Loslaten

[Rosa]

Hallo,

Wij hebben Pongo nu 6 maanden. Hij komt uit een asiel en is nu bijna twee jaar. Wij weten vrijwel niks over zijn achtergrond alleen dat hij al met 7 maanden in een (frans) asiel zat. Wij oefenen veel om hem los te kunnen laten. Dit doen wij vooral aan de lange lijn (10 meter) alleen het probleem daarbij is dat hij dan vaak nog trekt aan de lijn zodat ik niet zeker weet of de training zo wel werkt! (onder het wandelen doen we dan oefeningen met hier komen) Nu hebben wij hem met de lijn er aan een keer losgelaten in een bos dat wij goed kennen (helaas 1,5 uur rijden). Dit ging op zich wel goed, telkens als hij naar ons toe kwam beloonden wij hem ook als hij kwam zonder dat wij riepen gaven we hem ook iets lekkers. Wij kregen alleen van veel mensen klachten vanwege de lijn die achter hem aan hing, die kwam soms tegen hun benen aan daarom en omdat we er wel vertrouwen in hadden hebben we hem toen toch helemaal los gelaten... (dat was best eng...) Nou was het wel zo dat als hij losliep daar (2 x ) hij soms een flinke spurt nam als hij een andere hond zag, hij verdween soms helemaal uit het zicht en hij kwam dan niet meteen terug maar uiteindelijk wel. Ook toen hij duiven zag verdween hij uit het oog om achter de duiven aan te gaan, maar ook toen kwam hij uiteindelijk weer terug. Ik vind het best wel eng dat hij dan helemaal uitzicht is en dan dus bij andere honden gaat kijken... Ik heb op zich wel het vertrouwen dat hij terugkomt maar ik ben ook bang dat hij te ver weggaat en dat hij ons niet meer hoort!!! Hoe kan ik hem het beste trainen in het loslaten? Bij de lange lijn trekt hij vaak dus nog aan de lijn...? Maakt dit uit? Ik vind het zo fijn als hij lekker los kan rennen...
Heeft iemand misschien een idee?

[Eline*]

Gewoon doen. Je leert vanzelf het vertrouwen krijgen dat hij terugkomt.
Wees interessant voor je hond door lekkers en speelgoed mee te nemen en te gebruiken met lopen en gewoon veel oefenen en lekker loslaten. Zo te lezen gaat het prima!

[Golden Stanley]

Hoihoi,

Het trainen met de 10 mtr. lijn is erop gebaseerd dat jij te allen tijde controle over je hond kunt uitoefenen op het moment dat 't nodig is. Het leren loslopen aan de lange lijn, zou ik vooral in het begin op vlak terrein doen. Zo weet je zeker dat hij nergens kan blijven aanhaken tijdens het rennen. En misschien is het een idee om een tuigje om te doen, zodat de druk niet op z'n nekkie komt. Dat doe ik ook sinds een tijdje en dat scheelt wel. Toen ik begon met los laten zocht ik altijd de minst drukke plekken uit, vroeg in de ochtend of s' avonds wat later in de avond. In een druk bos aan de lange lijn zou ik echt niet doen, veel te gevaarlijk voor ten eerste je hond die overal tussen kan schieten en de mensen die de hond passeren. Dat is vragen om moeilijkheden. De bedoeling van het loslopen aan de lange lijn is dat je de durf moet hebben om de lijn in z'n geheel los te laten en hem dan terug te halen op stem en speeltje en desnoods heerlijke Rodi-worst. Zoals je de lijn nu gebruikt, is het een verlengstuk van een flexilijn en gebruik je hem eigenlijk verkeerd. Het is een middel om een hond die een commando negeert daarin te corrigeren door een stap op de lijn te zetten of het uiteinde te grijpen op het moment dat hij niet luistert en dat om te zetten in het positieve gedrag dat je wilt zien. Dat vereist wat timing, maar is uiteindelijk wel lonend.
Daarnaast is het een hulpmiddel om appeloefeningen die je los moet uitvoeren aan te leren, zo ook bv. het Hier komen en het netjes los volgen. Is perfect aan die lange lijn, zolang je hem maar achter de hond aan laat bungelen. Als je alleen een bos in de buurt hebt, zou ik hem gewoon loslaten zonder lijn en alles uit de kast trekken dat jullie uiteindelijk interessanter zijn dan de rest van z'n omgeving. Misschien kun je hier iets mee.
Heel veel succes!!!

