Het HondenForum

malinois schreef:

Heavy schreef:
Ik wil niet alleen moeder met pups zien ik wil ook vader zien en niet op een foto maar tijdens een wandeling

Lekker handig als die in Italie woont of Spanje bijv

Ik wilde het net zeggen, de vader van Lotje woont in zuid Frankrijk.

Jeetje, wat een gedoe om een pup. Ik snap dat er research aan vast zit maar man man
Onze volgende hond wordt een grote poedel en vriend wil graag een pup. Nu heb ik al heel wat meegelezen over fokkers op dit forum en ben lid op fb van een poedelgroep maar ik zou dus niet weten waar ik goed aan doe.. Dat zullen dan toch bezoeken worden aan een aantal fokkers. Ik vind het belachelijk 1000+ aan een pup uit te geven terwijl er zoveel honden voor een schijntje zitten te wachten in een asiel. Maar goed, vriend wil een poedelpup:F: Voor hem maakt de prijs niet zo uit maar we zouden wel voor het kijken willen weten wat het zou worden.

Net als dat ik voor servies niet een Wedgewood winkel binnenstap. Betekent niet dat ik het niet heb maar ik vind het niet zoveel geld waard. Als vriend een hond van 1500 euro wilt kopen ga ik maar een paard kopen en wedden dat ik die goedkoper vind

Tineke schreef:

Inge O schreef:

Tineke schreef: Ik vind het argument om uit te wijken naar broodfok als de prijs te duur is geen redelijk argument , om dat in stand te houden zijn er imo namelijk geen redelijke argumenten

Hoe bedoel je dit?

Als mensen zeggen ik heb bewust een broodfok hond gekocht omdat die goedkoper was dan een hond die zorgvuldig ,al dan niet met stamboom, gefokt is vind ik niet kunnen. Dan neem je een herplaatser of wijk je uit naar wat anders maar bewust een broodfok hond aanschaffen is wmb met geen enkel argument te vergoeilijken.

malinois schreef:

Heavy schreef:
Ik wil niet alleen moeder met pups zien ik wil ook vader zien en niet op een foto maar tijdens een wandeling

Lekker handig als die in Italie woont of Spanje bijv

Inderdaad. Volgend jaar gebruik ik een reu die 600km verderop zit en staat voor de toekomst ook nog een reu uit de USA en een overleden reu op de planning. Wordt toch lastig.

Ik wil gewoon een hond uit bepaalde lijnen. En aangezien iedere fokker vrij is om een willekeurig bedrag te vragen, zal ik het ook gewoon betalen. Heb niet echt een grens.

Inge O schreef:

Heavy schreef: Ik wil dat mijn pup buiten komt en het liefste mee naar een kleuterschool is geweest of kinderboerderij en in de auto en als ik een langharig ras heb wil ik dat er af en toe een borstel en kam door is gehaald enz enz

Iedereen mag eisen wat die wil hoor maar iemand die bij mij met dit soort eisen aankomt mag meteen een deur verder gaan - wat jij hier allemaal opnoemt is de nieuwe mode in de eisen en naar mijn idee compleet onzinnig voor een pup van 7 à 8 weken. Alsof dit soort dingen 'een keer' doen een pup meteen ervaren maakt.

Wat een pup voor mij door de manier waarop hij is opgegroeid (en vooral ook zijn genen) moet hebben is het vertrouwen in het feit dat nieuwe dingen leuk en interessant zijn en de moeite om te ontdekken - op zíjn tijd en niet in één of anderhalve week geperst.

Nog even en je moet met dit soort dingen al beginnen in de baarmoeder .

Nou dit dus...

Heavy schreef:

Neeltje schreef:

malinois schreef:

Heavy schreef:
Ik wil niet alleen moeder met pups zien ik wil ook vader zien en niet op een foto maar tijdens een wandeling

Lekker handig als die in Italie woont of Spanje bijv

Ik wilde het net zeggen, de vader van Lotje woont in zuid Frankrijk.

Dan koop ik dus geen pup daar

Bijzonder.. fokkers die reuen uit andere landen gebruiken voor nieuw bloed, wat nieuws naar eigen land te halen, zijn toch goed bezig.. Alleen maar omdat je de reu niet kan ontmoeten wil je het dan niet??

