Het HondenForum

rottweilers4ever schreef: Deze buurman legde uit dat het gehorig was zo na 22uur met houten vloeren en dat als wij onze honden begroeten hij bang is dat de baby wakker word van dat getrippel.

even tussendoor: zeuren dat een baby wellicht wakker zou kunnen worden van getrippel op de vloer van een hond die zijn baas begroet?

'gelukkig maar dat babies geen herrie maken', zei je toen zeker nog.

linlin schreef:
'gelukkig maar dat babies geen herrie maken', zei je toen zeker nog.

Ja maar de herrie van een baby mag dan weer wel he. Babies en kleine kinderen staan op een voetstuk.

iones schreef:

linlin schreef:
'gelukkig maar dat babies geen herrie maken', zei je toen zeker nog.

Ja maar de herrie van een baby mag dan weer wel he. Babies en kleine kinderen staan op een voetstuk.

Babyherrie en kinderherrie vind ik net zo erg als dierenherrie. Dat kan allebei flink overlast geven. Dus mocht de buurman zulke kulsmoezen gebruiken, dan zou jij eventueel ook terloops een opmerking over het babygekrijs kunnen maken. Alleen wel heeeeeeeeeeel subtiel graag, want als je aan iemands kind komt, pfffff berg je dan vaak maar. Mensen denken soms dat hun kinderen engelen zijn en dat ze niets fout doen. Jammer, maar helaas.

Even voor de duidelijkheid:

De buurman van de baby,is niet dezelfde als van de buren waar we mot mee hebben .

Eigenlijk kan ik er wel bij inkomen..
Toen ik een keer stofzuigde,zei de buurman van de baby dat het net leek of we bij hem in de kamer stofzuigde,dit was ook in het weekend in de avond,maar moest iets opzuigen en had geen bezem bij de hand

Dat het gehorig hier is kan ik me voorstellen,maar vind het wel typerend dat de ene buurman gewoon netjes aan de deur komt als hij hinder ondervind,maar de ander vanuit zn tuintje op Haagsche Markt modus begint..

Woont hiernaast een gezin met wat kids,altijd geslaan met de deuren en hoog oplopende ruzies..hoor je niemand over,en ik snuffel ook niet met mn neus in andermans zaken

Je zou het hier nog horen als de buren een scheet lieten

Het enige wat je onderling kunt doen is proberen het zo verdraagzaam mogelijk te maken voor elkaar.
Helaas is dit in de praktijk makkelijker gezegd dan gedaan..

Wij wonen in een bovenwoning.
Onze benedenbuuf kon ook nog wel eens klagen.
Ze hoorde Tosca gaan liggen , Lotte lopen , Laika krabben , etc.
Mijn vraag was standaard: wat wil u dat ik er aan doe?
Daar had ze dus nooit antwoord op.

Zoals je zelf al zegt, er valt niet te praten met deze mensen.
Ik zou zelf zo'n rietenmatje door de spijlen weven en voor de rest lekker negeren. Je houd er al genoeg rekening mee zoals je zelf zegt!

En dat Barros weleens ontlast heeft op jou balkon.. tsja zoiets kan gebeuren toch. Het is jou balkon en je maakt het toch gelijk schoon!!

Die mensen hebben misschien niks beters te doen en zoeken gewoon een pispaaltje en dat ben jij (en Barros)

rottweilers4ever schreef: Toen ik een keer stofzuigde,zei de buurman van de baby dat het net leek of we bij hem in de kamer stofzuigde,dit was ook in het weekend in de avond,maar moest iets opzuigen en had geen bezem bij de hand

het is volslagen terzijde, maar ik begrijp dit werkelijk niet. wat is er mis met stofzuigen op zaterdag, zondag en 's avonds?

die benedenbuurman is een complete tok die niks omhanden heeft. dat is vreselijk om dat in je directe omgeving te hebben.

linlin schreef:

rottweilers4ever schreef: Toen ik een keer stofzuigde,zei de buurman van de baby dat het net leek of we bij hem in de kamer stofzuigde,dit was ook in het weekend in de avond,maar moest iets opzuigen en had geen bezem bij de hand

het is volslagen terzijde, maar ik begrijp dit werkelijk niet. wat is er mis met stofzuigen op zaterdag, zondag en 's avonds?

die benedenbuurman is een complete tok die niks omhanden heeft. dat is vreselijk om dat in je directe omgeving te hebben.