[Bakkie]

Dit ging op zich wel goed, telkens als hij naar ons toe kwam beloonden wij hem ook als hij kwam zonder dat wij riepen gaven we hem ook iets lekkers.

Ik heb niet echt veel tips, maar wilde wel kwijt dat het belonen van je hond die netjes terug komt heel erg goed is. Op die manier leer je je hond namelijk dat bij het baasje komen alleen maar leuk is.

Ik kan me heel goed voorstellen dat je het toch eng vind als je hond te ver uit de buurt gaat. Ik laat Caesar nu ook regelmatig los lopen en ik vind het soms ook heel erg eng. Zeker als hij uit het zicht verdwijnt. Ik weet nu inmiddels dat Caesar bij een resoluut Caesar Hier ook daadwerkelijk naar mij toe komt, maar ik weet aan de andere kant ook dat als hij een hond ziet hij niet luistert. Dit omdat hij nog vrij jong (8 maanden) is en nog veel te graag met andere honden speelt. Vandaar dat ik dus meestal als ik op tijd een andere hond zie aan komen ik hem aanlijn en hem pas weer los gaat als de hond uit het zicht is verdwenen.

Echt veel tips heb ik niet voor je, maar ik denk dat je al heel goed bezig bent en uiteindelijk wel zo ver zal komen dat je met een heel gerust hart je hond los kan laten.

Groetjes
Corina

[Rosa]

Ik vind het wel heel erg moeilijk om voor Pongo dus heel erg leuk en interessant te zijn... Voor balletjes, speeltjes e.d. heeft hij buiten geen interesse nu lukt het ons wel aardig dat hij wil spelen met stokken maar een bal of ander speeltje vind hij niet interessant. (binnen wel) Lekkers nam hij in het begin ook niet aan maar nu meestal wel (gelukkig). Hij reageert wel steeds beter op onze stem zolang ie maar lekker hoog en gek is Ik denk ook wel dat ons eigen vertrouwen iets meer moet groeien.... en dat we binnekort dus ook maar eens los met hem bij ons in de buurt gaan wandelen... Wat lastig is dat wij dus zijn verhuist naar de andere kant van het land en hier dus een hond hebben genomen en wij hier de bossen enzo nog niet goed kennen dus als je hem dan kwijtraakt dat het dan nog extra lastig is....
Wij hebben trouwens al een tuigje voor hem omdat we het inderdaad niet fijn vonden als die druk de hele tijd op zijn nek stond. Ik ga het nu voortaan met de lange lijn dus sowieso los proberen en misschien helemaal los...
Dank jullie wel voor de tips en het zetje in de rug om het vertrouwen te krijgen om hem zelf los te durven laten!!!

[Rosa]

FF een vraagje aan Golden Stanley als ik de lijn loslaat dan gaat mijn hond verder dan 10 meter van mij vandaan. Als ik hem dan roep en hij komt niet hoe moet ik hem dan corrigeren want de lijn is dan te ver weg??
Wij hebben juist in dat bos geoefend en durfde het daar aan omdat we daar het bos goed kennen en bij elk pad weten waar we uitkomen.... Dat was voor ons erg vertrouwd. Als wij hem loslaten op een openveld dan rent hij vaak nog harder weg omdat hij dan helemaal uitgelaten is van jippie ik mag los... In een bos houd hij ons iets meer in de gaten...

[Daan]

Mijn hond van ruim anderhalf jaar loopt ook 'ruimer' dan ik voor mijn gemoedsrust zou willen. En al helemaal op plekken die hij goed kent.
Toch laat ik hem zoveel mogelijk los, als het even kan, hup los.
Ik heb hem na een paar wegrenincidenten een tijdje aan de lange lijn gehad.
Voor mij werkt dat niet. Voor hem ook niet, want hij kan inmiddels aan een gewone riem , als er geen prikkels (lees andere honden) zijn, normaal zonder trekken lopen, maar als hij aan een lange lijn loopt, wil hij toch steeds verder. En trekt terwijl hij op 10 meter afstand is.
Wat voor mij wel werkt is hem steeds weer naar een andere wandelgebied meenemen, of juist een paar dagen achter elkaar naar hetzelfde, en hem dan altijd los laten lopen.
Het is een stuk vertrouwen in je hond wat moet groeien.
Die hond houdt jou beter in de gaten dan je denkt.
Als Diesel echt de bossen in gaat , bijvoorbeeld om lekker met een andere hond te hollen en te dollen, en ik hem niet meer zie, ga ik langzamer lopen. Zodat hij mij makkelijk terug kan vinden.
Ik heb geen hond die naast me loopt.