Ik heb de vader van mijn hond wel ontmoet, de moeder niet

nathalie schreef:Ik wil gewoon een hond uit bepaalde lijnen. En aangezien iedere fokker vrij is om een willekeurig bedrag te vragen, zal ik het ook gewoon betalen. Heb niet echt een grens.

Ja, zo is het hier ook. Hoewel ik wel een grens heb. Ik begrijp dat de prijs in andere landen hoger liggen omdat de kosten daar ook hoger zijn, maar ik ga geen idiote fantasieprijzen betalen. Maar behalve die grens gaat het me vooral om de lijnen. Een individu kan heel leuk zijn, maar als ik geen vertrouwen heb in de lijnen zit 't me niet lekker en doe ik het niet.

Verder hoef ik qua socialisatie geen pup die overal mee naartoe gesleept is, maar wil ik wil dat ze prikkels te verwerken krijgen. Van bezoek, alledaagse geluiden in en om het huis, andere honden etc. Ik zou nooit gaan voor een pup die is opgegroeid in een stal, of tot 8 weken in een aparte kamer verblijft.

Heavy schreef:

Neeltje schreef:

malinois schreef:

Heavy schreef:
Ik wil niet alleen moeder met pups zien ik wil ook vader zien en niet op een foto maar tijdens een wandeling

Lekker handig als die in Italie woont of Spanje bijv

Ik wilde het net zeggen, de vader van Lotje woont in zuid Frankrijk.

Dan koop ik dus geen pup daar

Dan blijven er denk ik weinig fokkers over waar je dan een pup van zou willen. De meeste zijn niet ook de eigenaar van de reu en vaak woont de reu ook verder weg, zoals hierboven al beschreven. Denk ook dat de fokkers onderling niet zo heel vaak samen gaan wandelen, klinkt allemaal heel erg rooskleurig, maar als fokker A uit Maastricht met de teef, graag de reu van fokker B gebruikt uit Groningen, zal dat na goedkeuring en dekking niet veel meer worden dan elkaar af en toe zien op een show, als ze al gaan.

Lewis heeft tot 5 maanden alleen op eigen terrein gezeten..2 dagen wennen hier en nu supermakkelijk en sociaal. De vrolijkste hond die ik ooit heb gehad Meerdere mensen van dit forum hebben hem al ontmoet, dus kan niet liegen
Zal ook wel per ras verschillen, maar zoveel dingen doen al voor 8 weken is een beetje onzin. Je kan ook teveel doen..

Nanna schreef:

Heavy schreef: En dan kan iedereen zeggen dat je een pup na 8 weken nog alles kan leren maar ik heb die ervaring helaas niet .

Als je pup het nodig heeft om voor zijn achtste week overal geweest te moeten zijn omdat het anders een psychisch wrak is zou ik die hele pup maar laten zitten. Dat gaat nooit wat worden.

Niet "nodig" maar wel gewoon omdat het kan, omdat het leuk is. Zodat niet de eerste transport ervaring direct een vlucht is voor velen hiervandaan. En omdat het rust geeft in het nest om al zaken te ondernemen. Inderdaad 1x dingen doen haalt weinig uit, maar dagelijkse auto ritjes die eindigen met leuke dingen maakt autorijden zeker wel leuk.

Manuma schreef:Jeetje, wat een gedoe om een pup. Ik snap dat er research aan vast zit maar man man
Onze volgende hond wordt een grote poedel en vriend wil graag een pup. Nu heb ik al heel wat meegelezen over fokkers op dit forum en ben lid op fb van een poedelgroep maar ik zou dus niet weten waar ik goed aan doe.. Dat zullen dan toch bezoeken worden aan een aantal fokkers. Ik vind het belachelijk 1000+ aan een pup uit te geven terwijl er zoveel honden voor een schijntje zitten te wachten in een asiel. Maar goed, vriend wil een poedelpup:F: Voor hem maakt de prijs niet zo uit maar we zouden wel voor het kijken willen weten wat het zou worden.

Net als dat ik voor servies niet een Wedgewood winkel binnenstap. Betekent niet dat ik het niet heb maar ik vind het niet zoveel geld waard. Als vriend een hond van 1500 euro wilt kopen ga ik maar een paard kopen en wedden dat ik die goedkoper vind

En dat is dus jammer. Ik heb dus precies het zelfde en ik vind het dus ook moeilijk om informatie te vinden.
Kijk eens voor de grap op de puppie site van de poedelclub en daar is al amper wat vinden...

