Corrigeren met muntjes

[Jaap*]

Tuurlijk kun je de fisher discs als werpketting cq. bosje metaal gebruiken, maar dan zie ik het dus niet als een zwaar correctiemiddel, of je moet echt een watje van een hond hebben :N: .

Dat ben ik dan weer helemaal níet met je eens
Voerbeschikking is een item wat hier constant een rol speelt, en ik ben er zo'n voorstander van omdat je er juist zo subtiel mee kunt spelen.
Een schrikreactie met eventueel troostende woorden heeft in mijn ervaring een stuk meer impact dan het wegnemen van (de kans op) voer.

[Budkes]

Tuurlijk kun je de fisher discs als werpketting cq. bosje metaal gebruiken, maar dan zie ik het dus niet als een zwaar correctiemiddel, of je moet echt een watje van een hond hebben :N: .

Dat ben ik dan weer helemaal níet met je eens
Voerbeschikking is een item wat hier constant een rol speelt, en ik ben er zo'n voorstander van omdat je er juist zo subtiel mee kunt spelen.
Een schrikreactie met eventueel troostende woorden heeft in mijn ervaring een stuk meer impact dan het wegnemen van (de kans op) voer.

Misschien persoonlijke ervaring dan, ik heb zelf nog nooit een hond gehad die zo ernstig schrikt van werpketting, blikjes met inhoud of sleutelbossen gooien dat hij mij daarna nodig heeft voor troostende woorden. Ik heb ze wel verschrikkelijk naar zie worden van de fisher discs.
Ik heb het wel eens gebruikt voor cursisten met honden waar ze gek van werden op blafgebied. Dus als de bel ging bv. Of als er iemand voor de deur langs liep. Niets hielp daartegen.
Och man bij het gebruik van de fisher discs (zoals fisher ze bedoeld had ) slikten ze hun lippen bijna mee naar binnen om maar aan het zwaar onprettige gevoel te ontkomen. Dus ik vond het zeker ook geen middel om te pas en te onpas te gebruiken, maar wel effectief dat dan weer wel.

[*Linda*]

Ik heb Bono het rijden op andere honden afgeleerd door steeds stiekum (zacht hoor) mijn sleutelbos tegen zijn billen te gooien als hij het deed. Gekoppeld met een "nee". Nu is een nee voldoende, en nee, hij heeft geen angst voor mijn sleutels. Het heeft gewoon goed geholpen waarvoor eht diende Bono was erg snel onder de indruk als ik hem lijfelijk ergens af moest plukken, vandaar. Als je timing goed is en je een beetje knap kan werpen, kan het heel goed werken.

[frank1985]

Wij hebben fisher discs gebruikt voor het springen. Nala sprong echt zo hoog als je binnen kwam dat mn vriendin al een aantal keren een tand door de lip had. Wij hebben de fisher discs ook '' opgeladen '' door middel van oer op de grond leggen , dan een paar keer laten pakken en op een gegeven moment voet op het voer en fisher discs gooien. werkte super. af en toe gebruiken we het nog bij het binnen komen van bezoek. moeten de fisher discs trouwens zo al en toe wel weer ff op nieuw opladen dus het geen met het voer weer ff herhalen.

[Rami]

Tuurlijk kun je de fisher discs als werpketting cq. bosje metaal gebruiken, maar dan zie ik het dus niet als een zwaar correctiemiddel, of je moet echt een watje van een hond hebben :N: .

Dat ben ik dan weer helemaal níet met je eens
Voerbeschikking is een item wat hier constant een rol speelt, en ik ben er zo'n voorstander van omdat je er juist zo subtiel mee kunt spelen.
Een schrikreactie met eventueel troostende woorden heeft in mijn ervaring een stuk meer impact dan het wegnemen van (de kans op) voer.