Er is 1 uitzondering.
Als ik met een grote groep ga wandelen. (forumwandeling)
Dan zie ik een heel andere hond, haha, dan zie ik de hond die ik eigenlijk wil. Dan blijft hij in mijn buurt, komt telkens kijken, echt heel braaf.

[Daan]

En nou heb ik dit heel leuke bemoedigende stukje geschreven, en realiseer ik me opeens dat wij ook een tijd een hond hadden die we echt niet los durfden te laten

[Golden Stanley]

FF een vraagje aan Golden Stanley als ik.de lijn loslaat dan gaat mijn hond verder dan 10 meter van mij vandaan. Als ik hem dan roep en hij komt niet hoe moet ik hem dan corrigeren want de lijn is dan te ver weg??
Wij hebben juist in dat bos geoefend en durfde het daar aan omdat we daar het bos goed kennen en bij elk pad weten waar we uitkomen.... Dat was voor ons erg vertrouwd. Als wij hem loslaten op een openveld dan rent hij vaak nog harder weg omdat hij dan helemaal uitgelaten is van jippie ik mag los... In een bos houd hij ons iets meer in de gaten...

In jouw geval zou ik die lijn weglaten. Die lijn heb ik in hoofdzaak gebruikt om hem normaal langs de schapen, runderen en paarden te krijgen. Dat gaat nu dus hartstikke goed. Ik gebruik het nog op 1 plek bij ons naast in het 'bos' om het strontvreten tegen te gaan. Heb ik die lijn eraan dan doet ie het niet, maar gooi ik hem los dan kan je er donder op zeggen dat ie weer begint. Die eerste energie moet er toch uit bij je hond en ik zou daar ook zeker niet meteen op reageren met 'Hier' etc. Laat 'm maar effe gaan. In weilanden rent Stan als een idioot uit (hij rent eigenlijk altijd), maar komt altijd weer terug in mijn buurt. Als hij dan niet reageerde op mijn commando 'Hier' dan is het prettig dat die lijn er aan zit en er even op te staan of te pakken, zodat na die lijncorrectie en inzet van het commando daar toch op gereageerd wordt. In de echte bossen hebben we hem nooit aan de lijn gehad, gelijk losgegooid. Nou, in het begin zat m'n hart ook in mijn keel, hoor. Maar je moet leren te vertrouwen. In Stan z'n geval een trektouw met piepbal eraan mee en natuurlijk de Rodi-worst. Rende hij uit dan niks zeggen en gauw een andere kant oplopen of je verstoppen. Moet je 's zien hoe hij JOU in de gaten gaat houden. Als hij dan bij jou is, dan commando 'Hier' en Rodi-worst erin. Dat kwartje is dan zo gevallen. En als hij onder de denneboompjes door op zoek ging naar de wilde zwijnen of achter de fazanten aanschoot, nou dan had ik het helemaal niet meer. Maar proberen rustig te blijven, iets van de plek af doorlopen en die pieper gebruiken en heel rustig maar dringend Stanley roepen en verdomd, hij kwam eraan. Laat hem maar verkennen, dat geeft niks en wordt vanzelf minder. Het mooiste zou zijn als je met een andere goed luisterende hond zou kunnen lopen. Daar leren ze zoveel van. Vooral als je andere honden nadert en je moet hem terughalen. Maar zo te lezen, gaat het toch aardig goed. Probeer te vertrouwen.

[Hughy]

ik heb geleerd dat je een hond kunt leren dichtbij je te blijven door hem te leren steeds contact met je te laten zoeken. Dus aan de lijn oefenen als je zegt: "kijken" dat hij dan naar je kijkt. En als hij losloopt oefenen door als hij verderop loopt je te verstoppen achter een boom, zijn naam te roepen en zo door het spelletje op je stem contact te houden.
Het lastige is dat Hughy dit zo sterk doet ( hij loop altijd los) dat wanneer hij in het park is, als Lemon ook los mag, hij me vanuit z`n ooghoeken zo in de gaten houdt, dat wanneer ik met Lemon dit spelletje wil doen, hij al naast me op de verstopplek staat.... jammer.... Lemon hoeft dus alleen naar Hughy te kijken om te weten waar ik ben.