Echt een poedel is geweldig, maar aan een pup komen is niet makkelijk...

Als je nog een keer wil wandelen, dan weet je me te vinden he?!?!

Heavy schreef:

Nanna schreef:

Heavy schreef: En dan kan iedereen zeggen dat je een pup na 8 weken nog alles kan leren maar ik heb die ervaring helaas niet .

Als je pup het nodig heeft om voor zijn achtste week overal geweest te moeten zijn omdat het anders een psychisch wrak is zou ik die hele pup maar laten zitten. Dat gaat nooit wat worden.

Niet overal geweest maar toch wel graag een stofzuiger en tv gezien en gehoord en gras onder zijn pootjes hebben gevoeld

Nou als ik t op fb weleens lees van de fvf pagina dan is dat toch reteslecht en levensgevaarlijk een pup op gras laten lopen...
Overigens liep t tuig van mij lekker buiten bij mooi weer bij de fokker en bij slecht weer zaten ze binnen (net als s avonds en s nachts). Weet niet hoe za dat eigenlijk hebben overleefd op dat levensgevaarlijke gras... :lol:

Toch vind ik een beetje socialisatie niet verkeerd. Ik deed niet aan dierentuinen en tuincentra, maar de pups zijn wel mee geweest naar het bos op een rustig tijdstip, winkelcentrum idem, een verzorgingstehuis voor ouderen en ze hebben dus meerdere keren auto gereden. De eerste keer in de auto was met zo'n 5 weken, dat was wat onwennig maar van gillen was geen sprake. Geen van de pups heeft op de weg naar huis gegild of is wagenziek geweest en ik kreeg van allen positieve berichten over stabiele pupjes die open stonden voor nieuwe situaties. Nu weet je nooit hoe groot het aandeel van die socialisatie is geweest, maar ik weet wel dat het ook anders kan. Pupjes die echt nog wel onder de indruk zijn als ze net naar hun nieuwe eigenaar zijn. En die trekken ook wel bij hoor, maar ik vond het wel prettig ze met z'n allen wat mee te geven zodat ze eenmaal alleen al behoorlijk dapper waren.

Judith schreef:K vind sommige prijzen ook belachelijk. Ik weet bijvoorbweld een bruin poedelnest. Die koste 1250,- (wat ik overigens al eigenlijk teveel vind maar ok) het nest erna (wederom bruinxbruin, maar omdat de reu bruiner was) koste een pup 1600,-....
Sorry hoor naar dat gaat mij echt te ver

Dana was 800 en Dux 950. Ik zal ook niet snel hoger gaan dan 1000,-

Mij volgende hond wordt zeer waarschijnlijk weer en grote poedel, maar ik merk dat ik het moeilijk vind om info te vinden. De ene helft is lid van de poedelclub, de andere helft os daar weg en naar de VVPV gegaan. Het is dat een klein beetje weet van de poedelwereld, maar als leek is het bijna niet te doen om een poedel met stamboom te vinden zonder gezeik.
Zoals Tiny al zei, de poedel wereld is een fascinerende wereld...
Op shows wordt er soms inderdaad niet met je gepraat... (en al helemaal niet als je met een ongetrimde Dana op een show bent, dat is namelijk not done)

Iets gelijkaardigs heb ik ook gezien bij de fokker van één van mijn honden. In februari vraagt de fokker 900 euro voor een pup, in maart bij een volgend nestje is dat ineens al 1200 euro. Wat is er voor de fokker ineens zoveel duurder geworden dat zo'n prijsstijging te verantwoorden is, vraag ik mij dan af.

Heavy schreef:En niet opgesloten zijn in een afgezet stukje omdat anders de hele kamer wordt ondergeplast of de tuin wordt gesloopt .

Natuurlijk is het sneu, en onwenselijk. Maar mijn stabielste hond zat tot 8 maanden in een groepkennel en maakte geen drol mee. Een riem, een stofzuiger en een auto, ze had t allemaal nog nooit gezien. Toen ik dr meenam puilden dr ogen uit van de stress.
Na twee weken zag je er niets meer aan.

