Pas opvoeden als ze wat ouder zijn?

[ranetje]

ik neem even een oefeningetje als voorbeeld : 'zit voor'. daarbij kan vanalles fout gaan : op de bil zitten, schuin zitten, tever van je af zitten enz. - zoals ik het nu doe accepteer ik dus wel fouten, maar hoe zou jij dit dan aanpakken?

Op de stoel zitten en met snoepje in de hand hond tussen je voeten laten zitten. Steeds herhalen totdat de bedoeling duidelijk is. Dan de handhulp afbouwen. Dan leunen tegen de muur (zodat de hond nog steeds tussen je voeten kan gaan zitten) en zo afbouwen totdat de hond zelfstandig recht voor je zit. Dus stapje voor stapje.

En dan al die tijd buiten tijdens een wandeling nooit "voor" roepen
Zo doe ik het tenminste
Want Ita blijft nog hardnekkig scheef zitten.
Dus het commando "voor" gebruik ik alleen tijdens het oefenen op een stoel, op een bankje in het bos o.i.d. waar ik kan blijven lokken in de goede positie.

[Zoek stok!]

ik neem even een oefeningetje als voorbeeld : 'zit voor'. daarbij kan vanalles fout gaan : op de bil zitten, schuin zitten, tever van je af zitten enz. - zoals ik het nu doe accepteer ik dus wel fouten, maar hoe zou jij dit dan aanpakken?

Op de stoel zitten en met snoepje in de hand hond tussen je voeten laten zitten. Steeds herhalen totdat de bedoeling duidelijk is.

maar wat als ze ook in die houding op de bil gaan zitten?

Dan lok je niet goed met de hand. Als je je voeten goed hebt en goed begeleidt met de hand (dus echt helpen met manoeuvreren de eerste paar keer), kunnen ze niet anders dan goed gaan zitten. Of begrijp ik je verkeerd? Het voorzitten met het apport gaat precies zo.

[ranetje]

Op de stoel zitten en met snoepje in de hand hond tussen je voeten laten zitten. Steeds herhalen totdat de bedoeling duidelijk is.

maar wat als ze ook in die houding op de bil gaan zitten?

Dan lok je niet goed met de hand. Als je je voeten goed hebt en goed begeleidt met de hand (dus echt helpen met manoeuvreren de eerste paar keer), kunnen ze niet anders dan goed gaan zitten. Of begrijp ik je verkeerd? Het voorzitten met het apport gaat precies zo.

ik zal eens proberen of crunch erin trapt, zij is namelijk de meest fervente bilzitster die ik al heb gehad .

Zorgen dat de ruimte tussen je twee voeten niet groter is dan de ruimte die Crunch nodig heeft om te zitten zoals het "hoort"
Op één bil zitten neemt meer ruimte in beslag

[loony]

Ik heb men kelpie gewoon een vrolijke stuiterbal laten blijven, wel geleerd zindelijk te worden, niks stuk te bijten of te stelen, gewoon de normale goede gedragsregels. Toen ze een half jaar was leerde ze pas zit, lig en blijf.
Nu is ze een jaar en ben ik beginnen clickeren en ik merk op deze leeftijd meer aandacht en concentratie op en leert alles duidelijk heel snel.

[renee-uk]

Ik vond de clicker geweldig toen Jantje nog eeen pup was, heb niks gemerkt van meer aandacht toen ie ouder werd eerlijk gezegd, wel dat hij toen langer geconcentreerd kon blijven.
Als pupke was het een minuut of twee, als jonge hond kon ik het uitbouwen.

Maar ik moet erbij zeggen dat ik zo met hem aan de gang ben geweest omdat hij dat zelf prachtig vond. Als ik een minder leergierig hondje had gehad had ik andere dingen met hem gedaan.