Inderdaad niets omhanden! De oude buren van m'n ouders zijn meermaals naar de politie gestapt omdat ze zo'n takke-herrie zouden produceren (wij waren alledrie baby's/peuters, en dat maakt nou eenmaal lawaai). De politie is toen een paar uur bij de buren gaan posten om te zien hoe erg dat lawaai wel niet moest zijn, aangezien de buurvrouw met d'r dochter jankend op het politiekantoor waren verschenen. Aan het eind van die paar uur zeiden ze dat ze niets konden doen, het waren slechts "normale huiselijke geluiden" en daar was niets strafbaars aan .
Dus als jij wil stofzuigen, gewoon doen. Ik neem aan dat die man dat ook wel eens doet en dat jíj daar dan last van zou hebben? Echt ongelooflijk hoe sommige mensen zich om niets druk kunnen maken... .

Muk schreef:
Babyherrie en kinderherrie vind ik net zo erg als dierenherrie. Dat kan allebei flink overlast geven. Dus mocht de buurman zulke kulsmoezen gebruiken, dan zou jij eventueel ook terloops een opmerking over het babygekrijs kunnen maken. Alleen wel heeeeeeeeeeel subtiel graag, want als je aan iemands kind komt, pfffff berg je dan vaak maar. Mensen denken soms dat hun kinderen engelen zijn en dat ze niets fout doen. Jammer, maar helaas.

Muk, ik ben het volledig met je eens! Ik ervaar het ook zo. Ik vind alle vormen van herrie gruwelijk irritant. MAar als het afkomstig is van kinderen "dan moet het plotseling kunnen want het zijn kinderen". Zo gaat het nameljk vaak in de praktijk.

En daarbij slaapt een baby echt wel door die geluiden heen. 9 vande 10 iig wel.
Bij mij zeer zeker wel. Die slaapt gewoon door. Zelfs toen ik me vorige week op de markt bijna een hartverzakking kreeg toen de marktman me in mn oor begon te schreeuwen over zn goedkope groentes, sliep de kleine lekker verder

En dat die hond een keer plast of poept. Waar kunnen mensen moeilijk over doen zeg
Ik ben dan weer een hele makkelijke. Al zou het 1 keer gebeuren dat er een plasje naar beneden komt. Boeie. Ben ook al een keer over mn rug gezeken door een Boxer. Mensen in paniek, of ze mn kleren uit moesten wassen. En ik lag helemaal dubbel, ben nog een half uur blijven zitten zodat de hondjes nog lekker konden rennen. Ik zie daar dan weer de humor van in hahaha.

Maak kan me heel goed voorstellen dat het rot is. Mijn oude buuf in Helmond was ook zon zeikmuts. Die hadden de hele dag niks te doen. 10 seconden blaffen was al meteen 10 minuten. Ik liet de hele dag, de hele weer mn hond alleen en ging er niet mee wandelen. Ik werkte 1 dag in de week 5 uurtjes en ging elke dag naar t bos toe.
Maarja die mensen zetten ook bij een jong stel al het oude papier voor de deur van de hele straat, omdat ze de auto in onze straat parkeerden en niet bij hunzelf vor de deur. die man heeft zelfs in zn harmoniepakske staan patrouilleren in de straat bij de auto's als politieagent

Je hebt mensen en potloden, en bij jou zijn het potloden.

Marieta schreef: die man heeft zelfs in zn harmoniepakske staan patrouilleren in de straat bij de auto's als politieagent

HAHAHAHA!

ik zou zin krijgen om de plisie te bellen of ze even langs konden komen want ogenschijnlijk verwarde man op openbare weg die vast hulp behoeft.

Suzanne

iones schreef:

Muk schreef:
Babyherrie en kinderherrie vind ik net zo erg als dierenherrie. Dat kan allebei flink overlast geven. Dus mocht de buurman zulke kulsmoezen gebruiken, dan zou jij eventueel ook terloops een opmerking over het babygekrijs kunnen maken. Alleen wel heeeeeeeeeeel subtiel graag, want als je aan iemands kind komt, pfffff berg je dan vaak maar. Mensen denken soms dat hun kinderen engelen zijn en dat ze niets fout doen. Jammer, maar helaas.

Muk, ik ben het volledig met je eens! Ik ervaar het ook zo. Ik vind alle vormen van herrie gruwelijk irritant. MAar als het afkomstig is van kinderen "dan moet het plotseling kunnen want het zijn kinderen". Zo gaat het nameljk vaak in de praktijk.