Nou kan ik geluk hebben, maar ik ken teveel slecht gesocialiseerde honden waar niets meer aan mankeert om niet te gaan twijfelen aan het nut van socialisatie.

Heavy schreef:

_Jules_ schreef:Lewis heeft tot 5 maanden alleen op eigen terrein gezeten..2 dagen wennen hier en nu supermakkelijk en sociaal. De vrolijkste hond die ik ooit heb gehad Meerdere mensen van dit forum hebben hem al ontmoet, dus kan niet liegen
Zal ook wel per ras verschillen, maar zoveel dingen doen al voor 8 weken is een beetje onzin. Je kan ook teveel doen..

Ik denk ook dat het per ras verschillend is

Ik denk dat het gewoon per hond verschillend is.

ranetje schreef:

Heavy schreef:

_Jules_ schreef:Lewis heeft tot 5 maanden alleen op eigen terrein gezeten..2 dagen wennen hier en nu supermakkelijk en sociaal. De vrolijkste hond die ik ooit heb gehad Meerdere mensen van dit forum hebben hem al ontmoet, dus kan niet liegen
Zal ook wel per ras verschillen, maar zoveel dingen doen al voor 8 weken is een beetje onzin. Je kan ook teveel doen..

Ik denk ook dat het per ras verschillend is

Ik denk dat het gewoon per hond verschillend is.

Ik weet het wel zeker.
Ik hoef geen Pumi of Mudi pas met 5 maanden die niks gezien heeft. Dat is vragen om problemen.
Die stomme 15 weken voordat pups uit het buitenland naar Nederland mogen is exact de reden dat er hier gen Mudi komt. Csiva is geweldig, ik hou echt van die hond maar nooit weer een hond met zoveel angst voor mensen. Dat krijg je er nooit nooit meer uit.

Cleva schreef:

Maeve schreef: Geen van de pups heeft op de weg naar huis gegild

Het gaat niet om gillen. Het gaat er om of een pup enorme taferelen nodig heeft om genoeg stimuli te krijgen om de hersenen goed te laten ontwikkelen.
Of klein en nieuw dan beter is dan groot en nieuw.

En die trekken ook wel bij hoor

Dat is het enige waar socialisatie over gaat. Bij kunnen trekken. Schrikken en weer ontspannen. Baldadig worden en weer inbinden en weer baldadig kunnen worden. Uit zichzelf. Dus zonder steunen of het veranderen van de situatie.

Met bijtrekken bedoel ik dat ze uiteindelijk wel sociaal en stabiel worden, maar daar gaan wel weken, soms maanden overheen. Terwijl een pup die daar iets beter op is voorbereid op jongere leeftijd al beter mee kan dealen. Dat vind ik prettig voor zowel de pup als de nieuwe eigenaren. Het gaat gewoon een stuk makkelijker allemaal als ze het één en ander gewend zijn. En dan heb ik het inderdaad niet over fokkers die pups overal mee naartoe slepen en ze overvragen hoor. Maar de pups gezamenlijk kennis laten maken met het één en ander buitenshuis, daar zie ik de voordelen wel van.

Heavy schreef:

Paisley schreef:

Heavy schreef:En niet opgesloten zijn in een afgezet stukje omdat anders de hele kamer wordt ondergeplast of de tuin wordt gesloopt .

Natuurlijk is het sneu, en onwenselijk. Maar mijn stabielste hond zat tot 8 maanden in een groepkennel en maakte geen drol mee. Een riem, een stofzuiger en een auto, ze had t allemaal nog nooit gezien. Toen ik dr meenam puilden dr ogen uit van de stress.
Na twee weken zag je er niets meer aan.

Nou kan ik geluk hebben, maar ik ken teveel slecht gesocialiseerde honden waar niets meer aan mankeert om niet te gaan twijfelen aan het nut van socialisatie.

Natuurlijk zijn er heel stabiele honden die dat trekken maar er zijn er ook genoeg waarbij je dat niet meer recht trekt denk ik . Bij een gevoelig ras wat gevoelig is voor geluiden is het toch wel fijn dat daar wat mee gedaan wordt en daar betaal ik graag meer voor dan .

Wat heb ik aan een prachtige hond met kampioen ouders en gezondheidsverklaringen maar die een bange schijterd is ?

Misschien werkt dat socialiseren wel averechts, komt dan in me op.
Natuurlijk valt of staat het met hoe je dat doet.

