Het enige wat van mij niet mag is dat de akita's geen trap mogen lopen van me....zeker het eerste jaar niet....komt dat ff goed uit dat ik hier geen trappen heb

Moderator: moderatorteam
Al was hij er wel, dan nog zou ik ze mee hebben genomenCaro. schreef:Ze gaan ook mee, onbekende reu is weg inmiddelsrenee-uk schreef:@Caro: heel herkenbaar; ik zou ze meenemen want met al die doemgedachten in mn achterhoofd zou ik sowieso al niet echt ontspannen op die verjaardag zitten
Ik heb dat ook bij Caja. Ze is zo hard voor zichzelf dat ze niet door heeft waar ze allemaal tegen aan loopt e.d. Bram is zoveel voorzichtiger, die let wel opmarye schreef:Ik zit er een beetje tussen in.
Caja is natuurlijk zwaar geblesseerd geweest en daardoor was ik een stuk voorzichtiger geworden.
Ik gooi snel wat hele lekkere snoepjes voor hun neus en pak zo vliegensvlug het laatste stukje bot afCaro. schreef:Ik heb dat ook bij het laatste stuk botje of kluif, vind het doodeng en zeker Kaya 'stikt' er regelmatig en en kotst het dan weer uit.
Maar hoe moet je dat oplossen? Want als je steeds hun laatste stuk afpakt, dan vertrouwen ze je ook voor geen meter meer
Ik lijn Gizmo bij wegen altijd aantekkel schreef:Ja inderdaad, dat is het enige waar ik echt panisch voor ben. Eeb heeft echt totaal geen idee van auto's en brommers en zo :N:Nanna schreef:Het enige dat ik echt niet doe is ze loslaten in de buurt van een weg, zoals ik vaak andere mensen wel zie doen.
In de wijk en op straat is alles strikt aangelijnd.
Ik zou dat toch niet durvenMarion. schreef:En langs ze de weg los, mogen ze nu soms. Omdat ik zo goed "weet" hoe ze reageren.![]()
Eebje kan 1000 keer iets doen, maar de 1001ste keer doet ze ineens iets heel anders, totaal onverwacht. Daarom vertrouw ik haar echt helemaal niet in de buurt van wegen, en gaat ze daar aan de lijn.