Ja, helaas is dat zo. Kindergekrijs moet maar normaal gevonden worden en als een huisdier overlast bezorgt dan is dat asociaal.
Al moet ik zeggen dat ik het ook niet zou waarderen als ik (of mijn tuin) ondergepiest en gepoept wordt door de hond van de bovenburen. Zoiets kan een keer gebeuren, maar als dit vaker gebeurt dan zou ik daar zeker niet blij van worden. En nee, ik beschouw ons niet als de familie Tok.

Muk schreef:

iones schreef:

Muk schreef:
Babyherrie en kinderherrie vind ik net zo erg als dierenherrie. Dat kan allebei flink overlast geven. Dus mocht de buurman zulke kulsmoezen gebruiken, dan zou jij eventueel ook terloops een opmerking over het babygekrijs kunnen maken. Alleen wel heeeeeeeeeeel subtiel graag, want als je aan iemands kind komt, pfffff berg je dan vaak maar. Mensen denken soms dat hun kinderen engelen zijn en dat ze niets fout doen. Jammer, maar helaas.

Muk, ik ben het volledig met je eens! Ik ervaar het ook zo. Ik vind alle vormen van herrie gruwelijk irritant. MAar als het afkomstig is van kinderen "dan moet het plotseling kunnen want het zijn kinderen". Zo gaat het nameljk vaak in de praktijk.

Ja, helaas is dat zo. Kindergekrijs moet maar normaal gevonden worden en als een huisdier overlast bezorgt dan is dat asociaal.
Al moet ik zeggen dat ik het ook niet zou waarderen als ik (of mijn tuin) ondergepiest en gepoept wordt door de hond van de bovenburen. Zoiets kan een keer gebeuren, maar als dit vaker gebeurt dan zou ik daar zeker niet blij van worden. En nee, ik beschouw ons niet als de familie Tok.

Maar in zo'n geval bel je toch even aan en ga je niet voor de goegemeente buiten staan schreeuwen .

Wij hebben in een flat gewoont. Op zich niet zo gehorig, maar wel als je bovenburen op zweedse klompen lopen en om het minste geringste de kinderen uitschelden op een Tokkievolume. Nou woonden zij in de bovenste woonlaag en hadden dus geen ervaring met bovenburen. Toen er een flat vrijkwam op de onderste laag, zijn ze daarnaar verhuisd. Niet lang daarna sprak ze me een keer aan en verontschuldigde zich, want ik moest toch wel last van hun gehad hebben. Was ze nu proefondervindelijk achter gekomen.


Overigens zou ik in het geval van TS never verteld hebben dat mijn hond over de reling gezeken had. Het regende en ik kan me niet voorstellen dat iemand gemerkt zou hebben de een paar waterstralen een iets ander kleurtje zou hebben.

@TS Een aantal forummers hebben je al goede oplossingen geboden en voor de rest, lekker laten gaan, jij weet wel beter.

Liesbeth schreef: Maar in zo'n geval bel je toch even aan en ga je niet voor de goegemeente buiten staan schreeuwen .

Wij hebben in een flat gewoont. Op zich niet zo gehorig, maar wel als je bovenburen op zweedse klompen lopen en om het minste geringste de kinderen uitschelden op een Tokkievolume. Nou woonden zij in de bovenste woonlaag en hadden dus geen ervaring met bovenburen. Toen er een flat vrijkwam op de onderste laag, zijn ze daarnaar verhuisd. Niet lang daarna sprak ze me een keer aan en verontschuldigde zich, want ik moest toch wel last van hun gehad hebben. Was ze nu proefondervindelijk achter gekomen.


Overigens zou ik in het geval van TS never verteld hebben dat mijn hond over de reling gezeken had. Het regende en ik kan me niet voorstellen dat iemand gemerkt zou hebben de een paar waterstralen een iets ander kleurtje zou hebben.

@TS Een aantal forummers hebben je al goede oplossingen geboden en voor de rest, lekker laten gaan, jij weet wel beter.

Tuurlijk. Maar ik heb ook nergens gemeld dat ik dat niet zou doen.
Als er iets is, probeer ik dat altijd eerst netjes te bespreken. Maar dat wil nog niet zeggen dat ik blij ben als bij de bovenburen per ongeluk een hond door het balkon heen piest of wat dan ook. Een ongeluk kan gebeuren, maar zoiets zou ik wel zeggen. Stel dat ik in de zomer in de tuin zit en dat gebeurt, dan ben ik echt niet blij. Ongeacht of het een ongelukje is of niet. Maar schreeuwen, dat doe ik niet. En dat heb ik ook nergens vermeld dat ik dat wel doe.