Toen ik Mayke ging ophalen, vond ik dr socialisatie ook wat sumier. Maar het kwam toen al in me op dat ik dat liever heb dan bij een gezin met kinderen waar er met de pups gezeuld wordt. Zonder me erin te hebben verdiept, maar ik vond een rustige omgeving voor de pups eigenlijk wel een goed idee.

Heavy schreef: Er is trouwens ook nog een verschil in een pup mee laten lopen en letterlijk alles laten overkomen en een pup op de arm langzaam aan aan geluiden laten wennen .

Ja natuurlijk, alles valt of staat met de manier hoe je het aanpakt.

Ik denk dat de fout gemaakt wordt dat mensen het verschil niet zien in nest en thuis bij de nieuwe baasjes socialiseren en dat je daarom zo veel fokkers je de puppen overal rond ziet sleuren.
en dus onderschatten dat je met een hele groep puppen onderweg bent en het moeilijk is om alles goed in de gaten te houden zeker als ze naar drukke plekken gaan met zoveel prikkels. Hier krijgen de pups door de loop van de tijd speelgoed aangeboden waar een uitdaging inzit. Een uitdaging waar ze aan toe zijn en dus kunnen. Als ze steeds nieuwe dingen lukt werk je aan hun zelf vertrouwen en dan krijg je heel stabiele pups van. Verder verschillende geluiden, kinderen, bezoek en de andere volwassen honden. Ook hier gaan ze als eens met de auto mee, maar dan naar een bos waar ze heerlijk met een paar van mijn volwassen honden en moeders lekker kunnen gaan rond struinen. En op die manier weer een goede ervaring opbouwen met auto en een uitje. Het socialiseren van verkeer, winkels en dergelijken laat ik aan de nieuwe baasjes over. Deze werken dan 1 op 1 met de pup en hebben dan veel meer tijd en zicht op de pup dan als ze in het nest als grote groep op pad gaan naar dit soort plekken

Ik denk trouwens dat (over)gevoeligheid voor geluid vooral erfelijke aanleg is. Ik heb nog nooit een hond gehad die niet schotvast was, en ik heb nooit iets gedaan daaraan qua socialisatie. En tegelijkertijd weet ik ook dat er bepaalde lijnen zijn waarin schotangst echt wel te verwachten is, ongeacht de socialisatie bij de fokker en nieuwe eigenaren.

Maeve schreef:Ik denk trouwens dat (over)gevoeligheid voor geluid vooral erfelijke aanleg is. Ik heb nog nooit een hond gehad die niet schotvast was, en ik heb nooit iets gedaan daaraan qua socialisatie. En tegelijkertijd weet ik ook dat er bepaalde lijnen zijn waarin schotangst echt wel te verwachten is, ongeacht de socialisatie bij de fokker en nieuwe eigenaren.

Voor een groot gedeelte wel. maar er zit natuurlijk ook verschil in een nest in een heel stil huis en een huis waar druk geleefd wordt. Dus ik zorg wel dat er genoeg geluid om hen heen is. Een metalen voerbak die valt een deur die dicht klapt enzovoort. Maar dat zijn dus wel "normale" geluiden

Heavy schreef:

Cashel Vale schreef:Ik denk dat de fout gemaakt wordt dat mensen het verschil niet zien in nest en thuis bij de nieuwe baasjes socialiseren en dat je daarom zo veel fokkers je de puppen overal rond ziet sleuren.
en dus onderschatten dat je met een hele groep puppen onderweg bent en het moeilijk is om alles goed in de gaten te houden zeker als ze naar drukke plekken gaan met zoveel prikkels. Hier krijgen de pups door de loop van de tijd speelgoed aangeboden waar een uitdaging inzit. Een uitdaging waar ze aan toe zijn en dus kunnen. Als ze steeds nieuwe dingen lukt werk je aan hun zelf vertrouwen en dan krijg je heel stabiele pups van. Verder verschillende geluiden, kinderen, bezoek en de andere volwassen honden. Ook hier gaan ze als eens met de auto mee, maar dan naar een bos waar ze heerlijk met een paar van mijn volwassen honden en moeders lekker kunnen gaan rond struinen. En op die manier weer een goede ervaring opbouwen met auto en een uitje. Het socialiseren van verkeer, winkels en dergelijken laat ik aan de nieuwe baasjes over. Deze werken dan 1 op 1 met de pup en hebben dan veel meer tijd en zicht op de pup dan als ze in het nest als grote groep op pad gaan naar dit soort plekken

Ik snap best dat niet alles haalbaar is met een groep pups hoor maar het is misschien ook leuk om daarbij hulp van toekomstige eigenaren te vragen . En in de auto in een bench . En het is natuurlijk ook zo dat dat socialiseren met bijvoorbeeld geluiden niet voor elk nieuw baasje zo belangrijk is .

