Mastino te jaloers van aard?

[Toine]

Hi all,

M'n partner en ik zijn al een tijdje op zoek naar een wat oudere pup ( 1 a 2 jaar ) en nu hadden we gereageerd op een advertentie.
We kregen van de fokker te horen dat de Mastino niet bij ons geplaatst kon worden omdat dit ras erg jaloers van aard is en niet samen zou kunnen met onze AB.
Het was overduidelijk dat ze het ras in zn geheel bedoelde en niet de individuele hond.
Klopt dit?

Grt,

Toine

[Tibby]

Hmm eigenzinnig, kroelmonsters, baasgericht ok, die termen kan ik mij goed bij de mastino voorstellen, maar jaloers?? Tuurlijk een mastino kan ook jaloers zijn, net zo goed als mijn jongste mechelaar.
Mijn vriendin en de fokker van Jake hebben altijd mastino's gehad/gefokt. Heb ze dus met meerdere bij elkaar gezien, maar is mij nooit echt opgevallen dat dat een raskenmerk is.
Mijn vriendin heeft 5 mastino's en een Engelse bulldog samen lopen en mijn fokker had op een gegeven moment 14 mastino's, 3 engelse bulldoggen, 1 shapei en 1 JR en dat ging ook goed (ok de reuen konden niet zomaar bijelkaar zitten, maar dat komt vaker voor he met zoveel honden)
Ik zie het probleem dus niet om een AB en Mastino samen te hebben. Tuurlijk moet je naar de karakters van de honden kijken, maar dat is met alle rassen.

[Carmen]

Dat vind ik ook een wat vreemde redenatie hoor. Misschien bedoelde ze toch wel speciaal deze hond?
Volgens mij moet het prima kunnen. Ik zou wel oppassen met twee reuen bij elkaar te zetten.
Carmen

[Toine]

Helaas kan ik jullie het volgende mededelen.
Mijn vriend en ik gingen naar belgie om daar een reu van 2 jaar op te halen.
Na wat te hebben gewandeld ed gingen we onze AB sisqo ophalen en gingen we buiten wandelen.Inmiddels hadden we al gemerkt dat in een korte tijd de nieuweling zich al geheel aan mijn vriend had "gehecht".
Inmiddels buitengekomen ging alles perfect.De Mastino had niet eens aandacht voor andere honden ed en sukkelde gezellig mee.Toen we eenmaal binnen waren verliep het helemaal anders.Mijn AB hoefde maar een mm in de buurt van mijn vriend te komen en het was raak...Vreselijk grommen, bijten en ook gewoon niet op willen houden.Mijn vriend heeft tot 5 keer toe tussen bijde moeten staan en de hond een harde trap moeten verkopen om ze uit elkaar te houden.Na een gat in een wang en een snee in m'n AB z'n neus hebben we helaas moeten besluiten om onze nieuwe mastino weer terug naar Belgie te brengen...Erg jammer want het was echt een superschat van een beest......

[laeken]

Heb ik het nu goed als ik lees dat je twee even oude reuen gewoon in een huis hebt gezet? Van deze rassen?
Als dat zo is had ik je dat wel vantevoren kunnen vertellen. Mastino's verdedigen hun baas tegen alles en iedereen dat niet bij hun roedel hoort, zo ook de vreemde reu des huizes. Je eigen reu was gedoemd een geterrorisseerd leven te hebben als het vechten ooit was gestopt. Helaas heeft de mastino dit moeten bekopen met een trauma, net als jullie eigen reu. Waarom in hemelsnaam niet gewoon een teef bij een reu?

Ik snap die fixatie op twee reuen van dergelijke besproken rassen nooit zo. Ok van pup af aan, twijfelachtig maar vaak gaat dat wel goed. Maar twee net uitgegroeide jonge reuen Waarom?

[Toine]

Hmm dit klinkt alsof het net lijkt alsof we er niet goed over nagedacht hebben en niets is minder waar.Tuurlijk zal de rangorde bepaald moeten worden, we hebben hem immers ook bij een bullmastiff gehad en dat ging ook prima.
Ons probleem is helaas geweest dat de vrouw waar hij vandaan kwam dit wel van te voren wist maar dit niet aan ons had verteld.( ze presteerde daarna nog te zeggen of we niet een andere wilde hebben want die had dat niet).
Reuen zijn in onze ervaring rustiger van aard en makkelijker te houden..Vandaar dat we een reu wilde hebben.