Muk schreef:

Liesbeth schreef: Maar in zo'n geval bel je toch even aan en ga je niet voor de goegemeente buiten staan schreeuwen .

Wij hebben in een flat gewoont. Op zich niet zo gehorig, maar wel als je bovenburen op zweedse klompen lopen en om het minste geringste de kinderen uitschelden op een Tokkievolume. Nou woonden zij in de bovenste woonlaag en hadden dus geen ervaring met bovenburen. Toen er een flat vrijkwam op de onderste laag, zijn ze daarnaar verhuisd. Niet lang daarna sprak ze me een keer aan en verontschuldigde zich, want ik moest toch wel last van hun gehad hebben. Was ze nu proefondervindelijk achter gekomen.


Overigens zou ik in het geval van TS never verteld hebben dat mijn hond over de reling gezeken had. Het regende en ik kan me niet voorstellen dat iemand gemerkt zou hebben de een paar waterstralen een iets ander kleurtje zou hebben.

@TS Een aantal forummers hebben je al goede oplossingen geboden en voor de rest, lekker laten gaan, jij weet wel beter.

Tuurlijk. Maar ik heb ook nergens gemeld dat ik dat niet zou doen.
Als er iets is, probeer ik dat altijd eerst netjes te bespreken. Maar dat wil nog niet zeggen dat ik blij ben als bij de bovenburen per ongeluk een hond door het balkon heen piest of wat dan ook. Een ongeluk kan gebeuren, maar zoiets zou ik wel zeggen. Stel dat ik in de zomer in de tuin zit en dat gebeurt, dan ben ik echt niet blij. Ongeacht of het een ongelukje is of niet. Maar schreeuwen, dat doe ik niet. En dat heb ik ook nergens vermeld dat ik dat wel doe.

Nee, dat heb je ook niet gezegd. Ik doelde op dit zinnetje ik beschouw ons niet als de familie Tok. . Daarom zei ik ook dat je aanbelt en niet (als de familie Tok) gaat staan schreeuwen voor de hele goegemeente .

Misschien is het mogelijk dat je Barros afleert op het balkon zijn behoeftes te doen? En dat hij het in de douche doet? Dan heeft niemand er last van en je hebt het zo schoongespoeld.

Liesbeth schreef:

Muk schreef:

Liesbeth schreef: Maar in zo'n geval bel je toch even aan en ga je niet voor de goegemeente buiten staan schreeuwen .

Wij hebben in een flat gewoont. Op zich niet zo gehorig, maar wel als je bovenburen op zweedse klompen lopen en om het minste geringste de kinderen uitschelden op een Tokkievolume. Nou woonden zij in de bovenste woonlaag en hadden dus geen ervaring met bovenburen. Toen er een flat vrijkwam op de onderste laag, zijn ze daarnaar verhuisd. Niet lang daarna sprak ze me een keer aan en verontschuldigde zich, want ik moest toch wel last van hun gehad hebben. Was ze nu proefondervindelijk achter gekomen.


Overigens zou ik in het geval van TS never verteld hebben dat mijn hond over de reling gezeken had. Het regende en ik kan me niet voorstellen dat iemand gemerkt zou hebben de een paar waterstralen een iets ander kleurtje zou hebben.

@TS Een aantal forummers hebben je al goede oplossingen geboden en voor de rest, lekker laten gaan, jij weet wel beter.

Tuurlijk. Maar ik heb ook nergens gemeld dat ik dat niet zou doen.
Als er iets is, probeer ik dat altijd eerst netjes te bespreken. Maar dat wil nog niet zeggen dat ik blij ben als bij de bovenburen per ongeluk een hond door het balkon heen piest of wat dan ook. Een ongeluk kan gebeuren, maar zoiets zou ik wel zeggen. Stel dat ik in de zomer in de tuin zit en dat gebeurt, dan ben ik echt niet blij. Ongeacht of het een ongelukje is of niet. Maar schreeuwen, dat doe ik niet. En dat heb ik ook nergens vermeld dat ik dat wel doe.

Nee, dat heb je ook niet gezegd. Ik doelde op dit zinnetje ik beschouw ons niet als de familie Tok. . Daarom zei ik ook dat je aanbelt en niet (als de familie Tok) gaat staan schreeuwen voor de hele goegemeente .