Misschien persoonlijke ervaring dan, ik heb zelf nog nooit een hond gehad die zo ernstig schrikt van werpketting, blikjes met inhoud of sleutelbossen gooien dat hij mij daarna nodig heeft voor troostende woorden. Ik heb ze wel verschrikkelijk naar zie worden van de fisher discs.
Ik heb het wel eens gebruikt voor cursisten met honden waar ze gek van werden op blafgebied. Dus als de bel ging bv. Of als er iemand voor de deur langs liep. Niets hielp daartegen.
Och man bij het gebruik van de fisher discs (zoals fisher ze bedoeld had ) slikten ze hun lippen bijna mee naar binnen om maar aan het zwaar onprettige gevoel te ontkomen. Dus ik vond het zeker ook geen middel om te pas en te onpas te gebruiken, maar wel effectief dat dan weer wel.

Ja, maar dat wat jij zegt gaat 'vooraf' aan het hele Fisher-disc gebeuren. Op een gegeven moment is het ding zelf een negatieve bekrachtiging. En daar gaat het om, toch?
Wat het deed bij Silka was dat ze - op het moment dat ze 'in de fout ging', dat wil zeggen, ze kende het commando 'wachten' maar wilde toch op de ganzen af rennen - schrok van het geluid van de discs en naar mij toe kwam. Op dat moment (dus als ze besluit niet te gaan jagen) was ze meteen heel, heeeeeel erg braaf.
't Is niet makkelijk, want het vereist goede timing en goed kijken naar je hond en ik heb het dan ook met mate toegepast. In het kader van: bij twijfel niet doen.

[Lil]

Misschien persoonlijke ervaring dan, ik heb zelf nog nooit een hond gehad die zo ernstig schrikt van werpketting, blikjes met inhoud of sleutelbossen gooien dat hij mij daarna nodig heeft voor troostende woorden. Ik heb ze wel verschrikkelijk naar zie worden van de fisher discs.
Ik heb het wel eens gebruikt voor cursisten met honden waar ze gek van werden op blafgebied. Dus als de bel ging bv. Of als er iemand voor de deur langs liep. Niets hielp daartegen.
Och man bij het gebruik van de fisher discs (zoals fisher ze bedoeld had ) slikten ze hun lippen bijna mee naar binnen om maar aan het zwaar onprettige gevoel te ontkomen. Dus ik vond het zeker ook geen middel om te pas en te onpas te gebruiken, maar wel effectief dat dan weer wel.

Hier ben ik het helemaal mee eens. Mijn hond kijkt niet op of om van rammelende voorwerpen. Het maakt hem absoluut niets uit. De fisher disc hebben we gebruikt zoals dat volgens fisher hoorde (was onderdeel van de clickertraining) en ja hoor. Ik heb het gebruikt en wat gebeurde er.... hond aan de kletter en echt niet licht. Helemaal naar huis gerend..... had het toch echt met professionele begeleiding aangeleerd :N:
Ook meteen ermee gestopt, want was dus duidelijk een veel te zwaar middel. Daarna liepen er in het uitlaatgebied nog twee mensen met fisher discs (die het trouwens zelf deden en als werpketting gebruikten, zonder enig resultaat). Als die ver weg waren en mijn hond hoorde heel in de verte de discs rammelen dan schoot hij er onmiddellijk vandoor...
Gelukkig was het omdat het bij die mensen niet hielp niet meer "in" (in die tijd liep ook opeens iedereen met een clicker terwijl veel niet wisten hoe je het ding correct gebruiken moest) en hebben we ze nooit meer gehoord. Ik weet niet of hij nu na drie jaar nog erop zou reageren.