[M@scha]

Heb ik het nu goed als ik lees dat je twee even oude reuen gewoon in een huis hebt gezet? Van deze rassen?
Als dat zo is had ik je dat wel vantevoren kunnen vertellen. Mastino's verdedigen hun baas tegen alles en iedereen dat niet bij hun roedel hoort, zo ook de vreemde reu des huizes. Je eigen reu was gedoemd een geterrorisseerd leven te hebben als het vechten ooit was gestopt. Helaas heeft de mastino dit moeten bekopen met een trauma, net als jullie eigen reu. Waarom in hemelsnaam niet gewoon een teef bij een reu?

Ik snap die fixatie op twee reuen van dergelijke besproken rassen nooit zo. Ok van pup af aan, twijfelachtig maar vaak gaat dat wel goed. Maar twee net uitgegroeide jonge reuen Waarom?

ik zou het liefst zeggen dat ik het heel erg vind wat er gebeurt is. vind ik ergens ook zo, maar wat marc hier zegt is echt waar.

ik heb zelf staffords en het is hier gewoon geen optie om er maar aan te denken 2 reuen bij elkaar te zetten....

[Toine]

Maar wat vinden jullie ervan als er een pup bijkomt?
Zou je er op latere leeftijd ook last van hebben?

[Bianc@]

Maar wat vinden jullie ervan als er een pup bijkomt?
Zou je er op latere leeftijd ook last van hebben?

ja die kans bestaat altijd.

[FoN]

Ja, als de pup volwassen begint te worden en ook goed geinteresseerd raakt in de rangorde kun je wel wat problemen verwachten. Maar ze verwonden elkaar niet zo heel snel hoor...
Onze Am. bulldog heeft ook wel eens ruzie gehad met ons bastaardje (40 kg tegen 10 kg), zonder meer dan een schrammetje over te houden (Bastaardje won trouwens )

[AB Butch]

Ik zou toch kiezen voor een teefje om bij je ab reu te plaatsen, zeker als je een hond van ca. een jaar oud erbij wilt plaatsen.
Butch onze zeer dominante reu was 2.5 jaar oud toen angel erbij kwam. Zij was toen 14 maanden oud.
Dit klikte meteen, we hadden al een paar keer buiten kennis laten maken, en de derde keer is ze mee naar huis gelopen en mee naar binnen gegaan.
Er is nog nooit mot geweest met die 2, en ze zijn onafscheidelijk.

[laeken]

Precies, het is nl niet zo dat ambullen of mastino's niet met reuen onderling kunnen leven, dat kan prima gaan. Net zo prima als sommige amstaffs etc dat kunnen, ongecastreerd blijf ik het eng vinden, maar het kan.
Maar waarom? Weet je wat het is, stel dat de pleurus uitbreekt, dan breekt er ook echt de pleurus uit, dat is het probleem. Een mastino die boos is is geen kattepis (net als een boze ambull trouwens) het is niet voor niks een ras met de nodige kanttekeningen en aanmerkingen. Niet erg, maar drijf dat dan niet op de spits.

Een mastinoteefje is trouwens ook behoorlijk sloom hoor Ben maar niet bang voor een druk wild hondje bij dit ras. Ken er 3 en het zijn de meest slome honden die ik ken, bijna net zo sloom als een Engelse bull
Het voordeel van een teef is gewoon dat je honden vrijwel zeker vanaf dag 1 maatjes zijn en als er al gekibbeld wordt dan stoppen ze heel snel. Bij twee reuen krijg je soms koude oorlog tot het knapt, helemaal niet leuk om in huis te hebben.

[Ca Cajuina]

Hmm dit klinkt alsof het net lijkt alsof we er niet goed over nagedacht hebben en niets is minder waar.Tuurlijk zal de rangorde bepaald moeten worden, we hebben hem immers ook bij een bullmastiff gehad en dat ging ook prima.
Ons probleem is helaas geweest dat de vrouw waar hij vandaan kwam dit wel van te voren wist maar dit niet aan ons had verteld.( ze presteerde daarna nog te zeggen of we niet een andere wilde hebben want die had dat niet).
Reuen zijn in onze ervaring rustiger van aard en makkelijker te houden..Vandaar dat we een reu wilde hebben.

