Het HondenForum

Wij hebben ook altijd teven en poezen gehad
De reden? De enigste echt zinvolle reden is omdat reuen hun poot optillen
Meestal vind ik reuen trouwens wel mooier en voor "vreemden" liever

Onze reuen zijn voor vreemden (mensen dus) liever dan de teef.
De teef kan nogal bitchy reageren naar mensen en drukke honden.

De oudste reu heeft natuurlijk weer wat minder op met andere reuen. (tenzij ze gecastreerd zijn )

Beide hebben voor- en nadelen, maar mijn voorkeur gaat toch uit naar reuen.

ik ben een reuen mens
alleen kan ik maar geen andere reu bij bob zetten
daarom heb ik twee teefjes
waar ik net zoveel van hou overigens

Ik heb twee gecastreerde reutjes en sinds 14 dagen er een Spaans teefje bij.Ik heb altijd reutjes gehad maar ik heb nu bewust voor een gesteriliseerd teefje gekozen.Ik heb voor een teefje gekozen omdat ik het idee had dat mijn reutjes dat makkelijker zouden accepteren .Ik ben nu 14 dagen verder maar mijn reutjes vinden haar helemaal niet leuk.Het gaat dus echt om het karakter van de hond en niet om het geslacht. Dit geld ook voor de mens.
Ik ben overigens stapelverliefd op het Spaanse prinsesje .Ik denk dat over een tijdje mijn twee reutjes haar ook niet meer willen missen.

Ik ben ook meer een reuenmens. Wij hebben hier 2 katers (waarvan er 1-Bonky-) constant bij me wil liggen en hij 'verteld' dan ook hele verhalen!
De andere (Roy) is wat afstandelijker, maar dat heeft er denk ik mee te maken dat Bonky een Turkse Vankedi is en die zijn aanhankelijk.
Ik vind dat heerlijk.
Ook de 6 ratten hier zijn allemaal mannelijk. Bij ratten is het namelijk zo dat die lekker rustig bij je op de schouder blijven zitten en lekker kunnen genieten, terwijl vrouwelijke ratten vaak veel drukker en actiever zijn.
Onze pup moet er nog komen in september, maar dat wordt dus ook een reu.
Misschien dat we er later nog wel een teef bij nemen van hetzelfde of een ander ras......

Mij maakt het niet zoveel uit, reu of teef. Wij hebben 1 teefje en 2 reuen (1 gecastreerd). Luca (teefje) is erg makkelijk in de omgang, in het begin niet heel egr knuffelig maar dit is steeds meer geworden. Ze is terughoudend naar vreemde maar heel erg enthousiast naar mensen die ze kent.
Yaro en Fahim zijn beide echte knuffelkonten, vooral Fahim kan er geen genoeg van krijgen. Yaro is ook makkelijk in de omgang, alleen kleine problemen met langharige honden al gaat dit steeds beter. Yaro is een echte allemansvriend.
Fahim is nu 14 maanden en ook terughoudend naar vreemde, mensen die hij kent is goed maar minder enthousiast als Luca. Andere honden intereseren hem niet echt, Hij wil alleen met Yaro en Luca spelen.
Zou nu niet weten of onze volgende hond een reu of teef wordt. Denk het hondje dat ons het meest aanspreekt.

Mijn voorkeur gaat uit naar teven omdat ik die leuker vind in de omgang met de eigenaar. Veel trouwer en zachter in mijn ogen. Wel pittiger en feller bij vlagen maar dat vind ik juist leuk.

Reuen vind ik soms wat teveel aandacht voor de wereld hebben. Overal pissen, overal ruiken en teveel op andere honden. Ik loop ook rustiger als ik met de teven loop omdat ik dan geen shit krijg er als zo'n patsertje van een reutje aan komt wandelen.
Is er spanning dan kan ik lekker Cleo en Eva loslaten want die regelen het altijd prima met loslopende honden, reu of teef. Laatst was er een teef die absoluut niet met teven kon volgens de eigenaar bij eerdere ontmoetingen, maar wel ineens voor Cleo stond. Los en dus wederom nette Cleo die het met een sisser en wat geduw en gegrom oploste Ik vind dat echt een zegen met wandelen.