Ik snap nooit zo goed wat mensen bedoelen als ze zeggen 'ik laat de pup pup blijven' Doe je dan helemaal niks met je pup? Ook niet opvoeden?
De enige ervaring die ik daar persoonlijk mee opgedaan heb is met Gina, die inderdaad totdat ze op 10 maanden bij mij kwam helemaal niks anders had gedaan dan in de kennel zitten.
Ook onder de noemer 'wij laten een hond het eerste jaar pup blijven'
En ook door de ervaring die ik heb met Gina kan ik eigenlijk niet meegaan in wat ik hier lees dat honden als ze pup af zijn makkelijker leren of zich laten kammen en dergelijke.
Dat was bij haar absoluut niet het geval en is het ook nooit geworden.

Ik heb zo'n theorietje van mezelf (nergens wetenschappelijk op gestaafd dan op mijn eigen ervaring met honden) dat je honden kunt leren leren.
Maar -ook vanuit mijn eigen ervaring- daar moet je wel meteen vanaf pup mee beginnen.
Spelenderwijs, vooral zonder enige druk en rekening houdend met wat je pupke wil en kan, zodat leren betekent: een heleboel aandacht en lekker samen met de baas bezig zijn.

Maar ja wat voor mij belangrijk is hoeft voor iemand anders natuurlijk niet zo te zijn.
Ik ben het eens met de mensen die zeggen dat als je iets aanleert je het beter meteen goed kunt doen.
Afleren is echt veel moeilijker dan aanleren en dat goed aanleren kan ook gewoon in etappes, dat bouw je uit.

[ranetje]

Ik vond de clicker geweldig toen Jantje nog eeen pup was, heb niks gemerkt van meer aandacht toen ie ouder werd eerlijk gezegd, wel dat hij toen langer geconcentreerd kon blijven.
Als pupke was het een minuut of twee, als jonge hond kon ik het uitbouwen.

Maar ik moet erbij zeggen dat ik zo met hem aan de gang ben geweest omdat hij dat zelf prachtig vond. Als ik een minder leergierig hondje had gehad had ik andere dingen met hem gedaan.

Ik snap nooit zo goed wat mensen bedoelen als ze zeggen 'ik laat de pup pup blijven' Doe je dan helemaal niks met je pup? Ook niet opvoeden?
De enige ervaring die ik daar persoonlijk mee opgedaan heb is met Gina, die inderdaad totdat ze op 10 maanden bij mij kwam helemaal niks anders had gedaan dan in de kennel zitten.
Ook onder de noemer 'wij laten een hond het eerste jaar pup blijven'
En ook door de ervaring die ik heb met Gina kan ik eigenlijk niet meegaan in wat ik hier lees dat honden als ze pup af zijn makkelijker leren of zich laten kammen en dergelijke.
Dat was bij haar absoluut niet het geval en is het ook nooit geworden.

Ik heb zo'n theorietje van mezelf (nergens wetenschappelijk op gestaafd dan op mijn eigen ervaring met honden) dat je honden kunt leren leren.
Maar -ook vanuit mijn eigen ervaring- daar moet je wel meteen vanaf pup mee beginnen.
Spelenderwijs, vooral zonder enige druk en rekening houdend met wat je pupke wil en kan, zodat leren betekent: een heleboel aandacht en lekker samen met de baas bezig zijn.

Maar ja wat voor mij belangrijk is hoeft voor iemand anders natuurlijk niet zo te zijn.
Ik ben het eens met de mensen die zeggen dat als je iets aanleert je het beter meteen goed kunt doen.
Afleren is echt veel moeilijker dan aanleren en dat goed aanleren kan ook gewoon in etappes, dat bouw je uit.

Je moet inderdaad ook volgens mij een pup in zijn eigen tempo laten leren.
Je theorietje kan ik aardig in meegaan

Overigens wil dat niet zeggen dat je oudere honden niet meer prima zou kunnen opvoeden, maar dat is ook weer hondafhankelijk.

Een hond die 10 maanden in een kennel "pup" is geweest heeft veel te weinig indrukken opgedaan en dat zal bij Gina misschien ook meespelen?

[Tamara.]

Ik vond de clicker geweldig toen Jantje nog eeen pup was, heb niks gemerkt van meer aandacht toen ie ouder werd eerlijk gezegd, wel dat hij toen langer geconcentreerd kon blijven.
Als pupke was het een minuut of twee, als jonge hond kon ik het uitbouwen.

