ik fijn..

sociale controle - prima - maar wel met een rem en mate.

Ik woon in een echt volksbuurtje en ook hier is grote sociale controle. Meestal prettig inderdaad. En mensen zijn behulpzaam, ik heb eens gehad toen ik hier pas woonde dat ik met mijn auto mijn tuinhek geramd had. Kwam ik terug van werk, hadden mijn beide bejaarde buurmannen het hek weer aan de muur bevestigd. Vond ik erg lief. Van de andere kant heb ik buurman ook eens in mijn tuin schoffelend aangetroffen en onkruidbestrijder zien gieten net waar ik mijn bloembollen gepoot had, en hem vriendelijk moeten verzoeken dat niet meer te doen. Maar goed dat heb ik maar 1x hoeven zeggen en het was okee.
Er zijn ook wel een paar mensen tussen die de hele dag anderen in de gaten houden en overal over gaan zeiken, anderen erop gaan attenderen dat er een grasje tussen de tegels van hun oprit groeit ofzo Maar gelukkig zitten die niet vlak bij mij.
Er zijn pas wat mensen bijgekomen uit een sloopwijk die zich "anders" gedragen, ruzie maken en daarbij flink schreeuwen 's avonds laat en hun afval op straat gooien, die hebben dus ook a la minute een probleem met de hele wijk. 1 iemand spreekt ze er op aan en als er herrie van komt staat zo de hele straat erbij, de wijkagent is ook al een paar keer geweest. Mensen hier pikken dat gedrag niet.

Jammer genoeg kan ik niet zeggen dat ik veel contact met buren heb. Ik woon nu tijdelijk in het buiteland en dan doe ik ook niet zo de moeite om mijn medemens te leren kennen, maar in Groningen ken ik ook haast geen buren.
Ik woon in een straat waar niet alleen maar studenten wonen, dus als je student bent dan wordt je al aangekeken door niet-studenten. Ik begrijp de vooroordelen wel maar vind het soms wel vervelend, ik vind het namelijk erg belangrijk dat omwonenden geen last van mij hebben en iemand helpen is voor mij vanzelfsprekend als dat in mijn macht is.
Van mijn directe buren hoef ik ook niets te verwachten. Onder mij wonen Roemeense mensen, heel aardig maar kunnen geen Nederlands en nauwelijks Engels. Net boven mij is een Pools gezin komen wonen. Die heb ik nog niet ontmoet maar verwacht dat daar hetzelfde probleem ligt.
Verder hadden we in hetzelfde pand wel een aardige buurman maar die is onlangs verhuisd. En dan is er nog de klusjesman maar dat is zo'n *&*#^*^^@@@!!! Ik heb echt een hekel aan hem want hoe vaak we hem al niet gebeld hebben om eindelijk eens zijn klusjes af te maken. En dat woont dan naast je.

Maar goed, het zal misschien ook een beetje aan de stad liggen. In een woonwijk of gezellig dorp lijkt het me veel prettiger wonen, neighbour-wise.

laeken schreef:Sociale controle is heel wenselijk als de controlerende partij iemand met hersenen is. In jouw geval was het perfect. Je hebt echter ook sociale controle die uitgaat van de normen en waarden van de controllerende partij. Bv je laat je kinderen te laat op als je dat een keertje doet tijdens een feestje. Of je tuin is niet in balans met de buurt. Dat soort sociale controle hou ik niet zo van. Zouden Eva en Cleo op straat rondlopen dan was ik ook maar wat blij als iemand me zou bellen en de honden binnen had gedaan.

Dit eigenlijk.
Ik vind het een prettig idee dat de buren een oogje in het zeil houden als wij weg zijn. Dat de buurvrouw onze sleutel heeft tijdens vakanties zodat ze naar binnen kan als het moet.
En andersom zal ik ook actie ondernemen als ik bijv. iemand totaal onbekend bij 1 van de buren raar zie doen.
Maar bemoeien met hoe de tuin eruit ziet e.d. Nee, daar zit ik niet op te wachten. Gebeurd hier gelukkig ook niet.

Echo schreef: maar in Groningen ken ik ook haast geen buren.
.

Wij kennen de buren ook niet heel goed hoor. Met de buren rechts van ons maken we over de schutting wel een praatje e.d. maar that's it.
De buren links spreken we eigenlijk nooit, wel gewoon gedag zeggen hoor maar verder niet.
Met de buurvrouw daarnaast heb ik wel wat meer contact. Daar drink ik wel afentoe een bakkie koffie. Zij past ook op de dieren als we weg zijn en andersom rijdt Frank haar naar het ziekenhuis met haar gehandicapte zoon omdat ze zelf geen auto heeft.
Maar dat is het dan dus eigenlijk wel.