[Rosa]

Gisteren zijn we naar een soort van park gegaan waar het erg rustig is. Dus vrijwel geen honden, mensen, kinderen en geen katten! Hier mogen honden officieel niet loslopen maar het leek ons een fijne plek om het weer eens te proberen.... Dus... we hebben Pongo met de lange lijn er aan los gelaten (helemaal los vonden we toch een beetje eng en hij heeft hier bijna geen kans om vast te komen te zitten). Zodra we hem vrij gaven ging hij meteen lekker vooruit rennen.... toen hij wel erg ver weg ging toch maar even geroepen en hij draaide zich meteen om!!! Jeeh dus toen meteen wat lekkers in zijn mond gestopt en weer verder gelopen. Het lopen ging goed wel af en toe ver weg (hij had hier niet echt de kans om helemaal uit het zicht te gaan) maar zodra we hem riepen kwam hij eraan Af en toe hebben wij hem tijdens de wandeling ook even echt aangelijnd en liep hij een stukje vast mee en daarna lieten we hem weer los... dit ging hartstikke goed!!! Hij wil wel lekkers aannemen maar spelen met zijn speeltjes wilde hij buiten toch niet... hij vind het niet interessant!!!
Een keer heeft hij tijdens de wandeling echt een flinke spurt genomen en ging hij een andere paadje in, hij rende echt heel hard weg, toen was ik wel weer ff bang... We moesten toen wel een paar keer roepen maar hij besloot toen toch naar ons toe te komen (hij was inmiddels al echt ver weg). We bleven toen hij de spurt nam wel stilstaan omdat als wij verder de kant op zouden lopen waar wij heen wilde hem niet meer zouden zien. Toen hij zich omdraaide om naar ons toe te komen liepen wij het paadje in waar wij heen wilde en waar wij hem niet konden zien en hij ons ook niet. Uiteindelijk kwam hij dus met dezelfde spurt dat hij wegging weer naar ons toe!!! Daarna nog lekker gelopen en weer rustig naar de auto teruggelopen. Ik vond die spurt wel eng want hij rent dan dus echt super hard naar waar hij heen wilt.... Ik was heel erg blij dat hij daarna ook even hard weer terugkwam maar het duurde wel even dus wel een paar angstige secondes gehad!!! Dit was dus een terrein waar niet veel prikkels waren maar we gaan dit weekend weer naar dat bos toe wat we goed kennen en en daar zijn wel veel prikkels (veel honden en baasjes) Daar zullen we hem echt los laten en dus niet met de lange lijn eraan. Ik ben benieuwd hoe het daar nu gaat.

[Golden Stanley]

Geweldig hoor. Komt wel goed, lekker blijven oefenen en vooral durven.

[Rosa]

Hoe doe jij dat in een bos wat je niet kent? Laat je hem dan ook los? Ik vind dat namelijk best eng want als hij dan in de bosjes verdwijnt weet ik niet waar hij heen gaat.... en de bossen die we hier in de buurt hebben zijn behoorlijk groot... Ik ben dan ook bang dat hij bijvoorbeeld achter wild aangaat, ik heb hem in die bossen dan ook nog niet los gelaten. Op zich gaat het goed maar dat vertrouwen... is er toch niet helemaal... Dit komt misschien ook omdat we buiten heel moeilijk zijn aandacht kunnen krijgen voor een speeltje ofzo. Buiten wil hij tot nu toe alleen met een stok spelen en verder niet.... Hoe kan je dat eigenlijk proberen te veranderen dat hij dus speeltjes buiten ook leuk gaat vinden... (leuker dan de omgeving) Ik doe echt heel erg mijn best en heel enthousiast maar t wil niet echt lukken... en binnen vind ie ze allemaal zo leuk!!!