Blijkbaar niet. Als jij denkt dat 1 keer een rondje lopen met 2 vreemde reuen genoeg is. Ik snap eerlijk gezegd ook niet waarom je 2 volwassen reuen bij elkaar wil. Ok vanaf pup vind ik het eem riskante optie. Dan moet je veel inzicht hebben in het karakter van beide honden en ook weten hoe je hiermee om moet gaan. Maar goed dat kan best het geval zijn (hoewel ik hieraan twijfel aangezien je reakties)

Ik vind het erg sneu voor de honden.

[Toine]

Blijkbaar niet. Als jij denkt dat 1 keer een rondje lopen met 2 vreemde reuen genoeg is. Ik snap eerlijk gezegd ook niet waarom je 2 volwassen reuen bij elkaar wil. Ok vanaf pup vind ik het eem riskante optie. Dan moet je veel inzicht hebben in het karakter van beide honden en ook weten hoe je hiermee om moet gaan. Maar goed dat kan best het geval zijn (hoewel ik hieraan twijfel aangezien je reakties)

Ik vind het erg sneu voor de honden.

Dit is wel weer een erg gemakkelijke opmerking..Wij hebben sinds mijn geboorte al honden en hebben diverse situaties meegemaakt.Wij zijn voordat we de hond zijn komen halen eerst met de fokker van de hond gaan praten en die heeft ons geadviseerd dat het kon...De honden vielen elkaar buiten en thuis absoluut niet aan.Alleen dus als de AB in de buurt van mijn vriend kwam binnen in huis.
Dat het zielig is geef ik toe maar uiteindelijk gaat het om de gedachte erachter.De mevrouw van wie hij was is door haar man in de steek gelaten en had 6 mastino's te herplaatsen.Ze moest er dus met spoed vanaf en heeft ons daarom het een en ander verzwegen.
Het was dus weer een pijnlijke maar leerzame ervaring.

[laeken]

.
Dat het zielig is geef ik toe maar uiteindelijk gaat het om de gedachte erachter.De mevrouw van wie hij was is door haar man in de steek gelaten en had 6 mastino's te herplaatsen.Ze moest er dus met spoed vanaf en heeft ons daarom het een en ander verzwegen.
Het was dus weer een pijnlijke maar leerzame ervaring.

Goed dat je er wat van geleerd hebt Wat ik me alleen afvraag is wat die vrouw verzwegen heeft? Dat een mastino niet zomaar bij een ambullreu over de vloer kan? Dat is een raskenmerk en dat geldt voor bijna de helft van de hondenrassen. Niet iets dat iemand erbij moet zeggen, dat weet je gewoon vantevoren, dat ze hem meegaf is erger.

[Toine]

Ze wist al van te voren dat ie agressief was.
De fokker wilde zelfs beweren dat het aan gebrek aan opvoeding lag en dat het wel binnen een paar weken over zou zijn ( dacht toen bij mezelf jaja, als mn hond zeker verscheurd tussen 6 plankjes ligt )
We hebben nu besloten om een pup te nemen ( teefje) en die halen we zeker niet bij die fokker.
Er zijn overigens altijd uitzonderingen...Mijn AB heeft een tijdje bij een Bull Mastiff gezeten en dat ging prima...Ze waren onafscheidelijk..Omdat die vrouw dus zei dat het kon zijn we ermee doorgegaan....Maar goed...nu nog een "niet"broodfokker zoeken en een teefje halen...

[laeken]

Ze wist al van te voren dat ie agressief was.
De fokker wilde zelfs beweren dat het aan gebrek aan opvoeding lag en dat het wel binnen een paar weken over zou zijn ( dacht toen bij mezelf jaja, als mn hond zeker verscheurd tussen 6 plankjes ligt )
We hebben nu besloten om een pup te nemen ( teefje) en die halen we zeker niet bij die fokker.
Er zijn overigens altijd uitzonderingen...Mijn AB heeft een tijdje bij een Bull Mastiff gezeten en dat ging prima...Ze waren onafscheidelijk..Omdat die vrouw dus zei dat het kon zijn we ermee doorgegaan....Maar goed...nu nog een "niet"broodfokker zoeken en een teefje halen...