Kayka schreef:Ik ga ook bij nagenoeg elke diersoort voor de mannelijke variant. Ook als het om mensen gaat ga ik liever om met mannen dan met vrouwen.

Hier precies hetzelfde; de katten zijn er niet bewust op gekozen, daar viel k op en bleken 'toevallig' katers; Sam zijn we; nou ja ik vooral, echt bewust voor een reu gegaan.
Mn konijn viel k ook gewoon op en was ook 'toevallig' een mannetje.

en bij mensen, ja idd geef mij maar liever mannen....

Het maakt me niets uit, ik heb beiden, de dames zijn wat pittiger, de heren sukkeltjes die zich af en toe laten ondersneeuwen door de meiden.
Buiten geen problemen met andere reuen en iedere meter pissen doen de mannen hier niet

als ik de antwoorden hier zo lees, is het ook erg afhankelijk van ras en samenstelling die men zelf heeft, dus niet echt een graadmeter.

Er zitten vaak ook meer reuen in het asiel overigens.
Ik heb geen echte voorkeur meer. Ik heb alleen een hekel aan het gezeik van reuen overal tegenaan. :N:

Eline* schreef:Er zitten vaak ook meer reuen in het asiel overigens.
Ik heb geen echte voorkeur meer. Ik heb alleen een hekel aan het gezeik van reuen overal tegenaan. :N:

ik heb een teefje erbij genomen mede omdat dat gemarkeer met 2 reuen helemaal een drama zou worden dacht ik.
Nou die teef doet niet voor een reu onder kan ik zeggen,het zal wel een zeldzaamheid zijn maar zij markeert bijna meer dan de reu

Ik ben echt een tevenmens, heb er niet voor niets 3
Hoewel ik de reu die we hebben gehad fantastisch vond, trek ik gewoon meer naar teven. Ik vind ze eigenwijzer.
In een nest "val" ik ook altijd op een teef, ook al kijk ik totaal niet naar het geslacht.

Het geslacht is niet het eerste waar ik naar kijk, en ook niet het tweede.
Het maakt mij kortom niet veel uit. Als het verder een leuke hond voor ons is mag het voor mijn part een hermafrodiet zijn.

MARC_S schreef:Reuen vind ik soms wat teveel aandacht voor de wereld hebben. Overal pissen, overal ruiken en teveel op andere honden. Ik loop ook rustiger als ik met de teven loop omdat ik dan geen shit krijg er als zo'n patsertje van een reutje aan komt wandelen.

Ik neem even een deel van jouw quote over, want ik ben het helemaal met je eens. Ik ben ook een echt tevenmens. Heb met Cody mijn eerste en ook gelijk mijn laatste reu in huis gehaald. Ik hou van hem maar hij ergert mij ook vaak.
En aangezien ik toch altijd lieve, aanhankelijke zachtaardige knuffels van teefjes heb gehad en nu gezegend ben met met een sjacherijnige macho reu met een verd*md kort lontje, zal ik niet gauw meer voor een reu gaan.
Overigens bij katten prefereer ik gecastreerde katers boven poezen. Poezen vind ik wel over het algemeen pinniger, onafhankelijker en soms zelfs regelrecht gemeen. Terwijl de katers die ik in de loop van de jaren heb gehad (ik heb 10 jaar lang mishandelde c.q. verwaarloosde katten opgevangen en heel veel zijn blijven 'hangen' ) waren veel liever en aanhankelijker.
Van mijn cavia's heb ik beurtelings vrouwtjes en mannetjes (niet samen ) gehad en daar merk ik geen verschil tussen de sexen.