Maar ik weet dus wel van die buren waar we minimaal contact mee hebben dat ze in zouden grijpen mochten ze iets zien/horen.
Laatst had de buurman waar we dus zelden mee praten zijn bos sleutels in de voordeur laten zitten. Alle sleutels, ook auto eraan e.d. Nou ja, kleine moeite om dan even aan te bellen.

Fijn toch dat mensen nog een beetje op elkaar letten Ik ben ook dik tevreden met onze buurt. Gezellig een praatje met meerdere buren, maar de deur niet platlopen, is wat mij betreft de juiste mate van burencontact. Als de buurvrouw haar dochters van school moet halen en de baby slaapt, kan ze mij gerust vragen even de babyfoon te beheren. Als mijn pubers weer eens de sleutel kwijt zijn en er is niemand thuis, kunnen ze bij haar terecht om even te bellen of te wachten. Vanochtend verscheen het hoofd van mijn buurvrouw over de schutting, omdat Sid in de tuin zat te piepen dat ze naar binnen wilde en ik hoorde haar niet Prima zo hoor

Ik ben opgegroeid in een klein Drents dorpje met 700 inwoners waar de sociale controle extreem is, iedereen kende elkaar, liet je aan de ene kant van het dorp een scheet dan dachten ze aan de andere kant dorp aan het einde van de dag dat je een hartaanval had gehad, roddelcircuit was goed ontwikkeld zeg maar..

Woon nu alweer een jaar of 10 in Groningen, en dat is het andere uiterste, aan de ene kant een studentenhuis en aan de andere kant een tokkie die enkel 's nachts leeft, niet de ideale buren dus. Vooral de studenten in de stad hebben echt overal schijt aan, het is elke ochtend weer de vraag hoeveel kapotte bierflesjes er nu weer op de stoep liggen. Hier kan gerust een junk een fiets jatten, geen mens die er wat van durft te zeggen. We hebben een middenweg gevonden, we gaan met de kerstvakantie verhuizen naar Vries (Drenthe, half uur onder Groningen), qua inwonertal kan je er nog wel in de massa verdwijnen maar in de wijk genoeg sociale controle. Ik vind het wel fijn dat mensen af en toe wat meekijken, ik doe dat andersom namelijk ook, ook nu ik in Groningen woon, mij zie je niet wegkijken en weglopen..

HHGoogle schreef: Vooral de studenten in de stad hebben echt overal schijt aan, het is elke ochtend weer de vraag hoeveel kapotte bierflesjes er nu weer op de stoep liggen.

Nou ik ben ook student in Groningen en ik gooi nooit bierflesjes op straat hoor. Ik drink nauwelijks.
Maar ben me er wel van bewust dat veel studenten gewoon dikke sukkels zijn. Helaas zorgt dat ervoor dat alle studenten op een nare manier aangekeken worden.

Echo schreef:Nou ik ben ook student in Groningen en ik gooi nooit bierflesjes op straat hoor. Ik drink nauwelijks.
Maar ben me er wel van bewust dat veel studenten gewoon dikke sukkels zijn. Helaas zorgt dat ervoor dat alle studenten op een nare manier aangekeken worden.

Ik was ooit zelf ook student in Groningen (daarom ben ik er gaan wonen), maar ik kon me toen en nu behoorlijk ergeren aan de zeikcultuur (snik, we hebben het zo zwaar, we krijgen zo weinig geld om ons drankgebruik te bekostigen), de pappies en mammies moesten eens weten hoe hun kroost zich misdraagt. Het merendeel van de studenten is gewoon verrot, kunnen niet omgaan met de vrijheid en kunnen geen verantwoordelijkheid nemen. De waslijst met misdragingen is inmiddels eindeloos, en ik ben ook nog zo gek om die kindjes er op aan te spreken.

Voor het gemak scheer ik alle studenten over 1 kam..

Ik heb een groot sociaal netwerk ommeheen, zowel van buren als vrienden en kennisen. Dankzij deze groep kan ik zelfstandig wonen dus voor mij is het erg belangrijk. Martin(hele goede vriend) komt iedere dag na zijn werk even langs om te kijken of alles nog goed gaat en doet ev klusjes.
Ik verzorg mijzelf(waaronder koken en boodschappen doen) en mijn dieren, de rest wordt door de groep gedaan, ik ben dus erg blij met sociale controle!

Ik kan altijd 1 van mijn buren vragen iets te doen, zowel jong als oud staat voor mij klaar.