Maar ik moet erbij zeggen dat ik zo met hem aan de gang ben geweest omdat hij dat zelf prachtig vond. Als ik een minder leergierig hondje had gehad had ik andere dingen met hem gedaan.

Ik snap nooit zo goed wat mensen bedoelen als ze zeggen 'ik laat de pup pup blijven' Doe je dan helemaal niks met je pup? Ook niet opvoeden?
De enige ervaring die ik daar persoonlijk mee opgedaan heb is met Gina, die inderdaad totdat ze op 10 maanden bij mij kwam helemaal niks anders had gedaan dan in de kennel zitten.
Ook onder de noemer 'wij laten een hond het eerste jaar pup blijven'
En ook door de ervaring die ik heb met Gina kan ik eigenlijk niet meegaan in wat ik hier lees dat honden als ze pup af zijn makkelijker leren of zich laten kammen en dergelijke.
Dat was bij haar absoluut niet het geval en is het ook nooit geworden.

Ik heb zo'n theorietje van mezelf (nergens wetenschappelijk op gestaafd dan op mijn eigen ervaring met honden) dat je honden kunt leren leren.
Maar -ook vanuit mijn eigen ervaring- daar moet je wel meteen vanaf pup mee beginnen.
Spelenderwijs, vooral zonder enige druk en rekening houdend met wat je pupke wil en kan, zodat leren betekent: een heleboel aandacht en lekker samen met de baas bezig zijn.

Maar ja wat voor mij belangrijk is hoeft voor iemand anders natuurlijk niet zo te zijn.
Ik ben het eens met de mensen die zeggen dat als je iets aanleert je het beter meteen goed kunt doen.
Afleren is echt veel moeilijker dan aanleren en dat goed aanleren kan ook gewoon in etappes, dat bouw je uit.

ik heb ook niet de indruk dat tamara's stelling (of vraag) bedoeld was in de zin zoals jij het opvat, maar eerder ging om 'stukjes' uit de opvoeding waar de hond als pup veel last mee bleek te hebben en later plots helemaal niet meer.
ik heb het topic iig niet opgevat in de zin dat je maar zo weinig mogelijk met een pup zou moeten doen omdat hij het toch nog niet zou kunnen leren.

Ik bedoel inderdaad niet dat je niets of zo weinig mogelijk met een pup moet ondernemen :N: Maar iets ondernemen met een hond is in mijn ogen iets heel anders dan het hele riedeltje afwerken van wat een pup moet kunnen en toelaten als hij eenmaal volwassen is

[renee-uk]

Inge en Tamara, ik had wel begrepen wat Tamara bedoelde, maar ging in op wat ik in reacties las.

Een hond die 10 maanden in een kennel "pup" is geweest heeft veel te weinig indrukken opgedaan en dat zal bij Gina misschien ook meespelen?

Dat speelt inderdaad ook mee, plus nog een bak andere ellende waar ik eigenlijk hier niet zo op in wil gaan.
Maar juist hierdoor ben ik een beetje allergisch geworden voor de term 'wij laten de pup pup zijn' wat ook niet helemaal eerlijk is natuurlijk want vast niet iedereen bedoelt daarmee hetzelfde

Overigens wil dat niet zeggen dat je oudere honden niet meer prima zou kunnen opvoeden, maar dat is ook weer hondafhankelijk.

En ja je hebt zeker gelijk, oudere honden kun je best ook nog goed opvoeden alleen vind ik persoonlijk niet dat dat makkelijker gaat dan met jonge honden cq pups.
Maar waarschijnlijk is mijn visie wat vertroebeld omdat ik eigenlijk alleen herplaatsers als oudere honden heb gehad en je dan natuurlijk afhankelijk bent van de 'opvoeding' die ze hebben gehad voor ze bij jou komen.
Want dat probeerde ik in mn eerste post ook al te zeggen (maar waarschijnlijk was ik niet duidelijk genoeg) ik denk juist dat je bij een pup al de basis kunt leggen voor later, door hem -hoe miniem ook- al te wennen aan wat hij niet prettig vindt.

