Toch bleef het bij me knagen, want er moet toch iets aan te doen zijn. Ik vermoed dat dit probleem ontstaan is bij de fokker (als je die man zo mag noemen...), dat hij als pup zijnde een gebrek aan water gehad heeft en daardoor dit gedrag ontwikkeld heeft.
Nu willen we dat dus gaan doorbreken. Mijn ouders hebben een start gemaakt toen hij daar logeerde, omdat zij hem niet gecontroleerd water konden geven. (i.v.m. andere dieren) Hij plaste dan wel heel veel, dat was meestal in de tuin en dat vinden ze niet zo erg.
Nu hij thuis is heb ik een waterdispensor neergezet. Zo'n ding met een enorm waterreservoir. Er is dus altijd water voor hem.
Hij is prima zindelijk en geeft aan dat hij moet plassen door te piepen. Soms is het piepen en komt het er meteen uit, maar dat vinden we helemaal niet erg.
Waar ik zo onwijs trots op ben is dat het steeds wat beter gaat! Hij heeft continu water (ook s'nachts) en toch blijft hij de hele nacht droog.
Laatst waren we s'avonds zes uur weg en helemaal droog gebleven.
Overdag is het soms moeilijk, hij moet heel veel uit. Soms is het gewoon even naar buiten bij de dichtbijzijndste boom en weer naar binnen. Ik kan niet 15 keer per dag een lang rondje maken. Ik zie de mensen wel eens kijken, wat is die aso, die laat haar hond niet eens uit. Ze moesten eens weten dat ik minstens 8 keer per dag met hem loop.
Ach, ze denken maar lekker; het gaat ondertussen steeds beter met tommie! We gaan dit probleem aanpakken, al duurt het jaren. Al moet hij zijn hele leven zo vaak plassen, liever zo dan hem zijn water onthouden.
Ik voel me er een stuk beter bij, dan dat we hem drie keer per dag water mochten geven. Helemaal met het oog op de zomer die er aan komt.
Nou wou ik even melden!
Groetjes, annemieke