[Golden Stanley]

Stanley is ook zo vatbaar voor prikkels van buitenaf. Moest overal op af, zo nieuwsgierig als de pest. Heb hem ook aangeleerd bij 'Hier' hem met een trektouw met piepbal te laten spelen. Dus aanlijnen, spelen en weer loslaten. Had hij dat door, dan los proberen. Kwam hij niet nadat ik had geroepen, dan even een paar piepen en de andere kant oplopen.
Het werkt vooral als een soort aandachttrekker, want mijn stem is op dat moment geen motivator. Dat is de enige keer dat we spelen, want voor de rest heeft ie er in een bos of bij water geen zin in en ik wil niks afdwingen. Ik laat Stanley ook niet overal los. De bossen waar wij komen zijn groot, maar open met brede paden en er zitten in ieder geval geen wilde zwijnen, want als ie die ruikt ben ik hem effe kwijt. Met paarden die voorbij komen, gaat het nu heel goed. Pieper en stem in de aanslag en dat werkt fantastisch, 'Hier' is 'Hier', gevolgd met Rodi-worst en een trekspelletje waarna hij weer vrij mag als ze voorbij zijn. Nou, wij gaan nog wel is naar de Ardennen met vakantie, maar Stanley mag alleen in het begin los en hoe dieper we het bos in gaan, dan gaat ie mooi vast aan de flexlijn. Blijft een jachthond die op dit moment alles met die grote neus van hem doet en ik heb geen zin hem in diepe bossen kwijt te raken. In heidegebieden gaat het altijd erg goed. Die zijn mooi overzichtelijk en daar heb je niet het gevaar dat je hem in die bosjes kwijt bent. Hij is altijd in het zicht. Zou 't gewoon voorlopig bij 'jouw bos' houden en ondertussen is uitzoeken of er bv. geen losloopgebieden met water in de buurt zijn of heidegebieden. Zit je trouwens met hem op gehoorzaamheid ofzo? Lijkt me goed om lekker met hem wat te gaan doen, want ik denk dat ie enorm werklustig is en niet genoeg heeft aan alleen los in 'jouw bos'. Veel succes met oefenen!

[Rosa]

Wat jij doet met die piepbal kan helaas niet met Pongo... het lukt heel soms om met hem te spelen buiten maar hij zou daar niet voor naar ons toekomen. Ik gebruik vaak van die strips die je kan afbreken en die vind hij lekker maar ook dan als hij komt accepteerd hij niet altijd wat lekkers. Ik heb het dit weekend ook met een Rodi worst geprobeerd maar ook zelfs dan hoeft hij het soms niet eens.... Enne paarden hoef ik al helemaal niet tegen te komen want dan gaat hij constant blaffen... Het lukt mij dan ook niet om hem af te leiden. Met katten gaat het wel steeds beter, dit komt misschien omdat hij daar nu meer aan gewend raakt (elke wandeling komen we er wel een paar tegen). Ik kan hem dan meestal afleiden door hoog te praten/roepen en doen alsof ik weg ren. Een speeltje vind hij dan al helemaal niet interessant en een koekje o.i.d. boeit hem dan ook vaak niet!!!
Helaas is dat bos dus 1 1/2 uur rijden weg!!! Ik woon in Zwolle en het bos is in Heemstede (ligt bij Haarlem). Hier in de omgeving gaat hij dus niet los en kan hij ook niet echt zijn (ren) energie kwijt. Wel doen wij binnen veel zoekspelletjes en gaat hij uit aan de flexi lijn of de 10 meterlijn. Heide hebben we wel hier in de omgeving dus ga dat binnekort maar eens verkennen. Alleen heeft hij ook vaak de neiging als het erg ruimtelijk / open is dat hij dan helemaal zoiets heeft van jeeh rennen, rennen, rennen. Dit weekend was ik weer in Heemstede en toen ook daar weer gewandeld. Hij heeft toen een paar keer een spurt genomen en kwam ook pas na lang roepen terug. Ik bleef op dat moment wel roepen omdat ik zoiets had van dan weet hij waar ik ben maar ik denk dat dat misschien toch niet zo goed is. Hij blijft op dat moment namelijk doen wat hij interessant vind, dit merkte ik toen ik hem nog wel zag snuffelen enz. en hem riep. Hij luisterd op sommige momenten hartstikke goed maar op sommige momenten loopt hij dus maar te struinen en wil hij niet komen. Ik weet niet zo goed hoe ik dit kan verbeteren aangezien hij dan echt ver weg is.
Op dit moment ben ik niet bezig met een cursus. Ik deed eerst een cursus maar die beviel mij totaal niet en werkte ook niet met Pongo en nu begint een andere gehoorzaamheidscursus helaas pas in augustus!!! Ik wil uiteindelijk ook graag behendigheid o.i.d. gaan doen maar dat kan nu helaas nog niet.