[billy]

Wel spelenderwijs wat geoefend en niet trekken aan de riem, en ik heb ze van pup af aan wel geleerd dat ik overal aan mag zitten, voetjes oortjes, in de bek kijken enz, Freek is een trimhond en daar heb je heel veel voordeel van als ze dat soort dingen gewend zijn, en overal naar toe en vooral bij Baco is dat heel goed geweest en nog.

Groetjes Els

[ranetje]

Inge en Tamara, ik had wel begrepen wat Tamara bedoelde, maar ging in op wat ik in reacties las.

Een hond die 10 maanden in een kennel "pup" is geweest heeft veel te weinig indrukken opgedaan en dat zal bij Gina misschien ook meespelen?

Dat speelt inderdaad ook mee, plus nog een bak andere ellende waar ik eigenlijk hier niet zo op in wil gaan.
Maar juist hierdoor ben ik een beetje allergisch geworden voor de term 'wij laten de pup pup zijn' wat ook niet helemaal eerlijk is natuurlijk want vast niet iedereen bedoelt daarmee hetzelfde

Ik ben er waarschijnlijk net zo alergisch voor als jij al is het vanuit een andere gezichtshoek
Door ervaren voorjagers wordt dat over Staande Honden n.l. ook gezegd (het eerste jaar lekker pup laten zijn). Maar als je er nader op ingaat bedoelen ze heel wat anders dsan wat veel mensen uit dat advies opmaken

Overigens wil dat niet zeggen dat je oudere honden niet meer prima zou kunnen opvoeden, maar dat is ook weer hondafhankelijk.

En ja je hebt zeker gelijk, oudere honden kun je best ook nog goed opvoeden alleen vind ik persoonlijk niet dat dat makkelijker gaat dan met jonge honden cq pups.
Maar waarschijnlijk is mijn visie wat vertroebeld omdat ik eigenlijk alleen herplaatsers als oudere honden heb gehad en je dan natuurlijk afhankelijk bent van de 'opvoeding' die ze hebben gehad voor ze bij jou komen.
Want dat probeerde ik in mn eerste post ook al te zeggen (maar waarschijnlijk was ik niet duidelijk genoeg) ik denk juist dat je bij een pup al de basis kunt leggen voor later, door hem -hoe miniem ook- al te wennen aan wat hij niet prettig vindt.

Ik denk ook niet dat het makkelijker gaat bij oudere honden, maar het hoeft ook niet moeilijker te zijn.
Bij herplaatsers zit je altijd met een (gedeeltelijk) onbekend rugzakje waar je niet altijd de inhoud van kunt vinden.
Dat maakt het behoorlijk moeilijk.

[Burnie]

Je moet natuurlijk zo jong mogelijk beginnen met je hond te leren wat je van hem/haar wil. Maar niet iedere hond leert even snel. Als ik naar dat stel van mij kijk: Het zijn halve labradors: Superenthousiast en een mega-plank voor de kop .
Al twee jaar zijn we dag in dag uit bezig met ze bv. netjes te leren volgen. Met "wisselend" succes tot een paar maanden geleden. En nu? Komen ze tijdens de wandeling UIT ZICHZELF regelmatig mooi aan de voet lopen. LOS! Ook aan de lijn gaat het stukken beter, met name met Bennie, die vroeger alleen maar aan het trekken was en een concentratiespanne van ca. 2 milliseconden had
Mijn conclusie met dit stel is ( met andere honden kan het natuurlijk heel anders zijn): Jong beginnen en niet te snel te veel verwachten. Geduld is een schone zaak, en zeker met herplaatsers, die een verleden hebben. Ook van hen kun je niet verwachten dat ze binnen een paar maanden alles geleerd hebben

[Neeltje]

