hulp bij het trainen met een blinde hond

[wendy & gino]

hallo
ik ben hard op zoek naar mensen die ook maar enig ervaring hebben in het trainen met een blinde hond. als ik op internet naar zoiets zoek krijg ik alleen info over blindegeleide honden, en in dit geval is het net andersom.
ik krijg binnenkort waarschijnlijk een hond in de opvang (voor herplaatsing) die blind is, en waar men niets van af weet. het kan dus best wel eens zijn dat die hond alles moet leren. ik zou graag willen weten hoe ik zo'n hond het beste kan begeleiden zodat het dan uiteindelijk een hond kan worden die ik dan ooit nog eens bij mensen geplaatst kan zien. tot nu toe is de hond in een asiel en lopen mensen hem voorbij als ze horen dat hij blind is en dat verdient geen één hond. daarom wil ik hem opvangen bij mij thuis zodat mensen kunnen zien dat blindheid geen handicap hoeft te zijn. en dat ze hem dan toch een gezellig huisje kunnen geven.
dus als iemand een goed idee heeft hoor ik het graag, en er is best wel wat haast bij want als het goed is komt hij volgende week hier al heen.

groetjes wendy

[Gast]

Ik heb geen idee maar wat vind je dat de hond allemaal zou moeten kunnen? Ik denk dat je deze hond normaal de dingen kunt leren zoals elke andere hond. Kan nog wel eens heel goed gaan omdat hij niet gestoord wordt door onze, niet altijd even consequente, lichaamstaal die hij niet kan zien.

Maar negeren van negatief gedrag en het belonen van positief gedrag enz dat blijft gewoon werken volgens mij. Het probleem is meer denk ik om geschikte mensen te vinden die deze hond op willen vangen.


gr. mark

[Eline*]

Om wat voor hond gaat het en hoe reageert de hond op plotselinge aanraking? Ik zie nl dat je twee jonge kindjes hebt en blinde honden kunnen gewoon erg schrikken van plotselinge aanrakingen en vanuit die schrik happen. Met kleine kindjes uitkijken dus.
Er is hier iemand op het forum met een blinde pup. In topics van haar staat ook wat info.

[wendy & gino]

ik ben actief vrijwilligster bij de dobermannrescue, het gaat hier dus om een dobermann en hij is in zijn leven zwaar verwaarloosd. inderdaad kan hij geen foute lichaamstaal zien, maar hij ziet inderdaad ook niets aankomen. daarom is mijn vraag hoe ga je daar het beste mee om.
zelf denk ik dan aan het waarschuwen (of meer zeggen) wat ik ga doen. zoals riem om, of borstelen, optillen. (je weet maar nooit) dat soort dingen.
dat het allemaal goed komt ben ik van overtuigd (beetje over entousiast misschien) maar toch wil ik wel een beetje hulp van mensen die ervaring hebben hier mee, want het is toch een grote volwassen hond en ik wil dit niet laten mislukken. het gaat er natuurlijk uiteindelijk om dat hij een normaal leven krijgt als hij herplaatst word en dat wil ik niet voor hem verpesten.

groetjes wendy

[Eline*]

Ik vraag me oprecht af of het wel zo handig is deze hond in jouw gezin te plaatsen... Ik snap je goede intentie's maar een hond met een verleden en zonder zicht lijkt me alles behalve veilig met je kindjes..

[cuatro]

Even een ander advies dan je vraagstelling.
Kun je hem niets leren waar hij nou zit? Het punt is dat een hond zich vertrouwd moet voelen in zijn omgeving wil hij wat leren. Als je hem in huis neemt moet hij een plekje voor zichzelf kunnen hebben waar hij zich veilig voelt. Als hij in een vreemde omgeving wil rondlopen heb je kans dat hij overal tegen aan loopt en moet hij zich helemaal opnieuw orienteren. Dit kost veel tijd en daarna moet hij weer weg om vervolgens weer ergens anders opnieuw te moeten beginnen met dit gegeven.
Bij een blinde hond is het zaak dat alles op zijn plek blijft staan in het vertrek waar hij zich bevindt. Kinderen willen nogal eens wat verplaatsen, stoelen of er ligt speelgoed. Nou neem ik even aan dat je hem in je huiskamer wilt laten.

[wendy & gino]

dat is ook een beetje waar ik mee zit, het liefst zie ik m gewoon direct bij mensen geplaatst.maar hij verblijft op dit moment al een aantal maanden in het asiel. en een dober is al erg zenuwachtig van zich zelf en in een kennel doen ze het heel slecht (is mijn ervaring) hij vertoont nu neurotisch gedrag.(rondjes lopen de hele dag) en hij word erg mager. iets waar veel dobers last van hebben als ze enige maanden in het asiel zitten.
aangezien mensen hem zo voorbij lopen als hij daar zit, wil ik het proberen vanuit huis zodat mensen zien hoe het ook kan. in huis kan hij weer wat aankomen ed. maar inderdaad het opnieuw een plekje vinden in mijn huis, en dan weer ergens anders is de grote "maar".
misschien is er ondertussen iemand die dit leest en mag hij daar wel wonen. you never know!
verder hoor ik echt graag alle ideeen van alle voors en tegens.
groetjes wendy

[Sjiel]

Ik heb een blinde cattle dog gehad, was de laatste (schatting) 6 tot 8 jaar van haar leven geheel blind. Het verschilt per hond (-eigenaar -combinatie) hoe goed ze daar mee om gaan. Mijn teef was een angstbijter maar sinds ze blind wsa was ze veel makkelijker in de omgang. Schrikken bij aanraking is alleen een probleem als ie daar agressief op reageert. Laat horen dat je eran komt, benoem heel veel dingen (Sjiel ging met hoog opgeheven voorpootjes lopen als ik zei: hier is een trap, trap op!"). Stoep op : stap, stoep af: stapje. Verzin het maar. Heel belangrijk is niet truttig te doen en niet troosten-belonen voor schrikken of botsen. Hoe vaak ik al niet vrolijk geroepen heb : ja hoor je hebt de/het paard/lantarenpaal/boom/kast/stoel/muur gevonden, waarop de Sjiel opgewekt haar weg vervolgde. Op bekend terrein heeft ze nog heel lang blind losgelopen.
En zo kan ik nog wel uren door typen .......