Ok, dan heb ik het verkeerd begrepen.

Wij wonen zelf niet in een flat, maar wij hebben wel uitzicht op een flat. En daar wonen wel een paar mensen die wel familie van Tok kunnen zijn. Regelmatig kun je letterlijk meegenieten met de gebeurtenissen daar. Soms is dat wel grappig (sex op het balkon, ook al wil je liever niet dat kinderen dat zien of ruzie met een van de vele vriendjes), maar soms ook niet (ontsnapte slang of geluidsoverlast).

Het is jammer, maar als je in een flat woont, zit je toch iets dichter op elkaars lip en heb je sneller "last" van de buren. Maar met praten (niet alleen als je last hebt van een ander) en contact houden kun je toch voor meer begrip voor elkaar zorgen.

rottweilers4ever schreef:

Marja1969 schreef:Sjonge wat herkenbaar.. en wij hadden niet eens een hond waar het om ging. Wij zijn verhuisd, de stad uit naar een dorp waar wij ons nu 100% beter voelen. Ik denk dat ze toch steeds naar een aanleiding op zoek blijven gaan om jou dwars te zitten, laat dit alleen niet te lang duren. Genoeg is ook een keer genoeg.
Heel veel sterkte en ik hoop dat het goed komt.

Dankje

Wij wouden hier toch al weg,dus verhuizen zou nog wel eens kunnen gebeuren ook,vooralsnog laat ik alles eerst even bezinken.

Kom je toch gezellig hier naar toe het is hier een echt honden dorp

ik heb ook zo'n zeikbuurman,weet van alles over ons,wat we gedaan hebben,hoe laat we naar ons werk vertrokken enz.
Nou moet ik zeggen,we wonen in een gehorige flat,gisteravond hadden de bovenburen een tja hoe moet je het noemen,onderonsje,waar we van mee mochten genieten,ja dat weet je als je in een flat woont hoor.
En dat jullie dan niet meer na 22uur thuis mogen komen omdat de voetstappen te hard doorklinken vind ik nogal extreem
Maar goed hij komt dat netjes aan de deur melden,das allicht beter dan de viswijfmodus van de andere buren,daar zou ik spontaan zelf ook van in de viswijfmodus gaan.

Muk schreef: Maar met praten (niet alleen als je last hebt van een ander) en contact houden kun je toch voor meer begrip voor elkaar zorgen.

Hier ben ik het niet mee eens. Wij hadden eerst een normaal contact met onze ex buren en opeens werd dat totaal anders en werd het van kwaad tot erger. Praten hielp echt niet dus zijn we verhuisd en ben er heeeeel blij om!

Marja1969 schreef:

Muk schreef: Maar met praten (niet alleen als je last hebt van een ander) en contact houden kun je toch voor meer begrip voor elkaar zorgen.

Hier ben ik het niet mee eens. Wij hadden eerst een normaal contact met onze ex buren en opeens werd dat totaal anders en werd het van kwaad tot erger. Praten hielp echt niet dus zijn we verhuisd en ben er heeeeel blij om!

Praten vind ik wel belangrijk. Pas als blijkt dat het niet mogelijk is om een normaal gesprek te houden met de buren (of wie dan ook), dan kun je ze het beste negeren. Ik heb in het verleden ook wel eens een burenruzie meegemaakt. Daar was niks aan te doen, praten hielp niet, alleen politiebemiddeling zorgde tijdelijk even voor rust (minder dan 1 dag). Gelukkig zijn wij destijds snel verhuisd en nu hebben we nergens meer last van. Maar praten is toch wel het eerste dat je moet doen. Gewoon een fatsoenlijk gesprek, niet alleen als iets fout gaat, maar ook gedag zeggen enz.