Je moet natuurlijk zo jong mogelijk beginnen met je hond te leren wat je van hem/haar wil. Maar niet iedere hond leert even snel. Als ik naar dat stel van mij kijk: Het zijn halve labradors: Superenthousiast en een mega-plank voor de kop .
Al twee jaar zijn we dag in dag uit bezig met ze bv. netjes te leren volgen. Met "wisselend" succes tot een paar maanden geleden. En nu? Komen ze tijdens de wandeling UIT ZICHZELF regelmatig mooi aan de voet lopen. LOS! Ook aan de lijn gaat het stukken beter, met name met Bennie, die vroeger alleen maar aan het trekken was en een concentratiespanne van ca. 2 milliseconden had
Mijn conclusie met dit stel is ( met andere honden kan het natuurlijk heel anders zijn): Jong beginnen en niet te snel te veel verwachten. Geduld is een schone zaak, en zeker met herplaatsers, die een verleden hebben. Ook van hen kun je niet verwachten dat ze binnen een paar maanden alles geleerd hebben

Dat is mijn inzet ook. Jong beginnen, geen druk en op 'n gegeven moment valt het kwartje en doen ze het ineens allemaal uit zichzelf. En als het even niet goed gaat, jammer gaan we gewoon weer rustig verder. En ik merk nu bij Tirsa die nu bijna 9 is, dat als ik nog iets wil leren en er echt zo in zit.

[kitty]

Ik laat ze tegenwoordig lekker pup zijn. Borstelen bijvoorbeeld is bij een jonge pup alleen maar spel, als het echt nodig wordt gaat het eigenlijk altijd prima.
Dit heeft ook te maken met het feit dat de hond dan weet wat hij aan mij heeft. Ik kan om veel dingen lachen maar ik ben wel heel consequent in wat ik echt wil

Ik hecht ook niet echt belang aan het perfect uitvoeren van opdrachten. Ik heb met mijn pup nu weer een puppietraining gedaan en nu doet ze de basis. Oefenen buiten de training doe ik nauwelijks, ik zie het trainen als leuke bezigheid even samen met 1 hond en verder is het eigenlijk 'kunstjes' leren

Ik vind het prettig als mijn hond naar me luistert als dat nodig is maar perfectie vind ik niet nodig. GG is ook niet mijn ding

Ik denk dat je een pup niet moet overvragen. Als je het de tijd geeft en de band tussen baas en hond goed is komt de rest vanzelf.

[Burnie]

Ik laat ze tegenwoordig lekker pup zijn. Borstelen bijvoorbeeld is bij een jonge pup alleen maar spel, als het echt nodig wordt gaat het eigenlijk altijd prima.
Dit heeft ook te maken met het feit dat de hond dan weet wat hij aan mij heeft. Ik kan om veel dingen lachen maar ik ben wel heel consequent in wat ik echt wil

Ik hecht ook niet echt belang aan het perfect uitvoeren van opdrachten. Ik heb met mijn pup nu weer een puppietraining gedaan en nu doet ze de basis. Oefenen buiten de training doe ik nauwelijks, ik zie het trainen als leuke bezigheid even samen met 1 hond en verder is het eigenlijk 'kunstjes' leren

Ik vind het prettig als mijn hond naar me luistert als dat nodig is maar perfectie vind ik niet nodig. GG is ook niet mijn ding

Ik denk dat je een pup niet moet overvragen. Als je het de tijd geeft en de band tussen baas en hond goed is komt de rest vanzelf.

Vanzelf komt het volgens mij niet. Je moet gewoon duidelijk blijven maken wat je wilt van je hond. Maar niet te snel te veel verwachten. En niet boos worden op je hond als-ie het niet snel leert.
Ook mensen leren niet alles even snel

[cindy1986]