Klinkt goed Een mastinoteefje is een erg leuke combi voor een ambulreu, dat worden zeker dikke maatjes. Goede fokkers van mastino's kun je zeker vinden op internet.

[Duvel]

Toch kan het wel hoor 2 reuen van verschillende rassen... Onze Rottweiler opa kreeg op 8 jarige leeftijd een Cane Corso pup als 'maatje'. Nu wisten wij wel van te voren dat opa iedere hond (reu, teef, jong, oud, zelfs dominant) zou kunnen. Dat hadden we 'uitgeprobeerd' met diverse logees. En misschien kunnen we nog niet 'veel' ervan zeggen, want de pup is nu 9 mnd, maar ik ben er niet bang voor en mocht opa komen te overlijden... komt er gewoon weer een reu.

[Mastinos]

En Toine heb je al een teefje?
Ik kan alleen maar uit eigen ervaring spreken.
Ik heb nu mijn 2e Mastino Napoletano reu. Hij is nu 12 mnd. De vorige reu is 5 1/2 jr. geworden en overleden aan K. De 1ste Mastino is als pup bij ons gekomen terwijl ik nog een jachthond (teef) op leeftijd had(van nature een dominante teef). Verder hebben wij diverse jachthongen gehad(teven) alsook een Mechelse herder(reu) .
Alseerste vind ik de Mastino een geweldig boeiend ras. Geen nerveus karakter. Héél gevoelig en aanhankelijk en het liefst in hun eigen omgeving en bij zijn baasjes blijft.
Geen hond om de ganse dag in een hok te steken. Zijn niet graag heel lang alleen,zeker niet als ze jong zijn.
Emotieplasjes kunnen gerust 6 mnd duren. En dat is nogal een hoeveelheid bij zo'n hond.
Het "oerdenken"vind je bij de Mastino nog terug.
Vragen heel veel en graag aandacht ,zeker als ze jong zijn, en hebben niet graag concurrentie.
Hebben ook wel ruimte nodig om zich te bewegen maar ook omdat ze het best "gedijen"in een ruime omgeving en deze kunnen overzien.
Te drukke plaatsen vermijden ze het liefst.
Rustig thuis is het best.
Ik vind zelf dat de Mastino heel selektief bij mensen hoort terecht te komen. Ze zijn o zo gevoelig,maar oh zo geweldig sterk en groot en kunnen in een bep.situatie dan ook gevaarlijk zijn.
2 reuen, dogachtigen zeker, gaat zelden goed.
De fokker die was eigenlijk eerlijk en zei dat dat niet kon in je situatie.
Jaloers, wel, ze dulden geen concurrentie en vragen zelf alle aandacht op. Dus je zou dat jaloers kunnen noemen.
Mijn reu vond het echt niet leuk dat de jachthond(teef) iets teveel aandacht kreeg.
Nochtans dat ik toen hij heel klein was er konstant mee rekening hield dat hij heel groot en sterk zou worden en daarom hem steeds zei rustig en "zachtjes"te doen en zelf de roedelleider rol op mij nam en ze wel eens van elkaar weg deed, heeft het wel gigantisch gestoven tussen de teef en reu. Echter nooit ernstige schade . Het zag er erger uit dan het was. Op een bep. leeftijd ben ik er niet meer tussen gekomen en heb het ze laten uitvechten. 1 kan maar de baas zijn. Vanaf dan werd het gemakkelijk. De teef gaf zich over. De Mastino viel haar ook niet meer aan. Ze mocht zelfs op bep.momenten uit zijn pan eten En als hij eraan kwam ging ze gewoon weer weg.
Schoppen,slaan-geweld- is absoluut niet verantwoord, zeker bij een Mastino. Een korrektie tikje versta ik daar niet natuurlijk.
Altijd beheerst en je grenzen goed weten.
Een Mastino heeft een heel goed geheugen. En dan te weten dat een reu groot en ook wel 90 kg kan worden word het levensgevaarlijk.
In 1 seconde kunnen ze explosief zijn. En er is geen houden meer aan.
De beschermingsdrang van hun roedel is heel groot.
Daarom vind ikzelf dat ze eigenlijk niet horen in een klein behuisd gezin en bij kinderen. Velen zullen het niet met mij eens zijn,maar dit is een persoonlijke mening.
Een teef kan trouwens nog heviger zijn dan een reu heb ik gehoord,maar een teef heb ik nooit gehad van een Mastino.