Maar dan nog kan ik het niet helemaal begeleiden want bij een groep zie je niet alles en de gemiddelde puppy koper is in een groep ook redelijk afgeleid door de anderen. Nee hoor, mogen ze gezellig later zelf doen.

Kruimel53 schreef:

Maeve schreef:Ik denk trouwens dat (over)gevoeligheid voor geluid vooral erfelijke aanleg is. Ik heb nog nooit een hond gehad die niet schotvast was, en ik heb nooit iets gedaan daaraan qua socialisatie. En tegelijkertijd weet ik ook dat er bepaalde lijnen zijn waarin schotangst echt wel te verwachten is, ongeacht de socialisatie bij de fokker en nieuwe eigenaren.

Dat denk ik ook. Mijn herders waren nooit bang voor vuurwerk, die gingen gezellig mee naar buiten kijken en de buren gedag zeggen. Zelfs Bas de stabijna met kennelsyndroom was niet bang voor harde geluiden en vuurwerk, terwijl hij letterlijk pieste van angst als hij buiten een vuilniszak zag staan.
De eerste hond die bang was voor vuurwerk was Kátur de Grijslander. Logi houdt er ook bepaald niet van en kan ook zorgelijk reageren op bv vlees dat ligt te spetteren in de pan en dat soort geluiden. Als de baas kartonnen dozen verscheurt zodat ze in de kliko passen gaat hij naar binnen. Alleen Brimi trekt zich er tot nu toe niks van aan. Maar gevoeligheid voor geluid is wel iets van IJslanders heb ik gemerkt.

*Schrapt IJslander van misschien-ooit lijstje* Jammer zeg. Maar inderdaad, bij sommige rassen komt het enorm veel voor terwijl het bij anderen zelden een issue is.

Heavy schreef:

Maeve schreef:Ik denk trouwens dat (over)gevoeligheid voor geluid vooral erfelijke aanleg is. Ik heb nog nooit een hond gehad die niet schotvast was, en ik heb nooit iets gedaan daaraan qua socialisatie. En tegelijkertijd weet ik ook dat er bepaalde lijnen zijn waarin schotangst echt wel te verwachten is, ongeacht de socialisatie bij de fokker en nieuwe eigenaren.

Ik denk dat dat best moeilijk te achterhalen is . Heavy is schotvast maar die ging ook al met 12 weken mee naar de club waar geschoten werd . Haar broer en zus ook . Om echt te gaan vergelijken moet je dan een heel nest volgen en dan kijken of er verschil is tussen honden die er wekelijks aan worden blootgesteld en honden die er niet aan worden blootgesteld .Maar het lijkt me ook logisch dat een herder uit werklijnen erop gefokt wordt .

Ik denk dat het een soort van normaal wordt . Vuurwerk is voor heel veel honden niet normaal omdat dat maar 1 keer per jaar is maar het is weer logisch dat gevoelige rassen bijna altijd bang zijn voor vuurwerk.

Maar hoe verklaar je dan dat jachthondenrassen vrijwel automatisch schotvast zijn, en bijvoorbeeld herdershonden juist niet? Hier maken ze geen onderscheid tussen vuurwerk of schoten in het jachtveld. En het zijn over het algemeen wel gevoelige honden trouwens, maar niet overgevoelig dus.

Heavy schreef:

Maeve schreef:

Heavy schreef:

Maeve schreef:Ik denk trouwens dat (over)gevoeligheid voor geluid vooral erfelijke aanleg is. Ik heb nog nooit een hond gehad die niet schotvast was, en ik heb nooit iets gedaan daaraan qua socialisatie. En tegelijkertijd weet ik ook dat er bepaalde lijnen zijn waarin schotangst echt wel te verwachten is, ongeacht de socialisatie bij de fokker en nieuwe eigenaren.