Nanna schreef:

Eline* schreef:Er zitten vaak ook meer reuen in het asiel overigens.
Ik heb geen echte voorkeur meer. Ik heb alleen een hekel aan het gezeik van reuen overal tegenaan. :N:

Dat is eigenlijk het euvel waar de meeste mensen over vallen "hij pist overal tegenaan".
Daar begrijp ik NIETS van. Daar ben je toch gvd zelf bij?
Ik heb twee intacte reuen die het niet in hun bolle kop moeten halen om hier in de wijk hun poot op te lichten, dat vind ik namelijk supersmerig. Ze mogen trouwens sowieso niet piesen als ze aan de riem zitten, dan wordt er namelijk doorgelopen. Ik ga niet om de 5 meter stilstaan omdat de heren wensen te snuffelen of te markeren.
Pissen doen ze in hun vrije tijd, als ze loslopen in het bos. Dan mogen ze die poot voor mijn part 10.000 keer heffen.
En dat is zeer makkelijk aan te leren, de mijne hebben er in ieder geval nooit moeite mee gehad.
Ik vind dus "ze lichten overal hun poot' een non-argument

Ja ik snap dat ook nooit.
Als ik Bantam laat gaan zou hij ook overal wel tegen aan willen plassen maar dat heb ik nooit goed gevonden.
In de wijk wordt niet geplast en dat doet hij dus ook gewoon niet.
Ik vind het echt smerig. Het is ook nooit een punt geweest om het af te leren want het mag gewoon niet.

Stoer reuengedrag vind ik ook heel lastig maar ik vind niets mooier om te zien dan een zelfverzekerde reu.
Ik heb zelf ook aardig wat gedoe met Bantam zijn gedrag buiten (gelukkig is ie klein ) en de meiden zijn zoveel makkelijker buiten maar toch zou ik nooit alleen om die reden voor een teefje kiezen.

Wij hebben bewust voor een reu gekozen , we vinden ze toch (sorry dames ) iets meer "hond" . Onze volgende wordt ook weer een reu en tsja net wat Nanna al zei ; dat overal tegen aan zeiken leer je ze af ! Het lijkt mijzelf best "lastig" om een loopse teef te hebben !

heb vergelijkingsmateriaal van 8 reuen en 5 teven (niet tegelijkertijd) van verschillende rassen, en de reuen zijn veel toleranter dan de teven (die hebben een veel korter lontje). De reuen zijn veel aanhankelijker. het overal tegenaan pissen vind ik wel irritant inderdaad (en nee nanna, dat hou je hier op het eigen terrein van een halve hectare niet tegen), en ook het weglopen.

Ik wilde altijd liever een teefje, ik vond ze liever en ik had ook altijd begrepen dat ze minder dominant naar mensen waren. Inmiddels ben ik er wel achter dat een reu ook heel leuk kan zijn en dat het meer aan het karakter dan aan het geslacht ligt. Vervelend van een (kooiker)teefje vind ik dat ze tegen andere honden vaak wat bitcherig zijn. Buffy kan gewoon leuk staan snuffen en ineens moet de ander opzouten, dat zie ik bij reuen veel minder.

Anne

Nanna schreef: Ik denk dat jouw mening over reuen gekleurd is door het gedrag van Cody Daar heb je nl. gewoon pech mee gehad.
Maar zo goed als er krengen en bitches van teven zijn, heb je ook uitgesproken lieve en sullige reuen.Als ik hier b.v. Topsi met Charles vergelijk, is Topsi véél pinniger tegen andere honden dan Charles, die het meestal allemaal wel gescheten zit

Dat denk ik ook.
Hoewel Bill idd best kan patsen (hij laat zich nog al eens provoceren ) zie ik dat altijd op zevenmijlslaarzen aan komen dus neem ik op tijd mijn maatregelen door weg te lopen, 'm bij me te roepen enzovoorts.
Silka daarentegen is veel ondoorgrondelijker. Soms moet ze een bange reu niet (hoewel ze verder altijd met reuen overweg kan) soms gaat het met een stoere teef ineens wel (terwijl ze eigenlijk het liefst vreemde teven wegjaagt).
Ze is op vele gebieden wispelturiger en pittiger dan Bill en dat vind ik aan de ene kant erg leuk ('t is een lief bitchje ) maar aan de andere kant vind het voorspelbare van Bill ook wel ehm... makkelijk.