[Golden Stanley]

Jammer dat je nog geen cursus kan doen. En ja, slim om een hondenschool te zoeken waarbij de manier van trainen je aanstaat.
Ik denk dat jouw hond (en jij) daar enorm veel baat bij zouden hebben. Niet zozeer de oefeningetjes op zich, want dat kan iedere jan boerenkoekel zelf wel op een veldje aanleren. Maar juist op aandachtsoefening, timing en voor je hond prikkelgevoelige situaties trainen, daar leer je zoveel van. Het aanleren van die focus, leren op jou te letten en dat uit te bouwen naar buiten toe. Dat is echt kicken als je ziet dat 't werkt. Wij leren al een tijdje los volgen, 20 mtr. uit zicht etc. Nu moeten daar honden los doorheen lopen en is het de bedoeling dat de liggende en/of volgende honden gewoon blijven liggen of netjes mee volgen. Als je dat al vroeg naar buitensituaties doortraint krijg je een hond die leert op jou te letten i.p.v. andersom. Maar ik ben ervan overtuigd dat het belangrijkste van die training het band opbouwen met je hond is d.m.v. de aandachtsoefeningen die je al op de beginnerscursus krijgt aangeleerd. En ik heb buiten absoluut geen perfect luisterende hond, gewoon redelijk en Stan is een vrijbuiter dat wil je niet weten. Maar als er andere (zeker aangelijnde) honden aankomen, moet hij bij blijven en als hij te ver gaat en ik fluit hem terug, moet hij gewoon komen. Hij weet z'n 'onzichtbare' grens. En zo niet, dan loop ik echt uit zijn zicht of de andere kant op en laat hem in z'n sop gaarkoken. Dat kwartje gaat dan echt wel vallen. En als we langs de paarden en runderen lopen, die nu ook veulens en kalfjes hebben dan mag hij ze absoluut niet najagen of afblaffen. Dan volgt er gelijk een flinke stenenbekogeling, want dat pik ik niet en doet ie dus nu ook niet meer. Gewoon via het water er langs, geen gezeik. Heb daar vooraf niet voor jan doedel met de lange lijn op getraind. En om hem door dit soort situaties te krijgen, gebruik ik geen voertjes meer maar doe alles puur op stem.
Als je heide in de buurt hebt, is het niet gek om dat 's te verkennen.
Bekijk hoe groot het is en of het 'afgezet' gebied is zodat je niet zo snel aan een grote weg zit. Als je toe bent hem daar los te laten en hij peert hem weer, niet continue gaan roepen maar de andere kant oplopen en hem negeren. Reken maar dat hij je in de gaten houdt, ook al denk jij van niet. Op het moment dat hij uiteindelijk achter je aan komt stormen, dan beloon je hem uitbundig op stem en is het de knapste hond van de hele wereld. Niet 'Hier' geven, maar gewoon met je op laten lopen. Dan na een 10-tal meters wel 'Hier' geven en hem 's voor je laten zitten en daarna gelijk 'Vrij'-geven. Zuinig zijn met het woordje 'Hier', dus goed timen anders verliest het z'n waarde.

Voor de rest kan ik niks meer verzinnen. Lef hebben en doen op voor je hond veilige plekken. En vertrouwen hebben in jezelf (ook je partner, hihi). Daarom trainde ik met loslaten ook het liefste in m'n uppie.
:

[Rosa]

De cursus die ik ga doen in augustus is als het goed is ook vooral gericht op aandacht krijgen van je hond en in die prikkelende omgeving is dat het beste om te oefenen. Ik vind het ook erg prettig om een cursus te doen omdat een buitenstaander er net weer ff anders tegen aan kijkt dan jij. Dank je wel voor je reacties.... was erg fijn!!!

Groetjes,

Rosa en een pootje van Pongo!!!

P.S. Ik ga zelf in september beginnen met de gedragstherapie opleiding bij Van Hall en zal dan dus zeker zelf weer een boel erbij leren!!!

[Janet]

Waarom neem je geen speeltjes die hij alleen maar buiten mag? Bijvoorbeeld een balletje of touw, waar jij in huis zelf mee speelt, maar die de hond niet mag. Maak 'm lekker voor dat ene speeltje, maak dat speeltje zó geweldig dat hij er alles voor doet om het te verdienen (inclusief het hierkomen en/of in de buurt blijven. Het zal misschien even duren voor hij geïnteresseerd is, maar mijn ervaring is dat zoiets heel goed werkt.