Ik denk dat dat best moeilijk te achterhalen is . Heavy is schotvast maar die ging ook al met 12 weken mee naar de club waar geschoten werd . Haar broer en zus ook . Om echt te gaan vergelijken moet je dan een heel nest volgen en dan kijken of er verschil is tussen honden die er wekelijks aan worden blootgesteld en honden die er niet aan worden blootgesteld .Maar het lijkt me ook logisch dat een herder uit werklijnen erop gefokt wordt .

Ik denk dat het een soort van normaal wordt . Vuurwerk is voor heel veel honden niet normaal omdat dat maar 1 keer per jaar is maar het is weer logisch dat gevoelige rassen bijna altijd bang zijn voor vuurwerk.

Maar hoe verklaar je dan dat jachthondenrassen vrijwel automatisch schotvast zijn, en bijvoorbeeld herdershonden juist niet? Hier maken ze geen onderscheid tussen vuurwerk of schoten in het jachtveld. En het zijn over het algemeen wel gevoelige honden trouwens, maar niet overgevoelig dus.

Ik denk dat aanleg een grote rol speelt maar vraag me af of die aanleg alleen voldoende is of dat het ook moet worden onderhouden wat bij jacht en werkhonden vaak vanzelf gebeurd omdat er mee gewerkt wordt .

Maar dat valt dus wel mee. Veel jachthonden worden door proeven gebruikt in plaats van de praktijkjacht, en voor sommige geldt dat er dan pas na een jaar of anderhalf wordt geoefend met schot. En ook die honden zijn schotvast. Hier trainen we hooguit een keer of twee per jaar met schot, om het simpele feit dat ik geen alarmpistool heb. Verder oefen ik er ook niet op met een vuurwerk CD of wat dan ook. Maar toch zit het er in. En ik ken ook mensen die proeven lopen met hun honden maar zelfs na maanden intensief trainen een hond met schotangst hebben. Ik denk echt dat aanleg in dat geval de overhand neemt.

Inge O schreef:

Heavy schreef: Ik wil dat mijn pup buiten komt en het liefste mee naar een kleuterschool is geweest of kinderboerderij en in de auto en als ik een langharig ras heb wil ik dat er af en toe een borstel en kam door is gehaald enz enz

Iedereen mag eisen wat die wil hoor maar iemand die bij mij met dit soort eisen aankomt mag meteen een deur verder gaan - wat jij hier allemaal opnoemt is de nieuwe mode in de eisen en naar mijn idee compleet onzinnig voor een pup van 7 à 8 weken. Alsof dit soort dingen 'een keer' doen een pup meteen ervaren maakt.

Wat een pup voor mij door de manier waarop hij is opgegroeid (en vooral ook zijn genen) moet hebben is het vertrouwen in het feit dat nieuwe dingen leuk en interessant zijn en de moeite om te ontdekken - op zíjn tijd en niet in één of anderhalve week geperst.

Nog even en je moet met dit soort dingen al beginnen in de baarmoeder .

juist.

Heavy schreef:Wat me opvalt : fokkers vinden dat het gewone socialisatie gebeuren zoals verkeer en winkels en treinen enz maar door de nieuwe baasjes gedaan moet worden . Maar als ik kijk naar fokkers van jachthonden dan wordt er wel bij nesten met eenden gegooid en klappertjes pistolen uit de kast gehaald .

Een nest met showhonden wordt wel op de trimtafel gezet en snuitjes worden geschoren bij de fokker .
Maar als ik een "gewone huishond " wil dan is het teveel moeite ?

Heb wel wat nesten gehad van trimhonden die allemaal op tafel hebben gestaan als pup en gek dat het grootste gedeelte het eigenlijk weer opnieuw moesten leren bij de nieuwe eigenaar. Het is ook een kwestie van vertrouwen. Jouw hond heb ik begrepen is ook moeilijk bij te houden , daar kun jij de fokker niet de schuld van geven als je hem op een beetje redelijke leeftijd hebt gehad gekregen.
Alles heeft zijn tijd en orde en als de basis vanuit het nest goed is moet jij dat uitbouwen.
Je moet niet in ene van 3 naar 7 gaan en weer terug naar 4 , gewoon normaal de volgorde aanhouden.