Grappig dat je dit topic begint Tamara, ik zit al een paar dagen in mijn hoofd met dat onderwerp
Met Mi-Lan heb ik de eerste week vrijwel niks getraind of afgeleerd. De bedoeling was officieel dat hij na een week boven slapen naar beneden zou gaan, maar hij slaapt nu nog steeds boven (mede omdat hij pas sinds een dag of 5 doorslaapt 's nachts, en ik hem beneden niet hoor als hij eruit moet). Ik heb zelf sterk het idee dat hij er nog niet aan toe is om beneden te gaan slapen. Hij slaapt nu in de slaapkamer naast ons en dat is goed. Dat beneden slapen komt vanzelf wel.
Ook het alleen leren zijn. Had van te voren in mijn hoofd hoe ik dat aan ging leren. In de praktijk merk ik dat hij heel erg op mij gericht is, en ik heb het gevoel dat hij nog gewoon te onzelfstandig is om alleen te blijven (ook al is dat met beide andere honden). Hij is nu 11 weken oud en kan nog niet zo lang alleen zijn. Eigenlijk maak ik me er nog niet zo druk om. Ik ga het gewoon langzaam opbouwen en ga ervanuit dat het vanzelf goed komt (ook omdat mijn andere 2 honden heel relaxed zijn als ze alleen zijn, dus neem aan dat hij dat wel van ze af kijkt). Hoeft allemaal niet zo snel als ik in mijn hoofd had.
De eerste week tot anderhalve week had ik nog niet het idee dat iets corrigeren doorkwam bij Mi-Lan. Hij was gewoon nog te druk e.d. Dus veel correcties (en dan heb ik het alleen nog maar over een strenge "nee") heb ik niet gegeven, maar hem gewoon afgeleid als hij iets deed wat niet mocht. Nu merk ik dat hij dondersgoed doorheeft wat niet mag, en me soms even uitprobeert. Correcties snapt hij ook, dus nu kan ik zijn gedrag iets meer in goede banen leiden. Maar dan nog corrigeer ik alleen voor het broodnodige. Zoals het niet bijten in mijn meubels (dat doe ik nog vaak met een botje geven, omdat zijn tandjes doorkomen), tegen de bank opspringen en blaffen omdat hij erop wil (hij mag op de bank, maar op onze uitnodiging, dus niet als hij begint te zeuren), enz.
Oefeningen aanleren ben ik ook met 10 weken mee begonnen. Hij heeft de zit aangeleerd in 5 min. op de puppycursus (hij begreep de bedoeling). Ik had natuurlijk thuis de clicker al aangeleerd, dat scheelt dan wel weer. Staan kan hij nu ook. Afliggen ben ik gisteravond mee begonnen. Hij vind zelf het trainen hartstikke leuk, en heeft dan alleen maar aandacht voor mij (ook op het drukke trainingsveld). Maar ik ben zelf niet van het hele erge trainen met een pup (dan bedoel ik overtrainen), dus echt veel thuis oefenen doe ik nog niet wat betreft commando's. Dat heb je allemaal zo wel aangeleerd.

Mi-Lan mag van mij lekker pup zijn. Maar wel tot op bepaalde hoogte. Spelen aan de lijn met de andere twee mag gewoon niet. Gisteren liep ik dus met een gespreide arm, zodat Mi-Lan niet steeds Jessy in haar vacht ging hangen. Dit wil ik straks ook niet, dus laat ik nu ook niet toe. Trekken aan de riem wil ik ook niet hebben, dan blijf ik gewoon staan. Maar nog niet echt trainen hoor, hij snapt dat nog niet helemaal.
Ook train ik al wel op aandacht voor mij. Vooral op het trainingsveld. Ik heb de regel dat mijn honden niet op het trainingsveld met andere honden mogen spelen, maar daar aandacht voor mij hebben. Bij de kantine en in de puppybak mogen ze spelen met andere honden. Mi-Lan pakt dit al vrij snel op. Ik moet hem zelf voor hemzelf beschermen, omdat hij constant onhoog loopt te kijken naar mij. Dus veel speelsessies in de training doen, enz. Gelukkig is bij ons de pupcursus vooral van wennen aan vreemde dingen, zoals over een zeil lopen, paraplu's, fietsers, enz.
Borstelen moet Mi-Lan natuurlijk ook aan wennen, hij krijgt een lange vacht. Stilstaan als hij wakker is lukt niet, dus borstel ik hem af en toe 5 seconden en hoeft hij nog niet stil te staan. Laatst sliep hij op de bank tussen ons in, heb ik hem een uur geborsteld, hij vond het heerlijk. Ik heb het idee dat je iets beter zo aan kan leren, dan als je hond wakker is en druk, en dan met zoiets beginnen. Daar is Mi-Lan nu nog veel te speels voor.