Sociale controle vind ik wel prettig, als mensen zich overal mee gaan bemoeien moeten ze dat ook zelf weten. Ik trek me er niks van aan in ieder geval. Eerder woonden we in een volksbuurt waar vrij veel sociale controle was (buurvrouw die idd een voordeur dichttrok die open was blijven staan, om vervolgens in de gaten te houden of er niemand met de tv naar buiten kwam, andere buurvrouw die eten kwam brengen na mijn bevalling omdat ze had gezien dat mijn moeder niet geweest was die dag). Mijn nichtje (mijn schoonzusje en haar kinderen woonden bij ons in de straat) was eens hard gevallen met de fiets en ik vond het wel erg fijn dat er toen wat kinderen aan de deur kwamen om te vragen of ik de tante van S. was en dat ze daar-en-daar lag. Haar moeder was er niet en daarom kwamen ze bij mij. Huilend kind van de straat geplukt, haar moeder en de huisarts gebeld en het viel allemaal reuze mee natuurlijk, maar toch heel fijn dat die kinderen zo handelden.

We wonen nu in een kleinere plaats, veel minder een volksbuurt maar wel sociale controle. Ik vind het heel prettig om de buren te kennen en andersom, zonder dat ik er iedere week op de koffie moet. Dat je er rekening mee houdt dat de buurman deze week nachtdienst heeft, net zoals de buren op hun beurt niet iedere avond laat de muziekinstallatie op standje voluit zetten omdat ze weten dat er kinderen slapen (niet dat die van mij daar wakker van worden overigens lol). Dat mensen, wanneer ze mijn kind zouden zien lopen op een vreemde plek of laat tijdstip, ze weten waar hij hoort. Heel kneuterig allemaal mss, maar ik vind dat prettig leven.

Dat soort controle vind ik erg prettig.

Ik hoop ook niet dat onze buren het in hun hoofd halen om te vertrekken, aan beide kanten niet. We staan voor elkaar klaar als het nodig is, en dat mag ik wel.
Dat een stuk van onze tuin die op het zicht ligt een giga rotzooi is maken ze zich niet druk om, leven en laten leven. En daar hou ik wel van.

Maar wat een brave Saar, dat ze wel gewoon op de oprit bleef liggen!

P.S. Niet iedereen weet denk ik precies het onderscheid tussen een labrador en een golden (ik haal ze ook wel eens door elkaar).

ik woon hier net en de buurvouw heeft al aangebeld omdat ik zo stom was mn sleutels aan de buitenkant in de deur te laten! Was er super blij mee dat ze aanbelde!

Ik woon in een "durpke", en dan nog een aantal kilometers buiten het dorp, aan de rand van een bos met wat huisjes.
Ik ben alleen ( met 2 honden en kat dan wel )
De meesten ken ik wel, en we groeten elkaar altijd. Iedereen is weg van Wolf en nu ook van Mo-yi. Ergens wel prettig, niemand boven op je lip maar als ze iets voor je kunnen doen staan ze klaar
M'n buuf heeft mijn huissleutel en ik die van haar, just in case.
Hiervoor heb ik in een bungalow gewoond, in het bos. Ook heerlijk, maar vind het ergens wel prettig dat er af en toe wat mensen hier voorbij komen. Bij mij is het ook omgekeerd; als ik thuiskom gaan mn jaloezieen dicht, en als ik wegga gaan die open ( mocht er een hond gaan blaffen, wat ze niet doen normaal, dan kan iemand toch even een kijke nemen..stel dat er brand is ofzo.. )

ik woon ook in een dorp. we hebben van 1 buren de sleutels om voor de kat te zorgen die ze inmiddels weg hebben gedaan ( ze hebben wel een nieuwe maar worden niet meer gevraagd. heb wel gezegd dat ik de sleutel nog heb, maar die moest ik maar houden voor t geval dat... )
andere buren hebben een Witte Herder, dus dat schept toch een band he haha...maar we hebben vanaf t begin al gezegd dat we hun hond best wel eens uit willen laten als ze omhoog zaten. en sinds ze wten dat wij een witte herderpup zouden krijgen zijn ze t ook wel eens komen vragen. Dàt vind ik wel leuk, dat je elkaar een beetje uit de brand kan helpen. Wij mochten ( heel lief ) hun bench ook lenen. En ze hebben totaal geen problemen met het geblaf/geprotesteer van Figo.
Andere buren ook niet trouwens, die gaven zelf al aan, onze jongens ( 3 van 5 tot 12jr geloof ik) maken ook lawaai zat.

Verder stonden wij hier altijd bekend als die mensen die die Duitse Herder HADDEN...Die lieve Tobi is nu zo'n 3 jaar weg. Als je geen hond en geen kinderen hebt maak je toch moeilijker contact met de buurt vind ik. Hier wonen heel veel gezinnen met jonge kindjes en die staan altijd effetjes te beppen. Ik zeg altijd wel gedag, maar verder heb ik dan ook nie echt wat te melden. en hun ook niet aan mij ( wel logisch ). Maar nu heb ik heel veel aanspraak