qoute:
Ik wilde voor een hond ook liever een teefje omdat mij verteld is dat die liever zijn en wat meer naar mensen gericht. Een reu gaat meer op pad?


dit is ook weer per ras en karakter verschillend hoor.
mijn schoonmoeder heeft een teef die juist heeeel erg op zichzelf is. en onze reu is zo ontzettend aanhankelijk, dat zou je niet geloven tenzij je het ziet. dus daar valt weinig over te zeggen. een reu zal wel meer op pad gaan in de tijd dat er in d buurt teefjes loops zijn. dan heb je kans dat ze dat willen doen. maar dat doet ook niet elke reu. en dan heb je nog rassen waarvan bekend is dat ze vaker weg willen lopen, zoals de siberische husky bijv.

Silka daarentegen is veel ondoorgrondelijker. Soms moet ze een bange reu niet (hoewel ze verder altijd met reuen overweg kan) soms gaat het met een stoere teef ineens wel (terwijl ze eigenlijk het liefst vreemde teven wegjaagt).

Zo herkenbaar.
Megan is soms haast een wolf in schaapskleren, ze is alles maar niet voorspelbaar.
Van Bantam weet ik dat ik voorzorgsmaatregelen moet gaan nemen

Gisteren nog heeft Megan een Beagle en baasje de stuipen op het lijf gejaagd, ik schaamde me rot en zag het ook echt niet aan komen.
Ze liep netjes naast me en ik was druk bezig Bantam aan het afleiden (tegen het uitvallen) en ineens was ze weg, stormde op de Beagle af en ging hem heel druk 'omsingelen'
Ze komt dan wel weer meteen en doet ook niets maar toch... die vrouw dacht minstens dat haar hond aangevallen ging worden.
Ik duizendmaal excuses gemaakt: 'dat doet ze anders nooit'

Niets aan de hand uiteindelijk maar wel onvoorspelbaar dus. Bij Bantam zie ik dit mijlenver aankomen

Ik heb in "mijn ras" de ervaring dat de teven echte bitches zijn en de reuen de goedzakkige sullen.

Toen ik mijn pup ging uitkiezen wilden mijn vriend en ik ook een reu. Over het algemeen vind ik ze gewoon mooier.

ik ben echt meer een reuen mens.

Ik denk wel dat de publieke opinie van mensen die niet zoveel met honden hebben is dat reuen altijd dominant enzo zijn en dat mensen elkaar dan adviseren om maar een teef te nemen, want die zijn makkelijker.

Zo ging het in ieder geval wel in mijn omgeving

Rami schreef:

Nanna schreef: Ik denk dat jouw mening over reuen gekleurd is door het gedrag van Cody Daar heb je nl. gewoon pech mee gehad.
Maar zo goed als er krengen en bitches van teven zijn, heb je ook uitgesproken lieve en sullige reuen.Als ik hier b.v. Topsi met Charles vergelijk, is Topsi véél pinniger tegen andere honden dan Charles, die het meestal allemaal wel gescheten zit

Dat denk ik ook.
Hoewel Bill idd best kan patsen (hij laat zich nog al eens provoceren ) zie ik dat altijd op zevenmijlslaarzen aan komen dus neem ik op tijd mijn maatregelen door weg te lopen, 'm bij me te roepen enzovoorts.
Silka daarentegen is veel ondoorgrondelijker. Soms moet ze een bange reu niet (hoewel ze verder altijd met reuen overweg kan) soms gaat het met een stoere teef ineens wel (terwijl ze eigenlijk het liefst vreemde teven wegjaagt).
Ze is op vele gebieden wispelturiger en pittiger dan Bill en dat vind ik aan de ene kant erg leuk ('t is een lief bitchje ) maar aan de andere kant vind het voorspelbare van Bill ook wel ehm... makkelijk.