[kitty]

Ik laat ze tegenwoordig lekker pup zijn. Borstelen bijvoorbeeld is bij een jonge pup alleen maar spel, als het echt nodig wordt gaat het eigenlijk altijd prima.
Dit heeft ook te maken met het feit dat de hond dan weet wat hij aan mij heeft. Ik kan om veel dingen lachen maar ik ben wel heel consequent in wat ik echt wil

Ik hecht ook niet echt belang aan het perfect uitvoeren van opdrachten. Ik heb met mijn pup nu weer een puppietraining gedaan en nu doet ze de basis. Oefenen buiten de training doe ik nauwelijks, ik zie het trainen als leuke bezigheid even samen met 1 hond en verder is het eigenlijk 'kunstjes' leren

Ik vind het prettig als mijn hond naar me luistert als dat nodig is maar perfectie vind ik niet nodig. GG is ook niet mijn ding

Ik denk dat je een pup niet moet overvragen. Als je het de tijd geeft en de band tussen baas en hond goed is komt de rest vanzelf.

Vanzelf komt het volgens mij niet. Je moet gewoon duidelijk blijven maken wat je wilt van je hond. Maar niet te snel te veel verwachten. En niet boos worden op je hond als-ie het niet snel leert.
Ook mensen leren niet alles even snel

Voor mijn gevoel gaat het vanzelf als de tijd (hond) er rijp voor is Duidelijk zijn is natuurlijk wel een vereiste maar dat valt niet onder de noemer trainen bij mij

[Brigitte]

Oftewel Is het misschien vele malen beter om met heel veel dingen te wachten tot een pup een jonge hond is geworden?

Of het vele malen beter is weet ik niet maar ik doe het wel. Een pup is hier eerst vooral gewoon lekker pup.

[kitty]

Dit heeft ook te maken met het feit dat de hond dan weet wat hij aan mij heeft. Ik kan om veel dingen lachen maar ik ben wel heel consequent in wat ik echt wil

dat is zeker een heel belangrijk punt in het zogezegde 'uit het niets' leren .

Zeker, het komt niet echt uit het niets Het is veel belangrijker een goede, duidelijke relatie met een pup op te bouwen dan te veel tijd steken in het aanleren van 'kunstjes'. Ik probeer mijn honden lekker van hun 'jeugd' te laten genieten. Ik ga wel naar training maar dat zie ik meer als socialiseren. Ik verwacht dus zeer zeker geen strakke gehoorzaamheid

[ranetje]

Dit heeft ook te maken met het feit dat de hond dan weet wat hij aan mij heeft. Ik kan om veel dingen lachen maar ik ben wel heel consequent in wat ik echt wil

dat is zeker een heel belangrijk punt in het zogezegde 'uit het niets' leren .

Zeker, het komt niet echt uit het niets Het is veel belangrijker een goede, duidelijke relatie met een pup op te bouwen dan te veel tijd steken in het aanleren van 'kunstjes'. Ik probeer mijn honden lekker van hun 'jeugd' te laten genieten. Ik ga wel naar training maar dat zie ik meer als socialiseren. Ik verwacht dus zeer zeker geen strakke gehoorzaamheid

Ik vraag me af wie dat wel verwacht?
Als jij een band opbouwt met je pup zonder dat je daar die "kunstjes" voor nodig hebt moet je dat vooral doen
Voor een heleboel mensen die op puppycursus komen zijn die "kunstjes" nou net het hulpmiddel om contact te leggen met hun hond en hun hond te leren lezen

Ik krijg het spaans benauwd als iemand perfectie vraagt van zijn pup, of zoals ik laatst ergens las zijn pup met 8,5 weken dwingt om een apport vast te houden :N:
Zo stond het tenminste beschreven (ik hoop dat die persoon het anders bedoelde)
Dan gaat bij mij echt het licht uit.