[hondeponnetje]

Mijn Jack russell ging als pup telkens achter de schapen van de buurman aan. Ik heb vanalles geprobeerd om hem dat af te leren maar niets werkte. toen heb ik een blikje gemaakt met schroefjes erin en dat een keer of 2, 3 achter zijn kont gegooit als hij weer eens een spurt wilde nemen. Het kwam wel erg op timing aan, én hij mocht het niet zien en ik moest nét ff eerder zijn dan hem als hij begon te rennen want mijn gooibereik was niet zo ver. Maar het heeft top gewerkt. Ik heb dat blikje nog een tijdje in mijn jaszak gehad voor als hij toch nog een poging wilde wagen, dan schudde ik ff met het blikje en dan staakte hij zijn aktie gelijk.
Ik heb er denk ik maar drie weken mee gelopen, misschien nog wel korter. Nu loopt hij gewoon tussen de schapen zonder rare streken

[Tibby]

Wij hebben de fisher disks bij Miep gebruikt omdat ze de katten in huis na bleef jagen, ze konden nergens meer lopen. We hebben zo dus ook het gedrag om kunnen zetten naar positief gedrag (ergens rustig gaan liggen), dit leverde wel wat op, het najagen het geluid van de disks (ik heb er nooit mee gegooid, alleen rammelen, zoals al hiervoor uitgelegd is, geluid is een negatieve bekrachtiger, beloning wordt weggehaald). Zodra ze rustig ging liggen gebruikte we de clicker voor positieve bekrachtiging en dus iets lekkers. Bij najagen kwamen de disks, dus niets.
Ongeacht wat ze nu ook doet, als ze de disks hoort stopt ze waarmee ze bezig is en gaat rustig ergens op een kleed liggen. Het is dus een zwaar middel voor haar om te straffen.
De andere honden reageren absoluut niet op dit geluid, ze hebben geen negatieve associatie met dit geluid, anders zouden de honden die niets doen ook gestraft worden als Miep iets fout doet, dus het moet een uniek geluid zijn voor maar 1 hond.

[Zoek stok!]

Tuurlijk kun je de fisher discs als werpketting cq. bosje metaal gebruiken, maar dan zie ik het dus niet als een zwaar correctiemiddel, of je moet echt een watje van een hond hebben :N: .

Dan heb ik een watje van een hond, want hij zou iets gericht naar hem gooien als een heel zware correctie ervaren. Het is ook maar net wat je hond gewend is natuurlijk.

[janinca2002]

Tuurlijk kun je de fisher discs als werpketting cq. bosje metaal gebruiken, maar dan zie ik het dus niet als een zwaar correctiemiddel, of je moet echt een watje van een hond hebben :N: .

Dan heb ik een watje van een hond, want hij zou iets gericht naar hem gooien als een heel zware correctie ervaren. Het is ook maar net wat je hond gewend is natuurlijk.

Dat is verschil in ervaringen Aniek praat vanuit haar honden, molossers herder( opgeleide poltiehonden) en jack russels en jij vanuit de kooiker.Als je ooit nog eens een Aussie neemt dan praat je al weer anders.

[Zoek stok!]

Dat is verschil in ervaringen Aniek praat vanuit haar honden, molossers herder( opgeleide poltiehonden) en jack russels en jij vanuit de kooiker.Als je ooit nog eens een Aussie neemt dan praat je al weer anders.

De hond die in elkaar dook van alles wat op fisher disks leek, was geen Kooiker, maar een compleet ander ras. Ik zou het niet snel inzetten (geen enkele fysieke correctie), ook niet bij een Aussie

[Budkes]

Dat is verschil in ervaringen Aniek praat vanuit haar honden, molossers herder( opgeleide poltiehonden) en jack russels en jij vanuit de kooiker.Als je ooit nog eens een Aussie neemt dan praat je al weer anders.

De hond die in elkaar dook van alles wat op fisher disks leek, was geen Kooiker, maar een compleet ander ras. Ik zou het niet snel inzetten (geen enkele fysieke correctie), ook niet bij een Aussie

En dat is dan in het kader van deze discussie weer een grappige opmerking, de fisher discs zijn juist géén fysieke correctie, vandaar ook dat ik steeds hamerde op het feit dat je de hond dus eerst de discs middels wegnemen van voer moet aaleren. Dit in tegenstelling tot het gooien met de discs als waren ze een werpketting.

[Zoek stok!]