Jullie hebben gelijk, ´k ben een tikje bevooroordeeld . Ik wil Cody voor geen miljoen kwijt, maar het blijft een lastpak. Neem nou afgelopen zondag, leuke colliewandeling, alle collies (ook de reuen!) lopen heerlijk vrij rond te darren en hij is de enige die aangelijnd moet lopen omdat-ie loopt te etteren bij de dames en te patsen bij de reuen .
Maar zelfs al deed hij dat soort dingen niet, met een reu moet je ook altijd oppassen met andere reuen. Zelfs al heb je zelf een sulletje van de eerste orde, er lopen altijd reuen rond (zoals Cody ) die een probleem hebben.
En dat vind ik ontzettend vervelend, dat ik altijd op m´n qui vive moet zijn. Iets wat nooit nodig is geweest met mijn meiden. Die waren altijd tolerant naar andere honden en zodra ze merkten dat hun aanwezigheid niet op prijs werd gesteld, konden ze rennen als windhonden .
Heerlijk rustig en stressvrij, zulke wandelingen

Ik heb 2 teven en een reu en ik ga de volgende keer weer voor een reu. Bij de saarloos is het zo dat de reuen veel liever en aanhankelijker zijn dan te teven ( dit is natuurlijk voor het grote deel zo, er zijn altijd uitzonderingen). Mijn 2 teven zijn allebei nogal bitcherig, niet aanhankelijk en kunnen best wel vervelend zijn. Terwijl mijn reu echt een goedzak is, hij kan met veel andere honden en bij mijn teven moet ik toch wel altijd opletten

Groetjes,

Katrien

Lieke, onze collie reu was echt een sul tegenover welke andere hond dan ook dus het hoeft niet zo te zijn.
Nanna; onze honden mogen niet plassen in de tuin en ook niet op straat dus daar geef ik je gelijk in; ook dat hoeft geen last te zijn.Een vriendin neemt altijd teefjes omdat haar man geen gezeik in zijn tuin wil, ze ziet hier echter dat dat helemaal niet hoeft maar het vooroordeel krijgt ze er bij haar man niet uit.
Of teefjes bitcheriger zijn ligt idd vaak aan het eigen karakter maar is ook een beetje rasgebonden.

Marie-Josée schreef:Lieke, onze collie reu was echt een sul tegenover welke andere hond dan ook dus het hoeft niet zo te zijn.

Weet ik MJ . Ik wijt het ook voornamelijk aan het feit dat hij een bm is, en dat gecombineerd met een hoop testosteron... :N:

wij hebben teven en reuen gehad maar beide hebben hun charmes
Collie teven vind ik wat pinniger overkomen soms als ik naar mijn eigen teven kijk die wij gehad hebben.
Bowie is onze tweede reu, Bowie is een goedzak vind alles best tot op zekere hoogte
Waaksheid heb ik bij zowel reu als bij de teven gezien

Bij paarden is het zo, dat merries sneller beledigd zijn en vaak eerst "nee" zeggen als je iets van ze vraagt. Hengsten zijn wel eerder afgeleid maar wel gewilliger, ruinen zijn ook bereidwilliger. Verder vind ik merries wat meer op zichzelf, en ruinen toegankelijker.

Bij honden vind ik teven over het algemeen gemakkelijker en trouwer. Bovendien hebben ze niet die behoefte dat ze alles persé bij moeten houden door bij elke paal die je tegen komt te moeten piesen. En ze zijn minder wegloperig. Toch is het niet zo dat ik per defenitie niet open zou staan voor een reu. MAar ik heb dus altijd teven gehad.

Gisteren las ik in de krant (tubantia) dat vrouwen over het algemeen vriendelijker en zorgzamer zijn dan mannen. Mannen zijn over het algemeen wantrouwender. En in goed ontwikkelde landen zijn die verschillen nog wat groter. Dit zou uitgekomen zijn n.a.v. een onderzoek.

iones schreef: Gisteren las ik in de krant (tubantia) dat vrouwen over het algemeen vriendelijker en zorgzamer zijn dan mannen. Mannen zijn over het algemeen wantrouwender. En in goed ontwikkelde landen zijn die verschillen nog wat groter. Dit zou uitgekomen zijn n.a.v. een onderzoek.

Ehm... ik denk niet dat je zo maar gedrag, inborst en aanleg van wijfjesmensen kunt vergelijken met wijfjeshondachtigen, eigenlijk.