Een heel verhaal,misschien een beetje off topic, maar ik heb mijn hart verloren aan de Mastino en hoop dat deze heel selektief worden gehouden en dan door mensen die de Mastino begrijpen en de ruimte geven zichzelf te zijn.

[laeken]

Wat een goed verhaal, je bent duidelijk gek op het ras en zo hoort het als je ze in huis neemt Ik ben blij dat er mensen zoals jij anderen raad geven als ze een mastino willen kopen en ben het ook helemaal met je eens dat ze thuishoren bij de echte liefhebbers. Mooi stukje tekst.

[Toine]

Hoi Mastini,

Allereerst bedankt voor je reaktie.
Uiteraard hebben wij al het een en ander gelezen en konden het erg met jouw verhaal vinden.
Wij gaan niet meer voor een teef maar voor een reu maar absoluut geen herplaatsing meer.
We zijn in contact gekomen met een gedragstherapeut die ons ook al heel goed heeft voorgelicht.
Verder weet ik dat een consequente opvoeding een vereiste is maar dat geldt eigenlijk voor iedere hond.Je kunt een labrador immers ook zo vals maken als jezelf wilt ( het kost wel wat moeite maar het is mogelijk)
Onze Amerikaanse Bull is ook megasterk maar ja, da's toch een onderdeel van de aantrekkingskracht in'zo'n beest en uiteindelijk heb ik aan mijn Ara diepere wonden overgehouden dan aan m'n hond..
Als ik puur naar de kracht kijk van de Mastino dan vind ik dat niemand zo'n hond kan houden.Mijn vriend is bijv getraind en zo'n 1.94 en hij moest al vreselijk opletten om niet onderuit te gaan.Wij kijken in ieder geval al uit naar uit naar de komst van de kleine.

[laeken]

Ga je nu tegen beter weten in dus gewoon een reu kopen? Terwijl net een ervaren persoon je dat afraad? Je hebt toch een zoals je zelf zegt megasterke Ambullreu? Ik snap dit soort dingen denk ik gewoon niet

Als het uiteindelijk een bloedbad wordt met je ambull moet je je ook realiseren dat een mastino niet erg makkelijk te herplaatsen is door zijn reputatie en zeker ook door zijn baasgerichte karakter. Je Ambull heeft al met de eerste herplaatsmastino gevochten en die pup zal het sterke karakter van de mastino hebben en ook je Ambull van de troon willen stoten. Maargoed, doe wat je wil en veel plezier ermee.

[Mol]

ben het geheel met marc eens , toch tegen beter weten in een reu nemen is de goden verzoeken, ik kan er dan ook met me pet niet bij waarom je zo beslissing kan nemen, ik ga het haast speln op de ommerking die je hier voor plaatsten dat het toch om de kracht en uitstraling gaat uit eindelijk,nou ik wens je veel sucses als je Mastino de pupertijd in gaat

mol

[bulletjebe]

Ik kan er ook met mijn verstand niet bij, waarom je nu toch een reu neemt. Ik ben het met mijn voorgangers eens. Jullie kijken absoluut niet naar de karakters maar meer naar de uitstraling. Erg jammer.