Ik "train" mijn pup vanaf 8 weken maar voortdurend op een speelse manier en nooit meer dan 5 minuten achter elkaar.
Ik dwing niet, maar maak aantrekkelijk

[parelridder]

We 'trainen' vanaf het begin, maar alles spelenderwijze en zonder straf. Gewenst gedrag uitlokken en belonen, ongewenst gedrag ombuigen of - indien mogelijk - negeren.
Dat samen bezig zijn met een heel blij en trots baasje - vanuit de pup gezien - en zo'n puk haar stinkende best zien doen me te begrijpen, soms uit te dagen en dolgelukkig zien zijn met mijn blijdschap, dat maakt juist dat we heel gauw een steeds sterkere band hebben en elkaar beter en beter leren kennen.
Wat ik verwacht van een jonge hond is natuurlijk helemaal afgestemd op de leeftijd. En al wat 'ie goed kan, is voorlopig nog niet werkelijk 'stabiel' Dat geeft niet, ik heb geen 'agenda' wanneer ze een bepaalde prestatie bereikt moeten hebben.
Verder zijn er veel dingen die ik nog niet vraag, omdat ik het belangrijk vind dat de hond zonder druk en dwang de wereld verkent, de eigen mogelijkheden ontdekt en zelfvertrouwen ontwikkelt.
Een pup krijgt bijv. ook de ruimte om mee te huppelen met de volwassen hond tijdens diens zoek-opdrachtjes. Het op haar beurt wachten komt ook aan bod, maar zodanig opgebouwd dat ze het positief kan afsluiten.

Alles op z'n tijd, maar ik ben er zeker van dat een jonge hond makkelijker leert dan een volwassen hond (zoals kinderen rapper leren dan volwassenen), maar je kunt desondanks van het kind nog geen professor maken. Mbv de basis die je leggen kunt tav ervaringen, vertrouwen en gedragsregeltjes, kun je als ze wat ouder zijn geweldig verder trainen. Ik ben er niet zo gek op eerst grenzeloos te zijn en dan na bijv. een jaar de teugels aan te trekken, dat vind ik onduidelijk, oneerlijk, onnodig (moeilijk). Ik leer liever iets aan, dan iets af

[parelridder]

Ik ben er niet zo gek op eerst grenzeloos te zijn en dan na bijv. een jaar de teugels aan te trekken, dat vind ik onduidelijk, oneerlijk, onnodig (moeilijk). Ik leer liever iets aan, dan iets af

maar daar ging het topic ook helemaal niet over . het ging erover of sommige dingen, die door een pup als moeilijk/eng/vervelend ervaren worden soms op iets latere leeftijd ook soms quasi 'als vanzelf' kunnen gaan.

ik denk niet dat hier iemand in dit topic denkt dat eerst grenzeloos zijn en daarna even goed 'bijspijkeren' dé manier is .

Maar dat zeg ik toch ook niet? Ik tik gewoon mijn gedachten over wel/niet vroeg opvoeden.
Al schrijvende gingen mijn gedachten naar de opvatting die je soms in jachttraining (maar vast ook elders) tegen komt: eerst vrij laten, "lekker pup laten zijn", zodat de hond bijv. onbedoeld leert jagen Na een jaar balen van dit ongewenste gedrag en dan krachtige middelen nodig hebben om het af te leren.

Voor mij ligt dit binnen het onderwerp: sommige dingen gaan niet vanzelf en zijn moeilijk voor de pup. En sommig gedrag lijkt vrij onschuldig, want "het is nog maar een pup, dat komt wel goed". Maar als je er als pup niets mee doet, ontwikkelt zich zeer ongewensd gedrag.

Het uitstellen van bijv. het wennen aan verzorgende handelingen, als een hondje daar plots enorme weerstand tegen heeft, kan heel zinvol zijn. Maar het uitstellen van het aanleren van gewenst gedrag in het kader "het is nog maar een pup, dat komt wel goed" is niet altijd even verstandig.
Huh, misschien gaan mijn gedachten - want daar gaan ze al weer - teveel naar de voorbeelden van honden die wat meer begrensd hadden moeten worden om narigheid te voorkomen...