Ik kan me de situatie heel goed indenken wij hebben 32 jaar buren gehad die treiterde en pesten omdat ze volgen hun altijd last hadden van onze honden.
We hebben er zelfs eens een hond voor weg moeten brengen die werkelijk blafde als ik weg was, wat toen weinig gebeurde op boodschappen na.
De laatste hond onze herder daar hadden ze al na 4 weken gezien dat het een lastpost werd want ze hoorde hem piepen hij was nog pup en moest veel leren nog.
het ging zo ver dat ik er echt door heen zat en heb een hondenpsyoloog er bij gehaald omdat ik eigenlijk zoveel van de hond eiste dat ik er echt niet van kon genieten, maar die man had al gauw in de gaten dat ze het beest pesten zo erg toen we een keer sávonds naar een verjaardag gingen ze de boel zo opjutten via de tuin dat het best de hele keuken verbouwde en ging ik boodschappen doen gingen ze in de tuin staan aan de voorkant zodat het beest door het lint ging.
Die man is naar die buren gegaan en heeft ze er mee geconfronteerd en daarna zijn hun eindelijk verhuisd zal wel niet daar door komen maar intereseerd me niks ik kan nu gelukkig genieten van mijn zeer lieve hond.
Wel hebben weals we weg gaan aan de voorkant het rolluik dicht zodat ze ook werkelijk niet meer gepest word en het gaat super.
Dus laat je niet opnaaien als ze klagen over blaffen neem het op ik heb dat ook gedaan met een cassette recorder kun jezelf nagaan of het erg is en scherm je balkon af zo dat ze niets maar dan ook niets zien

sterkte en sucses

Allereerst iedereen bedankt voor de reactie's!
Het heeft me steun gegeven,echt waar

Helaas hebben we toch afstand van Barros moeten doen
Dit is in overleg met de oude eigenaar gebeurt,en we hebben na veel tranen gelaten gezorgd dat Barros nu bij een boer in Gelderland verblijft.
We mogen hem altijd opzoeken ookal hadden we hem nog niet lang,en hebben alle gegevens van die mensen.

Daar waakt hij in een landelijke omgeving,heeft een grote buitenkennel en een goed geisoleerd nachthok.
Vind ik absoluut niet zielig,hij is daar veel beter op zijn plek en kan daar nergens overlast veroorzaken.

Dit is zeker geen makkelijke beslissing geweest,maar ik vond het belangrijk dat we een beslissing maakte waarbij Barros het meest gebaat was.

We merkte steeds meer dat hij gek werd van verkeer,ambulance's en eigenlijk alles wat je in het normale dagelijks leven tegenkomt.
Hij was hier gewoon niet op zn plaats,waarschijnlijk heeft hij nooit in de bebouwde kom gelopen,in ieder geval een hele gebrekkige socialisatie gehad.

Ik en mijn partner hadden hier zeker aan willen werken en deden dit ook zo goed als voor ons mogelijk was.

We waren zowiezo bezig met een andere woning,maar voorlopig duurt dat nog minstens een jaar.
En ik vind het sneu dat ik Barros dan zou moeten houden terwijl hij duidelijk niet gelukkig was.

Verder zie ik dat Happy mn bastaardje duidelijk opknapt,ze eet veel beter en gaat nu weer graag mee naar buiten.
Ik heb gewoon helemaal niet doorgehad dat we zoveel energie en tijd in Barros staken en dat Happy daaronder leed.
We waren alleen maar met Barros bezig onderhand.

De buurvrouw van de tuin heb ik intussen meerdere keren mee gepraat en eerder een briefje van 2 kantjes bij in de bus gedaan om de situatie betreft Barros te verklaren.
Contact is intussen duidelijk verbeterd en niet alleen met deze buurvrouw,maar ook met de rest.

Zelf ben ik nu rustig en partner ook,evenals Happy en uiteindelijk Barros,hoewel ik veel moeite er mee heb is het beter voor allemaal.

Ik heb dit nu pas geschreven omdat ik het eerder niet kon zonder te janken,het valt me namenlijk nog steeds zwaar en niet alleen mij.
Voorlopig geen Rottweiler meer voor ons,ik ben bang dat wat ik momenteel kan bieden niet genoeg is voor een (herplaats) Rottweiler.
Ook de angst dat ik een Rottweiler blijf vergelijken met een eerdere Rottweiler is aanwezig.
En een hond heeft recht op een eerlijke start en volledige toewijding.

[/b]

Ik wens je alle goeds toe, jammer dat het zo moest lopen..
Gelukkig heb je nog een hondje waar je nu al je aandacht op kunt richten, ik merk dat ik dat ook erg prettig vind. Het is misschien gek maar je kunt steun vinden in je hond!
Nogmaals heel veel sterkte, ik hoop dat je snel weer je leventje kunt oppakken zonder Barros.

Sterkte met deze situatie.

Dat is wel heel heftig gegaan. Heel veel sterkte.

Ik heb net alles gelezen, heftig verhaal!
Sterkte met alles.
Ik hoop dat Barros gelukkig is in zijn nieuwe omgeving.

Sterkte