Dat is verschil in ervaringen Aniek praat vanuit haar honden, molossers herder( opgeleide poltiehonden) en jack russels en jij vanuit de kooiker.Als je ooit nog eens een Aussie neemt dan praat je al weer anders.

De hond die in elkaar dook van alles wat op fisher disks leek, was geen Kooiker, maar een compleet ander ras. Ik zou het niet snel inzetten (geen enkele fysieke correctie), ook niet bij een Aussie

En dat is dan in het kader van deze discussie weer een grappige opmerking, de fisher discs zijn juist géén fysieke correctie, vandaar ook dat ik steeds hamerde op het feit dat je de hond dus eerst de discs middels wegnemen van voer moet aaleren. Dit in tegenstelling tot het gooien met de discs als waren ze een werpketting.

Ik heb ze alleen zien gebruiken als gooimiddel en reageerde op jouw quote.
Misschien persoonlijke ervaring dan, ik heb zelf nog nooit een hond gehad die zo ernstig schrikt van werpketting, blikjes met inhoud of sleutelbossen gooien dat hij mij daarna nodig heeft voor troostende woorden.

[Budkes]

Ja, maar dat wat jij zegt gaat 'vooraf' aan het hele Fisher-disc gebeuren. Op een gegeven moment is het ding zelf een negatieve bekrachtiging. En daar gaat het om, toch?

Ja dat klopt op dezelfde manier als de clicker een positieve bekrachtiging wordt. Maar dan heb je er dus eerst het voer aan moeten hangen.
Als je gewoon vanuit het niets met de discs begint te gooien dan is het dus een geheel ander correctiemiddel, dan werk je dus vanuit het schrikeffect van geluid. En dat was waar men het in het begin van dit topic over had, daar werden de discs vergeleken met een werpketting cq. een blik met schroeven etc. etc.

[Murphy]

Ik heb het mijn hond eerst aangeleerd zoals "het hoort" met voer wegnemen. Als ik rammelde met de discs dan verstarde hij en begon te trillen en te kwijlen. Dat vond ik zo'n heftige reactie dat ik ze heel lang niet meer heb gebruikt daarna.
Later heb ik ze gebruikt gewoon om net naast hem neer te gooien of bijvoorbeeld op zijn achterwerk als hij weer eens probeert een eikeltje op te vreten. Dus puur al schrikeffect op dat moment. Dat lijkt wel goed te werken, geen trillen meer en kwijlen. Maar nog steeds vind ik de reactie zo heftig dat ik het niet voor alles en nog wat gebruik.
Mijn hond is wel erg gevoelig voor geluiden dus misschien dat hij heftiger reageerde dan een "doorsnee" hond?
In elk geval vond ik die trillen/kwijlen reactie zo heftig dat ik het niet acceptabel vond. Hij werd er echt heel angstig van. En dan mist een correctie zijn doel wat mij betreft. Het is voor mij bedoeld om gedrag te stoppen of om te buigen, niet om de hond angstig te maken.
Marjan

[Frenk]

Niet om te trollen , maar wat is voor de hond het verschil tussen een sleutelbos tegen z'n billen of een prikkel van zo'n elektrische band?

[Frenk]

VInd ik zelf een groot nadeel.

Maar voor een hond blijft het beiden een negatieve prikkel, toch?

[*Linda*]

Niet om te trollen , maar wat is voor de hond het verschil tussen een sleutelbos tegen z'n billen of een prikkel van zo'n elektrische band?

Het verschil is dat je met het omdoen van een teletakt je je voorbereidt op een trainingssituatie en daardoor honderd keer beter gaat timen dan pissig gegooi met een sleutelbos.

Nu geef je er een eigen draai aan. Niets geen pissig gegooi met sleutelbossen, maar een weloverwogen en goed getimde correctie. Je moet ook niet pissig worden, maar altijd rustig blijven

[Jacky]

Ik heb hier ook een ketting gebruikt voor Odin tegen stront eten.
En het heeft uitstekend gewerkt. Hij was er zo vanaf. Bij Ivan niet, gaat er niet in, in die botte kop van hem.