[Rob*]

Hoi Mastini,

Allereerst bedankt voor je reaktie.
Uiteraard hebben wij al het een en ander gelezen en konden het erg met jouw verhaal vinden.
Wij gaan niet meer voor een teef maar voor een reu maar absoluut geen herplaatsing meer.
We zijn in contact gekomen met een gedragstherapeut die ons ook al heel goed heeft voorgelicht.
Verder weet ik dat een consequente opvoeding een vereiste is maar dat geldt eigenlijk voor iedere hond.Je kunt een labrador immers ook zo vals maken als jezelf wilt ( het kost wel wat moeite maar het is mogelijk)
Onze Amerikaanse Bull is ook megasterk maar ja, da's toch een onderdeel van de aantrekkingskracht in'zo'n beest en uiteindelijk heb ik aan mijn Ara diepere wonden overgehouden dan aan m'n hond..
Als ik puur naar de kracht kijk van de Mastino dan vind ik dat niemand zo'n hond kan houden.Mijn vriend is bijv getraind en zo'n 1.94 en hij moest al vreselijk opletten om niet onderuit te gaan.Wij kijken in ieder geval al uit naar uit naar de komst van de kleine.

....ik vind je maar een stronteigenwijs iets hoor, je hebt een megasterke Bull(wat dat mag in houden) en dan wil je het risico nemen ook nog met een Mastino reu??Weet je wat die doet als hij ouder is met je mega sterke Am.Bull?...die maakt er een hAm.Bullger van...beetje stom om daar een risico te nemen?Want je kan wachten tot de poppetjes gaan dansen, en je supergetrainde vriendje kan niet eens een hondje houden dus hoe wilt die een Megasterke Am.Bull en een Mastino van pakweg 80 kilo dadelijk uit elkaar halen....gewoon dom dus!Maar wel stoer he zo'n hond om te hebben???

[Hutsje]

Ik vraag me soms af waarom sommige mensen advies vragen?

[Rob*]

Ik vraag me soms af waarom sommige mensen advies vragen?

.....om keihard irritant vol te houden in hun ondoordachtehersenloze ideeen.

[Martin]

Wat zul je daar een indruk mee maken zeg met die twee honden, een super sterke Ambull en een Reus van een mastino, wat zullen de mensen kijken zeg,........... maar ik denk als de mastino een maand of 6 is je wel anders zal gaan piepen, als hij straks de Ambull niet meer pruimt.

[Toine]

Beste betweters,veroordelers,

Ik hoef me niet te gaan verdedigen t.o.v de keuzes die ik maak.
Uiteindelijk hebben wij contact gehad met een gedragstherapeut die al tientallen jaren ervaring heeft met dit ras.
Opvoeding is het belangrijkste ( dit geldt nogmaals voor IEDERE molosser) en aangezien wij zelf al jaren ervaring hebben met het opvoeden cq trainen van honden zal dit heus wel goedkomen.
Overigens wil ik jullie ook even allemaal aanraden om het HELE verhaal te lezen en niet een onderdeel daarvan.
Ik stel voor om dit on topic voort te zetten of om anders een nieuw topic te openen met de titel "Mensen die honden kopen zonder dat ze weten waar ze aan beginnen" om maar even een idee te geven.

[Branka]

Ik vraag mij af wie de betweter in dit geval is......
Je krijgt diverse adviesen, geeft aan dat je die ter harte neemt om dan alsnog een omzwaai te maken. Waarom?
Wij hebben thuis 2 reuen. Geen molossers en geen dominant ras (Golden Retrievers). Althans in principe is het geen dominant ras. Maar de oudste is dus wel zeer dominant en onze jongste komt bij dezelfde fokker vandaan en die heeft bewust een passende pup voor ons uitgezocht. En dan nog hebben we heel erg mazzel. Want vrienden van mijn ouders hadden ook 2 reuen en die bleven elkaar de tent uitknokken en dat terwijl hun oudste echt geen dominante reu was en hun jongste als pup (van 4,5 maand) bij ze kwam ......
Jij kiest voor een ras dat bekend staat om hun beschermingsdrang van het gezin. En het is dus ook een ras dat een dominant karakter heeft. Je hebt al een hele sterke reu in huis zoals je aangeeft en dan ga je er nog een reu bijzetten.
Ja, het zou goed kunnen gaan. Maar de kans dat het niet goed gaat is ook heel reëel. Voor de honden hoop ik oprecht dat het goed zal gaan want het zou eeuwig zonde zijn als er 1 zou moeten worden herplaatst.... door de eigenwijze houding van de baas.
Nog 1 vraag. Als je tenminste nog niet gestopt bent met lezen. Waarom persé een reu erbij? Terwijl je weet dat de kans dat het goed gaat als je een teefje erbij neemt velen malen groter is.