[Rami]

Het verschil is dat je met het omdoen van een teletakt je je voorbereidt op een trainingssituatie en daardoor honderd keer beter gaat timen dan pissig gegooi met een sleutelbos.

misschien dat jij uit pissigheid met een sleutelbos gooit maar gelukkig is niet iedereen zo licht ontvlambaar. de luttele keren dat ik het gebruikt heb was het a. geen sleutelbos, die dient daar niet voor en b. was het net zo goed in een afgebakende trainingssituatie, zonder een greintje boosheid.

Hier ook helemaal niet uit pissigheid (waar blijkt dat nou eigenlijk uit, dat schrijft toch helemaal niemand ) maar juist in een hele gecontroleerde setting in een uitgebreid trainingsprogramma (het was slecht een heel klein onderdeel) om hardnekkig, ingesleten en zelfbelonend gedrag (jagen door een volwassen herplaatser die waarschijnlijk op zo'n manier haar kostje bij elkaar heeft gevangen) in goede banen te leiden. Met succes overigens.

[mwillow]

1 van mijn goldens verblikte of verbloosde niet bij dergelijke correcties om het poepvreten te stoppen. Twee grote middelvingers kon je krijgen, rende van poepplek naar poepplek om je te ontlopen. Mijn honden worden zeer positief getraind, maar ik blijf daar niet mee aan de gang als het op correctiegedrag totaal geen effect heeft. Dus de bekende slipketting bij de hand en een doosje met knikkers. Slipketting achter zijn broek, geluid maken met knikkerdoos en een duidelijk NEE er overheen. Bij goed gedrag belonen op stem, terwijl ik op de plek bleef staan waar het gebeurde, anders schoot hij net zo hard weer terug. Daar uitbundig belonen en gek doen om die spanning te breken, dan had hij niet meer de behoefte om terug te schieten als we doorliepen. Zo heb ik ook het kadavervreten afgeleerd. Als hij dan weg schoot naar een dode haas, konijn of eend, dan zorgde ik ook dat ik bij die plek was. Dan hoefde ik alleen maar te rammelen met het doosje met knikkers, NEE er overheen en een positieve bekrachtiger ervoor in de plaats aan te leren. In dit geval het meenemen van de prooi naar de plek waar hij weg schoot, loslaten op mijn verzoek en iets anders lekkers er voor terug. Nu is in de meeste gevallen een NEE voldoende, beloon dan uitbundig op stem, loopt gewoon door zonder het zelf belonende gedrag van het terug schieten naar die plek. In de sporadische gevallen dat hij wel weg schiet, komt hij vaak terug met zijn 'prooi' om dat voor te brengen en zijn beloning daarvoor te ontvangen. Tot nog toe werkt dit perfect en zou daar bv. nooit een TT voor gebruiken. Het is maar waar je voorkeur naar uitgaat.
Bij dit type honden is de grootste fout dat je dit 'pissig' of gefrustreerd corrigeert. De rust die je uitstraalt door de juiste lichaamstaal en weinig oogcontact te maken, is voor zo'n hond vaak veel duidelijker waarmee je al automatisch een 'natuurlijk overwicht' hebt gewonnen.

[Carmen]

Het ligt er wel echt aan bij welke hond je het gebruikt. Bij mijn eerste ambull werd het gebruikt in de cursus bij nietluisteren naar iets geloof ik (is alweer lang geleden). De honden reageerden vrij heftig behalve de mijne, het blikje werd achter hem gegooid, hij draaide zich om, pakte het blikje, schudde dit dood en apporteerde hem keurig, echt hilarisch
Ik gebruik dit dus ook niet in mijn opvoeding van de honden.
Heb wel ooit geïrriteerd een riem naar Basco gegooid die ergens stond te vreten en niet luisterde. Dit ging vreselijk mis, Basco tilde enkel 1 wenkbrauw op en ging door waar hij mee bezig was en ik kon de struiken in kruipen om de riem uit een hondendrol te vissen Dat was ook de laatste keer